บทที่ 208 เธอมีอะไรให้เสียใจ

หัวหน้าหลิวถูกฆาตกรรมจริงๆ ด้วย

บางทีรองประธานจ้าวน่ากลัวเกินไป ข้อมูลหลุดออกมา มากเกินไป ถังซินรู้สึกแขนขาเย็นเฉียบ ร่างกายยืนไม่ไหว เกือบจะหงายหลัง แต่ถูกมือคู่หนึ่งประคองไว้

รองประธานจ้าวมองด้านหลังเธอ เอ่ยด้วยแววตาใจดี “ประธานมู่ ไม่รบกวนพวกคุณแล้ว”

ไม่นานรองประธานจ้าวก็ออกไป

ถังซินมองแผ่นหลังเขาอย่างแน่วแน่ ทั้งๆ ที่เป็นคน ร้ายกาจขนาดนั้น ทำไมแม้แต่แผ่นหลังถึงได้ดูใจดีแบบนี้?

ตอนที่เขาลงมือโหดเหี้ยมกับคนอื่น ก็ยิ้มแบบนี้ไหม?

เธอเดาว่ามู่หยางซิวต้องรู้บางเรื่องของรองประธานจ้าว รองประธานจ้าวอยากปิดปาก หลังจากรู้ว่ามู่เจิ้งเฉิงอยากฆ่า เธอ เลยโยนข้อหาไปที่มู่เจิ้งเฉิงทั้งหมด

โหดเกินไปแล้ว!

เห็นว่าแขนถังซินเย็นเฉียบ และไม่พูดไม่จา มู่เฉินหย่วน ตะโกนเรียกเธออีกสองครั้ง พลางขมวดคิ้ว

“ไม่สบายตรงไหนหรือเปล่า?”
งจิ้งเหอเข้ามาพอดีในตอนนี้ เธอสวมชุดราตรีเกาะอกส ครีม สวมแล้ววิจิตรสง่างาม

ซ่งจิ้งเหอถามมู่เฉินหย่วน “เกิดอะไรขึ้นคะ?”

“เธอไม่ค่อยสบาย” มู่เฉินหย่วนประคองไหล่ถังซิน อยาก ส่งเธอไปพักผ่อน แต่หลังจากที่ถังซินเห็นซ่งจิ้งเหอ แววตา ก็มืดมน ออกแรงแกะมือเขาออก

“ฉันสบายดีมาก เดินเองได้ค่ะ” ถังซินเลี่ยงไม่ให้เกิด ความน่าสงสัย ยกปลายกระโปรงขึ้นแล้วรีบออกไป

มู่เฉินหยวนเม้มปากบางแน่น

“คุณหญิงถังดูแปลกๆ” ซ่งจิ้งเหอมองมู่เฉินหย่วนหนึ่งที “หรือว่าที่คุณไม่ได้บอกแผนการพวกนั้นกับเธอ เธอคิดว่า คุณหลอกใช้เธอ พวกคุณตัดขาดกันแล้วเหรอ?”

ไม่ต้องให้มู่เฉินหย่วนตอบ ซ่งจิ้งเหอก็มองออกจากการ เปลี่ยนแปลงสีหน้าท่าทางของเขา

ซ่งจิ้งเหอเอามือประกบหน้าผากยิ้ม “ประธานมู่นะประธาน มู่ ผิดหวังที่คุณฉลาดขนาดนั้น แผนการสุดยอด แต่กลับไม่รู้ ว่าผู้หญิงเกลียดการโดนหลอกมากที่สุด ตอนนี้เลิกล้อเล่น หรือยัง?”

มู่เฉินหย่วนน้ำเสียงเย็นชาขุ่นเคือง “คุณหญิงซ่ง การร่วม มือของพวกเรา ฉันกำจัดมันได้ตลอดเวลานะ
“อย่านะ ฉันยังต้องพึ่งต้นไม่ใหญ่อย่างคุณ” ซ่งจ๋งเหอไม่ ยิ้มเยาะเขาแล้ว และพูดว่า “พ่อฉันยอมให้หุ้นฉันหกส่วน แต่ มีเงื่อนไข”

“ร่วมมืออะไรอีก?”

“เราต้องแต่งงานกัน” ซ่งจิ้งเหอยิ้มเล็กน้อย “คุณช่วยฉัน เอาหุ้นบริษัท งซื่อหกส่วนหน่อยสิ”

มู่เฉินหย่วนใบหน้าขุ่นมัว ยังไม่ทันคิดพิจารณาก็ปฏิเสธ แล้ว “คุณหญิงซ่ง จุดประสงค์ที่เราหมั้นหมายกันคุณก็รู้ อะไรที่คุณควรได้ก็ได้ไปแล้ว อยากแต่งงานก็ไปหาคนอื่น เถอะ”

ถ้าไม่เห็นแก่หน้าอวี้เหวินถึง เขาหยดร่วมมือกับซ่งจิ้งเหอ ไปนานแล้ว

“ประธานมู่ อย่าเพิ่งปฏิเสธฉันเร็วขนาดนั้น ฉันให้ค่า ตอบแทนคุณสูงมากเหมือนกันนะ” ซ่งจิ้งเหอพูด “ที่คุณ ลงแรงซื้อบริษัทเหอชวนขนาดนั้น แถมยังปิดบังอีก ไม่ใช่ เพราะอยากให้โอกาสคุณหญิงถังได้ฝึกฝนเหรอ?

