บทที่ 212 ประธานมู่ผู้ที่อยากช่วยแต่ถูกรังเกียจ (1)

หลี่เจ๋อวี่เป็นคนที่ขยันขันแข็งมากๆ ทำความสะอาดคอน โด แม้แต่พื้นก็ขัดด้วยแวกซ์ คอนโดทั้งห้องกลายเป็นห้อง ใหม่ ถังซินก็ไม่ได้ว่างเช่นกัน ไปเตรียมอาหารเช้า

ไม่นาน หลี่เจ๋อก็วิ่งมาอย่างกระตือรือร้น

“ซินซิน นี่เธอไปเอามาจากไหน?” หลี่เจ๋อวี่ยกหินก้อน หนึ่งขึ้นมาตรงหน้าถังซิน พูดอย่างตื่นเต้น “สวยมากอ่า ให้ ฉันได้ไหม?”

ถังซินมองหินก้อนหนึ่งที่เธอถืออยู่

หินเป็นรูปหัวใจตามธรรมชาติ สีขาวเนียน ดูเหมือนจะเป็น ของชอบของคู่รัก ดูลุ่มลึกและบริสุทธิ์ใส

เธอมองหินอึ้งไป “ธ-เธอไปเจอมันจากไหน?”

“ในห้องเธออ่า” หลี่เจ๋อวี่พูด “ฉันอยากช่วยเธอจัดกล่อง กำลังยกกล่องขึ้นมา หินก้อนนี้มันก็เด้งออกมาจากข้างใน ไม่ใช่ของที่ระลึกที่เธอซื้อมาจากที่ไหนสักที่เหรอ?”

ถังซินนึกถึงก่อนหน้านี้ที่ไปเที่ยวหางซี ตอนที่ไปทาน บาร์บีคิวกับหลินเฉิงจี้ ได้ยินเด็กผู้หญิงข้างๆ พูดขึ้น: ถ้าคู่รัก หาหินรูปหัวใจเจอที่ทะเลนก จะยืนยันว่าความรักของพวก เขาจะไม่แยกจากกันตลอดกาล
หลินเฉิงจี้ไปหาหินรูปหัวใจที่ทะเลนก จากนั้นก็ยัดใส่ใน กล่องเธอเหรอ?

เขาเชื่อเรื่องนั้นเหรอ?

พอคิดว่าเขาไปที่ทะเลนก เสาะหาที่ชายหาดที่เต็มไปด้วย หินเพียงแค่หาก้อนหินรูปหัวใจก้อนนี้ ถังซินก็เต็มไปด้วย ความรู้สึกซับซ้อนในหัวใจ

หลังจากแยกจากกันที่งานเลี้ยงการกุศลนั้น เธอก็เหมือน ไม่ได้เจอหลินเฉิงจี๋เลย แม้แต่สร้อยก็ไม่มีทางคืนเขา

กลับประเทศ Y หรือยังนะ?

“เฮ้ๆ ซินซิน ฉันกำลังพูดกับเธออยู่นะ!” เห็นถังซินตกอยู่ ในภวังค์ หลี่เจ๋อวี้ก็โบกมือตรงหน้าเธอ “เธอกำลังคิดอะไร อยู่น่ะ?”

ถังซินได้สติกลับมา ยิ้มเล็กน้อย “ไม่มีอะไร”

“งั้นเธอเอาก้อนหินนี้ให้ฉันนะ! ” หลี่เจ๋อวี่บอกว่าจะไปเอา “ฉันเห็นว่าเธอก็ไม่ได้ชอบมันเท่าไร

“นี่มันของคนอื่น” ถังซินถือก้อนหินไว้ในฝ่ามือ ถ้าเป็นหิน ธรรมดาก็ช่างมัน แต่ดันมีเรื่องเล่านั้น “รอเจอเขา ฉันจะต้อง คืนมัน”

หลี่เจ๋อวี้พูดอย่างประหลาดใจ “แค่หินก้อนเดียวเอง ยังต้องคืนด้วยเหรอ?”

“ก้อนนี้มันแตกต่าง”

“แตกต่างตรงไหน?” หลี่เจ๋อวี้ถามซักไซ้ “หรือว่ามันจะมี เจียเป่าวตัวน้อยออกมา?”

“เปล่า”

“งั้นเธอก็บอกสิว่าแตกต่างตรงไหน!

