บทที่ 359 เธอกำลังแก้แค้นตัวเองมาตลอด

ระหว่างทางที่ไปDM Club ลู่เหวินซูส่งข้อความไปหา คุณแม่ลู่ว่าจะกลับดึกหน่อย ให้ท่านไปรับหลี่ซูเจ๋

ลู่เหวินซูถึงที่DM Club รอประมาณครึ่งชั่วโมงคุณเกา ก็เข้ามาพร้อมคนกลุ่มหนึ่ง เห็นแก่ลี่ยี่เขาเลยทนเอาไว้

ยังดีที่เซ็นสัญญาเสร็จอย่างรวดเร็ว

ลูกน้องของคุณเกาอยากจะรินเหล้าให้ลู่เหวินซู แต่ลู่ เหวินซูหยิบแก้วเอาไว้ก่อนจะยิ้มแล้วบอกว่า “คุณเกาวัน นี้ผมดื่มเหล้าไม่ได้ ขอดื่มน้ำผลไม้แทน

“คุณลู่ นี่คุณดูถูกผมอยู่หรอ?” คุณเกาแสดงออก ชัดเจนว่าไม่พอใจ

ลู่เหวินซูหยิบแก้วที่ใส่น้ำผลไม้เอาไว้ชนกับแก้วของ เขา “คุณเกาอย่าคิดเป็นแบบนั้นเด็ดขาด การที่ได้ร่วม งานกับคุณในครั้งนี้จะขอบคุณพระเจ้าก็ไม่ทันแล้ว! แต่ ต้องขออภัยจริงๆ ผู้หญิงค่อนข้างจะเรื่องมากคุณก็รู้ ถ้า ผมกินเหล้ากลับไปมีหวังตายแน่ๆ!”

ครู่เดียวคุณเกาก็เข้าใจเขา หัวเราะออกมา “ไม่คิด เลยนะว่าคุณลู่ก็มีภรรยาแล้ว ทำไมพวกเราไม่มีใครรู้ เลยล่ะ นี่คุณลู่กะจะซ่อนเอาไว้หรอ?”

ลู่เหวินซูยิ้มตอบ “ไม่ได้กะจะซ่อนหรอก พอดีเธอท้อง ก็เลย…
“คุณสู่โชคดีจริงๆ ลูกเมียก็มีแล้ว” คุณเกาตบไปที่บ้า ของเขา อารมณ์ดีจนดื่มเหล้าหมดไปทั้งแก้ว “ได้ รอให้ ถึงวันฉลองครบเดือนของลูกคุณ ผมไม่ปล่อยคุณไป

“แน่นอนครับ ถึงเวลานั้นจะลงโทษยังไงผมก็ได้เลย

หลังจากที่คุยไปคุยมา จนลู่เหวินซูก็ได้เอาสัญญา ออกมาจากกระเป๋า

เขาเอาสัญญาโยนให้เลขาฯ ดึงเน็กไทด์ออกให้คลาย ลง ท่าทางเหนื่อยมาก “พอแล้วใช่ไหม? ตอนนี้ผมกลับ บ้านไปฉลอดวันเกิดได้หรือยัง?”

“คุณลู่ให้ผมไปส่งไหมครับ?”

ลู่เหวินซูโบกมือ “ผมไม่ได้กินเหล้า เดี๋ยวขับกลับ เอง”เขาเดินออกไปกับเลขาฯ ร่างสูงเดินเข้ามา ยืนอยู่ ตรงหน้าเขา

ทำให้ลู่เหวินซูไม่หยุดไม่ได้

ลู่เหวินซูขมวดคิ้ว “มีธุระอะไรหรือเปล่าครับ?”

“คุณลู่คะ ฉันคือเจียน่า พวกเราเคยเจอกันที่งาน แสดงML คุณจำไม่ได้หรอ?” เจียน่าสางผมยาวของเธอ เผยให้เห็นลำคอเรียวสวยของเธอ แต่ลู่เหวินซูเองก็ไม่ แม้แต่จะมองเธอ
“ไม่รู้จัก เธอขวางทางผมอยู่!” ลู่เหวินซูดันเธอออก แล้วเดินผ่านหน้าเธอไป

เจียน่าเดินตามไปด้านข้างเขา ใบหน้าเต็มไปด้วย ความตกตะลึง

ไหนใครบอกว่าคุณลู่เขาชอบผู้หญิงสวยๆไม่ใช่หรอ? ทำไมเห็นเธอแล้วไม่มีปฏิกิริยาอะไรเลย เธอแย่ขนาด นั้นเลยหรอ? หรือว่าจะอยู่ด้วยกันกับคนที่ชื่อหลี่ซูเจ๋ จริงๆ?

