บทที่ 175 ยังไม่ถึงยี่สิบวิเลย

“ไม่ต้องหรอก” กวนชิงเฟิงปฏิเสธ

“ทําไมถึงชอบขัดฉันตลอดเลย” ซือซือพูดอย่างไม่

พอใจ

เมื่อก่อนตอนอยู่คอนโด กวนชิงเฟิงมักจะเฝ้าจู่ซือซือหลับ แต่เธอใส่ชุดนอนมิดชิด แต่ดูเหมือนตอนนี้สถานการณ์จะไม่ เหมือนกัน

สถานการณ์นี้ สายตาของเขามันอดไม่ได้ที่จะมองไปที่ เรือนร่างของเธอ

เพื่อจะหยุดความคิดแบบนั้น กวนชิงเฟิงจึงถามเธอ “รอย แผลตรงเอวเธอ มายังไงเหรอ”

จ่ซือซือหยุดชะงัก สายตาเริ่มเปลี่ยนไป จากนั้นชี้ไปที่กวน ชิงเฟิง แหนะ เธอเห็นตอนฉันถอดเสื้อผ้าจริงๆด้วย หน้าไม่ อาย”

กวนชิงเฟิงกระแอม “เมื่อกี้ไม่ได้ตั้งใจมองน่ะ”

“ไม่ได้ตั้งใจแต่ก็เห็นไปแล้ว ไม่เป็นไร เพราะฉันก็อยาก เห็นของเธอ อยากเห็นกล้ามท้องเธอน่ะ

“อะไรกันเนี่ย กวนชิงเฟิงทำเป็นไม่ได้ยิน
“รอยนี้มันนานมาแล้ว” จู่ซือซือนอนลงไปในอ่างอาบน้ำ และพูดอย่างผ่อนคลายว่า “แต่ก็ต้องขบคุณมันนะ ไม่งั้นฉัน คงไม่ได้มีชีวิตที่ดีขนาดนี้”

กวนชิงเฟิงรู้สึกว่ามีบางอย่างแปลกๆ แต่ก็ไม่อยากซักไซ้ อะไรมาก “อาบดีๆล่ะ”

จู่ซือซือมองเขา “เธออย่าดูพื้นเพครอบครัวฉันดีกว่า ทั้งหมด

กวนชิงเฟิงเม้มริมฝีปาก

“ผู้ชายคนนั้นเลี้ยงผู้หญิงไว้หลายคน ให้พวกเธอคลอด ลูกให้ ถ้าเป็นผู้ชายก็ขายไป ถ้าเป็นผู้หญิงก็หาคนมาเลี้ยง พอโตขึ้นก็จะได้หาเงินให้เขาได้ตลอด

“เพราะว่าฉันสวย เขาคงคิดว่าเปิดร้านทําผมได้เงิน ไม่เยอะ ตอนวันเกิดอายุเจ็ดขวบของฉัน เขาขายฉันให้ กับDMแลกกับเงินหนึ่งล้าน

พอเธอนึกถึงความทรงจำอันแสนโหดร้าย จู่ซือซือทำใจ รับมันไม่ได้

เขากระพริบตาปริบๆ แต่พูดต่อว่า “เถ้าแก่ของDMคิดว่าถ้า ฉันโตขึ้นต้องสวยขึ้นแน่นอน เขาไม่ให้ใครยุ่งกับฉัน แถมยัง ให้ฉันเรียนหนังสือด้วย ได้เรียนดนตรีตั้งหลายอย่าง จนถึง สิบสามขวบเลย”
วันเกิดอายุสิบสามขวบของฉัน เถ้าแก่เป็นคนหาแขกให้ เธอ เขาให้มาสิบล้านแลกกับตัวเธอ

จ่ซือซือรู้ว่าวันหนึ่งถ้าได้ออกไป ก็ต้องไปเป็นของเล่น ของคนอื่นทั้งชีวิต แต่เธอคิดว่าเป็นอย่างนี้ก็ยังดีกว่าตายล่ะ นะ

จริงๆฉันอยากจะเผาDMนี่ให้รู้แล้วรู้รอด วันนั้นที่นั่นมีธุระ แขกเลยไม่ได้มา”จู่ซือซือนึกถึงเรื่องวันนั้นแล้วรู้สึกว่าตัว เองใจกล้ามาก ต่อมา

