บทที่ 177 เฉียบ! เฉียบมากจริงๆ
“ลุงสองผมไม่ได้พูดมั่วนะ” มู่จินเซวียนเอ่ยปากอย่าง ร้อนรน ที่เธอหย่าเพราะเธอคิดจ้องจะจับเฉินหย่วนอยู่ นี่ เป็นความสงสัยส่วนตัวของผม ผมเองยังเคยเห็นอีกว่าก่อน ที่เธอจะหย่านั้น ยังไปคุกเข่าขอร้องเฉินหย่วนที่ร้านเหล้า ด้วยซ้ำ”
ถังซินใจเต้นรัว
มู่จินเซวียนไปสืบเรื่องพวกนี้มาจากไหนกัน?
มู่เฉินหย่วนจ้องไปยังมู่จินเซวียนที่หยิบเอกสารในกระเป๋า ออกมาแล้วยื่นไปให้คุณผู้ชายมู่อย่างไม่พูดอะไร “ลุงสอง ลุงดูนี่หน่อย พวกเขายังไปโรงแรมกันด้วย
มู่จินเซวียนพูดยุแยงต่อ “หยางซิวมันชั่วก็ไม่ผิดหรอกที่ เธอจะหย่ากับมัน เธอหอบใจที่มีความอยากจะล้างแค้นไป อ้อนวอนขอร้องกับเฉินหย่วนที่ร้านเหล้าอย่างไม่มีใครคาด ถึง จิตใจของผู้หญิงคนนี่มันลึกล้ำจนยากจะคาดเดาได้”
เอกสารฉบับนั้นคุณผู้ชายมู่ดูเพียงพริบตาเดียวก็ดูเสร็จ เขาหันไปยังมู่เฉินหย่วนก่อนเอ่ย “จริงหรอ?”
ถ้าใช่ นั่นก็หมายความว่าจบเห่
หากยังไม่พูดถึงความสัมพันธ์ระหว่างมู่หยางซิวและมู่ เฉินหย่วนที่เป็นอาหลานกันนี้ ตอนนั้นถังซินและมู่หยางซิวยังไม่หย่ากัน เธอกลับไปเล่นชู้กับเฉินหย่วนถึงร้านเหล้า พฤติกรรมน่าเกลียด
ถังซินโกรธขึ้นมา เธอรู้ดีว่าเรื่องนี้สำหรับมู่เฉินหย่วนแล้ว มันสําคัญกับเขามาก
ตอนที่เธอกำลังจะยอมรับนั้น มู่เฉินหย่วนจับมือเธอแน่น ขึ้นและเอ่ย “ไม่ใช่
สีหน้าของมู่จินเซวียนเปลี่ยนไปทันที “เฉินหย่วนนาย กำลังโกหก นายเลิกปิดบังเรื่องผู้หญิงคนนี้สักที!
“วันนั้นผมยังอยู่บนเครื่อง จะไปอยู่ร้านเหล้าได้ยังไงกัน” มู่เฉินหย่วนเอ่ยด้วยริมฝีปากอันบางเฉียบ “ถ้าไม่เชื่อ ไปขอ เลขาของผมดูตารางงานได้นะครับ”
“อีกอย่าง ก็แค่เงาด้านหลัง ทําไมถึงคิดว่าเป็นฉันล่ะ? อาจจะเป็นเพราะถังซินกับหยางซิวทะเลาะกัน หลังจาก นั้นหยางซิวก็ตามไปหาเธอที่ร้านเหล้า แล้วทั้งสองอยู่ร้าน เหล้าด้วยกัน”
“เป็นไปไม่ได้!” มู่จินเซวียนโผล่ขึ้น “หยางซิวมันนอกใจ เธอไปแล้ว จะมาหาถังซินอีกทำไม? ถ้าผู้ชายในรูปไม่ใช่แก งั้นแสดงว่าระหว่างที่แต่งงานอยู่ ถังซินเองก็เป็นฝ่ายนอกใจ เหมือนกัน!”
“ผู้หญิงอย่างเธอ ตระกูลมู่ไม่ต้องการ!
