ตอนที่ 54 ขอโทษอย่างจริงใจ

เฉิบหย่วนค่อยๆเหลือบมองไปที่ถัง น

สองสามวินาทีต่อมา ดูเหมือนว่าเขาจะเข้าใจบางส่ง ดวงตาของเขามีคลง

“รบกวนคุณแล้ว คุณออกไปก่อนเถอะ”

“ได้ค่ะ” ถัง นก้มศีรษะไว้จนกระทั่งเธอเดินออกไป

เมื่อปิดประตูห้องประชุมแล้วเธอก็เอนกายพึงประตูเบา ๆ ถอนหายใจออกมาอย่างแรง

โชคดีที่ทัน

ไม่นานนัก อ อก็รีบวิ่งเข้ามา เมื่อเธอเห็นดังยืนยัง ถือเอกสารอยู่ในมือเธอก็ไม่พอใจ

“เธอไม่ได้บอกว่าเธอต้องมาส่งเอกสารให้ เฉินหยวน เหรอ ทําไมเธอไม่เอาไปส่งล่ะ?”

“นี่เป็นแฟ้มเอกสารที่มีปัญหา มันถูกเปลี่ยนกลับมา แล้ว”ถังซันเห็นเก้าอี้พักผ่อนอยู่ถัดไปจากห้องประชุม เธอนั่งลงและตรวจสอบสัญญาอย่างรวดเร็ว เมื่อพบช่องโหว ใบหน้าของถังซินก็เคร่งขรึมลง

เอกสารทั้งหมดได้รับการแปลเพียงครั้งเดียวและช่อง โหว่ไม่ได้เปลี่ยนไปเลย แล้วส่งนี้จะเกิดขึ้นได้อย่างไร?

คนในแผนกเลขานุการจะได้รับการคัดเลือกมาจากคน จํานวนมาก ความผิดพลาดเล็ก ๆ น้อย ๆ จะไม่เกิดขึ้น กับคนเหล่านี้ หรือนักแปลในแผนกเลขานุการจะไม่เห็น ช่องโหว่ ?

“นี่ เธอทําอะไรอยู่?” ซือซือถามก่อนจะยื่นหน้ามา อ่านสัญญาด้วยกัน แต่ต่อมาพบว่าไม่ค่อยสะดวก เธอ จึงคว้าสัญญาในมือของถังซีนไปอ่านเอง

ถัง บ “……”

หลังจากอ่านสัญญาเสร็จ ซือซือก็ตกใจและหันไป ถามถึงขินอย่างไม่แน่ใจ

“ถ้าฉันอ่านไม่ผิด จํานวนสินค้าไม่เท่ากับจํานวนเงินใ

ไหม?”

“นั่นแสดงว่าคุณอ่านได้ถูกต้อง “นี่..นี่..” จู่ซือซือจ้องเอกสารในมือของเธอ พลาง กระทืบเท้าไปมาด้วยความโมโห

“คนพวกนี้ต้องการใช้สินค้าของบริษัท ชื่อเพื่อฟอก เงิน เลวจริงๆ!”

ที่บอกว่าการฟอกเงินโดยใช้สินค้าของบริษัท ชื่อ หมายความว่าหลังจากเซ็นสัญญาแล้วเงินจะถูกโอนไป ยังบัญชีของบริษัท ซีอแล้วบริษัทมู่ชื่อก็จะจัดส่งสินค้า ให้ แต่แน่นอนว่าสัญญานี้ไม่ถูกต้องเพราะจํานวนของ สินค้านั้นไม่ถูกต้อง

เมื่อสินค้าถูกโหลดขึ้นมาบนเรือ ผู้อื่นสามารถถ่าย โอนสินค้าพิเศษจากสัญญาอีกฉบับ ทำให้เงินจํานวน มากไหลเข้าบัญชีส่วนตัวและไม่สามารถตรวจพบ

ถัง นกล่าวว่า “สัญญานี้ แต่เดิมเป็นความรับผิดชอบ ของฝ่ายเลขานุการ

“ไม่น่าแปลกใจเลย” จูซือซือมักจะอยู่กับมู่เฉินหยวน เสมอทำให้เธอรู้หลายๆอย่าง เธออยากคุยกับถัง นต่อ แต่ในที่สุดก็พึมพำว่า “ลืมมันซะ แล้วอย่าบอกเรื่องนี้กับ คนนอกด้วย!” ทั้งสองรออยู่นอกห้องประชุมเกือบหนึ่งชั่วโมง

ประตูห้องประชุมถูกเปิดออก เฉินหยวนและอีกฝ่าย เดินออกมาในขณะที่กำลังคุยกับไปด้วย ต่อมาทั้งสอง ฝ่ายก็จับมือกันด้วยรอยยิ้ม แล้วผู้ช่วยจางก็พาอีกฝ่าย ไปทานอาหาร ห้องอาหาร นล่าง

หลังจากผู้ช่วยจางพาคนออกไปแล้ว มู่เฉินหยวนก็ ปลดเน็คไทของเขาออก เห็นได้ชัดว่าเขา ดอัดมานาน แล้ว เขาจ้องมองไปที่ซือซือ “เธอมาที่นี่ทําไม?

