ตอนที่ 52 ที่เขาพูดว่า “อาบน้ำ” หมายถึงอะไร

ไหนๆก็พูดแล้ว กวนชิงเฟิงอดไม่ได้ที่จะบริกา ออก มา “ประธานมู่ องค์หญิงของคุณเจ้าเล่ห์เกินไปไหม? กลัวความมืดแค่ก็ยังต้องปิดไฟและผมจะต้องอยู่เฝ้า ห้องตลอดเผื่อว่าเวลาที่เธอเรียกผมก็จะต้องรีบไป ผม จะทนไม่ไหวอยู่แล้ว”

เขาไม่มีสิทธิ์เลือก ไม่เพียงแค่เขาจะไม่สามารถนอน บนเตียงได้เท่านั้น แต่ยังต้องอยู่บนเก้าอี้ด้วย เพราะจู่ อ อเอาแต่ใจมากเกินไป จนทําให้คนอื่นทนไม่ไหว

“เธอรู้สึกไม่ปลอดภัย” มู่เฉินหยวนกล่าว หลังจากการ สนทนากันสองสามครั้ง เขาคิดว่าชายหนุ่มคนนี้ค่อน ข้างนิสัยดี “ผมจะบอกให้ผู้ชายบางเพิ่มเงินเดือนของ คุณเป็น 50,000 ขอเพียงช่วยดูแลเธอให้ดี”

กวนขิงเฟิงนิ่งไปสักพัก

นี่เขาแค่พูดไม่กี่คำ ก็ได้ขึ้นเงินเดือนเป็นสองเท่าแล้ว เหรอ?

บ้าชะมัด! เขารู้ว่ามันจะต้องเลวร้ายมากแน่ๆ เมื่อมเฉินหย่วนถอดสูทด้วบอกออกแล้วเดินไปที่ห้อง รับแขก กวนชิงเฟิงถามว่า

ต้องการให้ปลกคุณ ไหมครับ? ผมง่วงแล้วจะขอตัว ไปนอนก่อน”

“ไม่ต้องหรอก ฉันแค่จะอาบน้ำ” เฉินหยวนเดินเข้าไป และปิดประตู

กวนชิงเฟิงแตะจมูกของเขา

เขาเพิ่งได้กลิ่น ไมตีจาก เฉินหยวน แต่ผู้ชายตัวโต มาอาบนํ้าตอนกลาง ก? หรือพวกเขามีความเข้าใจทํ แตกต่างกันของคําว่า “อาบนํ้า ?

เมื่อถึงขนดินขึ้นมาในตอนเช้า เธอก็ตื่นตระหนกไป

หมด

บางทีเมื่อคืนนี้เธออาจจะนอนอยู่บนโซฟาแล้วตกลง มาจนต้องมานอนอยู่บนพื้นตลอดทั้งคืน แต่เธอก็ยัง สับสนเกี่ยวกับวิธีการที่เธอกลับมาจากคลับเฮ้าส์ เธอจําได้วาดื่มมากเกินไป คลับคล้ายคลับคลาว่ากวน ซิงเฟิงเป็นคนอุ้มเธอ บมา?

แต่กวนชิงเฟิงไม่ได้กลับไปโรงเรียนเหรอ ?

ถัง นมองบนฟันฝั่งตรงข้ามอีกครั้ง หลี่ซูเจ่นอนกาง แขนกางขาอยู่บนพื้น เธอจึงปรี่เข้าไปช่วยตบหน้าเรียก สตี “นางฟ้าน้อย เธอจําได้ไหมว่าเมื่อคืนนี้พวกเรากลับ มาได้ยังไง?

“ไม่รู้สึ!”หลี่ซูเจ่ขยี้ตาอย่างงุนงง ไม่ใช่ว่านั่งรถ ฟักทองกลับมาเหรอ?”

….นี่มันสายมากแล้วนะ เธอยังไม่ตื่นรึไง?”