มู่เฉินหยวนถามด้วยความอารมณ์ดี “นายเป็นเพื่อนกับถัง ซินหรอ?”
มู่จินเซวียนเหลือบมองถังซินอยู่แวบหนึ่งก็รู้สึกเกลียด “ใครอยากจะเป็นเพื่อนกับผู้หญิงประเภทนี้กัน!”
“งั้นนายเองก็ไม่มีทางรู้เหมือนกันว่าเธอทำกับคนอื่นยัง ไง” มู่เฉินหย่วนเอ่ยขึ้น “มู่หยางซิวมันนอกใจเธอ ถังซินเอ็น ภรรยาของมัน ถ้าง้อได้ก็ควรจะง้อ”
“เฉินหยวนนายนี่มัน——“
“ถามหยางซิวสิเดี๋ยวนายก็รู้เอง” มู่เฉินหย่วนหยิบ โทรศัพท์ขึ้นมา “เห็นๆอยู่ว่าวิดิโอพวกนั้นมันตัดต่อ ที่นาย พูดมาฉันไม่เชื่อหรอก คำพูดของฉันก็ไม่มีใครเชื่อเหมือน กัน”
ทันใดนั้นสายถูกตัดไปอย่างรวดเร็ว
มู่เฉินหย่วนถามหยางซิวด้วยตนเอง “มู่หยางซิว คืนxxนายไปอยู่ที่ไหนมา? ได้ยินมาว่าถังซินไปจนถึงร้าน เหล้าแล้วมีชายคนหนึ่งอุ้มเธอไป นายรู้มั้ยว่าเป็นใคร?
ถังซินตื่นเต้นจนใจแทบจะระเบิดออกมา
ทำไมเขาถึงถามเรื่องนี้กับมู่หยางซิวกัน ถ้าหากมู่หยางซิว ไม่ให้ความร่วมมือจะทำยังไง?
ฉันเอง” เสียงของมู่หยางซิวดังขึ้นผ่านลำโพงทำให้คน ทั้งหมดได้ยินสิ่งที่เขาพูดไป “คืนนั้นเป็นคืนครบรอบหนึ่งปี ที่ฉันกับถังซินแต่งงานกัน จริงๆแล้วพวกเราอยากจะฉลอง ด้วยกัน”
“แต่พอเมื่อเธอรู้ว่าผมนอกใจเธอก็มาที่ร้านเหล้าผมรู้ข่าว ก็รีบตามเข้าไปไม่คิดว่าเธอจะดื่มจนเมาเละขนาดนั้น คืนนั้น เราทั้งสองเลยอยู่โรงแรมด้วยกัน”
“มู่หยางซิว!” จินเซวียนโกรธแทบบ้า “ถังซินทำกับนาย ถึงขนาดนี้ยังจะปกป้องเธออยู่อีกหรอ ?ทำไมไม่พูดความ จริง?”
“ที่ฉันพูดไปเป็นความจริงทั้งหมด พวกนายไปสืบหาเอา ก็ได้
มู่เฉินหย่วนกดวางสาย สายตาที่เยือกเย็นจ้องมองไปยัง สีหน้าที่ซีดเผือดของฟูจินเซวียน “พี่ครับ มู่ซิวหยางยอมรับ ทั้งหมดแล้วว่าคืนนั้นที่ถังซินไปหาที่โรงแรมเป็นเขาเอง พี่ ยังมีอะไรสงสัยอยู่มั้ยครับ?”
มู่จินเซวียนกวาดสายตามองไปรอบๆ และไปหยุดอยู่ที่ หลิวฟาง
“เธอว่า” มู่จินเซวียนชี้นิ้วไปยังหลิวฟางพร้อมเอ่ยขึ้น “คืน นั้นมู่หยางซิวไปอยู่ไหน!
“ฉัน ฉันไม่รู้!” หน้าของหลิวฟางเปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อ ไม่ว่าจะตรงไหนในเรื่องนี้ไหนก็หาความผิดให้เธอไม่ได้ ในใจ ของเธอเกลียดชังถังซินเต็มประดา ทำไมถึงได้กำจัดสะใภ้ เก่ายากจังนะ!
