บทที่ 206 หงุดหงิดใจเพราะเธอ

“เธอก็รู้ เฉินหย่วนไม่เด็กแล้ว ผู้หญิงข้างกายก็น้อยมาก เธอเป็นคนแรกที่เขาพิถีพิถันด้วย ฉันอยากให้เธอให้อภัย เฉินหย่วน ให้อภัยการกระทำเกินเหตุของเขา”

ถังซินแค่ยืนขึ้น พูดด้วยสีหน้าสงบนิ่ง “คุณท่านมู่ เย็นแล้ว ฉันควรไปแล้วค่ะ”

เธอบอกลาอย่างสุภาพ

มู่เฉินหย่วนรออยู่ที่ห้องรับแขกอยู่ตลอด พอเห็นถังซินลง มา เขาก็เข็นรถไปหา “ผมไปส่ง

“ไม่ต้อง” ถังซินมองเขาหนึ่งที แววตาเย็นชา “คุณชายมู่

คุณขยับไม่สะดวก”

มู่เฉินหย่วนไม่สบายใจ และหงุดหงิดมาก เขาไม่ชอบถังซิ นที่ใบหน้าไม่มีรอยยิ้มแบบนี้

เห็นถังซินหมุนตัวเดินไป ก็ดึงเธอไว้ทันที

ถังซินถาม “คุณชายมู่ มีอะไรเหรอคะ?”

“เรื่องอุบัติเหตุรถยนต์ ขอโทษนะ” ชายผู้ที่เย็นชามา ตลอดก้มศีรษะลง “ผมหลอกใช้ความเชื่อใจของคุณเอง ผม ต้องทำยังไง คุณถึงจะยกโทษให้ผม?”
ถังซินสะบัดมือเขาออกยอ่างแรง ยิ้มเล็กน้อย และห่าง เหินเย็นชา “ไม่ต้อง ฉันรับคำขอโทษคุณตั้งนานแล้ว”

ตอนกำลังจะไป เธอเอ่ยเสริม “คุณชายมู่ มู่หยางซิวตาย เพราะฉัน คนที่ควรรู้สึกผิดก็คือฉัน คนที่ต้องแก้แค้นแทน เขาก็คือฉัน ถ้ามีเรื่องอะไร หวังว่าคุณไม่ต้องมายุ่งนะ”

เธอไม่ต้องการความช่วยเหลือจากมู่เฉินหยวน

ถังซินออกประตูไปก็เจอกับเย่นจิ้งเหนียนและลู่เหวินซู สองคน ลู่เหวินซูโบกมือทักทายถังซิน ถังซินไม่สนใจเขา เดินตรงไปเลย

ลู่เหวินซูประหลาดใจ “เธอเย็นชามากเลยอ่ะ ไม่มีไมตรีจิต กับฉันเลย”

เย่นจิ้งเหนียนกลอกตาใส่เขาหนึ่งที

หลังจากเข้าบ้านไป เขาเห็นมู่เฉินหย่วนเม้มปากแน่น มอง ไปทางประตูใหญ่ นัยน์ตาเต็มไปด้วยความซับซ้อน

เย่นจิ่งเหนียนนำกล่องเล็กออกมาจากกระเป๋า ส่งให้มู่ เฉินหย่วน “พี่สองลืมเรื่องวันนี้กันเถอะ? ยานี้พี่ยังไม่เคยกิน ลองกินดูผลหน่อย”

มู่เฉินหย่วนมองเขาอย่างเย็นชาหนึ่งที่ “ฉันไม่มีอารมณ์มา ล้อเล่นกับนาย”
“ผมไม่ได้ล้อเล่น

“พี่สองปวดใจแล้ว” ลู่เหวินซูเข้าไปใกล้ เอ่ยพึมพำ แถม บอกไม่สนใจถังซิน สุดท้ายก็หลอกใช้เขา พอเขาเกลียด พี่ สองก็เสียใจ”

ดวงตาคมของมู่เฉินหย่วนมองเขา

ลู่เหวินซูรู้สึกถึงแรงอาฆาตบนร่างเขาที่กระจายออกมา รีบ ถอยไปด้านหลัง ยิ้มอย่างกระอักกระอ่วนพูด “ก็ความจริงไง ที่แท้พี่สองก็หลอกถังซิน”

“พี่สองไม่ต้องเป็นห่วง ถังซินจากไปหนึ่ง ก็ยังเหลือคณ หญิงซ่งอีกหนึ่ง” เย่นจิ้งเหนียนเอ่ยอย่างสบายๆ “ถังซินไม่ ได้อวยพรให้พี่สองกับคุณหญิงซ่งเหรอ?”

“ฉันว่าแล้วว่าซือซือจะพูดแบบนั้นได้ยังไง” มู่เฉินหย่วน นึกถึงตอนที่จู่ซือซือถูกสัมภาษณ์ คำพูดพวกนั้น และคำที่ เรียกซ่งจิ้งเหอ “ครึกครื้นไม่พอเหรอ?”