หลังจากทีถังนผลักไหล่ของเธอ ในที่สุดหล่ซูเจ้ นนมา เธอ ดผมเผ้าที่ยุ่งเหยิงพลางคิดอย่างหนัก ดูเหมือนว่าจะมีคนอุ้มฉันกลับมา ฉันได้ยินใครบางคน พูดว่าประธาน ”

เฉินหย่วน?

หลังจากได้ยินเรื่องนี้จากหลี่ซูเจ๋แล้ว ถังซินก็จำได้ รางๆว่า ดูเหมือน เฉินหยวนจะลากเธอออกไปจากคลับ เฮ้าส์เมื่อคืนที่ผ่านมา แล้วเธอทนไม่ไหวอ้วกใส่รถของ

เขา…

เมื่อเธอนึกออก โทรศัพท์มือถือที่วางอยู่ตรงมุมของ แทรมโพลีนก็ดังขึ้นมาสองสามครั้ง

ถัง น ง โทรศัพท์มือถือออกมาดูก็เห็นว่าเป็น ข้อความ แชทของหัวหน้าหลิวที่ส่งมาขอให้เธอรีบไป บริษัท เธอไม่ได้คิดอะไรมากอีก หลังจากอาบน้ำเสร็จ เธอก็รีบไปที่บริษัทกับหลี่ เจ๋

เมื่อมีเวลาว่างขณะเดินทาง เธอก็ไล่ดูข้อความอีก หลายข้อความและเห็นการแจ้งเตือนว่า คําขอเป็น เพื่อนใหม่เข้ามา อนั้นก็คือ เฉินหยวน ประธานมู่เพิ่ม เธอเป็นเพื่อนเหรอ?

แม้ว่า เฉินหยวนอาจจะมีบางอย่างที่อยากจะขอ ความช่วยเหลือจากเธอ แต่จนถึงตอนนี้พวกเขาก็มัก จะสื่อสารกันผ่านทางอีเมลอยู่แล้ว ถังซินไม่เข้าใจว่า ทําไมเขาจะต้องเพิ่มเพื่อนเธอในวีแชท เธอจึงลังเลที่ ตอบรับคําขอ

หลังจากเพิ่มเพื่อนได้เพียงสามสิบวินาที เฉินหยวน ก็ส่งรูปถ่ายมาให้เธอ ถัง นเปิดดูก็เห็นเป็นรูปของตัวเธอเองที่เมาแล้วอ้วก ใสรถของเขาและในที่สุดก็นอนหลับเป็นตายอยู่บน โซฟาในอพาร์ทเมนต์ ….แค่เห็นก็ขายหน้าแล้ว

เธอว่าเธอเรียกกวนชิงเฟิงให้มาตามหาเธอที่เทียน เอพาเลขไม่ใช่เหรอ ทําไมถึงกลายเป็นมู่เฉิงหยวนไป ได้สะ

ถังขนหยิบมือถือของเธอแล้วส่งข้อความกลับไปว่า “ขอบคุณประธานมู” สําหรับเรื่องเมื่อคืนวาน

เฉินหย่วน [ดูไม่ออกเลยว่าคุณถึงชอบสองอย่าง ในคราวเดียว อืม ผมได้เรียนรู้อะไรมากมาย โชคดีที่ยัง กลับมาทํางานได้ ผมจะได้ไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับคุณถึง อีก

แก้มของถัง นร้อนผ่าว

น่าแปลกใจ เมื่อคืนเธอนี้ไม่ได้ตั้งใจจะเล่น เธอถูก

หลอก!

อย่างไรก็ตาม ประธานมูนั้นก็รักษาคำพูดที่ว่าเขาจะ ปกป้องเธอเป็นเวลาหนึ่งเดือน ด้วยกลัวว่าเธอจะประสบ อุบัติเหตุตอนที่อยู่ในคลับเฮ้าส์เขาจึงไปหาเธอกลางดึก โดยไม่คำนึงถึงเรื่องที่เธออาเจียนใส่รถของเขา

นาทีต่อมา เฉินหย่วนส่งข้อความมาอีกครั้ง

เฉินหยวน: คุณถัง รถของผมคือปากา โดยทั่วไป แล้วค่าเสียหายของแผ่นวางเท้าอยู่ที่หนึ่งหมื่นสามพัน

แผ่นวางเท้า หนึ่งหมื่นสามพัน?!

