บทที่269 ยัยเด็กไม่มีการศึกษา

สีหน้าของส้งจิ้งเหอทนไม่ไหวต่อไป“ฉันไม่เคยเห็นแม่ที่ ใจร้ายใจ าขนาดนี้มาก่อน”

“ถ้าเป็นเธอ ก็ทําแบบนี้เหมือนกัน”คุณนายวี่พูด ถ้าเธอ เกิดมาในชาติตระกูลไม่ดี ฉันก็ไม่เลือก ดูชาติกำเนิดเธอกับ ตระกูล สิ”

“ฉันเอาคุณเข้าตระกูลจริงๆ ทั้งเมืองหนานเฉิงต้องขำฉัน แน่ ! ”

“ท่านสุดยอดจริงๆ แม้แต่อนาคตของลูกชายยังเอามาใช้ ประโยชน์”สั่งจิ้งเหอกลั้นความโกรธอย่างสุดฤทธิ์ คนที่มา ต่างมีหน้ามีตาทั้งนั้น หล่อนจะมาทะเลาะตรงนี้ไม่ได้

“ถ้าเอฉลาดขึ้นมาหน่อย ฉันจะทำแบบนั้น ? “คุณยาน หัวเราะในลำคอ เธอพูดได้เต็มปากว่าเอาเงินของฉันมา จะ ไม่ติดต่อลูกชายฉันอีกแต่กลับส่งจดหมายมาให้

“ในจดหมายบอกเขาว่า พวกเราตกลงกันแล้วยังบอก อีกว่าเธอยังรอเขา ไม่ว่านานแค่ไหนก็รอ ถ้าฉันไม่เปลี่ยน จดหมาย ฉันต้องรอเขาเกษียณณอีกสามปีแล้วค่อยเอาเธอ มาแต่งเข้าตระกูลนี่นะ ? ”

น้ำเสียงคุณนายวี่ไม่พอใจ”ฉันแค่นึกไม่ถึง เพื่อหล่อนเห วินถิงถึงกับไม่ต้องการเลื่อนตำแหน่ง หนีไปต่างประเทศ สั่ง จิ้งเหอ มารยาจริงๆ เธอนี่มันสุดยอด !
สั่งจิ้งเหอยิ้มน้อยๆ ท่านคงไม่รู้สินะ เขาแต่งกับฉันตั้งนาน แล้ว”

“เธอหมายถึงอะไร ? ”

ส้งจิ้งเหอชูมือซ้ายขึ้นยื่นนิ้วนางให้คุณนายวี่ดูแล้วยิ้มออก มา”ฮันลืมไป งานแต่งงานวันนั้นคุณไม่ได้ไป ท่านน่าจะไม่รู้

“เป็นฉันที่อยากเอาหุ้นของบริษัทตระกูลส้ง ก็เลยคุย กับประธาน เรื่องแต่งงานปลอมๆ แต่ว่าวันแต่งงานวันนั้น ประธานมู่วิ่งแล้ว ฉันกับวี่เหวินถึงจัดงานแต่งขึ้นมา แหวนนี่ ก็เขาใส่ให้

“เธอพูดอะไรซี้ซัว ! “คุณนายวี่พูดด้วยความโกรธ“เธอคิด ว่าใส่แหวนแบบนี้มาหลอกฉันได้เหรอ ? ”

“หลอกหรือไม่หลอกท่าน ท่านก็ถามตระกูลมู่กับตระกูล สังก็รู้แล้ว”ก่อนไป หล่อนเข้าไปใกล้ๆที่หูของคุณนายวี่พูด อย่างยิ้มๆว่า : “ท่านรอดีๆล่ะ ต่อไปจะมีเรื่องน่าตื่นเต้นให้ ท่านอีก”

คุณนายวี่มองส้งจิ้งเหอเดินออกไป ก็โกรธออกมาจน เหมือนจะระเบิด

หล่อนเกลียดผู้หญิงนอกสมรสคนนี้จริงๆ !

เมื่อก่อนแบบนี้ ตอนนี้ก็แบบนี้ ยุ่งกับใครไม่ยุ่ง มาพัวพัน กับลูกชายหล่อนแล้วยังจะมากล้าพูดแบบนี้กับหล่อนอีก !
ไม่มีการศึกษาก็คือไม่มีการศึกษา ได้บริษัทตระกูลสั่งแล้ว ก็เหมือนเดิม !

