ฉันเป็นสุดที่รักของประธานมู่! ?

บทที่ 441 ประธานมู่ของคุณไม่ใช่ว่าโปรดปรานเธอ มากหรือ



บทที่ 441 ประธานมู่ของคุณไม่ใช่ว่าโปรดปรานเธอ มากหรือ

ถังซินปวดหัวอย่างแท้จริง จึงเอ่ยถามผู้ช่วย “เรื่อง ใหญ่ขนาดนี้ ฝ่ายประชาสัมพันธ์ของบริษัทมู่ซื่อไม่ทำ อะไรเลยหรือ?

“ไม่ทราบชัดค่ะ” ผู้ช่วยพูดด้วยน้ำสียงไม่มีความสุข “ตอนนี้ทั้งบนอินเตอร์เน็ตมีเรื่องที่ดาราหญิงคนนี้เสพ ยา และเป็นข่าวในเวลารุ่งเช้า คาดว่าคนในอินเตอร์เน็ต คงจะเก็บข้อมูลที่ควรเก็บไว้แล้ว”

“เดิมทีดาราหญิงคนนี้ช่วงนี้กำลังเป็นที่นิยม ไม่เพียง แต่นักแสดงของบริษัทพิงโอ นักแสดงหนังคนอื่นเห็น ดาราหญิงคนนั้นเป็นที่นิยมขนาดนี้ ในใจจึงรู้สึกไม่ สบายใจ นี่เป็นโอกาสเหมาะที่จะซ้ำเติม”

“เอเจ้นท์ของเธอคอยควบคุมอย่างไร ถึงไม่สามารถ ดูแลเธอได้” ถังซินเอ่ยด่าเบาๆ และคิดเรื่องหนึ่งได้ขึ้น มากะทันหัน จึงรีบเอ่ยถามผู้ช่วย “มีข่าวเรื่องที่เกี่ยวกับ เธอเซ็นต์สัญญากับบริษัทเหอซ่งออกไปหรือยัง?”

“ยังไม่มีค่ะ” ถังซินรีบถอนหายใจ “ไม่มีก็ดีแล้ว ถ้า อย่างนั้นก็เรียกค่าเสียหายตามสัญญา”

“ประธานถัง ตอนนหนี้มีเรื่องหนึ่งที่วุ่นวาย มากกว่า…….. ผู้ช่วยมองมาที่เธอ และพูดอย่าง ระมัดระวังขึ้นว่า “บริษัทมีเดียซินลี่บอกว่าตอนนี้บทหนัง ได้ทำเสร็จเรียบร้อยแล้ว ผู้กำกับมีเวลาพักร้อนสามสิบวัน เดิมทีพรุ่งนี้ต้องไปแม่น้ำหลีเจียงเพื่อเลือกฉากหนัง เกิดเรื่องดังแบบนี้กับดาราหญิงที่เราเซ็นต์สัญญาด้วย ตอนนี้เวลาของเราที่วางไว้ได้มั่วไปหมดแล้ว

ถังซินจึงเอ่ยขึ้นว่า “เรื่องนี้ไม่วุ่นวาย เธอไปบอกผู้ กำกับและพระเอกว่า การเดินทางเลื่อนไปอีกสองวัน แล้วเธอรีบไปมองหาตามสถานศึกษาหรือที่ถ่ายทำหนัง ถ้าหากเจอคนที่สามารถเซ็นต์สัญญาได้ ก็ให้เธอคนนั้น ไปกับทีมงาน”

ผู้ทำท่าแผ่สองมือออกและพูดอย่างจนปัญญา “เมื่อ เช้าหลังจากที่ฉันเห็นข่าวแล้ว จึงรีบต่อสายโทรศัพท์ไป หาบริษัทมีเดียซินลี่ อยากที่จะผลัดไปอีกสองวัน ฝ่าย นั้นบอกว่าไม่ได้ บอกว่าเวลาของผู้กำกับนั้นแน่น อีกสิบ สามวันต้องบินไปร่วมงานเทศกาลหนังที่ต่างประเทศ”

ถังซินเข้าใจขึ้นมาทันที และยิ้มอย่างเย็นชา คือพวก เขาอยากได้เงินเหรอ?