แล้วแผ่นวางเท้าขนแกะบริสุทธิ์ของโรลส์รอยซ์จะไม่ แพงกว่านี้อีกเหรอ!

ถังซิน: (ประธานมู่ อาการบาดเจ็บที่ฉันถูกคุณจทําร้าย

น้นยังไม่ค่อยดีเลย

เฉินหยวน: [ไปตรวจที่โรงพยาบาลแล้วไปเบิกกับผู้ ช่วยจาง หักหนีกันไปหนึ่งต่อหนึ่ง

“ถัง นมือของเธอสัน” หลี่ซูเจ๋จับมือของเธอขึ้นมา ถามอย่างเป็นกังวล “เป็นตะคริวเหรอ?”

ไม่เพียงแค่มือ ตะคริว สมองก็เป็นตะคริวด้วย!” ถังขนจ้องมาที่เธออย่างโกรธเคืองพร้อมกัดฟันพูด ว่า “ไหนเธอบอกว่าถ้าไปที่เทียนเล่อพาเลซแล้วจะไม่ เป็นไรไง เธอเคยคิดบ้างไหมจะเกิดอะไรขึ้นกับคนที่ถูก ล่อลวง”

ใช่แล้ว ใช่แล้ว ฉับสัญญาว่าจะไม่ไปอีกแล้ว !” เมื่อ เห็นหน้าของถังซีน หลี่ซูเจก็พยายามเกลี้ยกล่อมเธอ หลังจากนั้นเธอก็รู้สึกเศร้า เธอรู้ว่าเธอเล่นมากเกินไป ในคืนที่ผ่านมา

เธอส่งโทรศัพท์มือถือของเธอให้ถังขิน “อย่าเพิ่งพูด ถึงเรื่องอื่นเลย ดูนี่ก่อน”

มันเป็นข่าวเกี่ยวกับงานที่มีตัวเอกคือเฉียวมั่นหลัว ที่ ตอนแรกถูกบริษัท ชื่อไล่ออกไป ตอนนี้เฉียวมั่นหลั ได้รับเชิญจากบริษัทมั่นซื้อถั่วให้ไปเป็นผู้จัดการอีกครั้ง

อย่างไรก็ตาม หลังจากนั้นไม่นานก็มีคนออกมาปล่อย ข่าวว่าเธอคั่วอยู่กับผู้บริหาร โดยแหล่งข่าวระบุแม้ กระทั่ง อของโรงแรมที่พวกเขาไปพบกันบ่อย ๆ จน เป็นเหตุให้ภรรยาของผู้บริหารคนนั้นไปตบเฉียวมั่นหลั ถึงในบริษัทด้วยตัวเอง

หลังจากดูข่าวทั้งหมดแล้ว ถังนก็ไม่มีความรู้สึก อะไรใดใดในใจทั้งสิ้น เฉียว นหลัวน้นยอดเยี่ยมและโดดเด่นมากในบริษัท มู่ อ ถึงแม้ว่าเธอจะนั่งในตำแหน่งผู้จัดการ แต่ได้ยิน มาว่าในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมาเธอก็ทำงานได้ดีในแผนก วางแผนด้วย

หากไม่ใช่เพราะเฉียวมั่นหลัวกับ หยาง วสมคบคิด กันวางแผนจะทําลายชื่อเสียงของดังชัน เธอก็คงจะไม่ ทําเช่น น

พูดให้ชัดก็คือ เฉียว นหลัวทำตัวของเธอเอง

ผู้หญิงคนนี้เห็นใครมีฐานะหน่อยเป็นไม่ได้ ต้องจะปีน ขึ้นไปเกาะอยู่เรื่อย” หลี่ซูเจ๋ยิ้มเยาะ

