บทที่ 182 กลยุทธ์ถอนฟืนใต้กระทะที่ดี
กวนชิงเฟินพยักหน้า “ผมได้รับคำสั่งให้ปกป้องล่ามของบ ริษัท ชื่อ ไม่คิดว่าจะเป็นพี่
ถังซินหัวเราะฮ่าๆ
ที่แท้ไม่ใช่เธอตาพร่ามัว คือกวนชิงเฟิงจริงๆ ด้วย!
เข้าใจเรื่องราวหลังจากนั้นแล้ว ถังซินก็ตกใจจนหัวใจจะ วาย เธออยากทานยาแก้โรคหัวใจเฉียบพลัน “โอเค ไม่ต้อง พูดเรื่องที่นายหลอกพี่แล้ว เคลียร์เรื่องของนายกับคุณหญิง จู่ก่อน”
จ่ซือซือร้องออกมาอย่างกังวล “พี่——
ถังขินไม่สนใจเธอ มองกวนชิงเฟิงด้วยความเย็นชา “นาย ต้องการเธอ หรือต้องการ ?”
“พี่ อย่าทำให้ผมลำบากใจสิ” กวนชิงเฟิงกลายเป็น คนกลางที่ลำบากใจ “เธอคือผู้หญิงที่ผมชอบ พี่คือพี่สาว ของผม สำคัญมากในใจทั้งหมด”
“แปลว่านายต้องการเธอ?”
“พอแล้วฉันรู้แล้ว ไม่ต้องพูดแล้ว!” ถังซินคว้ากระเป๋าลุกขึ้น “นายโตแล้ว มีความคิดเป็นของตัวเอง แล้วก็คงจะได้ เรียนรู้หลังจากเสียเปรียบ!
เธอเดินโกรธออกไป คิดไม่ถึงว่าคุณแม่ถังจะเดินมาทางนี้
“แม่?” เห็นว่าเป็นคุณแม่ถังจริงๆ ถังซินก็พูดอย่างตก ตะลึง “ทำไมแม่มาอยู่ที่นี่?”
“ลูกเขยส่งคนไปรับแม่ที่บ้าน ให้แม่มาทานอาหาร” คุณแม่ ถังตอบกลับ เห็นว่าบนโต๊ะอาหารนอกจากมู่เฉินหย่วนแล้ว ลูกชายตัวเองก็อยู่ “เอ๋ ชิงเฟิงก็มาด้วยเหรอลูก?”
ถัง นรีบหันศีรษะไปมอง เฉินหย่วน อยากใช้แววตาฆ่า เขาเหลือเกิน คนด้านหลังสงบนิ่ง
ถึงว่าเขาเงียบอยู่ตลอด ที่แท้ก็มีความคิดเบื้องหลัง!
“คุณแม่” มู่เฉินหย่วนไม่ได้ขัดอะไรกับที่คุณแม่ถังเรียกว่า “ลูกเขย” เอ่ยทักทายอย่างสุภาพ ส่งสายตาให้กับจู่ซือซืออ ย่างปกติ
จ่ซือซือเข้าใจทันที ลุกขึ้นมาประคองคุณแม่ถัง แล้วเอ่ย อย่างมีไหวพริบ “คุณแม่นั่งรถมาเหนื่อยไหมคะ? คุณแม่นั่ง ก่อน หนูรินชาให้ค่ะ
รินชาหนึ่งถ้วย ส่งให้คุณแม่ถังด้วยความประพฤติดี
“ขอบใจ” คุณแม่ถึงค่อนข้างไม่สบายใจ เรียกให้เธอนั่งเช่นกัน “เธอหน้าตาสวยจริงๆ เหมือนดาราเลย” จ่ซือซือหน้าแดง “ขอบคุณสําหรับคำชมค่ะคุณแม่”
ถังชินกลอกตา
ลำบากจู่ซือซือจริงๆ เลย ต้องแกล้งทำอยู่ตลอดเวลา เหนื่อยแย่
คุณแม่ถังดื่มชาหนึ่งอีกแล้วเอ่ยถามกวนชิงเฟิงอย่าง สบายๆ “วันนี้ไม่ใช่วันหยุด ทำไมไม่อยู่ที่โรงเรียน?
“ตอนบ่ายผมไม่มีเรียน” กวนชิงเฟิงพูด ดึงจู่ซือซือมาข้าง กาย “แม่ นี่คือซือซือ เป็นแฟนผม ที่ผมออกมาในวันนี้เพราะ อยากพาเธอมาให้พี่สาวรู้จัก”
คุณแม่ถึงร้องอ๋อ วินาทีต่อมาถึงตอบสนอง “ฟ-แฟนเห รอ?”