มู่เฉินหย่วนเอ่ย “เธอมีอะไรก็พูดมา เธออาจจะไม่ชอบถัง ซิน แต่พวกเธออยู่ด้วยกันมาตั้งนาน ถังซินเป็นคนยังไง จะ นอกใจคนอื่นได้มั้ย เธอเองน่าจะรู้ดี”
หลิวฟางก็ไม่ใช่คนโง่ เธอรู้ว่ามู่เฉินหย่วนเป็นคนเย็นชา และไม่ค่อยพูด การที่ครั้งนี้ยอมพูดกับเธอเยอะขนาดนี้ย่อม ต้องมีอะไรที่ต้องการจะบอกแน่ และสามารถปกป้องตัวเอง ได้ด้วยเช่นกัน
จะว่าไปหากเทียบกับปูจินเซวียนแล้ว เธอเองก็ไม่อยากจะ มีแผลใจกับมู่เฉินหย่วนมากกว่า
หลังจากที่ไตร่ตรองดีแล้ว หลิวฟางจึงเอ่ยขึ้น “ที่จริงแล้ว ฉันไม่ชอบถังซิน บ้านเธอจนและไม่เหมาะสมกับลูกชาย ของฉัน นอกจากเรื่องนี้แล้วเรื่องอื่นก็ไม่มีอะไร ทุกๆเดือน เธอจะแบ่งเงินเดือนครึ่งหนึ่งให้กับฉัน สำหรับฉันแล้วเธอ ค่อนข้างรู้ภาษา แม้ว่าเธอจะทะเลาะกับมู่หยางซิว เธอก็ไม่มี ทางที่จะนอกใจเขาได้”
มู่จินเซวียนจ้องไปยังหลิวฟางอย่างดุดัน ถ้าหากไม่ใช่ เพราะว่าเธอเป็นผู้หญิงเธอได้โดนเขาอัดเละแน่
“พี่ครับ สิ่งที่อยากได้ยินพี่ก็ได้ยินหมดแล้วใช่ไหมครับ?” มู่เฉินหย่วนยิ้มกริ่ม สายตาเป็นประกาย “งั้นตอนนี้เรามาสะสางเรื่องที่มู่จินเซวียนรังแกผู้หญิงของผมกันดีกว่า”
มู่เจิ้งเฉิงเมื่อรู้ว่าต้องขอโทษมู่เฉินหย่วนก็รับไม่ได้ จึง กวาดสายตามองไปยังคุณผู้ชายมู่ “พี่สอง ผมรู้ว่าจินเซวีย นทำเรื่องที่ไม่สมควร แต่ตอนนี้มันก็ได้รับโทษกับเรื่องที่มัน ทำลงไปแล้วนี่”
“นายก็รู้หลังจากที่ชิงหลันคลอดจินเซวียนแล้วสุขภาพ เธอก็ไม่ค่อยจะดี ต้องรักษาตัวอยู่ที่บ้านตลอด เรื่องจินเซวี ยนนี้ฉันไม่กล้าบอกเธอ กลัวว่าจะเกิดเรื่องกับเธอขึ้น”
“พี่สอง เป็นเพราะผมเลี้ยงลูกไม่ดีเอง”
มู่เจิ่งเฉิงพูดทั้งน้ำตา พร้อมทั้งคุกเข่าลงไปหนึ่งข้าง “คุกเข่าอะไรกัน คิดว่าฉันจะให้อภัยหรอ?” คุณผู้ชายมู่ปัดมือ เขาออกด้วยความโกรธและความรู้สึกที่หมดความอดทน
เขาพูดกับ เฉินหย่วน “เฉินหย่วน จินเซวียนสําเรื่อง เลวร้ายตอนนี้เองมันก็ได้รับผลของการกระทำนั้นแล้ว ช่างมันเธอยังไงซะก็คนในครอบครัวเดียวกัน ถ้าเรื่องมัน แพร่งพรายไปข้างนอกคนอื่นจะมองไม่ดีเอา
“พ่อ พ่อกำลังขอร้องแทนมู่จินเซวียนใช่มั้ย?” มู่เฉินหย่วน พูดอย่างเย็นชา “ได้ ผมให้อภัยมันก็ได้ แต่ต้องให้มันเอาลูก มาคืนถังซิน!”