ลู่เหวินซูเดินไปได้ไม่กี่ก้าวก็รับโทรศัพท์จากคุณแม่ลู่ เขารีบรับโทรศัพท์ “อื้อแม่ ผมกำลังจะกลับ

“ไม่ได้อยู่กับซูเจ๋หรอ?”

ลู่เหวินซูขมวดคิ้ว “ผมไม่ได้บอกหรอว่าคุยธุรกิจอยู่ ให้แม่ไปรับเธอแทน?”

แม่ไปมู่ซื้อมาแล้ว แต่แผนกต้อนรับบอกว่าเธอลาช่วง บ่ายน่ะ” คุณแม่ลู่ตอบ “ฉันก็นึกว่าเธอจะไปหาแกแล้ว อยู่ด้วยกันซะอีก เมื่อกี้ฉันโทรหาเธอแล้วแต่โทรไม่ติด”

“แม่รออยู่ที่บ้านก่อนนะ เดี๋ยวผมลองดู” ลู่เหวินซูวาง สาย รีบเดินออกไปข้างนอก แต่เจียน่าก็ตามมาติดๆ ขวางด้านหน้าเขาไว้

ลู่เหวินซูสีหน้าไม่พอใจ น้ำเสียงก็เริ่มไม่ดี “หลบไป ผมไม่มีเวลามายุ่งกับคุณ”
เจียน่าถึงกับตกใจ แต่ก็เรียกความกล้ากลับมาพูดว่า “คุณลู่ ฉันอยากจะรบกวนเวลาคุณไม่กี่นาที ให้คุณดู อะไรบางอย่าง เกี่ยวกับเรื่องของหลี่ซูเจ๋ คุณต้องสนใจ แน่”

“คุณรู้จักเธอได้ไง?”

“เธอเป็นคนติดต่อฉันมาก่อนเอง ฉันรู้จักเธอน่ะ” เจียน่าตอบ “คุณลู่ พวกเราคุยกันเป็นการส่วนตัวหน่อย ได้ไหม?”

ลู่เหวินซูมองไปทางเลขาฯ เลขาฯก็เดินจากไป

เขาเห็นว่าห้องด้านข้างว่างอยู่เลยเดินเข้าไป เขานั่ง ลงบนโซฟา กำลังจะสูบบุหรี่ แต่ก็กลัวตอนกลับไปจะ ถูกหลี่ซูเจ๋ว่าเอาเลยโยนบุหรี่เขาไปในที่เขี่ยบุหรี่ พูด ด้วยน้ำเสียงน่าเกรงขาม “ทางที่ดีคุณควรพูดอะไรที่เข้า ท่าหน่อย ไม่งั้นละก็คุณอาจจะไม่ได้ขึ้นงานแสดงอีก”

“อยู่บนโทรศัพท์เครื่องนี้แล้ว “ เจียน่าเปิดโทรศัพท์ ส่งให้เขา “ก่อนหน้านี้คุณหนูหลี่ติดต่อฉันมา ให้ฉันช่วย เรื่องๆหนึ่ง คุณลู่คงทราบอยู่แล้วใช่ไหมว่าเรื่องอะไร?”

สายตาของลู่เหวินซูจ้องอยู่ในโทรศัพท์เครื่องนั้น เลื่อนหน้าจอลงบางครั้ง

เขาเห็นแผนการอย่างละเอียดที่เธอเขียนเอาไว้ เพื่อที่ จะแก้แค้นเขาเลยพยายามเข้าใกล้เขา…
เขาจ้องไปที่ตัวหนังสือเหล่านั้น ลู่เหวินซูไม่อยากจะ เชื่อว่าเป็นความจริง

ที่แท้การท้องครั้งนี้ก็เป็นแผนการที่หลี่ซูเจ๋ตั้งใจไว้อยู่ แล้ว เธออยากจะหาเจียน่าสร้างสถานการณ์ขึ้นมาว่า บังคับให้เลิกกับเธอแล้วเอาเด็กมาแก้แค้นเขา

ในใจของเธอยังมีแต่เรื่องแก้แค้นมาโดยตลอดหรอ?

เมื่อเห็นว่าลู่เหวินซูไม่ออกเสียงอะไร บรรยากาศใน ห้องก็กดดันมาก เจียน่าทนไม่ไหว

“คุณ คุณลู่?”

ลู่เหวินซูเรียกสติกลับมา เข้าไปทางเจียน่าแล้วบีบ คอเธอกดเธอลงกับโซฟา สายตาทั้งคู่ของเขาดูน่ากลัว “แกคิดว่าฉันเป็นเด็กหรือไง เอาเรื่องโกหกพรรคนี้มา หลอกฉัน แกมันสมควรตาย!”