“คุณแม่คะ หนูกับชิงเฟิงชอบกันด้วยใจจริง แม่อย่าขัด ขวางพวกเราเลยนะคะ” จู่ซือซือย่อตัวลงข้างคุณแม่ถัง โทน เสียงน่ารักเกินจะเปรียบ “สินบนเท่าไรหนูให้หมดเลย”
“แม่ฉันไม่รู้อะไรหรอก พวกเธออย่ามาเล่นลิ้น” ถังซินไม่ ให้พวกเขาเล่นการ์ดอารมณ์ความรู้สึก “แม่คะ คุณหญิง ท่านนี้มีฐานะไม่ธรรมดา เป็นดาราดัง น้องสาวของประธาน
“หนูไม่เห็นด้วยที่พวกเขาคบกัน เราฐานะต่างกันมากเกิน
คุณแม่ถังมองจู่ซือซือ พยักหน้า “ถึงว่าสวยขนาดนี้ ฐานะ คงต่างกันมากเกินไป
ถังซินโล่งอก
ไม่รอให้เธอได้ถอนหายใจเสร็จ คุณแม่ถังก็พูด “แม่คิดว่า เธอเข้ากับชิงเฟิงได้ดีมาก ว่านอนสอนง่ายขนาดนั้น
แม่ หนูพูดไม่เข้าใจมากพอเหรอ!” ถังซินอยากจะบ้า “เหมาะอะไรกันน่ะ นี่คือน้องสาวของประธานมู่ แม่คิดว่า ผู้ชายแต่งานด้วยง่ายๆ เหรอ แล้วเธอก็ไม่ได้ว่านอนสอน ง่ายด้วย
มู่เฉินหย่วนเอ่ยอย่างไม่รีบร้อน “ไม่ใช่ใครที่จะได้คบกับ ซือซือจริงๆ ครับ แต่ถ้าคนคนนั้นคือกวนชิงเฟิงล่ะก็ ผมมอง ว่าดีมาก เขาเป็นคนฉลาดกล้าหาญมาก มีอนาคตอันยาว ไกล”
ถังซินส่งสายตาคมไป
เธออยากจะใช้ผ้าปูโต๊ะปิดปากผู้ชายคนนี้จริงๆ
คุณแม่ถังพูด “แม่รู้ว่าหนูรักน้องชาย อยากให้เขามีชีวิตที่ ดี แต่เขาก็โตเป็นผู้ใหญ่แล้ว หลายเรื่องก็ให้เขาตัดสินใจ เองเถอะ”
ถังซิ่นทนไม่ไหวแล้ว “แม่ ช่วงนี้อ่านหนังสือโลก สวยอะไรมา?”
ทําไมเหมือนศาสดาแห่งโลกสวยเลย?
คุณแม่ถังถอนหายใจเล็กน้อย “หนูก็รู้ แม่เองก็ไม่ได้มีข้อดี อะไร แม่อ่อนแอจะตาย แม่เลยหวังว่าพวกลูกสองพี่น้องจะ ได้มีชีวิตที่ดี ทำอะไรที่อยากทำ ได้อยู่กับคนที่ตัวเองรัก”
หยุดไปสักพัก เธอก็เสริมอีกประโยคหนึ่ง “ฐานะของหนู กับประธานมู่ก็ต่างกันมากไม่ใช่เหรอ?”
“แม่พูดอะไรของแม่น่ะ!” ถังซินหน้าแดง กระวนกระวายใจ อย่างมาก “เราไม่ได้เป็นแบบที่แม่คิด
“ไม่เดทกัน จะแต่งกันเลยเหรอ?” คุณแม่ถังเอ่ยถามอย่าง สับสน จากนั้นก็สอนมู่เฉินหย่วน “ลูกเขย เป็นแบบนี้ไม่ได้ นะ หมั้นหมายกับลูกบ้านอื่นแล้วจะมาเดทกับลูกสาวฉันไม่ ได้นะ”
“ดูสิลูกสาวแม่ก็ดีกับเธอมาก คุณเกิดเรื่อง เธอก็ช่วยคุณ ดูแลบริษัท แถมยังดูแลคุณด้วย นอกจากนี้คุณยังเป็นพี่ชาย ของคุณหญิงจู่อีก คุณควรเป็นแบบอย่างให้เธอ”
จ่ซือซือพูดแทรก “คุณแม่ เรียกหนูว่าซือซือก็พอแล้วค่ะ”
มู่เฉินหย่วนก็ไม่ได้โกรธ ทำท่าทางยอมรับคำสั่งสอน “แม่ พูดถูกครับ เรื่องนี้ผมจะจัดการเป็นอย่างดี”
ถังซินนวดหน้าผาก หมดเกียรติแล้ว
ทั้งๆ ที่กวนชิงเฟิงอยู่ในวาระดิ้นรน หัวข้อมันวนมาหาเธอ ได้อย่างไร?