มีพนักงานผ่านมาเห็นคุณนายวี่ถือแก้วเปล่าจึงถาม ว่า : “คุณนาย เปลี่ยนแก้วไหมครับ ? ”

“ไม่ต้อง ! “คุณนายวี่ตอบอย่างเรียบๆ

พนักงานถูกหล่อนตะเพิดไล่ไป เขาที่เพิ่งถือถาดออกไป คุณนายวี่ก็พูดอีกว่า : “รอก่อน ! ”

จากนั้นเอาแก้วเปล่าวางในถาดแล้วหยิบแก้วแชมเปญ ใหม่

พนักงาน :

คุณนายคนนี้ป่วยจิต !

ถังซินที่อยู่ห้องส่วนตัวได้รับวีแชทของฉางผิงว่าเขาก็มา

แล้ว

ถังซินคิดว่าเขาต้องไม่มีเพื่อนเล่น ถ้าจะไปเล่นกับเขาต้อง ถูกมู่เฉินหย่วนถามทั้งวันแน่ ท่าทางระวังตัวแบบนั้นเหมือน ว่าหล่อนจะไปหาชายคนอื่น

ไม่ง่ายเลยที่จะออกมาจากมู่เฉินหย่วน ถังซินออกมาจาก ห้องนั้น สายตามองไปรอบๆก็เห็นเด็กน้อยนั่งอยู่ตรงมุมใส่ ชุดสูทสีดำ ท่าทางหล่อสุดๆ
พอเห็นหน้ากากนั้นถังซินก็รู้ทันทีว่าคือใคร

ถังซินเดินเข้าไปถามยิ้มๆ : “อั้ย นี่เจ้าชายมาจากโลกไหน เนี่ย ? ”

“พี่ครับ ! “ฉางผิงเรียกหล่อนอย่างดีใจแล้วยืนขึ้นมาจาก โซฟา”แต่อย่าบอกแม่ผมนะ ผมแอบมา กลัวแม่รู้แล้วจะว่า ผมอีก”

“เจ้าตัวยังแอบแม่ออกมาตลอดเลย”ถังซินหยิกจมูก เขา”หิวไหม ? ”

ฉางผิงโดนพูดแบบนี้ก็รู้สึกหิวขึ้นมาจริงๆ

ในห้องงานเลี้ยงมีคนมากมาย ถังซินกลัวว่าเขาจะถูก สังเกตเห็นก็เลยบังเขาออกไปที่สวนลอยฟ้า

สวนนั่นสวยมาก มีน้ำพุด้วย

ทั้งสองสั่งอาหารมานิดหน่อย พนักงานก็รีบลงไป ฉาง ผิงปากหวานมากชมถังซินว่า : “วันนี้พี่สวยจัง ผมอยาก แต่งงานกับพี่”

ถังซินยิ้มออกมา”ไม่ได้หรอก เราอายุต่างกันเยอะเลย”

“เพราะพี่สวยมาก ผมอยากเอาพี่เก็บไว้เอง”ฉางผิงพูด ออกมาอย่างแน่วแน่”ผมโตไว แค่ไม่บอกก็ไม่มีใครรู้ว่าผม อายุเท่าไหร่นี่ ? ”
“ปากหวานจังเลยนะ ! “ถังซินอดไม่ไหวจึงจับหน้าเขา แล้วคิดถึงวี่เหวินถึงที่เย็นชาไร้ความรู้สึกดีที่หนูไม่เหมือน พ่อ เย็นชาขนาดนั้น

ฉางผิงเถียงกลับ : “พ่อผมไม่เย็นชา แม่บอกว่าพ่ออ่อน โยนที่สุดในโลก เป็นผู้ชายที่หล่อที่สุด ! ”

ถังซินยิ้ม

ในสายตาของคนรักกันหล่อนเข้าใจ

ในขณะที่กินมื้อเย็นแล้วเงียบไปได้แปปนึงฉางผิงก็ ถาม : “พี่ครับ พี่ติดต่อเพื่อนของพ่อผมได้ไหม ? ”

“เป็นไรไป ? ”

“ผมอยากให้พ่อกลับมาไวๆ”ฉางผิงเอามือเท้าคาง ใน สายตาเต็มไปด้วยความคิด “ผมเจอพ่อไม่ได้ไม่เป็นไร ยังไง ซะพ่อก็ส่งของขวัญมาให้ แต่ว่าแม่ลำบากมาก