ฉันเจอคุณถังระหว่างทาง” ซือซือจับมือ เฉินหยวน พลางพูดด้วยท่าทีเรียบร้อย “ฉันคิดว่าคุณถึงกําลังรีบมา ส่งบางอย่างให้ เฉิน ฉันก็เลยมาส่งเธอมาทีนี่”

ถัง นอึ้งไป

ทําไมคุณไม่พูดเรื่องที่ทำฉันต้องอับอายอยู่ตั้ง หลายครั้งด้วยล่ะ?

“อืม รบกวนเธอแล้ว”เฉินหยวนและผมของเธอ แล้ว พูดกับถัง นว่า “เกือบเที่ยงแล้วเชิญคุณถังไปทาน อาหารกลางวันด้วยกันเพื่อแสดงความขอบคุณด้วยนะ ครับ”

“ประธานมู่ ไม่ต้องหรอกค่ะ” ในฐานะพนักงานแล้ว ถัง มินรู้สึกว่า เป็น ง สมควรทำ

เธอยังไม่ทันได้พูดว่าจะกลับไปที่บริษัท จูซือซือก็เข้า มาจับแขนของเธอ “พี่เฉินชวนคุณทานอาหาร คุณก็อย่า มาเล่นตัวไปหน่อยเลย โธ่!”

จากนั้นเธอก็กระซิบข้างหูของถัง นอีกครั้งว่า “ฉันจะ ไม่ปล่อยให้เธออยู่กับพี่เฉินตามลำพัง!”

ดังนถอนหายใจลึกๆ

จะดีกว่าไหมถ้าให้เธอกลับไปที่บริษัท

ร้านอาหารของโรงแรมมีขนาดใหญ่และสามารถ รองรับคนได้หลายพันคน หลังจากเข้ามาแล้ว อ อก็มองหาที่นั่งริมหน้าต่างและนั่งถัดจากเงินหยวน นด้วยสายตาท้าทายเป็นบางครั้ง แต่ถังซันท่า มองถึง เป็นมองไม่เห็น

มู่เฉินหยวนถามถังซิน “คุณพบว่าสัญญามีปัญหา ตั้งแต่เมื่อไหร่?

“เมื่อเช้านี้ค่ะ” ถังซินเล่าเรื่องให้เฉินหยวนฟังอีกครั้ง “หัวหน้าของฉันออกไปข้างนอกและไม่สามารถกลับมา ได้ทัน ดังนั้นฉันจึงรีบแก้ไขและรับเอามาส่งให้คุณ โชค ที่มาทับ

หลังจากพูดจบถึงขินก็จ้องมองไปที่มู่เฉินหยวน

หลังจากออกจากห้องประชุมคิ้วของชายคนนิ่นขมวด มุ่นอยู่ตลอดเวลา ดูเหมือนว่าจะหงุดหงิดกับเรื่อง สัญญา แม้ว่าเธอจะอยากรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่จู่ซือซือก็ ลังเลที่จะพูดและมู่เฉินหยวนอาจจะไม่อยากพูดถึงมัน

“พี่เฉินทำไมไม่ให้ฉันไปช่วยพีที่บริษัท ซีอละ” จู ออเขย่าแขนของ เฉินหยวนไปมา

ถึงยังไงพี่ก็ต้องไปต่างประเทศซักพักและผู้ช่วย จางก็จะต้องตามไปด้วย ฉันเองเบื่องานแสดงแล้วฉันก็ ฉลาดมากนะ ฉันต้องช่วยได้มากแน่ๆ

“เธอเก่งแต่เรื่องเล่นๆ ไม่ใช่เรื่องใหญ่ๆ “เฉินหยวน เหยียดริมฝีปากเรียวบางของเขา “การที่เธอไปที่บริษัทมู อมีแต่จะสร้างปัญหาเท่านั้น ทํางานอย่างเชื่อฟัง กองถ่ายดีกว่า”

ซือซือหน้ามุ่ยอย่างไม่พอใจ ฉันไม่ได้แย่ขนาด น ซักหน่อย”

มู่เฉินหยวนไม่พูดอะไรอีก เพียงแคริบไวน์แดงแก้ว หน่งสงให้เธอ ดวงดาของเขาอ่อนลงเล็กน้อย วันนี้คุณ ถังก็อยู่ที่นี่แล้ว ขอโทษเธอดีๆด้วยล่ะ”

แต่ฉันเขียนหนังสือสํานึกผิดร้อยจบแล้ว ทําไมฉันยัง ต้องขอโทษอีก” ซือชือกอดอก ใบหน้าแสดงความไม่ พอใจ “ฉันยังไม่ได้จัดการกับเธอเลย เรื่องที่เธอคบฉัน!”