“ฉันเปล่านะ… นี่เป็นบันทึกที่ได้มาจากมือถือของ เธอ..” เจียน่าพยายามเอามือเขาออก เธอโดนบีบคอจน ตาเหลือก “ในมือถือ….บันทึกเสียงที่ฉันคุยกับเธอ”

ลู่เหวินซูปล่อยมือออกข้างหนึ่งแล้วหยิบโทรศัพท์เปิด ฟังบันทึกเสียง หลังจากนั้นไม่กี่วินาที เสียงของหลี่ซูเจ๋ และเจียน่าก็ดังออกมา

“นี่จะให้ฉันช่วยอะไรหรอ?”
“เธออยากอยู่กับลู่เหวินซูไม่ใช่หรอ ฉันจับคู่ให้พวก เธอได้นะ แล้วฉันยังให้เงินเธอก้อนหนึ่งอีกด้วย แต่เธอ ต้องฟังที่ฉันบอก”

“เธอรู้จักกับลู่เหวินซูหรอ ไม่ใช่มั้ง?”

“รู้จักเขามันจะไปยากอะไร” หลี่ซูเจ๋หัวเราะเบาๆ “ค่อยๆวางกับดักไว้ เขาก็ติดกับแล้ว และยังรักเธอแทบ ตายอีกด้วย”

เจียน่าตอบอย่างประหลาดใจ “พวกเธอกำลังคบกัน อยู่หรอ?”

“เปล่า ผู้ชายแบบนั้นฉันไม่สนหรอก อย่าพูดเรื่องอื่น ข้อแลกเปลี่ยนนี้คุณจะทำไหม?”

“ทำ แต่ว่าคุณจะให้ฉันทำอะไร”

“เอาเลขบัญชีมาให้ฉัน เดี๋ยวโอนเงินให้ ถ้าจะให้เธอ ทําอะไร ถึงเวลาจะบอกเธอเอง”

“โฮเค”

บันทึกเสียงมาถึงตรงนี้ก็เงียบไป

ลู่เหวินซูหูอื้อ เขาปล่อยมือจากเจียน่า ตัวเย็นไปทั้งตัว

การฟังของเขามีปัญหาหรอ?
ทั้งๆที่นางฟ้าน้อยเคยบอกว่ารักเขา เป็นไปไม่ได้ที่คำ พูดพวกนั้นจะเป็นเธอพูด

เจียน่าลูบคอของเธอ ถอยหลังห่างจากเขา กลัวว่า ลู่เหวินซูจะควบคุมตัวเองไม่ได้อีก แต่เธอเองก็จะไม่ ปล่อยโอกาสนี้หลุดมือไป ผ่านไปไม่กี่วิเธอก็พูดขึ้นมา ว่า

“คุณลู่ พูดอย่างไม่ปิดบังเลย วันนี้คุณหนูหลี่เธอ ติดต่อมาหาฉัน บอกให้รีบมาพบคุณ เบื่อที่จะต้องทน อยู่กับคุณแล้ว อยากรีบเอาเด็กในท้องออก..

ตอนอยู่ที่ห้าง เป็นเธอเองที่ไม่ทันระวังผลักหลี่ซูเจ๋ตก บันได แต่ว่าแผนการพวกนี้ของหลี่ซูเจ๋นั้นเป็นความจริง เธอไม่กลัวเลยสักนิดว่าหลี่ซูเจ๋จะพูดยังไงกับคุณลู่

อีกอย่าง ลู่เหวินซูก็เห็นข้อความพวกนั้นแล้วคงไม่เชื่อ คำพูดใดใดของหลี่ซูเจ๋แล้วล่ะ

เจียน่าเห็นตาของลู่เหวินซูเลยพูดต่ออย่างกล้าหาญ ว่า “ฉันว่าเธอโหดร้ายเกินไป ไม่ควรทำแบบนี้กับคุณ เลย แล้วยังทำร้ายเด็กที่ไม่รู้เรื่องไม่รู้ราวอีก เพราะ ฉะนั้นพอฉันรู้ว่าคุณอยู่ที่นี่ก็เลยรีบมาหาคุณ”

“หุบปาก”

“คุณลู่ เธอหลอกใช้คุณมาตลอด ทำไมคุณถึงดีกับ เธอขนาดนี้…”
“ฉันบอกให้เธอหุบปาก!” ลู่เหวินซูโกรธจัด เขาหยิบที่ เขี่ยบุหรี่จากโต๊ะขึ้นมาขว้างไปที่เจียน่า เถ้าบุหรี่เลอะ ไปที่หูของเธอและที่เขียบุหรี่ก็แตกอยู่ข้างโซฟา

เธอตกใจจนไม่กล้าขยับ ใบหน้าขาวซีด