หลี่เจ๋อวี้อยากถามให้รู้แน่ชัด ทำให้ถังซินทนไม่ไหว หลอกเธอว่าตัวเองกลับมาจากหางซี นำสร้อยข้อมือปี่เซี๊ยะ เส้นหนึ่งมาเปลี่ยนดวงชะตาให้ดีขึ้น หยิบออกมาให้เธอ

หลี่เจ๋อวี่ค่อนข้างเชื่อในโชคลาง รีบรับมาทันที ถังซินก็ไม่ ได้ยินเสียงรำคาญข้างหูอีก

ตอนที่พวกเธอทานอาหารเช้ากัน ลู่เหวินซูก็มาถึง เขา มารับหลี่เจ๋อ ไปทำงาน เห็นว่ามีอาหารเช้าจึงนั่งทานด้วย อย่างไม่เกรงใจ แถมยังพลอดรักกับหลี่เจ๋อวี่อีก

ถังซิ่นทนมองไม่ไหวแล้ว อยากเข้าทีม FFF เผาคู่รักนี้ให้ ตายไปเลย

เธอพูดอย่างอุ่นเคือง “อย่ามาอวดความรักกันได้ไหม!

ตอนแรกเธอคิดว่าลู่เหวินซูกับหลี่เจ๋อวี้ นิสัยต่างกันมากเกินไป อย่างมากคบกันได้เดือนเดียวก็คงเลิก ใครจะไปรู้ ว่าทั้งคู่จะคบกันได้นานขนาดนี้ และลู่เหวินซูก็มักจะมาทาน อาหารเช้ากับพวกเธอด้วย!

“ไม่อวดก็ไม่มีความสุขน่ะสิ!” ลู่เหวินซูยิ้มกว้างพูด “ก็ดีว่า ผู้ช่วยจางที่อวดแมวอวดหมาในโมเมนท์วีแชท ถึงเวลาหา แฟนไม่ดีกว่าเหรอ?”

“ว้าว จริงเหรอ?” หลี่เจ๋อวี่เต็มไปด้วยความกระตือรือร้น “คิดไม่ถึงว่าผู้ช่วยจางชอบเลี้ยงสัตว์ด้วย”

“เลี้ยงสัตว์มีประโยชน์อะไร ฉันก็เลี้ยงเธอได้!” ลู่เหวินซู หอมเธอหนึ่ง อย่างเลี่ยงไม่ได้ “มาสิ รัก ทานโจ๊กหอย เชลล์แห้งเยอะๆ หน่อย”

“กินนี่ทุกวัน ฉันเบื่อแล้ว”

“ฉันให้คนทําซาลาเปาน้ำซุปให้เธอ อีกเดี๋ยวเราไปเอา

“เอาซุปเกี๊ยวกุ้งด้วย

“โอเค!”

ถังซินฟังจนเส้นเลือดที่หน้าผากปูดขึ้นมา หยิบไม้กวาด มาไล่ทั้งคู่ออกไปด้วยสีหน้าไร้อารมณ์ “ขอร้องให้พวกเธอ รีบไสหัวไปทำงานเถอะ ตอนเย็นก็ไม่ต้องกลับมานะ!”

“สดที่รัก เธอนอารมณ์ร้อนเกินไปแล้วนะ?” ลู่เหวินซูหลบซ้ายหลบขวาด้วยใบหน้ายิ้มกว้าง “เธอเรียก สองของฉัน มาทานอาหารเช้าด้วยได้นะ เราไม่สนใจหรอก”

หลี่เจ๋ออวี้บิดเขาหนึ่งที แล้วพูดอย่างโกรธเคือง “ห้าม เรียกชายชั่วอย่างประธานมู่คนนั้น! แวววงนายกว้างขวาง ขนาดนั้น จัดปาร์ตี้แนะนำผู้ชายสองสามคนให้กับซินซินไม่ ดีกว่าเหรอ?”

ลู่เหวินซูทำเสียงจี๊ พูดอย่างคลุมเครือ “งั้นต้องดูว่าคุณ หญิงถังชอบหรือเปล่า”

ถังซินปิดประตูอย่างแรง

หงุดหงิดมาก!

ไม่นานคอนโดก็เหลือถังซินคนเดียว เธอทำความสะอาด ห้องครัวเสร็จแล้ว ต้มกาแฟให้ตัวเอง ฝีมือยิ่งละเอียดอ่อน ขึ้นเรื่อยๆ กาแฟที่ต้มเองน่าชื่นชมจริงๆ

เธอจัดการอีเมลสำคัญนิดหน่อยด้วยโทรศัพท์ ที่เหลือ ค่อยไปแก้ไขที่บริษัท

ขณะที่กำลังกดออกจากวีแชท ถังซินก็นึกถึงคำพูดของ ลู่เหวินซู เปิดดูโมเมนท์ในวีแชทก็เห็นโมเมนท์ที่ผู้ช่วย จางเพิ่งโพสต์เมื่อยี่สิบนาทีก่อน บอกว่าทำได้เพียงนอน อาบแดดอยู่ที่บ้าน

ในรูปภาพมีมือที่แปะด้วยปลาสเตอร์ และมีแมวแร็กดอลล์ตัวนุ่มนิ่มน่ารักสุดๆ อยู่บริเวณนั้น

ถังซินส่งไปหาผู้ช่วยจาง ถามว่าเกิดอะไรขึ้น

ผู้ช่วยจางพูด: ไปหาของที่โกดังมา ไม่ระวังตกจากเก้าอี้ แขนโดนทับกระดูกหัก

TX: เจ็บแย่เลย

ผู้ช่วยจาง: คุณหญิงถังเป็นยังไงบ้างที่บริษัทใหม่ ชินหรือ

ยัง?