“ซือซือ” น้ำเสียงของ เฉินหยวนเน้นหนักขึ้นและ ความกดอากาศรอบตัวเขาก็ลดลงเช่นกัน

เธอรู้รึเปล่าว่าเธอท่าให้ขาของคุณถังเกือบหัก?

จ่ขอ อกัดริมฝีปากของเธอ ก่อนจะยกแก้วไวน์ขึ้นมา อย่างไม่เต็มใจ

“ฉันขอโทษ!” จู่ซือซือพูดอย่างรวดเร็วพร้อมกับแตะ แก้วไวน์ของถังซีนที่วางอยู่บนโต๊ะ “แต่เธอก็เป็นฝ่ายที่ตบ นก่อน เพราะงั้นเราหายกัน

เฉินหยวนพูดอย่างเยือกเย็น “เสียมารยาท น

“นก็ยืน” ออเบะปาก ไม่กล้าขัดคำสั่ง เฉิ่ม หย่วน ลุกชันยืนอย่างเก้ๆกังๆ พลางใช้สายตาคมกริบ เหมือนใบมีดกระหน่ำแทงร่างของถังซิน

จู่ อ ยกแก้วไวน์ขึ้นมา ก่อนจะพูดเน้นทีละค่า “ฉัน ขอโทษค่ะคุณดัง!!

ถังซินรู้สึกประหลาดใจ

เธอคิดว่าเรื่องดังกล่าวผ่านไปแล้วและไม่ได้คาดหวัง ว่า เฉินหยวนจะให้ ซือซือมาขอโทษต่อหน้าของเธอ นี่เป็นครั้งที่สามที่เธอเห็นเขาทำกับ อ ออย่างเลือด เย็น

ราวกับว่ากําลังจงใจปกป้องเธอ

เมื่อถึงชินก้มศีรษะของเธอ ก็บังเอิญสบตากับชายคน น้น ดวงตาเรียว ดูเย็นชาเล็กน้อย

ทำให้หัวใจของเธอหวั่นไหวอยู่หลายครั้ง เธอจึง เบือนหน้าหนีไปอย่างรวดเร็ว

เธอยืนขึ้นถือแก้วไวน์ชนกับแก้วของจู๋ ออและ ม เล็กน้อย

“ฉันหวังว่าต่อไปคุณจะไม่ซุกซนอีก ไม่ใช่ว่าทุกคน จะไม่ถือสาเช่นเดียวกับฉัน

ซือซือจ้องมองเธอ

เฉินหย่วนกล่าวว่า “ซือซือ เธอจําที่คุณถังพูดได้ ไหม?

“จําได้! หลังจากนั่งลงไป ซือซือ เขย่าแขนของมู เฉินหย่วนอีกครั้ง

” เฉิน ฉันเวียนหัว พี่ช่วยไปส่งฉันที่กองถ่ายหน่อย

“ไปเอง”

ฉันรู้สึกไม่สบาย ไปเองไม่ไหว!” ซือซือรู้สึกไม่ ได้รับความเป็นธรรม “เธอตบฉัน ฉันก็ไม่ได้ถือสา ให้ ขอโทษเธอฉันก็ขอโทษแล้ว จะเอายังไงอีก? พี่เงินถึง จะไม่โกรธฉัน”

“พี่เฉินค้า ไม่ไปส่งฉัน วันนี้ฉันจะไม่ไปไหนทั้งนั้น!

เฉินหย่วนนวดคิ้วของเขาอย่างเงียบๆ ในที่สุดก็วาง มืดและส้อมในมือลง “คุณถัง คุณค่อยๆทานไปนะ เดี๋ยว ผมจะให้ผู้ป่วยจางพาคุณกลับบ้าน

“ไม่เป็นไรค่ะ ฉันกลับเองได้ ถังซินกล่าวเสริมว่า แถวนี้เรียกแท็กซี่ไม่ยาก”

“ถ้างั้นคุณถังเดินทางระวังด้วย

หลังจากที่ เฉินหยวนหยิบสูทตัวนอกขึ้นมา จู่ขอ อก็เกาะติดกับเขาด้วยท่าทีเริงราอีกครั้ง จากนั้นจู่ๆก็หัน กลับมาเผชิญหน้ากับถังซันด้วยสีหน้าบึ้งตึง