คุณผู้ชายมู่อึ้งไปสักพัก “ที่จริงแล้ว…”
“คุณผู้ชาย คะ คุณถังซินมีแท้งลูกน้อยแล้วค่ะ” คุณ หมอที่ยืนอยู่ด้านหลังมาโดยตลอดเอ่ยปากขึ้น “เดิมทีแล้ว สุขภาพของเธอไม่ค่อยดีนักและเมื่อมาเจอกับเหตุการณ์นี้ จึงทำให้แท้งค่ะ การแท้งลูกครั้งนี้จึงทำให้คุณถังซินไม่ค่อย สบาย และอาจเป็นไปได้ว่าครั้งหน้าอาจจะตั้งท้องได้ยาก
ตัวถังซินเอง “.…..”
ที่จริงแล้วลุงมู่น้อยก็จัดการเรื่องนี้ไว้หมดแล้ว เฉียบ! เฉียบมากจริงๆ!
ทุกคนต่างช็อคไปตามๆกัน
“เธอดูเป็นคนแข็งแรง ทำไมถึงแท้งง่ายขนาดนั้นกัน!” หลังจากที่สติของมู่จินเซวียนกลับมา เขาก็รีบเอ่ย “ลุง สอง…”
“พอเถอะ แกยังหาเรื่องไม่พอใช่มั้ย! ” คุณผู้ชายมู่ตะคอก ขึ้นอย่างเสียงดังเพื่อหยุดมู่จินเซวียน “ตอนแรกแกก็หา เรื่องให้เฉินหย่วน ตอนนี้ยังจะว่าเขาหาหมอมาเพื่อโกหก พวกแกอีกงั้นหรอ?”
คุณผู้ชายมู่ลุกขึ้นจากโซฟา “วันนี้ทุกคนอยู่ที่นี่หมดแล้ว ฉันจะพูดอีกรอบก็แล้วกันนะ เฉินหยวนเป็นลูกชายของฉัน ใครแกล้งลูกฉัน ทําร้ายหลานฉัน ฉันจัดการมันแน่!”
พูดจบเขาก็เดินจากไป และให้มู่เฉินหย่วนสานต่อสถานการณ์นั้น นั่นก็สื่อความหมายได้ชัดเจนมาก
เมื่อมู่เฉินหย่วนเห็นสีหน้าซีดเผือดของมู่เจิ้งเฉิง จึงเอ่ย นเสียงเรียบ “ลุงสาม จินเซวียนฆ่าลูกของผม ผมไม่เอา ชีวิตแลกชีวิตหรอก ผมแค่ต้องการแขนหนึ่งข้างของมัน
“เฉินหย่วน ยังไงมันก็เป็นน้องของแกนะ” มู่เจิ้งเฉิงกัดฟัน พูด “นายจะไม่ให้อภัยมันหน่อยหรอ?”
“ถ้าเรื่องที่ว่ามันเป็นน้องผม ก็เก็บมันไว้ในส่วนนั้น” มู่เฉิน หย่วนจ้องมองไปที่เขาพร้อมเอ่ยด้วยน้ำเสียงเลิงบังคับ “แค่ ตัดแขนมันหนึ่งข้างเองหรือว่าลุงจะรับโทษแทนมัน
เขากลับไม่ลดละความตั้งใจ
ในตอนนี้ มีบอดีการ์ดร่างใหญ่ท่าทางน่าเกรงขามอยู่สอง สามคนเดินเข้าห้องมาด้วยความน่ากลัว
“ประธานมู่ครับ”
มู่เฉินหย่วนสั่งด้วยน้ำเสียงหนักแน่น “รบกวนพวกนาย ช่วยหมอจัดการกับลุงสามให้ฉันหน่อย ครึ่งชั่วโมงหลังจาก นี้ฉันต้องได้เห็นแขนหนึ่งข้าง
“ครับ!” บอดี้การ์ดขานรับเป็นเสียงเดียวกัน
Please enter a description
Please enter a price
Please enter an Invoice ID
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