บทที่35 คุณสวมหน้ากากทําไม

หลังจากถัง นมองคนนั่นแบบชัดเจน รู้สึกแปลกใจ หน่อยๆจึงถามว่า : “Oriel ? เธอแน่ใจเหรอ ?

หนังแนวลึกลับของผู้กำกับคนนี้มีชื่อเสียงมาก หล่อน ชอบมากจริงๆ

ใช่ เขาเนียแหละพี่”กวนหลิงเอ๋อดึงถังซินเข้าไป ย้งก้า บด้วยเสียงเบาๆว่า : “พี พี่อย่าพูดตรงเกินไปนะ ยังไงฉันก็ยังอยู่ในกลุ่มที่ไม่ดังขนาดนั้น

เธอยังไม่ดังก็ได้เป็นพรีเซนเตอร์ของ Dior กับ Valentino แล้ว

ถังขินดามกวนหลิงเอ๋อไปถึงด้านหน้าของ Oriel

“สวัสดีค่ะ ผู้กํากับ Oriel” ถังซินทราบว่าผู้กำกับคนนี้ เป็นคนฝรั่งเศส ไม่ชอบภาษาอังกฤษ เธอจึงทักทายเขา ด้วยภาษาฝรั่งเศส เป็นเกียรติจริงๆที่ได้เจอคุณ

ผู้กำกับ Oriel เห็นว่าการพูดภาษาฝรั่งเศสของถังซิน ขนาดนี้ ก็รู้สึกสนใจขึ้นมา จึงพูดคุยกับเธอ

พูดไปได้นิดหน่อย ถัง จึงแนะนำกวนหลิงเอ๋อให้ เขารู้จัก บอกว่าน้องสาวของเขาเพิ่งเป็นนักแสดง น ชอบผลงานของ Oriel มาก กวนหลิงเอ๋อที่ไม่เข้าใจ ภาษาฝรั่งเศสก็ได้แค่มให้

หน้าตาที่สวยงามของกวนหลิงเอ๋อดูเหมือนว่าจะ ทําให้ Oriel พอใจเป็นอย่างมาก เขาจึงให้นามบัตรถัง ชิน และให้ถังซินบอกกับกวนหลิงเอ๋อวันและสถานที่ไป ลองเทสต์หน้ากล้องดู ถังซินจึงยิ้มรับมา

หลังจาก Oriel เดินจากไป ถัง จิงเอานามบัตรให้ กวนหลิงเอ๋อ แล้วก้มตัวลงสูบบริเวณเท้าที่เจ็บ

รองเท้า สวยดี แต่กัดเท้ามากเลย

“ว้าว พี่ สุดยอดจริงๆเลยเนอะ ? “สองมือของกวน หลิงเอ๋อจับนามบัตรนั้นแน่นๆด้วยความงงงวยอย่างไม่ อยากจะเชื่อ : “เธอเอานามบัตรของ Oriel มาได้จริงๆ เหรอเนีย ? *

“อย่างไปหน่อยเลย ก็แค่ได้โอกาสไปลองเทสต์ หน้ากล้อง ใครๆก็ไปเทสต์ได้ ! ” กวนหลิงเอ๋อหัวเราะฮี : “ไม่เป็นไร ตอนนี้ฉันมีเวลา เยอะมาก ถ้าเทสต์ผ่านขึ้นมาล่ะ ? ถ้าจับได้แสดงหนัง ของเขา แม้ว่าจะได้พูดแค่สามคำ แต่ค่าตัวก็ต้องสูงขึ้น แน่ๆ ! ”

ถังซันเบะริมฝีปากล่างแล้วพูดอย่างช่วยไม่ได้ : “แล้ว แค่เถอะ โอเค เรื่องเสร็จเรียบร้อย จะกลับกันได้ยัง ?

แค่คิดว่าหลินเฉิง อยู่ในงานนี้ ถังนก็รู้สึกกลัวขึ้นมา กลัวว่าจะได้เจอสุดๆ แค่เขาอยู่ งานปาร์ตี้จะสุดยอด แค่ไหนเธอก็ไม่สน

“พี พวกเราเข้ามายังไม่ถึงครึ่งชั่วโมงเลย กวนหลังเอ อพิมพากลับ กลับตอนนี้เร็วเกินไปนะพี่

พูดไปสายตาก็ปาเลืองมองไปรอบด้าน

พี่เขยอยู่ที่ไหนนะ ?

อีกอย่าง ถ้าหล่อนพาถังซินออกไปตอนนี้ งั้นก็เท่ากับ ว่าหล่อนทําไม่สําเร็จน่ะ ?

