ตอนที่ 20 อยากให้เธอช่วยเขาหาอะไร

เฉินหยวนเห็นซือขอถือแล ใบหน้าที่มีความ บอบบางกําลัง แส้ฟาดไปบนตัวของถังขนแรงๆ เหมือนกับได้โกรธแค้นอะไรมา

เขาไม่คิดว่าสองปีที่ผ่านมาได้เลี้ยงจู่ซือซืออย่าง เอาใจ จนทําให้เธอนับวันยังกลายเป็นคนเอาแต่ใจ ใน จากนั้นถึงกับถือเอาแส้ฟาดคน

ถ้าไม่มีตระกูลมู่ปกป้องอยู่ ไม่รู้ว่าเธอต้องตายมาแล้ว ไม่รู้กี่ครั้ง !

เฉินหย่วนรีบเก็บมือถือแล้วผลักประตูรถลงไป ก้าว เท้ากว้างๆ เดินมุ่งตรงไปทางกองถ่าย ในขณะจู๋ อ อกําลังจะยกแส้ฟาดลงไป ก็มีเสียงดังขึ้นมา “ซือซือ”

นําเสียงไม่ดังมากแต่กลับมีความหนักแน่นและมีพลัง คนในกองถ่ายต่างก็ได้ยิน

แสน้นของจู อ อยังไม่ทันได้ฟาดลงไป เมื่อเธอ ได้เห็น เฉินหย่วนมาก็รีบแปลงร่างเป็นเด็กสาว เดิน กระโดดเข้าไปในอ้อมกอดของชายหนุ่ม “พี่เฉิน พี่มาได้ ยังไง ? เธอยังใช้หัวถูไปถูมาที่อกของเขา

สายตา เฉินหย่วนนิ่งสงบและไม่ได้ผลักเธอออกไป เพียงแค่พูดว่า “จะพาเธอไปกินอาหารเที่ยง” สายตา สาดส่องภายในกองถ่าย เห็นกวนหลิงเอ๋อกำลังพยุงถัง ชนขันมา

ถังขินสวมชุดแสดงสีขาว ในขณะลุกขึ้นมาชาย กระโปรงก็มีลอยสีแดงอยู่ ตอนเดินก็มีหยดเลือดไหล จากในเลือลงบนพื้น ดูแล้วจู่ซือซือจะลงมือหนักไป หน่อย

“ทานประทาน ”

ท่านประทาน ”

วงการบันเทิงไม่มีใครรู้ความเป็นมาของ ซือซือ ยังมี เบื้องหลังของผู้สนับสนุนเธอ

เฉินหยวนเป็นคนถ่อมตัวมาก ไม่ว่าจะเป็นใคร ใน ตอนนี้เพียงเห็นบุคคลสําคัญระดับนี้ ทุกคนต่างก็ราย ล้อมเข้ามาทักทาย ชายหนุ่มเพียงพยักหน้าเบาๆ

เขาเดินตาม ซือซือเข้าไปในห้องพักผ่อน ฝีเท้า เฉิน หย่วนก็หยุดกะทันหัน แล้วพูดกับเด็กบริการในกองถ่าย ที่อยู่ตรงข้าง “หายารักษาแผลที่ดีที่สุดในกองถ่ายไป ให้นักแสดงที่อยู่ในร่มคนนั้น

เด็กบริการ รับพยักหน้า

ทางด้าน น กวนหลิงเอ๋อได้พยุงถังซินนั่งลง รับเปิด เสื้อของเธอออกมา ได้เห็นเลือดสดของถังขินไหลออก มาจากแขน รู้สีกระคายเคืองที่เบ้าตา “พีคะ นั่งลงก่อน ฉันจะไป อยามาให้ ”

เพียงแค่เธอไม่มีชื่อเสียง ไม่มีความหนักแน่นพอที่จะ

เข้าไปเอายาของกองถ่าย

ในขณะกวนหลิงเอ๋อกำลังจะไปซื้อยา มีเด็กบริการ คนหนึ่งเดินเข้ามาเอายารักษาแผลกับก้อนสําลีให้เธอ หลังจากนั้นก็เดินออกไป เธอยังรู้สึกงงงวย ไม่คิดว่า เด็กบริการจะเอายามาให้เธอ ?