“ตอนแรกที่ฉันเห็นเธออยู่กับ หยางซิวหรือจะเป็นเพ ราะ หยางซิวกับประธาน เป็นญาติกัน”

“ฉันได้ยินมาว่าตระกูลของภรรยาของผู้บริหารคน นั้นมีอิทธิพลมาก สามารถส่งบล็อกวงเงินของเดียวมัน หลัวได้หมด เว้นแต่ว่าเฉียวมันหลัวจะเดินทางไปต่าง ประเทศ ไม่อย่างนั้นจะไม่มีใครเปลี่ยนแปลงเงื่อนไขใน บริษัทได้ คราวนี้คงจบเห่แล้วจริงๆ

ถังขนส่งเสียงอืมตอบอย่างไม่แยแสว่า “ขอบคุณผู้ หญิงคนนั้นที่ช่วยรับเคราะห์แทนพวกเรา”

“นี่มันยังน้อยเกินไป ไหนจะ หยางซิวอีกล่ะ” หลี่ซูเจ๋ ไม่พอใจ เจ้าคน วนใส่ร้ายเธอทำให้เธอเสื่อมเสีย ชื่อเสียง แต่สุดท้ายแล้วเขาก็แค่ถูกย้ายไป หวยเปีย เท่านั้น เพราะเขามันเป็นคนของตระกูลม

ไม่ใช่เหรอ?

ถังซันคิดว่า ถึงแม้ว่าตระกูลของมู่หยางซิวจะไม่มี ความเกี่ยวข้องกับตระกูลมู่โดยตรงก็ตาม แต่มันเป็น แซ่ “ปู” ที่ได้รับมาจากชายชรา แม้ว่า เฉินหยวนไม่เคย แม้แต่จะเดินกับพวกเขา แต่ก็ยังต้องรักษาชื่อเสียงของ ตระกูลมู่อยู่ดี การที่เขาทําแค่นั้นก็เพียงพอแล้ว

แม้ว่ามู่หยางซิวจะทําไม่ดีกับเธอ แต่ในตอนแรกเธอ ก็ใช้เขาเพื่อเป็นข้ออ้างกับหลินเฉิงจี้ ตอนนี้ หยางซิวที ช่วยเธอได้หย่าขาดกันไปแล้ว ดังนั้นเธอจึงไม่อยากจะ สนใจอะไรอีก

เมื่อมาถึงบริษัท ถัง นยังคงเห็นดอกคาเมเลียสดและ ของขวัญวางอยู่บนโต๊ะ

หลินเฉิง เท่านั้นที่จะส่งมา ถังขมรู้สึกหงุดหงิดเล็กน้อย ก่อนจะโยนดอกไม้และ ของขวัญลงไปในถังขยะตามเคย

” ง มด โยนมันไปยี่สิบสามครั้งแล้วนะ”

เพื่อนร่วมงานที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ข้างๆเธอหันมาและมอง ดอกคาเมเลียในถังขยะอย่างแสนเสียดาย “คุณน่าจะ บอกเขา ๆ ว่าอย่างมาอีกเลยดีไหม? น่าเสียดายออก นะที่จะต้องทิ้งมัน

ถังขิมเบะปาก ‘ฉันบอกไปแล้ว แต่ก็ไร้ประโยชน์

เธอก้าชับเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยหลายครั้ง ว่า ไม่ให้คนส่งดอกคาเมเลียไปที่แผนกแปล แต่ไม่ว่าเธอ จะพูดกี่ครั้ง เธอยังคงได้รับดอกคาเมเลียทุกวัน!

เหตุการณ์ครั้งนั้นทําให้เธอฝังใจอย่างมาก และเธอก็ ไม่ใช่คนที่ชอบกินหญ้า หลังจากนี้แม้ว่าหลินเฉิง จะวิ่งเ มาขอร้องหรือหาอะไรเพื่อให้เธอใจอ่อนก็ตาม

เธอจะไม่ใจอ่อนเต็ดขาด!