บทที่268 หึง

วี่เหวินถึงมองหล่อนที่ท่าทางสวยงามเช่นนี้ สายตาก็ ค่อยๆเศร้าลง โดยเฉพาะอย่างยิ่งตอนที่หล่อนเดินผ่านก็ไม่ ทักอะไร ทำให้ในใจเขารู้สึกหงุดหงิดขึ้นมาแปลกๆ

แล้วยังไปเต้นกับคนอื่น ยิ้มอย่างมีความสุขแบบนั้นอีก !

เย่นจิ่งเหนียนรักษาระยะห่าง มือประคองที่เอวของหล่อน เบาๆ เหลือบมองไปที่ล่างเวทียิ้มแล้วพูดว่า : “คุณสั่งตอบ รับไวขนาดนี้ผมนึกว่าสนใจผมนะเนี่ย

“ถ้าคุณเย่นไม่มีแฟนฉันไม่รังเกียจค่ะ”สังจิ้งเหอตอบกลับ อย่างยิ้มๆ

เย่นจิ้งเหนียนส่ายหัวแล้วพูดว่า : “หาใครก็ได้ คุณสั่งก็ได้ ผมทำอะไปจริงๆกลัวว่าพรุ่งนี้จะนอนสงบในโลง”

“ชมขนาดนี้เชียว ? ”

“ไม่ได้ชม”เย่นจิ้งเหนียนพูดอย่างเคร่งขรึมขึ้นมา ใช่แล้ว ตอนนี้ควรจะเรียกว่าประธานสังสิ ต้องยินดีกับประธานส้งที่ เอาบริษัทตระกูลส้งมาได้

ส้งจิ้งเหอยิ้มมุมปาก“คุณช่วยฉันไว้ เดี๋ยววันไหนเลี้ยงข้าว ค่ะ”

“ประธานสังเกรงใจขนาดนี้เชียว ? ”
“ไม่ช้าไม่เร็วก็ต้องเป็นคนกันเอง แน่นอนว่าต้องเกรงใจ หน่อย สั่งจิ้งเหอตอบ แล้วก็ บริษัทตระกูลสังกับบริษัทคุณ เย่นมีข้อตกลงกันเยอะเลย ฉันต้องเป็นมิตรกับคุณหน่อย

“ผมต่างหาก บริษัทไม่ใช่ของผม ประธานมองผมสูงไป แล้ว”เย่นจิ้งเหนียนส่ายหัวพร้อมยิ้ม ผมแค่ศึกษาเรื่องยา เสพติด ไม่ได้ทำธุรกิจ บริษัทล้วนเป็นของพี่ใหญ่ผม

ส้งจิ้งเหอนิ่งไปแปปนึง

เรื่องนี้หล่อนคิดไม่ถึง หล่อนนึกว่าเย่นจิ้งเหนียนก็เป็นนัก

ธุรกิจ

พอเห็นสีหน้าของผู้ชายที่อยู่ข้างล่างเวทียิ่งบึ้ง เย่นจิ่ง เหนียนตั้งใจเข้าไปใกล้ส้งจิ้งเหอแล้วถามพร้อมกับยิ้ม ว่า : “ประธานสัง สนใจอยากฟังผมเล่านิทานไหม ? ”

“คุณเล่ามาสิ”

เย่นจิ้งเหนียนพูด : “ผมมีเพื่อนคนนึงมาจากครอบครัวที่ มีชื่อเสียง พ่อรับข้าราชการค้ง ตั้งแต่เด็กก็สอนให้เขามีวินัย เขาก็เข้าร่วมกองทัพ ต่อมาเขาพบผู้หญิงคนหนึ่ง แล้วก็ ชอบผู้หญิงคนนั้น”

ส้งจิ้งเหอหายใจแรงขึ้น แล้วยังไงต่อ ? ”

“เวลาเป็นทหารนั้นยาวนานมาก เขาอยากเกษียณแล้ว แต่งงาน แหวนก็เตรียมไว้แล้ว หลังจากพ่อเขารู้ก็โดนด่าเพราะว่าเขาใกล้จะได้เลื่อนยศ พ่อเขาไม่เห็นด้วยที่จะ เกษียณในเวลานี้

“พ่อลูกทะเลาะกัน เมื่อพ่อทนไม่ไหวก็พูดกับเขาว่า แค่ให้ เขาเลื่อนยศแล้วอยู่ในค่ายนั้นอีกสามปีก็จะอนุญาตให้เขา กับหญิงคนนั้นแต่งงานกัน น่าเสียดายที่แม่เขารู้เรื่องนี้”