กวนหลังเอ่อเพียงคิดว่าคงมีคนเห็นถังซิ่นได้รับบาด เจ็บก็เลยให้คนเอายามาให้เธอ ยังแอบคอยู่ในใจแล้ว รีบใช้ก้อนสําลีเช็ดไปหรอยแผลบนแขนของถังซิน

“ต้องขอโทษพี่สาวด้วยนะคะ” เสียงคำขอโทษเบา ๆ มองกวนหลิงเอ๋อ

“แค่แผลภายนอกเท่านั้นไม่เป็นอะไรมากหรอก” ถัง นพูดออกมา เธอเป็นน้องสาวแท้ๆ จะไม่สนใจได้ยังไง

เธอมองไปทางห้องพักรับรองที่อยู่ทางด้านนั้น เมื่อกี้ เธอได้เห็น เฉินหยวนมา จู ออกะพุ่งเข้าไปหา ความ สัมพันธ์ของทั้งสองคงไม่ทําธรรมดา “หญิงสาวคนนั้น ใชไม่ใช่ อ อ ?”

นอกจากเธอแล้วจะมีใครในวงการบันเทิงจะมีความ เอาแต่ใจแบบนี้ ? ”

ถังซันก็กระจ่างขึ้นมาทันที

ทําไมเพียงแค่เธอพบกับจูซือซือก็รู้สึกคุ้นตา ที่แท้ก็ อยู่ในภายใต้ร่มเงาของตระกูลมู่ เป็นหนึ่งคุณหนูของ วงการบันเทิง เธอรู้ว่าตระกูลมูมีรองประธานท่านหนึ่ง เป็นพ่อบุญธรรมของ ออ

เพียงไม่คิดว่า เบื้องหลังผู้สนับสนุนใหญ่ของหญิง สาวคนนี้ที่แท้ก็เป็นมู่เฉินหย่วน

กวนหลังเอ่อทายาให้ ง น ปากก็บ่นพึมนําไม่หยุด “ฐานะทางบ้านเธอก็ไม่เท่าไหร่ ถ้าไม่มีคนอุปถัมภ์คอย พยุง ถ้าฉันโชคดีอย่างเธอ การจะเป็นดาวเด่นคงไม่ไกล เกินเอื้อม ! *

“สมองงี่เง่าอย่างเธอยังจะอยากมีชื่อเสียง ? ” ดัง น บไปที่หัวของเธอไปหนึ่งที่ “เป็นแบบที่ไปประเคนถึงที่ แล้วให้คนถ่ายรูปเปลือย แล้วถูกส่งไปสถานีตำรวจใช

กวนหลิงเอ๋อตกตะลึง แล้วหัวเราะเยาะ “พี่…พี่รู้แล้วเห รอ ? ”

ถังขนถามกลับ “เธอไม่รู้ว่ากระดุมแขนเสื้อเม็ด น้อยเป็นของ เฉินหยวน ? แล้วยังไปหาเขาอีก ? ”

กวนหลิงเอ๋อไม่พูดอะไร

ถังซินจึงหยิกทีหูของเธอแรง ๆ

“ฉันพูด ฉันยอมพูดแล้ว ! ” กวนหลิงเอ๋อถูกหยิกเจ็บ จนน่าตามออกมา “ฉันเอากระดุมแขนเสื้อเม็ดนั้นไป ร้าน สิบหาว่าเจ้าของเป็นใคร จึงรู้ว่าที่มาของกระดุม แขนเสื้อเม็ดนี้ไม่ธรรมดา จาก นฉันก็อ้างเรื่องเอากระดุมแขนเสื้อไปคืน จึงนัด เวลากับเฉินหย่วน ! ฉันไม่ได้คิดอะไรนอกเหนือจากนี้ จริงๆ นะพี่ ฉันก็แค่อยากเอากระดุมแขนเสื้อเม็ดนั้นไป คืนให้เขา ก็เลยถือโอกาสขอเงินเล็กน้อยจากเขา

“เงินเล็กน้อยอย่างนั้นเหรอ ? ตั้งห้าแสนหยวน เลย นะ เธอรู้มั้ยว่ามันมากขนาดไหน ! ” ถังซินยังตะคอกใส “ไม่คิดว่าเธอจะเอาเงินตั้งมากมายไปอบทบาทนี้มา สมองเธอมีปัญหา เปล่า ?