“พอบริษัท งอได้ข้อมูลเพียงฝ่ายเดียว เขตตะวัน ออกของหนานเฉิงต้องสร้างรถไฟฟ้าความเร็วสูง พอข่าว นี้ประกาศออกไป จะมีบริษัทแข่งกันประมูลมากแค่ไหน รุนแรงมากแค่ไหน ประธานมู่คุณก็รู้นี่”

“ผมแอบช่วยคุณหญิงถังเงียบๆ ให้บริษัทเหอชวนชนะประมูลของเขตตะวันตกได้ ผลการทำงานของถังซนใน บริษัทมู่ชื่อก็ไม่เลว ยังไม่มีผลการทำงานในบริษัทเหอชวน ใครๆ ก็อยากจะกลั่นแกล้ง”

“ถ้าคุณหญิงถังได้โปรเจคนี้ไป มีโอกาสได้เรียนรู้ ได้รู้จัก กับคนของรัฐบาล บริษัทเหอชวนเดิมทีก็เป็นของบริษัทมู่ชื่อ มันได้กำไร บริษัทมู่ชื่อก็ได้กำไรเช่นกัน”

มู่เฉินหย่วนแววตามืดมนขุ่นมัว ราวกับกำลังขบคิด

หลังจากนั้นนานสักพัก เขาก็พูดกับซ่งจิ้งเหอ “รอให้ฉัน ไปประกาศเรื่องนี้ จากนั้นเธอจะประกาศสู่สาธารณะยังไง ก็ได้ แต่ไม่มีชุดเจ้าสาว ไม่มีแหวน ไม่มีใบทะเบียนสมรส หลังจากเธอได้หุ้นของบริษัทซ่งซื่อแล้วก็รีบแถลงข่าว เคลียร์ทันที”

“ประธาน คุณมันไร้หัวใจเกินไปหรือเปล่า?” ซ่งจิ้งเหอพูด อย่างล้อเล่น “ยังไงฉันก็เป็นหญิงสาวผู้มีชื่อเสียงในหนาน เฉิงนะ หน้าตาดีชั้นยอด ดูท่าทางรังเกียจของคุณสิ”

มู่เฉินหย่วนมองไปท่ามกลางฝูงชน ตั้งใจชี้ไป “วันนี้พี่ชาย ใหญ่ฉันก็มาด้วย

ซ่งจิ้งเหอมองตามสายตาเขาไป

มุมห้องโถง เงาของร่างเย็นชาสูงยาวนั้นทำให้หัวใจเธอ บีบรัดแน่น
เธอปรับอารมณ์อย่างรวดเร็ว หัวเราะเบาๆ แล้วพูด “ประธานมู่ ฉันเลิกกับเขามาสี่ปีแล้ว ไม่ได้เป็นอะไรกันตั้ง นานแล้ว ความร่วมมือของเราจะไม่ล้มเหลวเพราะพวกคุณ เป็นพี่น้องกันใช่ไหม?”

มู่เฉินหยวนไม่ได้พูดอะไรอีก ออกจากเธอเดินไปที่เวที

ซ่งจิ้งเหออดไม่ได้ที่จะมองไปที่ชายที่อยู่มุมห้อง มอง โครงร่างมั่นคงของชายหนุ่ม ท่าทางเย็นชาดูเหมือนจะไม่ เข้ากันกับความครื้นเครงในห้องรับแขก

เธอก้าวเท้าออกไปเหมือนอยากจะเข้าไป แต่ก้าวไปเพียง สองก้าวก็หยุดฝีเท้า เพียงแค่แอบมองเขาเท่านั้น

เดินไปไม่ได้

เธอต้องอดทน อดทนทุกอย่างไว้ในมือ

เธอยังจำตอนที่ฉางผิงแกะของขวัญได้ ท่าทางดีใจล้น เหลือนั้น พูดซ้ำไปซ้ำมาว่าคุณพ่อจะกลับมาเร็วหน่อย อยากไปเล่นสกีกับคุณพ่อ

เธอรับปากฉางผิง ปีใหม่จะต้องให้เขาไปเจอกับคุณพ่อ แน่ๆ เธอต้องทำให้ได้

ซ่งจิ้งเหอถอยหลัง พาตัวเองหลบในฝูงชน

ถังซินไม่ค่อยสบายใจ อัตราการเต้นของหัวใจดูเหมือนจะเร็ว ไม่ว่าเธอจะควบคุมลมหายใจอย่างไรก็ยังคงเป็นแบบ นั้น เหมือนกับออกกำลังกายอย่างหนักหน่วงอย่างไรอย่าง นน

