บทที่ 103 จัดตั้งแผนก Regulators ใหม่….เธอเป็นคนรับ ผิดชอบ

“แปลกจริง แค่ล่ามเล็ก ๆ ยังมาห้องประชุมนี้ได้เหรอ” ผู้ หญิงที่อยู่ข้าง ๆ เจียงจิ้งเอ่ยปาก เสียงไม่ดังแต่เต็มไปด้วย ความเหยียดหยาม “หมายความว่าตอนนี้ใคร ๆ ก็เข้ามาที่นี่ ได้แล้วหรอ”

ถังซินเงยหน้าขึ้นมามองผู้หญิงคนนั้น มั่นใจว่าเป็นมู่จิ่น หลิง ลูกพี่ลูกน้องของมู่เฉินหย่วน

มู่จิ่นหลิงกำลังหงุดหงิดอย่างยิ่ง เธอเองก็เช่นกัน

เธอเคยบอกมู่เฉินหย่วนไปแล้ว ไม่ว่าจะให้คนที่อยู่ นิวยอร์คมาก็ตาม เธอก็ไม่อยากรับงานช้างนี้ไว้ แต่พอ ประชุมผู้บริหารระดับสูงกลับเรียกเธอมาด้วยเฉยเลย

“ผู้จัดการมู่คะ ไม่เจอตั้งนานเลยนะคะ” ถังซินทักทาย อย่างยิ้มแย้ม เธอเกลียดคนอื่นพูดจาดูถูกแบบนี้ที่สุด ราวกับ ว่าโลกใบนี้แม่เขาสร้างขึ้นมายังไงอย่างงั้น “นั่นหนะสิ แผนกล่ามของเราจู่ ๆ ก็มาตั้งสองคน”

“ฉันคิดว่าความสามารถตัวเองยังไม่ถึง มาที่แบบนี้ไม่ได้ หรอกค่ะ แต่ว่าบอสส่งอีเมลมาด้วยตัวเอง พนักงานต้อยต่า อย่างฉันคงจะปฏิเสธไม่ได้ ก็เลยต้องมาค่ะ ขอโทษจริง ๆ นะคะที่ทำให้ผู้จัดการ ไม่สบายตา”

มู่จิ่นหลิงไม่คิดว่าถังซินจะเถียงกลับ สีหน้าเขาเปลี่ยนไปในพริบตา

คนอื่นที่นั่งอยู่ตรงนั้นคงไม่มีใครกล้าพูดอะไรอีก

วัตถุประสงค์ที่ให้ทุกคนมาประชุมในวันนี้ทุกคนต่างรู้ว่าคือ อะไร ก็น่าจะเป็นเรื่องเกี่ยวกับหัวหน้าคนใหม่ของแผนกล่าม ไม่เกี่ยวกับแผนกของเขา พวกเขาแค่ดูเฉย ๆ ก็พอ

คนที่มาทีหลัง ตามกันมาทีละคนสองคน และแล้วห้อง ประชุมนั่งเต็มไปด้วยผู้คนที่มาจากแผนกต่าง ๆ ปกติทำงาน อยู่นอกสถานที่ ถังชินก็ไม่ค่อยได้เจอเหมือนกัน

เก้าโมงห้าสิบห้านาที ประตูของห้องประชุมถูกเลื่อนออก อีกครั้ง มู่เฉินหย่วนพาเลขากาวเหม่ยซีเข้ามา

วันนี้เขามาในชุดสูทสีเทาเข้ม รูปร่างแข็งแรงสูงใหญ่ คิ้ว เข้มตาคมที่แทรกความห่างเห็นอย่างไม่ได้ตั้งใจเข้ามาเป็น ระยะ พลังน่าเกรงขามแพร่ออกมาจากตัวเขา ความเงียบ และจริงจังถูกพาเข้ามาพร้อมกับเขา

หีมม เนคไทเส้นนี้?

เนคไทสีน้ำตาลดำเส้นขวางกับคลิปหนีบเนคไทที่อยู่ข้าง ล่างเข้ากันอย่างยิ่ง ถังซินดูก็รู้แล้วว่าเป็นของอาร์มันนี่ แถม เนคไทเส้นนี้ดูคุ้นตามาก เหมือนเธอเคยเห็นที่ไหนมาก่อน

“ประธานมู่ สวัสดีครับ/ค่ะ”
เมื่อมู่เฉินหย่วนก้าวเข้ามา ทุกคนที่นั่งอยู่ก็รีบลุกขึ้นยืน ทักทาย ถังซินก็เพิ่งจะตั้งสติได้ รีบลุกตามทันที

“อั้ม นั่งครับ” มู่เฉินหย่วนลากเก้าอี้ออกมานั่งคนแรก กาว เหม่ยซีก็นั่งลงอยู่ข้างหลังเขา เปิดสมุดที่พกติดตัวออกมา อย่างเชี่ยวชาญ