“ตอนฉันกลับไป ก็เห็นพวกเขาเข้ามาพอดี เขากําลังจะไป คุยธุรกิจกันที่ห้องหย่าชั้นสาม ตอนนั้นฉันเจอพี่มู่ครั้งแรก ฉันคิดว่าเขาต้องช่วยฉันได้แน่ๆ จากนั้นฉันก็ตามเขาไป

ตอนนั้นเธอพยายามหาทางที่จะได้คุยกับมู่เฉินหย่วน ถ้า เขาช่วยฉันได้ ฉันจะยอมติดตามเขาไปตลอดชีวิตเลย

ตอนนั้นมู่เฉินหย่วนมากับอีกคน แต่คนนั้นออกไปรับ โทรศัพท์ ในห้องจึงเหลือแค่เธอกับมู่เฉินหย่วนและอีกฝั่ง นึงอีกสี่คน ขณะที่คนหนึ่งกำลังพูด ก็มีคนหยิบมีดออกมา จะ แทงไปที่มู่เฉินหย่วน

จู่ซือซือที่คอยรินเหล้าให้มู่เฉินหย่วนข้างๆ ตอนนั้นไม่รู้ เธอคิดอะไร เห็นมู่เฉินหย่วนกำลังจะโดนแทง ก็โถมตัวเข้า หา เฉินหย่วนหวังจะช่วยเขา เธอเจ็บจบหมดสติ

เมื่อเธอได้สติ ก็ผ่านไปแล้วหนึ่งสัปดาห์ ผู้ช่วยของมู่เฉินหย่วนมาเยี่ยมเธอที่โรงพยาบาล ถามเธอว่าอยากได้อะไร ตอบแทน จ่ซือซือบอกว่าไม่ต้องการอะไรทั้งนั้น แค่อยากเจ อกับมู่เฉินหย่วนเท่านั้น

เธอรออยู่โรงพยาบาลนานหลายวัน ในที่สุดมู่เฉินหย่วน ก็มา เธอไม่สนอะไรทั้งนั้น พูดจุดมุ่งหมายของตัวเองออก ไป…

มู่เฉินหย่วนไม่พูดอะไร แต่ให้ผู้ช่วยจัดที่พักกับคนรับใช้ ให้เธอ ต่อมาเธอถูกย้ายไปเรียนอีกที่หนึ่ง แล้วยังได้ทำงาน ในบริษัทมู่ชื่ออีกด้วย

ก็ประมาณนี้แหละ ชีวิตหลังจากอายุสิบสี่ปีของเธอก็อยู่กับ มู่เฉินหย่วนตลอดมา เมื่อสนิทกันมากขึ้น เธอก็เริ่มเป็นตัว เองมากขึ้น เริ่มเอาแต่ใจตัวเองมากขึ้น ต่อมาได้รู้จักกับเห วินถึง แล้วเธอก็ได้เป็นน้องสาวของพวกเขา

พอฟังเธอพูดถึงชีวิตของตัวเองเสร็จ กวนชิงเฟิงก็ไม่รู้จะ พูดอะไร

จ่ซือซือเป็นคนหยิ่งผยอง เอาแต่ใจตัวเอง อารมณ์ร้อน เขาไม่คิดเลยว่าเธอจะมีอดีตที่เลวร้ายขนาดนี้

ถ้าวันนั้น มีคนมารับเธอไปจริงๆ เธอคงต้องมีชีวิตที่เลว ร้ายมากแน่ๆ

“เธออย่าทําหน้าแบบนั้นสิ” เธอเห็นกวนชิงเฟิงมองเธอ ด้วยสายตาเวทนา ซือซือรู้สึกไม่สบายใจเลย
“เธอทำร้ายจิตใจฉันมาก ดังนั้นเธอจะให้ฉันจับกล้ามท้อง เธอใช่ไหม”

เธอพูดต่อ “เธออย่าคิดว่าฉันจะอะไรกับพี่เฉินเลย สำหรับ เขาฉันก็ไม่ต่างอะไรกับผู้ช่วยเขาเท่านั้น ฉันพยายามมาตั้ง หลายปี ยังสู้พี่สาวเธอไม่ได้เลย คิดแล้วก็หดหู่