เธอเห็นงานเลี้ยงค็อกเทลสิ้นสุดลง ประธานที่ควรคุยก็คุย ไปหมดแล้ว อยากจะออกไป คิดไม่ถึงว่าไฟในงานเลี้ยงบ ทั้งหมด มีเพียงไฟดวงเล็กที่อยู่บนเวทีสูง

“วันนี้ ขอบคุณทุกท่านที่เป็นเกียรติมาร่วมงานเลี้ยง ค็อกเทลที่บริษัทมู่ซื่อจัดขึ้น เฉลิมฉลองเพื่อบริษัทมู่ซื่อ”

มู่เฉินหย่วนยืนด้านหน้าไมค์โครโฟน ขาสองข้างยาวตรง ภายใต้กางเกงสูท เหมือนนายแบบชั้นยอดที่เคยโชว์ตัว น้ำ เสียงทุ้มต่ำและมั่นคง ยกแก้วดื่มร่วมกันกับทุกคน

จากนั้น เขาก็ผายมือไปข้างๆ

หญิงคนหนึ่งยกปลายกระโปรงขึ้นเวทีมาช้าๆ วางมือไว้บน มือเขา ทั้งคู่ยืนด้วยกัน

ทิ่มแทงดวงตาถังซินจนเจ็บ

เธอด่าตัวเองหนักหน่วงในใจ: ไร้ประโยชน์จริงๆ มู่เฉิน หย่วนหลอกใช้เธอยังไง เธอยังไม่ชัดเจนอีกเหรอ? ไหน บอกว่าไม่สนใจบริษัท ซื่อ ไม่สนใจเขาแล้วไง!

เสียงทุ้ม ของ เฉินหย่วน ดังเข้าหูทุกคนผ่านไมค์โคร โฟน “ถือโอกาสอันดีนี้ ผมอยากจะประกาศเรื่องหนึ่งกับทุกคน”

“ผมกับคุณหญิงซ่งแห่งบริษัทซ่งซื่อหมั้นหมายกันมานาน แล้ว หลังจากเราปรึกษากันก็ตัดสินใจว่าจะจัดงานแต่งงาน ในวันที่ยี่สิบเดือนหน้าที่วิลล่าหมิงเยว่ ยินดีต้อนรับทุกท่าน ครับ”

ฮือฮา!

เสียงประหลาดใจในงานดังขึ้นตามๆ กัน

มู่เฉินหย่วนหมั้นหมายกับซ่งจิ้งเหอมาหลายเดือน โปร เจคแต่ละอย่างของบริษัท ง อก็คืบหน้าแล้ว ตอนนี้หลัง จากบริษัทมู่ชื่อปฏิรูปอีกครั้งก็ประกาศแต่งงาน ยิ่งเพิ่มความ ปีติยินดีขึ้นไปอีก

ชายผู้ที่มีเงินเป็นแสนล้าน มีผู้หญิงเท่าไรที่อยากได้น่ะ!

คนเจิดจรัสบนเวทีใบหน้ายิ้มเล็กน้อย ผู้นำในทุกแวดวง ธุรกิจด้านล่างเวทีก็ปรบมือกระตือรือร้นให้อย่างมีน้ำใจ ท่ามกลางฝูงชน แววตาถังซินท้อแท้พ่ายแพ้ หัวใจเต้นอย่าง รุนแรง ค่อนข้างหายใจไม่คงที่

มู่เฉินหย่วนหมั้นหมายกับซ่งจิ้งเหอนานแล้ว จะประกาศ วันแต่งงานต่อฝูงชนก็เป็นสิ่งที่ควรทำ

เธอมีอะไรให้เสียใจ?
ไร้เหตุผล!

“คุณหญิงถัง” ข้างกายถังซินมีเงาสูงหนึ่งปรากฏตัวขึ้น อย่างเงียบๆ เขามีใบหน้าแน่วแน่ ทั้งร่างมีไอเย็นที่ไม่ให้คน แปลกหน้าเข้าใกล้ “ขอคุยด้วยหน่อย

“ได้สิ” ถังซินก็อยากหนีออกจากความครื้นเครงนี่พอดี

ทั้งคู่มาที่มุมห้อง

อวี้เหวินถึงใบหน้าไร้อารมณ์ เขาพูดน้อยอย่างเคย เอ่ย อย่างเย็นชา “คืนให้คณ

“คุณชายอวี้ใจกว้างจริงๆ ขอบคุณนะคะ” ถังซินยิ้มเล็ก น้อย เธอรู้สัญญาฉบับนั้นที่อวี้เหวินถึงเอ่ยถึง ถ้ามู่เฉินหย่วน กับซ่งจิ้งเหอแต่งงานกัน ของในสัญญานั้นจะคืนกลับมาสู่ เธอ

ไม่ได้ทำอะไรเลย เธอกลับได้สิ่งของหลายอย่างมาฟรีๆ

ต้องดีใจสิถึงจะถูก

อวี้เหวินถึงพิงกำแพง เอ่ยถามอย่างสบายๆ “เด็กน้อยคน นั้นเมื่อคราวที่แล้ว เป็นอะไรกับคุณ?”

ถังซินตกใจสะดุ้ง เธอถามกลับ “เพื่อนกันน่ะ!”