“ใช่ค่ะ” ผู้ช่วยคิดไม่ถึงว่าถังซินจะเดาออก และเอ่ย ขึ้นว่า “บริษัทมีเดียซินลี่จะถ่ายทำหนังช้าหน่อยก็ได้ แต่ ต้องเซ็นต์สัญญาใหม่ ราคาต้องขึ้นอยู่กับใบเสนอราคา ที่พวกเขากำหนด”

“จะขู่กันโชกเอาเงินก็บอกมา ทำไมจะต้องพูดให้ มันโอ่อ่า?” ถังซินฟังจนรู้สึกสะอิดสะเอียนในใจ ฉัน เลือกเขาเพราะว่าจากผลงานถ่ายภาพรับปริญญาเขา สามารถประยุกต์การใช้หน้ากล้องได้อย่างดี คิดไม่ ถึงว่าเขาจะหาผลประโยชน์จากคนที่อ่อนแอ”
หลังจากที่ผู้ช่วยครุ่นคิดเสร็จแล้ว จึงเสนอความคิด เห็นของตนเอง “ในเมื่ออีกฝ่ายไม่ไว้หน้า ถ้าอย่างนั้น พวกเราก็ช่างมันเถอะ ฉันจะเอาผลงานรับปริญญาของ เด็กวัยรุ่นให้คุณลองดูก่อน ฉันจะไปเลือกหาตามสถาน ศึกษา”

ถังซินพยักหน้า “ได้”

“ต้องเอาบทหนังกลับมาหรือไม่?” ผู้ช่วยเอ่ยถามขึ้น “บริษัทมีเดียซินลี่เป็นผู้เขียนบท แต่พวกเราซื้อบทหนัง แล้ว ในเมื่อไม่ร่วมงานกันแล้ว ถ้าบทอยู่ที่พวกเขา เมื่อ เกิดปัญหาจะไม่ดี”

ถังซินคิดอยู่ครู่หนึ่ง และไม่ให้เธอไป “ไม่เป็นไร พวก เราเซ็นต์สัญญากับผู้เขียนบทแล้ว ถึงแม้บทจะอยู่กับ พวกเขา เมื่อเกิดอะไรขึ้นคนที่รับผิดชอบก็คือพวกเขา อย่าพึ่งรีบยกเลิกสัญญากับบริษัทมีเดียซินลี่ เธอรีบไป มองหานางเอกหนังสั้นโฆษณาก่อน”

ถ้าหากว่าเธอเลือกผู้กำกับคล้ายแบบนี้ไม่ได้ ถ้ากลับ ไปหาพวกเขา ฝ่ายนั้นจะต้องเพิ่มราคาสูงขึ้นอย่าง แน่นอน

ทุกอย่างที่ก้าวไปช้ามักจะไม่ผิดพลาด

“ได้ ฉันเข้าใจแล้วค่ะ”

เมื่อผู้ช่วยออกไปทำงาน ถังซินก็ไม่ว่างอีกเลย หลัง จากที่จัดการงานที่เร่งด่วนเสร็จแล้ว จึงพลิกอ่านข้อมูลที่ผู้ช่วยได้ให้เธอไว้ ซึ่งเกี่ยวกับผลงานของผู้กำกับวัย รุ่นเหล่านั้น

แต่ทว่าเธอดูผลงานของผู้กำกับหลายคนแล้ว กลับไม่ เลือกออกมาสักคน

เมื่อเงยหน้าขึ้นมาเห็นกระบอกเก็บความร้อนที่อยู่บน โต๊ะ ถังซินจึงนึกออกว่าลืมต่อสายโทรศัพท์ไปหาฉาง ผิง แต่ว่าวันนี้ยุ่งมาก เธอจึงส่งข้อความวีแชทไปหาผู้ ช่วยจางเสียเลย ขอร้องให้เขามาที่บริษัทเหอซ่ง

ข้อความวีแชทมีเพียงมู่เฉินหย่วนเท่านั้นที่สามารถดู ได้

หลังจากที่มู่เฉินหย่วนเห็นแล้ว นึกว่าถังซินเห็นข่าว เหล่านั้นของดาราหญิงแล้วจะร้อนใจ