จริงๆเธอชอบมู่เฉินหย่วนมาก พยายามอย่างเต็มที่ที่จะได้ แต่งงานกับเขา แต่ก็เพิ่งมารู้ว่าความรักที่มู่เฉินหย่วนมีต่อ เธอเป็นแค่น้องสาวเท่านั้น

ถึงแม้ว่ามู่เฉินหย่วนจะจุ๊บแก้มสาวๆคนอื่นต่อหน้าเธอ เธอ กลับไม่รู้สึกอะไร

ขณะที่จู่ซือซือกำลังพูดอยู่ กวนชิงเฟิงก็เดินมา แล้วถูก เสื้อขึ้นให้เห็นกล้ามท้อง

“เธอจับสิ”

“จริงเหรอ” จ่ซือซือไม่อยากจะเชื่อ กล้ามท้องเขาแข็งๆ เป็นสัมผัสที่ดีมาก เธอลูบไล้ไปทั่ว รู้สึกพอใจเป็นอย่างมาก “ในที่สุดก็ได้จับแล้ว”

เธอเล่าว่า “มีนักแสดงชายบางคนไม่รู้เมาอะไรมา บอกว่า ตัวเองมีกล้ามท้อง แต่พอจับไปแล้วมีแต่ไขมัน

กวนชิงเฟิงรู้สึกไม่สบอารมณ์ ไม่ให้เธอจับแล้ว
“เธอทำไมอ่ะ!” เขาเอาเสื้อปิดลงมา จู่ซือซือไม่พอใจ “ยัง ไม่ถึงยี่สิบวินาทีเลยนะ”

“ก็ไม่ทำไม”

จู่ซือซือกรอกตาไปมาพร้อมยิ้มกรุ้มกริ่มแล้วถามว่า “เธอ หึงเหรอ”

“เปล่าซะหน่อย

“แหนะ ฉันดูออก”

กวนชิงเฟิงไม่อยากต่อปากต่อคำกับเธอ เลยเดินหนีไป ซือซือรีบลุกขึ้นมาแล้วแกล้งทำเป็นเหมือนล้มในอ่างอาบน้ำ

เขาที่กำลังจะเดินไปก็หันกลับมา เห็นเธอล้มอยู่ ท่าที่ลุก ไม่ขึ้น เลยรีบเข้าไปประคองตัวเธอ

เธอาบดีๆไม่ได้หรือไง” เขานําหนิเธอ

“ไม่ได้ระวังน่ะ”จ่ซือซือฉวยโอกาสกอดแขนเขาเอาไว้ ไม่ ให้เขาไปไหน

“ไม่ใช่ว่าฉันอยากจับหรอก ถ้าเป็นคนอื่นมาจับเธอ เขาคง ไปล้างมือแล้ว”

“เธอพูดแบบนี้ทำไม”
“ฉันกลัวเธอหึงน่ะ” จู่ซือซือเอามือสอดเข้าไปในเสื้อของ เขา “ขอฉันจับอีกทีนะ”

“อย่ามาวุ่น”

“อย่าทิ้งกไปหน่อยเลย ฉันให้เงินก็ได้นะ

คนนึงไม่อยากจับ อีกคนนึงก็ลูบคลำ จู่ซือซือจับไปตรงที่ ไม่ควรจับ เธอก้มลงไปดู แล้วเงยหน้ามองกวนชิงเฟิง เขา หายใจหนักขึ้น

จ่ซือซือพยายามยื่นหน้าไปจูบที่ริมฝีปากเขา

กวนชิงเฟิงเกร็งไปชั่วครู่ อยากนั้นก็เอามือโอบหัวของเธอ เข้ามาจูบอย่างแรง

หลังจากจูบอย่างดูดดื่ม ทั้งสองคนหายใจหอบ

จ่ซือซือหน้าแดง “เอ่อ น้ำในอ่างมันเย็นหมดแล้ว

กวนชิงเฟิงขึ้นจากอ่างอาบน้ำแล้วห่อตัวด้วยผ้าขนหนู จู่ ซือซือคิดว่าไม่ถอดเหรอ อะไรกัน

กวนชิงเฟิงมาเธอเสียหน้า แล้วเดินออกไป

“เดี๋ยวฉันไปดูห้องนอนก่อนนะว่าโอเคหรือยัง”