เย่นจิ้งเหนียนรับรู้ได้ว่าสั่งจิ้งเหอวางมือบนไหล่อย่างแน่น

เขาชะงักไปแล้วพูดต่อว่า : “แม่ของผู้ชายรู้สึกว่าพื้นเพ ของฝ่ายหญิงไม่ดี ไม่คู่ควรกับลูกเขา เลยไปโน้มน้าวให้ ฝ่ายหญิงออกห่างลูกชาย ผู้หญิงคนนั้นรับไปสิบล้านแล้ว เขียนจดหมายบอกเลิกฝ่ายชาย ฝ่ายชายเจ็บมาก คิดว่า ความสัมพันธ์ไม่กี่ปีนี้เทียบสู้เงินสิบล้านไม่ได้ จึงเกษียณ แล้วไปต่างประเทศ

“หล่อนหลอกฉัน”สีหน้าของสังจิ้งเหอแย่ลง ดูออกว่า เธอกำลังโกรธ”ฉันเขียนจดหมายให้วี่เหวินถึง แต่ไม่ใช่ จดหมายบอกเลิก หล่อนเปลี่ยนจดหมายของฉัน”

ครั้งนั้นเจอวี่เหวินถึงที่โรงพยาบาล หล่อนยังนึกว่าเพื่อตัว เองแล้ววี่เหวินถิงจึงเรียกร้อง ไม่ได้คุยกับเขาเรื่องนั้น ดัง นั้นจึงเกลียดตัวเอง

นึกไม่ถึงว่าจดหมายนั้นจะถูกเปลี่ยนทำให้วี่เหวินถึงเข้าใจ ผิดว่าหล่อนต้องการเลิก คิดว่าหล่อนไร้ความรู้สึก

“ที่จริงแล้วจดหมายถูกเปลี่ยนล่ะ”เย่นจิ้งเหนียนเข้าใจทันที

เขาพูดว่าได้ยินเรื่องนี้จากปากของวี่เหวินถึง อะไรก็ดูผิด ที่จริงแล้วมีคนอยู่เบื้องหลัง

เย่นจิ้งเหนียนพูดยิ้มๆ : “ประธานสัง ผมได้พูดเหรอว่าเขา คือพี่ใหญ่น่ะ คุณโกรธจัง ? ”

“ขอบใจ ใจของคุณช่างดี”สั่งจิ้งเหอพูด“ถ้าคุณไม่พูด ฉั คงไม่รู้เรื่องนี้ตลอดไป ตอนนี้ฉันยังมีเรื่องต้องจัดการ ไม่คุย กับคุณละ”

หล่อนหมุนตัวอยากลงจากเวที

เดินไปอย่างร้อนรน แต่เพราะว่ากระโปรงยาวไปจึงเหยียบ เข้าแล้วล้มลง เย่นจิ้งเหนียนยื่นมือมา แต่ก็มีเงาหนึ่งเดินเข้า มา

วี่เหวินถึงประคองเอวหล่อนแล้วพาหล่อนไปที่ด้านล่าง ขณะเดียวกันมืออีกข้างก็ปัดมือของเล่นจิ้งเหนียนด้วย สายตาเย็นชา

เย่นจิ้งเหนียนยักไหล่

เขาไม่ทำอะไรอีกแล้ว เรื่องนี้ก็หึงเหรอ ?

ท่าทางตกใจของสังจิ้งเหอพอดีขึ้นแล้วจึงเข้ามา ชำเลือง มองเขาที่สีหน้าเย็นชาแล้วเข้าไปจูบที่แก้มเขา
“ขอบใจ ฉันออกไปจัดการเรื่องก่อน”

ออกมาจากอ้อมกอดเขาอย่างไว รอจนหล่อนหยิบรองเท้า ส้นสูงออกจากห้องไป วี่เหวินถึงยังยืนอยู่นั่น

จูบของหล่อนบางเบาเหมือนกับบนแก้มยังมีกลิ่นหอมของ หล่อนอยู่

ขอบคุณโดยการจูบ ?

ถ้าคนที่จับนั้นไม่ใช่เขา เป็นเย่นจิ้งเหนียน หล่อนก็จะ ขอบคุณแบบนี้ ?