TX: ดีมากๆ วันนี้ฉันพักผ่อนแหละ

ผู้ช่วยจาง: งั้นก็ดีเลย แมวแร็กดอลล์ของผมหย่านมแล้ว ยังเหลืออีกตัว คุณหญิงถังอยากอุ้มกลับไปไหม? คุณหญิง ถังชอบแมวมากนี่ใช่ไหม?

ถังซินรู้สึกใจเต้นแรง

เธอชอบแมวก็จริง แต่เธอไม่ชอบแมวขนสั้นและแมวมันก็ เย็นชาเกินไป

ถังซินกำลังจะส่งไปว่า “ไม่ดีกว่า ฉันมีธุระเยอะเลี้ยงไม่ ไหวหรอก” ผู้ช่วยจางก็ส่งรูปหลายรูปมา แมวแร็กดอลล์ น้อยน่ารักเผชิญหน้ากับกล้อง ในดวงตาสีฟ้านั้นขี้อาย

TX: ส่งที่อยู่คุณมาเลย ฉันจะไปเดี๋ยวนี้!!
เห็นข้อความตอบกลับของถังซิน ผู้ช่วยจางก็รู้สึกถึงความ รีบร้อนของเธอ เขาพึงพอใจมาก ส่งข้อความแชทไปหา เจ้านายตัวเองอย่างกังวลใจ

ผู้ช่วยจาง: ประธานมู่ เอกสารสองฉบับที่ผมส่งไปก่อนหน้า นี้มีปัญหา คุณส่งมาที่บ้านผมแล้วกัน

มู่เฉินหย่วนส่งอีโมติค่อนป้งตอมา

แรงสังหารร้อยเปอร์เซ็นต์

ประธานมู่: นายใช้มือคลานมาทำงานเหรอ ถึงให้ฉันส่ง เอกสารไปให้?

ผู้ช่วยจาง: มือหักแล้วรู้สึกแย่ในใจอ่า ถ้าประธานมู่ยุ่งก็ไม่ เป็นไร รอให้คุณหญิงถังกลับมาหาผมก่อน ผมคุยกับคุณ หญิงถังสักครู่ ไม่แน่ว่าอารมณ์อาจจะดีขึ้น

หลังจากส่งข้อความเสร็จ ผู้ช่วยจางก็ปิดเครื่อง ลูบแมวแร็ กดอลล์พลางถอนหายใจ “พนักงานดีเด่นที่ทำงานได้แถม ช่วยเจ้านายแก้ไขวิกฤตการณ์หัวใจได้อย่างฉันจะหาที่ไหน ได้อีก!”

“เมี้ยว!” หางแมวแร็กดอลล์แกว่ง เงยศีรษะขึ้นมาอย่าง เย่อหยิ่ง

ไม่ให้เขาลูบแล้ว
ผู้ช่วยจางรีบเอาขนมให้มันทาน “เอลิซาเบธของเราเอง จริงๆ คลอดลูกแมวแร็กดอลล์น้อยงดงามออกมา ต่อไป ประธานมู่แต่งงาน เราไปขูดรีดเงินเขากัน!”

ดูสิ เพื่อเจ้านายของตัวเอง เขาให้แมวแร็กดอลล์สุดที่รัก คลอดลูก เขายิ่งใหญ่เกินไปแล้ว!

ผู้ช่วยจางอาศัยที่ถนนเก่า และซ่อนอยู่ในซอยลึก บ้านเก่า แก่ที่มีสนามหญ้าเป็นของตัวเอง ถังซินหาอยู่นานมากกว่า จะเจอ

ผู้ช่วยจางเปิดประตูต้อนรับถังซิน “คุณหญิงถังมาแล้วเห รอ”

ถังซินชี้ไปที่บ้านเก่าแก่ เอ่ยถามเขา “อยู่ที่นี่ เงินที่ย้าย บ้านเอาไปขึ้นดวงจันทร์ได้ไหม?

“ไม่ได้หรอกครับ คุณหญิงถังไม่คิดว่ามันบรรยากาศดีเห รอ?”

11

ด้านนอกของบ้านเก่าแก่ดูเก่าผุพังมาก เหมือนจะคว่ำลง มา แต่ผู้ช่วยจางซ่อมแซมด้านในใหม่ ฟื้นฟูความโบราณ สองชั้นให้กลายเป็นสไตล์โมร็อกโก หน้าต่างบานใหญ่ก็ สวยงามมาก
หลังจากถึงสนามหญ้า ตอนเห็นแมวแร็กดอลล์นอน อาบแดดอยู่บนชั้นวาง ถังซินก็ละสายตาไปไม่ได้