การแข่งขันในวงการบันเทิงสูง ฉันก็ไม่มีทางเลือก อื่นแล้ว !!” กวนหลิงเอ๋อบ่นเสียงอุบอิบๆ “ฉันสวยขนาด นี้ พี่คงไม่อยากให้ฉันไปแสดงเด็กรับใช้หรอกมั้ง ? บทบาทนี้ฉันก็ยังไปแย่งมาจากหลายคน

ในหัวของถังนมีเสียง นิ่งๆ สะท้อนไปมา แทบอยาก จะมีน้องสาวงี่เงาคนนี้ให้ดายตรงนี้เลย “กวนหลิงเอ๋อ ฉันส่งเธอเรียนโรงเรียนการแสดงเสียเงินค่าเทอมปีละ หนึ่งแสนกว่าหยวน เพื่อให้เธอกลายเป็นของเล่นของ คนอื่นอย่างนั้นเหรอ !! ”

“ฉันรู้แล้วว่าพี่จะพูดแบบนี้กับฉัน ! ” กวนหลิงเอ๋อทำ ปากบึน “พี่คะ พี่ปางอ่อนต่อโลกจริงๆ วงการบันเทิงก็ คือดังย้อมขนาดใหญ่ จะมีใครใสสะอาดบ้างหละ ? ถ้า หากพี่รักน้องสาวคนนี้จริงๆ ตอนนั้นไม่ควรเลิกรากับพี มหยาง ก้าหากมีเขาชวยเหลือ ฉันคง…”

ถัง นง้างมือ สะบัดบไปที่หน้ากวนหลังเอ่อแรงๆ

ชื่อนั้นที่ไม่ได้ยินมาเนิ่นนานเหมือนดั่งงูพิษตัวหนึ่งมุด ออกมาจากดินแล้วกระโจนเข้ากับถังซัน ความเย็นของ พิษกระจายไปทั่วร่างกายของเธอ ท่าให้ผีฝากของ เธอช เขียว มีอทั้งสองก็มีอาการสั่น

“พี่ ? ” โตมาขนาดนี้ กวนหลิงเอ๋อยังไม่เคยถูกถัง น ตบตี การตบครั้งนี้แทบจะทำให้เธออึ้ง แล้วก็จ้องมอง ไปทีถังขิน “ … ตบฉัน ?”

ในใจกวนหลิงเอ๋อยังไม่ยอม ตะโกนใส่ถังขิน “ฉันพูด ไม่ถูกเหรอ พี่ถึงตบฉัน ? พี่แต่งงานกับชายหนุ่มที่ ตระหนี้ขี้เหนียวอย่างนี้ เขาไม่คิดจะดูแลพวกเราเลย พี่ หาเงินมาส่วนมากก็มอบให้แก่คนบ้านนั้น พี่ดีต่อบ้าน ของพวกเขา ฉันก็ไม่เห็นว่าบ้านของพวกเขาเคารพ เทิดทูนพีขึ้นมา ! ”

ตาของถังซินเริ่มแดงขึ้นมา กำลังจะง้างมือขึ้นมา สะบัดไปที่ใบหน้าของกวนหลิงเอ๋ออีกครั้ง ท้ายสุด ก็หยุดความคิด ม

ใช่แล้ว น้องสาวพูดไม่ผิด ทุกคนล้วนแล้วแต่ดูแล คนในบ้านตัวเอง แต่เธอกลับดูแลเพียงบ้านสามี ผล สุดท้ายถึงได้ลงเอยแบบนี้ แต่ยังดียังเสียหายไปไม่ มาก

“ถึงฉันอยู่อย่างไม่มีความสุข ก็เป็นเรื่องของฉัน” ถัง นสูดหายใจลึกเพื่อระงับความโกรธในใจ แต่ริมฝีปาก ยังไม่หยุดสั้น หลังจากนี้ ห้ามพูดถึงชื่อนี้อีกต่อไป !”