วี่เหวินถิงคิด สีหน้าก็ยิ่งเศร้า

“พี่ใหญ่ ประธานส้งไปแล้ว ยืนงงอีก ? “เย่นจึงเหนียนอยู่ ข้างเวทีก็หมอบลงมา เขายิ้มและอยากเยาะเย้ยวี่เหวินถึง

วี่เหวินถึงหันหน้าไปจ้องเขา สายตาเต็มไปด้วยความไม่ สบายใจ

หลังของเล่นจิ้งเหนียนก็เย็นวาบ ลำคอขยับอยากจะพูด อะไรก็ได้ยินวี่เหวินถึงพูดอย่างเย็นชา : “ค่าใช้จ่ายในการ วิจัยของJHไม่พอ ร้อยล้านนั้นนั้นฉันไปให้วิจัยไม่ได้แล้ว”

“พี่ใหญ่——”

“ฉันเอาบัญชีส่วนตัวโอนให้พวกนายล้านนึง ถือว่าฉันบริจาค”

บ้า ร้อยล้านกับหนึ่งล้านจะเหมือนกันได้ไง !

ส้งจิ้งเหอสวมรองเท้าส้นสูงเดินผ่านฝูงชนเหมือนสายลม ช่างดูดีมาก

หล่อนอยู่ที่หน้าประตูถามพนักงานต้อนรับว่า : “คุณนาย มารึยัง ? ”

“ยังค่ะ”

หลังจากพนักงานพูดจบ ก็มีหญิงสาวคนหนึ่งสวมชุดกี่เพ้า สีม่วงเดินเข้าห้องงานเลี้ยงพร้อมท่าทางที่ดูดีสง่างามและ โหงวเฮ้งดูดีมีชาติตระกูล

สายตาของสังจิ้งเหอหม่นหมองเดินไปต้อนรับด้วยรอยยิ้ม

“คุณนายวี่”

“ที่แท้ก็คุณสัง”คุณนายวี่ยิ้มอย่างนุ่มนวล มองสายตาของ ส้งจิ้งเหอที่ยังคงเย่อหยิ่ง“จากนอกสมรสไต่เต้ามาถึงจุดนี้ เธอนี่สุดยอดจริง”

“คุณนายวชมเกินไปแล้ว”สั่งจิ้งเหอพูดอย่างเรียบๆ“ฉันพา ท่านเข้าไปเอง”
คุณนาย ตอบรับเบาๆ

หลังจากเข้าห้องงานเลี้ยงไป สั่งจิ้งเหอก็หยิบแชมเปญมา ให้คณนายวี

คุณนาย เห็นคนรู้จักมากมายในงาน แอบประหลาดใจใน ตัวของสั่งจิ้งเหอ คว้าบริษัทตระกูลสั่งมาได้ก็มีพันธมิตรกับ นักธุรกิจพวกนี้

แต่ว่า——

คุณนาย ชิมแชมเปญพูดด้วยน้ำเสียงนุ่มๆ คุณสังเก่ง มาก แต่ฉันมันหัวโบราณ แม้ว่าจะรวยมหาศาลก็ไม่สามารถ เปลี่ยนแปลงสถานะที่เกิดมาได้”

“เธอเอาบริษัทตระกูลส้งมาได้แต่ก็ยังเป็นผู้หญิงนอก สมรสอยู่ดี”หล่อนมองสั่งจิ้งเหอ สายตาเต็มไปด้วยความ หยิ่ง“กระดูกเธอมันสกปรก ยังไงก็ไม่เหมาะกับลูกชายฉัน”

ส้งจิ้งเหอถือแก้วไว้แน่น สีหน้าไม่ได้แสดงความไม่พอใจ อะไรมีแต่รอยยิ้ม“คุณนายหมายความว่า ตระกูลวี่มีชื่อเสียง แต่ไม่ให้คนรอบข้างมัวหมอง

เงียบไปแปปนึงหล่อนพูดว่า : “ถ้าไม่ใช่ฉันแต่งงานกับ ตระกูลวี่ แล้วที่ลูกชายของท่านออกจากบ้านล่ะ ? ”

หน้าของคุณนายวี่แย่ลงทันที”ลูกชายฉันไม่ทำแบบนั้น แน่”
“เขาจะทำไม่ทำฉันก็แน่ใจกว่าท่าน”สั่งจิ้งเหอเข้าไปใกล้ คุณนายวี่แล้วพูดอย่างเย็นชาว่า : “คุณนายวี่ คุณใจดำ จริงๆ ฉันยอมรับเงินแล้วหนีไป แต่คุณเห็นแก่ตัวมาเปลี่ยน จดหมายของฉัน ทำให้พวกเราเกลียดกันอีกหลายปี”

คุณนายวี่เห็นหล่อนพูดแบบนี้ก็ประหลาดใจเล็กน้อย แป ปนึงก็พูดว่า : “เป็นฉันที่เปลี่ยนแล้วจะทำไม ? เธอเอาเงิน ไปแล้วก็ไม่ควรเขียนจดหมายให้ลูกชายฉัน ! “