“แม่ต้องดูแลผม ต้องทำงานอีก เหนื่อยมากๆ ผมหวังว่า พ่อจะกลับมาอยู่กับแม่มาช่วยแม่บ้าง ผมรู้ว่าในใจของแม่ ต้องคิดถึงพ่อแน่ๆ

ถังซินอยากพูดอะไรออกมาแต่ก็ทำได้แค่ลูบหัวเขา

“หนูนี่คิดได้จริงๆ”
ฉางผิงยักไหล่พูดว่า : “แม่ลำบากขนาดนั้น ผมไม่ทําให้ แม่ลําบากมากขึ้นเหรอก หวังว่าผมจะโตไวๆจะได้ทำงาน แทนพ่อ ให้พ่ออยู่กับแม่”

“หนฺโตช้าๆดีกว่า”ถังซินพูดหยอก”พี่ยังไม่รู้ว่าแต่งงานเมื่อ ไหร่ ถ้าหนูโตไว แล้วภรรยาล่ะไม่เอาแล้วเหรอ ? ”

“ก็ใช่อ่า ! “ฉางผิงคิดดูก็ใช่แล้วพูดเบาๆ : “แม่สำคัญ แต่ ว่าภรรยาก็ขาดไม่ได้ พี่รีบแต่งงานสิ ! ”

ถังซินตั้งใจแกล้งเขาแต่งงานกับคุณลุงที่คล้ายหนูดี ไหม ? ”

“ไม่ได้”ฉางผิงปฏิเสธ เขาย่นคิ้วพูดว่า”พวกพี่แต่งงานกัน แล้วถ้าเด็กหน้าเหมือนผมจะทำไง คนเข้าใจผิด ”

“หนูกลัวคนเข้าใจผิด หรือว่ากลัวลุงนั้นแต่งงานกับพี่ ? ”

คล้ายกับว่าฉางผิงกำลังคิด ผ่านไปแปปนึงค่อยๆกลืนแล้ว พูดว่า : “ผมว่า พี่กับประธานมู่ไม่เหมาะสม ไม่เหมาะกับลง นั่น”

ถังซินหัวเราะในลำคอ ไม่เหมาะยังไง พี่ไม่สวยเหรอ ? ”

“ผมว่าเขาไม่สมกับพี่

“ว้าว เด็กนี่เกินไปแล้ว ! “ถังซินบีบหน้าเขา แกล้งทำเป็น โกรธ”ต่อไปพี่ไม่เอาของขวัญพ่อหนูมาให้แล้ว”
“พี่อย่าบีบสิ ถ้าบีบแล้วน่าเกลียดจะทำไง”

“งั้นพี่ช่วยหาคนหล่อๆให้เขา

“ไม่ได้ ! ”

ตอนที่ทั้งสองเถียงกัน ก็ไม่ได้สังเกตว่ามีคนเปิดประตูเข้า

มา

เห็นแสงไฟถูกปิดไว้ ถังซินถึงหันไปเห็นคุณนายที่ ท่าทางสง่างามดูดียืนอยู่ข้างๆโต๊ะพวกเขา

“คุณนายวี่”สายตาของคุณนายวี่จ้องไปที่ตัวเขา ถังซิน เอามือแตะๆไปที่ศีรษะฉางผิงเพื่อส่งสัญญาณให้เขาใส่ หน้ากากแล้วลุกขึ้นมา”มีอะไรไหม ? ”

ตอนที่คณนาย มองไปที่ฉางผิง เด็กน้อยนั้นก็ใส่หน้ากาก แล้ว

หล่อนเหลือบมองเด็กน้อยแล้วพูดกับถังซินว่า : “คุณถัง รักษาระยะห่างด้วย ถ้าสนิทกับลูกคนอื่นมากไป คนจะคิดได้ ว่านี่เป็นลูกคุณ ทำให้คุณเสียชื่อเสียงได้”

“ฉันไม่เป็นไรค่ะ ยังไงซะชื่อเสียงก็ถูกทำลายไปหลาย รอบแล้ว”ถังซินพูดด้วยน้ำเสียงขี้เกียจๆไม่สนใจอะไร สื่อ ชอบเขียนยังไงก็แล้วแต่พวกเขา”

“เธอ……”คุณนายวี่แสดงท่าทางถูกทำให้โกรธออกมา
ในห้องงานเลี้ยงถูกสั่งจิงเหอยั่วมารอบนึง มาตรงนกโดน อีกรอบ ยัยพวกนี้ไม่เห็นหัวกันเลย ?