สายตามองเธอดมาก มองกวนหลิงเอ๋อด้วยสายตา เยือกเย็น ถ้าเธอกล้าเอ่ยชื่อ อีก ฉันจะดขาดความ สัมพันธ์การเป็นพี่น้องกับเธอ ติดหนี้มู่เฉินหยวน ห้า แสนหยวน เธอก็หาทางจัดการเองก็แล้วกัน”

กวนหลิงเอ๋อไม่เคยเห็นพี่สาวเป็นแบบนี้มาก่อน มอง พี่สาวด้วยสายตาที่หวาดกลัว แล้วพยักหน้า

เธอไม่เข้าใจเรื่องของพีจิ่นหยาง เพียงแต่รู้ว่าเป็น แฟนพี่สาวดอนไปเรียนต่อที่เมืองนอก ฐานะทางบ้านก็ ดี วันคริสต์มาสในวันนั้น ได้ส่งปราสาทเล็กๆ มาให้เธอ ไม่คิดว่าประสาทเล็กๆ นี้จะราคาถึงหนึ่งล้านห้าแสน

หยวน เติมทีพี่สาวเคยพูดว่าวันตรุษจีนปีใหม่จะพาพี่จิ่นหยาง มาให้พวกเรารู้จัก เมื่อถึงวันตรุษจีนปีใหม่ มีเพียงพ สาวกลับมาคนเดียว แถมยังเปลี่ยนชื่ออีกด้วย คบหากับ มู่หยางซิวอย่างสายฟ้าแลบแล้วก็แต่งงาน

มู่หลิงเอ๋อเคยลองถามถึง นว่าทําไมถึงได้เลิกกับพี่ จินหยาง ตอนนั้นดัง นก็เกือบจะใช้มือตบหน้าของเธอ เพียงแต่เดือนเธอว่าไม่ให้พูดถึงเขาอีก หลังจากนั้นเธอ ก็ไม่กล้าเอ่ยชื่อนี้อีกเลย

เมื่อหายโกรธแล้ว ถังซินจึงเข้าไปถามกวนหลิงเอ๋อ “เธอกับมูเฉินหย่วนเซ็นต์สัญญาอะไรกัน ?”

“ก็เป็นสัญญาแปลหนึ่งฉบับ” กวนหลิงเอ๋อเหลือบไป มองพี่สาว เห็นเธอไม่มีท่าทีทีโกรธ จึงพูดว่า “ท่านประ ทาบ ถามฉันว่า พี่พูดภาษาอูเคอป้อได้มั้ย เงินห้าแสน หยวน ถือว่าเป็นค่าแปลของ ”

“เธอทำไมรู้ว่าฉันพูดภาษานี้ได้หละ ? ”

“ฉันไม่รู้เลย ! ” กวนหลิงเอ๋อกุมศีรษะไว้ กลัวถัง น จะตีเธออีก “ฉันเพียงรู้สึกว่าพี่สาวเป็นนักแปลที่เก่งมาก จะต้องพูดภาษานี้ได้ ตอนนั้นก็เลยพยักหน้า ในใจดัง นรู้ กกังวลอย่างบอกไม่ถูก

ถึงได้รู้ว่าทําไมวันนั้นในห้องน้ำ เฉินหยวนถึงถาม เธอว่าพูดภาษาอูเค็อป้อได้มั้ย ดูแล้วเขาคงได้ตรวจ สอบประวัติของเธอมาก่อนหน้านี้ ซ้ำยังตั้งใจหลอกล่อ กวนหลิงเอ่อจนติดกับ ไม่งั้นกวนหลิงเอ๋อคงโดนส่งไป สถานีตำรวจแล้ว

แต่ว่าภาษา ถังบินได้เรียนรู้จากในหนังสือ นอกจาก คนนั้นก็ไม่มีใครรู้ว่าเธอพูดภาษานี้ได้ คนที่สามารถพูด ภาษา ได้ทั่วโลกมีไม่ถึงห้าสิบคน เธอจึงไม่เขียนไว้ใน ข้อมูลการทํางาน

ถ้าอย่างนั้น เฉินหยวน มาจากไหนว่าเธอสามารถ พูดภาษาได้ ?

เขาอยากให้เธอช่วยทําอะไร ?