ถึงแม้จะนั่งอยู่บนเก้าอี้ แต่มู่เฉินหย่วนยังคงนั่งหลังตรง ความกดดันจากเขาดูไม่หายไปไหนเลย เขาพูดขึ้น “วันนี้ เรียกทุกคนมาประชุมเกี่ยวกับปัญหาหัวหน้าคนใหม่ของ แผนกล่าม หัวหน้าหลิวเสียชีวิตจากอุบัติเหตุ ตอนนี้มีแค่ หัวหน้าชั่วคราว แต่หัวหน้าชั่วคราวกับหัวหน้าก็ดูไม่แตก ต่างกัน ผมเลยอยากจะถามความเห็นของทุกคนครับ”

นิ่งเงียบ ไม่มีใครพูดอะไรทั้งนั้น

“คนที่มีความสามารถในแผนกล่ามมีไม่น้อย แต่ว่าส่วนมาก ประสบการณ์ไม่พอค่ะ” สุดท้าย จินหลิงเอ่ยปาก “หัวหน้า ชั่วคราวอย่างเจียงจิ้งเป็นพนักงานเก่าแก่ในแผนกล่าม เวลา ฉันคุยเรื่องงานกับเธอ สามารถเห็นได้ว่าเธอมุ่งมั่นตั้งใจกับ งานอย่างยิ่ง ถ้าให้เธอเป็นหัวหน้าคนใหม่ของแผนกล่าม ฉันคิดว่าทุกคนน่าจะเห็นด้วยหมดนะคะ”

มู่เฉินหย่วนเคาะนิ้วบนโต๊ะ “ก็จริง เจียงจิ้งเข้ามาที่มู่ซื่อ หลายปีแล้ว นับได้ว่าเป็นผู้ที่มีประสบการณ์มากในแผนก ล่าม รวมถึงมีความสามารถอย่างยิ่งด้วย

สีหน้าเจียงจิ้งยิ้มแย้ม ส่วนถังซินกลับหน้าจ๋อย
เธอไม่ค่อยเข้าใจคุณชายมู่เท่าไหร่ เขาไม่ใช่ไม่รู้ว่าเจียง จิ้งเป็นคนของรองประธานซุน ยังจะเลื่อนขั้นอีกหรอ แล้วจุด ประสงค์ที่เรียกเธอมาวันนี้คืออะไรกัน มาแจมเฉย ๆ งั้นหรอ

ในขณะที่ทุกคนคิดว่าเรื่องหัวหน้าคนใหม่ลงเอยแล้ว มู่ เฉินหย่วนเอ่ยปากพูดขึ้นอีกครั้ง “เธอเป็นหัวหน้ากลุ่มใน แผนกได้ แต่ไม่เหมาะที่จะเป็นหัวหน้าแผนก เพราะไม่มี ภาวะผู้นำ”

จู่ ๆ ประตูของห้องประชุมเปิดออกอีกครั้ง มีผู้ชายใส่ชุดสูท ดูดีเดินเข้ามา

“ประธานมู่ครับ”

มู่เฉินหย่วนพยักหน้าแล้วลุกขึ้นยืน แนะนำให้ทุกคนรู้จัก “นี่คือเห้ออีเฉิงจากบริษัทเยนจิง ต่อไปนี้เขาคือหัวหน้าคน ใหม่ของแผนกล่าม นําทีมแผนกสามต่อไป

ทุกคนรวมถึงถังซินอึ้งกันอย่างยิ่ง ไม่คิดว่าจะมีม้ามืดโผล่ ออกมา โดยเฉพาะถังซินที่ไม่คิดว่าคุณชายมู่จะเดินเกมได้ มันส์ขนาดนี้ มันส์ยิ่งกว่านั่งรถไฟเหาะซะอีก

เห้ออีเฉิงโค้งคำนับให้ทุกคนเล็กน้อย “ต่อไปนี้ขอฝากเนื้อ ฝากตัวด้วยนะครับ”

“ประธานมู่คะ นี่น่าจะไม่เหมาะนะคะ” พอตั้งสติได้ มู่จิ่น หลิงเอ่ยขึ้น “บริษัทเยนจิงต่างจากมู่ชื่อเยอะขนาดนี้ คุณ ขอตัวเขามาไม่ต้องทำการตรวจสอบหรอคะ”
“ก็เพราะรู้ว่าเขาสามารถทําอะไรบ้าง ผมถึงขอตัวเขามา จากบริษัทเยนจิงไงครับ” มู่เฉินหย่วนแสยะยิ้มเบา ๆ แต่ สายตาเข้มจนเดาอะไรไม่ได้ “ก็เหมือนกับที่รองประธานซุน รู้ว่าคุณมีความสามารถหนะครับ”

มู่จิ่งหลินเข้าใจความหมายของเขา สีหน้าเริ่มเปลี่ยนไป

“นอกจากเรื่องหัวหน้าแผนกล่ามคนใหม่แล้ว ผมยังมีอีก เรื่องหนึ่งจะบอกทุกคนครับ” มู่เฉินหย่วนกวาดสายตาไปทั้ง โต๊ะประชุม และเหมือนกับค้างไว้บนตัวถังซินเสี้ยววินาที

“ตอนนี้ม่ซื่อมีแค่แผนกเลขาเดียว ซึ่งปริมาณงานค่อนข้าง เยอะ แผนกเลขารับมือไม่ไหว ผมตัดสินใจจะจัดตั้งแผนก Regulators เพื่อจัดการงานที่มู่ซื่อแทนผม

สีหน้าของทุกคนเปลี่ยนไปอย่างชัดเจน

Regulators ก็แปลว่า “ผู้ควบคุม” ไม่ใช่หรอ?