“ใช่ ครึกครื้นไม่พอ” เย่นจิ้งเหนียนยอมรับ แถมยังพูดอีก “ถังซินดูเหมือนเมินเฉย แต่ไม่เหมือนพี่ใหญ่ เซ็นเอกสาร ผิดไปตั้งหลายฉบับอยู่หลายวัน

ลู่เหวินซูกุบอกถอนหายใจ “พี่ใหญ่ขี้โกหกจริงๆ บอกว่าไม่ สนใจตัวอักษรพวกนั้น ต้องออกไปล้างมัน สุดท้ายก็ยังอยู่บนนิ้วเขา ปากของผู้ชายนี่นะ จิตวิญญาณคนเลี้ยงแกะ!

”

เย่นจิ้งเหนียนมองเขาหนึ่งที “นายเคยผ่าตัดไหม? ทำไม ใจใหญ่จัง?”

“เฮ้ย ฉันเป็นคนจริงจังเว้ย!”

“ฉันไม่ได้เรียกพวกนายมาพูดจาไร้สาระนะ” สีหน้ามู่เฉิน หย่วนขุ่นมัว ดูน่ากลัวสุดขีด

เย่นจิ้งเหนียนไม่เสียงดังแล้ว พูดอย่างเคร่งเครียด “พี่ ใหญ่เซ็นเอกสารกับประธานหลงเถิงสาวแล้ว พร้อมทุก อย่างแล้ว สำหรับทางด้านกู่เจิ้งเฉิง พี่สองคิดจะเตรียมการ ยังไง?”

ลู่เหวินซูก็พูดเช่นกัน “เตรียมทุกอย่างเสร็จแล้ว รอพี่สอง สั่งมา”

“เอาไปให้ถังซินแล้วกัน” มู่เฉินหย่วนพูด นึกถึงความเป็น ห่วงของถังซินที่มีต่อมู่หยางซิว เขาไม่สบายใจอย่างมาก “ม่ หยางซิวตายเพราะเธอ เธออยากจะแก้แค้นด้วยตัวเอง”

ลู่เหวินซูอิจฉา “ถ้าผมเจอผู้หญิงแบบนี้ ให้ตายแทนเธอก็ ยอมจริงๆ”

เย่นจิ้งเหนียนกระทุ้งศอกใส่อย่างแรง

มู่เฉินหย่วนไม่ได้พูดอะไร เพียงใช้มือลูบหน้าอก รู้สึกเจ็บปวดนิดหน่อย

เขาก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน ทำไมเขาถึงได้ใส่ใจถังซินขนาด นั้น เพราะรู้สึกผิดกับเรื่องที่ทำเหรอ ปวดใจจัง

ทั้งๆ ที่ถังซินก็ไม่ได้โดดเด่นอะไร

ถังซินให้กวนชิงเฟิงสืบชู่เจิ้งเฉิง อยากรวบรวมหลักฐาน อาชญากรรมที่เขาก่อ เอกสรที่ลู่เหวินซูส่งมา เธอก็ไม่ เกรงใจเหมือนกัน รับทุกอย่างมาหมด

ในเอกสารฉบับนี้ มู่เจิ้งเฉิงไม่เพียงแต่เปิดบริษัทว่าง เปล่า รับเงินจากนักลงทุนด้วยการฉ้อโกง เขายังประมูลโปร เจครัฐบาล แต่กลับทำอย่างลวกๆ ……..ทั้งหมดเป็นสิ่งผิด กฎหมาย

รวมไปถึงสถานที่อยู่ของมู่เจิ้งเฉิงในตอนนี้ด้วย

ถังซินใช้เงินสามล้านเซ็นสัญญากับทีมหนึ่ง ให้ข้อมูลขอ งกู่เจิ้งเฉิงพวกเขา

หลังจากนั้นไม่นาน หนานเฉิงก็ปรากฏข่าวออกมา มู่เจิ้ง เฉิงข่มขืนนักเรียนที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะที่คลับ ถึงขั้นเสีย ชีวิต คืนนั้นถูกจับไปที่สถานีตำรวจ ต่อมาในอินเทอร์เน็ตก็ แฉเรื่องฉ้อโกงของเขาทุกชนิด
ศาลที่หนานเฉิงตรวจสอบทีละขั้นตอน กำลังยืนยันหลัก ฐาน รวมถึงเรื่องที่มู่เจิ้งเฉิงฆ่าข่มขืนนักเรียนที่ยังไม่บรรลุ นิติภาวะ ไม่ให้โอกาสเขาร้องเรียน ตัดสินโทษประหารชีวิต ทันที

และดำเนินการตามกฎหมายทันที

หลังจากได้รับข้อมูล ถังซินก็เผยรอยยิ้มที่ไม่เห็นมานาน หยางซิว ฉันแก้แค้นให้นายแล้ว

เรื่องอื้อฉาวของมู่เจิ้งเฉิงมีผลกระทบต่อบริษัทมู่ซื่อไป ด้วยเช่นกัน ไม่ว่ามู่เจิ้งย่าจะพยายามอีกครั้ง บริษัทมู่ชื่อก็ล้ม เหลวอยู่ตลอด หนึ่งเดือนต่อมาก็ประกาศล้มละลาย บริษัท หลงเถิงซื้อไป