เขาจึงเรียกผู้ช่วยจางเข้ามา “เอาข้อมูลของนักแสดง หญิงอันดับหนึ่งและสองของบริษัทพิงโอขึ้นมา และไป ที่บริษัทเหอซ่ง ดูว่าถังซินมีนักแสดงที่อยากจะร่วมงาน ด้วยหรือไม่”

“ได้ครับ อีกสักครู่ผมจะไป” และพูดบ่นด้วยสีหน้า ที่กลัดกลุ้ม “เป็นข่าวที่ผิดปกติจริงๆเลย ข่าวแบบนี้ พบเห็นบ่อย ด้านลบของดาราหญิงคนนี้ถูกค้นหาใน อินเตอร์เน็ตมาก แต่กลับทำให้เงียบลงไม่ได้

มู่เฉินหย่วนจึงเอ่ยขึ้นว่า “แสดงให้เห็นว่าเธอมี มนุษยสัมพันธ์ไม่ดีกับคน ทั้งโอ้อวด คนที่อยากจะจัดการเธอคงมีเยอะ คนพวกนั้นอาจะอยู่ในเว็บไซต์ ใหญ่ๆ และทำให้เรื่องราวเป็นประเด็นร้อนอย่างต่อ เนื่อง”

ผู้ช่วยจางทอดถอนหายใจ “ยังดีที่บริษัทพิงโอเป็น องค์กรณ์ที่จัดตั้งโดยอิสระ ข่าวด้านลบพวกนี้ไม่มีผลก ระทบต่อบริษัทมู่ซื่อ แค่ลำบากบริษัทเหอซ่ง ลำบาก แทบแย่กว่าจะได้เซ็นต์สัญญากับนักแสดงหนึ่งคนก็มา เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น

ชายหนุ่มในตาเคร่งขรึม คล้ายกับมีสิ่งผิดปกติ ออกมาจากคำพูดของเขา “ได้ยินมาว่าสาขาบริษัท เหอซ่งCEOเป็นลูกครึ่ง ได้ประกาศชื่อออกมาหรือยัง?”

“ยังไม่มีเคยครับ” ผู้ช่วยจางชะงักและเหมือนกับจะ เข้าใจแล้ว “ประธาน…..คุณหมายถึง

มู่เฉินหย่วนกลับพูดอย่างเย็นชา “ฉันไม่ได้หมายถึง อะไร นายไปบริษัทเหอซ่งเถอะ”

ผู้ชายจางเห็นเจ้านายตัวเองมีท่าทีที่เย็นชา เขามั่นใจ ว่าเขาเดาอะไรถูก แต่กลับเดินออกไปอย่างเงียบๆ

หลังจากที่เอาข้อมูลนักแสดงอันดับหนึ่งและสองของ บริษัทพิงโอมาแล้ว ผู้ช่วยจางจึงรีบไปที่บริษัทเหอซ่ง

บริษัทมู่ซื่อและบริษัทเหอซ่งต่างก็อยู่ที่เมืองศูนย์กลางการลงทุน อยู่ไกลกันไม่มาก ผู้ช่วยจางเดิน ไปไม่กี่นาทีก็ถึง เขาเข้าไปและบอกกับแผนกต้อนรับ หลังจากที่รอให้แผนกต้อนรับต่อสายโทรศัพท์ขึ้นไป แล้ว จึงนำทางเขาขึ้นไป

แผนกต้อนรับเชิญให้ผู้ช่วยจางเข้าไปในห้องทำงาน ของถังซิน “ประธานถัง ผู้ช่วยจางจากบริษัทมู่ซื้อมา แล้วค่ะ

ถังซินเงยหน้าขึ้นมาจากคอมพิวเตอร์ “ได้ คุณออกไป เถอะ”

“ดูแล้วข่าวของดาราหญิงคนนั้น คงจะทำให้คุณถังซิน สุดจะทน” ผู้ช่วยจางมองดูถังซิน และเอาเอกสารที่นำ มาด้วยทั้งหมดมอบให้เธอ “นี่เป็นข้อมูลนักแสดงหญิง ลำดับที่หนึ่งและสองของบริษัทพิงโอ คุณลองเลือกดูว่า มีที่คุณชอบหรือไม่?”