เขาเหมือนทำเป็นไม่เห็นสีหน้าร้อยแปดอย่างของทุกคน พูดต่อว่า “คนใน Regulators สามารถเข้าออกทุกแผนก ภายในมู่ซื่อ จัดการทุกเรื่อง รวมไปถึงออฟฟิศของผม เท่ากับว่าเป็นเลขาของผม ไม่ว่าฉันจะอยู่บริษัทหรือไม่ เขา ก็คือผม ทุกอย่างที่เขาทำก็เหมือนกับคำสั่งของผม

“ประธานมู่ครับ นี่เหมือนจะ…..ไม่ค่อยสมเหตุสมผลนะ ครับ” มีคนทนไม่ไหว “ถ้าสมมุติจัดตั้ง Regulators พวก เราก็ไม่มีความเป็นส่วนตัวแล้วสิครับ อีกอย่าง เรื่องนี้บอร์ดบริหารทราบมั้ยครับ”

มู่เฉินหย่วนแสยะยิ้ม “Regulators จัดการแค่เรื่องงาน ไม่ ไปละเมิดความเป็นส่วนตัวครับ แต่ถ้าไปละเมิดหละก็แปลว่า คุณปนเรื่องงานกับเรื่องส่วนตัวไว้ด้วยกัน จัดตั้งแผนกใหม่ เป็นการตัดสินใจของผม ความคิดของผม ทำไมต้องแจ้งให้ บอร์ดบริหารทราบครับ?”

*บอร์ดบริหารดูแลบริษัทหนิครับ………….”

มู่เฉินหย่วนพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา “ดังนั้นคุณคิดว่า CEO อย่างผมไม่มีอำนาจใช่มั้ยครับ

คนนั้นไม่กล้าพูดอะไรอีก

ความจริงไม่จำเป็นต้องพูดถึงบอร์ดบริหารหรอก เพราะ บอร์ดบริหารมีแค่สองคน อีกคนคือประธานกรรมการเถ้าแก่ มู่ หลังจากกรรมสิทธิ์ถ่ายโอนให้มู่เฉินหย่วนแล้วก็ไม่เคย โผล่มาอีกเลย นอกจากมู่ชื่อจะเกิดวิกฤตขึ้นจริง ๆ ส่วนรอง ประธานกรรมการยิ่งไม่ต้องพูดถึง เมื่อมู่เฉินหย่วนเข้ามาบริ หารมู่ซื่อแล้วก็รีบไปพักร้อนที่เมาดีฟยาว ๆ ได้ยินเสียงเงิน เข้ากระเป๋าทุกเดือน

ถังซินเงยหน้าขึ้น สายตาลอยไปสบตากับมู่เฉินหย่วนเข้า สายตาของผู้ชายเข้มราวกับหมึกดำ เหมือนสายตาที่รอเธอ ที่ห้องน้ำไม่มีผิด

ความเย็นครอบงำเธอไปทั้งตัว เหมือนมีลางสังหรณ์ว่ามีเรื่องจะเกิดขึ้น

อย่าบอกนะว่า…….

“ถังซิน” มู่เฉินหย่วนเอ่ยขึ้น น้ำเสียงราบเรียบไร้อารมณ์ แต่สายตากลับดูมีบางอย่าง “ตั้งแต่พรุ่งนี้เป็นต้นไป คุณย้าย จากแผนกล่ามไปที่แผนก Regulators เลขาเกาจะจัดการ ชั้นของแผนกพวกคุณ คุณต้องเลือกลูกน้องจากมู่ซื่อหรือว่า บริษัทลูกอื่น ๆ ”

เชี่ย!

ไม่น่าสายตาของคุณชายมู่มองเธอเมื่อวานแลดูพิลึก เหลือเกิน แถมยังพูดอะไรแบบนั้นอีก อย่างว่า มีการ วางแผนตั้งนานแล้วหนะสิ

“ถัง ถังซินไปแผนก Regulators?” ถังซินยังไม่ทันได้ทำ อะไร เจียงจิ้งอุทานออกมาก่อนแล้ว “เธอมีความสามารถ อะไรที่จะไปแผนก Regulators หละ แถมเป็นผู้จัดการอีก ด้วย ตลกจริง ๆ ”

ตอนแรกเธอก็คิดว่าตัวเองเป็นหัวหน้าคนใหม่เป็นเรื่องที่ แน่นอนอยู่แล้ว แต่ว่ามู่เฉินหย่วนกลับเรียกคนมาจากบริษัท ลูกเฉยเลย เธอไม่ได้เป็นหัวหน้าไม่เป็นไร แต่ตอนนี้ต้อง เห็นนางถังซินผันตัวเป็นผู้จัดการซะงั้น