ทุกคนยังไม่ทันได้สติกลับมา ก็รู้ว่าบริษัทที่มู่เจิ้งย่าเปิด เมื่อก่อนนั้นขายยาปลอม ฆ่าเด็กไปไม่น้อย และยังขยาย คอนเน็คชั่น เคยสนิทสนมกับคนจำนวนไม่น้อย

เรื่องพวกนี้มันเยี่ยมยอดกว่าเรื่องของมู่เจิ้งเฉิงอีก

ถึงแม้ว่ามู่เจิ้งย่าจะให้ทนายที่ดีที่สุดมาแก้ต่างให้ตัวเอง แต่หลักฐานมันทนโท่ ทนายก็หมดหนทาง สุดท้ายมู่เจิ้งย่าก็ รับโทษยี่สิบปี ติดคุกไปแล้ว

บริษัทมู่ชื่อที่หลงเถิงซื้อไปค่อยๆ ก้าวหน้า หุ้นค่อยๆ ดี ขึ้น โรงงานก็ดำเนินการอีกครั้ง จากนั้นมู่เฉินหย่วนก็ปรากฏตัวต่อหน้าฝูงชน ไม่ได้นั่งรถเข็นอีก คาดว่าขาสองข้างดีขึ้น แล้ว

ครึ่งเดือนต่อมา บริษัทมู่ซื่อประกาศต่อสาธารณชน ขอบคุณการช่วยเหลือจากบริษัทหลงเถิง ทุกคนถึงได้รู้ว่าที่ แท้บริษัทมู่ชื่อไม่ได้เป็นอยู่ภายใต้บริษัทหลงเถิง คนที่ถือ หุ้นเยอะที่สุดก็กลายเป็นมู่เฉินหย่วน

โครงเรื่องที่เปลี่ยนไปมาอย่างรุนแรงทำให้ทุกคนรับรู้ไม่ ไหวในชั่วขณะหนึ่ง

บริษัทหนึ่งที่มูลค่าทางตามการตลาดที่มากกว่าแสนล้าน เปลี่ยนคนถือหุ้นที่ใหญ่ที่สุดภายในหนึ่งปี เคยผ่านการล้ม ละลาย ถูกซื้อ สุดท้ายก็กลับมาสู่มือของคนตระกูลมู่เอง

สะเทือนใจเกินไปแล้วจริงๆ!

ตำนานของบริษัทมู่ชื่อ หนังสือพิมพ์แต่ละฉบับก็รายงาน อย่างต่อเนื่อง ถังซินกลับมองผ่าน ไม่สนใจ

หลังจากจัดการเรื่องมู่เจิ้งเฉิงได้แล้ว เธอก็เริ่มหางานใหม่

เพราะเคยทำงานที่บริษัทมู่ซื่อ ประวัติงดงาม ไม่นานก็หา งานได้ คือบริษัทชื่อดังแห่งหนึ่งในหนานเฉิง

เดิมทีเธอสมัครเป็นล่าม แต่ผู้บริหารบริษัทกลับพูดว่า “คุณหญิงถัง คุณมีความสามารถกว่าจะเป็นล่าม ผมรู้เรื่องบริ ษัทมู่ชื่อ คุณมีความสามารถแข็งแกร่งมาก นั่งตำแหน่งผมก็เหลือเฟือ”

บริษัทนี้มีการย้ายรองประธานไปที่บริษัทต่างประเทศ ตำแหน่งรองประธานว่างหนึ่งที่ ให้เงินเดือนรายปีเยอะมาก ถังซินจึงเข้าบริษัทนี้ในฐานะรองประธาน

เธอคิดไม่ถึงเลยว่าเรื่องทั้งหมดนี้เป็นมู่เฉินหยวนเป็นคน จัดการเงียบๆ

“ประธานถัง”

ถังซินกำลังจัดการเอกสาร ผู้ช่วยเคาะประตูเข้ามาพูดกับ เธอ “ประธานเฉินมีธุระ ต้องขึ้นเครื่องบินรอบหกโมงไป ปักกิ่ง งานเลี้ยงค็อกเทลเขาบอกให้คุณจัดการ

ถังซินตอบอืม เธอรู้ว่าในแวดวงผู้นำชอบจัดงานเลี้ยง ค็อกเทลบ่อยๆ ทานอาหารดื่มแอลกอฮอล์ พูดคุยกันเท่านั้น

ไปเที่ยวสักหน่อยคงไม่เสียหาย

ความคิดเธออยู่ที่งาน ไม่ได้ยินชัดเจนว่าผู้ช่วยพูดว่าอะไร จึงไม่รู้ว่าครั้งนี้ไม่ใช่งานเลี้ยงค็อกเทลธรรมดา แต่เป็นงาน เลี้ยงที่บริษัทมู่ซื่อจัดเพื่อเฉลิมฉลองโดยเฉพาะ