ถุงซินทำเสียง อา ออกมา และพูดด้วยความแปลกใจ “ฉันส่งวีแชทไปหาคุณ เพื่อให้คุณมาเอาของ ไม่ได้ให้ คุณเอาของมาให้”

บัญชีวีแชทอันนั้นอยู่กับประธานมู่ ถังซินส่งข้อความ อะไรไป ผู้ช่วยจางก็ไม่รู้เช่นกันจึงรีบพูดขึ้นว่า “ไม่ใช่ เพราะผมกลัวว่าคุณถังไม่มีพรีเซ็นเตอร์หรอกหรือ จึง เอาข้อมูลนักแสดงทั้งหมดมาให้คุณ”

“งบประมาณของฉันมีจำกัด คุณเอาข้อมูลดาราหญิง อันดับหนึ่งมาให้ฉัน ฉันก็คงไม่มีปัญญาเซ็นต์” ถังซินส่ายหน้าและเอามือหยิบข้อมูลไปวางไว้อีกด้านหนึ่ง

“เกิดอะขึ้นกับดาราหญิงคนนั้น”

ผู้ช่วยจางยักไหล่ “คือเธอถูกจับกุมเพราะเสพสาร เสพติด ต้องอยู่ที่ศูนย์บำบัดยาเสพติดระยะหนึ่ง”

“ฉันไม่ได้หมายความอย่างนั้น”

ผู้ช่วยจางรู้สึกมึนงงเล็กน้อย และเอ่ยถามอย่าง แปลกประหลาดใจ “ถ้าอย่างนั้นคุณถังหมายถึงอะไร?”

“ประธานมู่ของคุณไม่ใช่ว่าโปรดปรานเธอมากหรือ? ให้งานถ่ายหนังและยังให้งานพรีเซ็นเตอร์สินค้าแบรนด์ ดังแก่เธอ” แววตาของถังซินมีเลศนัยและพยายามพูด ด้วยน้ำเสียงที่เป็นธรรมชาติหน่อย “ฝ่ายประชาสัมพันธ์ ของบริษัทมู่ซื่อเป็นที่หนึ่งและสองในวงการธุรกิจ ทำไม ขณะที่ดาราหญิงคนนี้เกิดเรื่องขึ้นไม่กี่ชั่วโมง ถึงไม่ ทำให้ข่าวเสียหายเงียบลง?”

“อ้อ ที่แท้คุณถังก็อยากถามเรื่องนี้” ผู้ช่วยจางเข้าใจ แล้ว และเอ่ยถามอย่างสงสัย “ แต่ว่าคุณถังซินทำไมถึง รู้ว่าประธานมู่ให้งานพวกนี้กับเธอ?”

เห็นได้ชัดว่าเขาแอบจัดการเรื่องนี้

ถังซินจึงเอ่ยขึ้นว่า “บริษัทไหนก็มีคนที่ชอบซุบซิบ นินทา รู้เรื่องพวกนี้จะแปลกตรงไหน คุณยังไม่ตอบ คำถามฉัน ดาราหญิงคนนั้นเกิดปัญหาขึ้นแล้ว ประดู่ของคุณทําไมไม่ให้ฝ่ายประชาสัมพันธ์ของบริษัท ชื่อ จัดการเรื่องนี้?

ผู้ช่วยจางยังคงคิดอยู่ว่าเรื่องนี้รั่วไหลออกมาจาก ไหน เมื่อเห็นถังซินถามเช่นนี้ จึงพูดตอบไปว่า “บริษัท ภาพยนตร์และโทรทัศน์เป็นองค์กรอิสระ ผู้อยู่ใต้บังคับ บัญชาเกิดเรื่อง ก็จะไม่เกี่ยวข้องอะไรกับบริษัทมู่ซื่อ”

“และอีกอย่าง ดาราหญิงคนนั้นปกติแล้วจะเย่อหยิ่ง โอ้อวด คนที่อยากจะจัดการเธอนั้นมีเยอะ ครั้งนี้เธอ เสพสารเสพติด ถ้าบริษัทมู่ซื่อไปช่วยเธอ บริษัทมู่ซื่อ ต้องเกิดปัญหาอย่างแน่นอน”


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