ตอนทานอาหาร จู่ซือซือก็วนไปวนมาอยู่ข้างกายคุณแม่ ถังอยู่ตลอดเวลา กระตือรือร้นอย่างมาก ปากเล็กพูดจา หวาน เอ่ยชมจนคุณแม่ถังดีใจใหญ่ ไม่รู้ว่าชอบเธอมากแค่ ไหน
ระหว่างทางคุณแม่ถังก็ออกไปข้างนอกหนึ่งรอบ
หลายนาทีกลับมา แล้วยัดซองแดงก้อนหนึ่งให้จู่ซือซือ น้ำใจเล็กน้อย”
“ขอบคุณค่ะคุณแม่!” จู่ซือซือรับมาอย่างพอใจ
คุณแม่ถังเจอเธอก็ให้ซองแดงแล้ว ถือว่ายอมรับเธอใน ฐานะลูกสะใภ้ มีความสุขอย่างแน่นอน!
อาหารมื้อนี้ ถังซินทานอย่างเซ็งที่สุด
ความสะเทือนอารมณ์ที่เธอได้รับเมื่อเช้านี้ ไม่น้อยไปกว่า ความสะเทือนอารมณ์ที่เธอได้รับเมื่อสองสามวันก่อนที่บ้า นมู่ ถ้าเธอไม่มีความอดทนสูงเกินไป ตอนนี้เธอน่าจะนอนอยู่ โรงพยาบาลแล้ว!
มู่เฉินหย่วนมองเธอหนึ่งที “ยังเซ็งอยู่เหรอ?
“ผักกาดขาวที่นายเลี้ยงมาหลายปีถูกชิงเอาไปแล้ว นาย ไม่เซ็งเหรอ? ” ถังซินเห็นเขาโกรธ “มู่เฉินหย่วน นายยังเป็น ผู้ชายอยู่ไหม ร้ายกาจมาก!”
หนึ่งกลยุทธ์ถอนฟืนใต้กระทะ ทําจนเธอไม่เหลืออะไร แล้ว!
เทียบกับความหงุดหงิดเหมือนฟ้าร้องของเธอ มู่เฉิน หย่วนสงบเสงี่ยมมาก “เจ้าทิ่มนั่นดีมาก ผมเลยไม่เซ็ง”
ถังซินโกรธแล้ว “น้องชายฉันไม่ใช่เจ้าทึ่ม!
“เอาล่ะ เขาไม่ใช่ก็ได้” มู่เฉินหย่วนยิ้มออกมาอย่างยากที่ จะเห็น ดูแล้วมีลักษณะท่าทางหล่อสดใส “ซือซือก็มีนิสัย ค่อนข้างเด็ก แต่จิตใจดี คุณไม่ต้องกังวลเรื่องของเธอกับ น้องชายคุณหรอก”
ถังซินยิ้มเย็นชาพูด “เธอทำแม้กระทั่งลักพาตัว นั่นเรียกว่า *นิสัยเด็ก” เหรอ?”
มู่เฉินหย่วนถาม “เรื่องคืนนั้น คุณรู้แล้วเหรอ?”
“ไม่ใช่ว่าควรรู้หรือไง” ถังซินตอบกลับ “ฉันบอกคุณแล้ว ว่าไม่ใช่สุดสัปดาห์ คุณยังหลอกฉัน บอกว่าฉันจำผิด
“คุณทานยาไปแล้ว ทำไม……… เฉินหยวนหยุด หรี่ตา เล็กน้อย “ลู่เหวินซู?
มู่เฉินหย่วนมีแววตาขุ่นเคือง
ไอ้สี่นั่นหนังหนาขึ้นทุกวัน กล้าเล่นลิ้นกับเขาหลายครั้ง! ถังซินเคลื่อนตัวไปข้างๆ ในใจแอบพูด: คุณชายลู่ฉันไม่ได้
ขายคุณจริงๆ นะ ประธานมู่สุดยอดเกินไป หวังว่าช่วงนี้คุณ อย่าไปแตะต้องเขาล่ะ!
“ฮัดชิ่ว!”
ลู่เหวินซูที่กำลังจัดการธุระของบริษัทมู่ชื่ออยู่ก็หนาวสั่น ทันที จามออกมาอย่างรุนแรง
เขาถูจมูก แล้วพึมพำ “รู้สึกมีลางร้าย”
วินาทีต่อมา ก็มีโทรศัพท์เข้ามา
ลู่เหวินซูเลื่อนรับโทรศัพท์ ยิ้มพูด “พี่ชายสอง เมื่อไหร่จะ ให้เงินผม?”
มู่เฉินหย่วนพูดด้วยโทนเสียงน่ากลัว “นายยังอยากได้เงิน อีกเหรอ?”
Please enter a description
Please enter a price
Please enter an Invoice ID
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