เธอไม่ได้พูดว่าจะให้พี่มาเป็นล่ามให้เหรอ ? “พอเห็น กวนหลิงเอ๋อมองไปทั่วคฤหาสน์ ถังซันก็อดไม่ได้ที่จะ ถาม : “เธอมองอะไรอยู่นะ หรือมีแผนการอะไรอีก ? *

ในใจกวนหลิงเอ๋อคิดอยากจะหาโอกาสโทรถามหลิน เฉิง จึงรีบเอามือกุมไว้ที่หน้าท้องพูดว่า : “โอ้ยพี่ ฉัน ปวดท้องมากเลย เดี๋ยวไปห้องน้ำแปปนึงนะ

เท้าของถังซินเจ็บขึ้นมานิดหนึ่ง เลยเดินไปหาที่นั่ง

แสงไฟในห้องงานเลี้ยงค่อยๆ ดลง เปลี่ยนเป็นไฟ สลัว ดนตรีก็เปลี่ยนเป็นจังหวะวอลทซ์ คล้ายกับว่าถึง เวลาเต้นรําแล้ว ถังซินจึงนั่งบนเก้าอี้ยาวที่อยู่ข้างประตู แต่แย่จริงๆเลย เขาเห็นคนรู้จักเดินเข้ามา

คือ เฉินหย่วนพาจู่ซือซือมานั่นเอง

มู่เฉินหยวนใส่ชุดสูทสีดำทั้งตัว รูปร่างดูดีเด่นขึ้นมา เลย เขาไม่จําเป็นต้องขยับหรือหาอะไร บุคลิกที่เป็น เอกลักษณ์ของเขานั้นก็ทำให้คนอื่นยากที่จะเพิกเฉย เขาได้

จู่ อ อ คล้องแขนมาอยู่ยังคงดูหรูหราโดดเด่น เหมือนเดิม กระโปรงลวดลายสีแดงสดของหล่อนที่ แกว่งไปมา งดึงดูดผู้คน ผมปลิวเบาๆ คล้ายกับเจ้า หญิงที่ถูกตามใจ

เนื่องจากนั่งอยู่ข้างๆประตู จึงห่างกับพวกเขาแค่เมตร เดียว ดังนงลุก นกเขาอย่างช่วยไม่ได้

“ประธานม

“คุณถัง มองเห็นถังซีนที่ถือกระเป๋าเพชรระยิบระยับ อยู่ตรงนี้ มู่เฉินหยวนแปลกใจเล็กน้อย อดไม่ได้ที่จะ พูดว่ารูปร่างผู้หญิงคนนี้นั้นดีจริงๆ จัดการชุดนี้ได้อย่าง ง่ายดาย

ชุดเดรสที่ถังขนใสช่วยคอ กเป็นตัว V ตรงกลางมีผ้า โปร่งๆคลุมไว้หนึ่งชิ้น แต่ก็สามารถมองผ่านเข้าไปเห็น ช่วงขาวๆนุ่มๆบริเวณนั้น สายตาของเฉินหยวนไม่ทัน ระวัง งกวาดไปมองเห็น ทำให้เขาหายใจไม่ทั่วท้อง

เขานึกถึงคืนวันนั้นที่โรงแรม หล่อนที่อ่อนโยนกับเขา

สวยงามมากจริงๆ

เปรียบเทียบกับเฉินหยวนแล้ว จู๋ซือซือที่มองเห็นถึง ในส่หน้ากลับแสดงออกว่าไม่ชอบอย่างชัดเจน ผู้หญิงคนนี้คือพี่สาวของกวนหลิงเอ๋อ ไม่ใช่แค่หล่อน ที่ทําให้ เฉินมานําหนิเธอ น้องสาวก็ไปจับใครได้ก็ไม่รู้ ถึงได้มาแบ่งข้อเสนอๆ ทั้งหมดของเธอไป !

“อ้าว ล่าม มา เข้างานนี้ไม่ได้ใช่ไหมล่ะ ? “ซือซือ ยิ่งคิดยิ่งโกรธ เริ่มพูดเยาะเย้ย : “หรือว่าเธอกับน้องก็ เหมือนกัน จับประธานคนไหนได้บ้างแล้วล่ะ ? ”

ถังขินกลับไม่รู้สึกร้อนใจ ยิ้มอ่อนกลับไปให้ : “ไซ ค่ะ ฉันก็เป็นแค่สาม ไม่เป็นที่รู้จักเท่าคุณจู่ อ อ แต่ว่า เจ้าของงานนี้มีไมตรีจิตดี ก็เลยชวนคนบางกลุ่มมาซะ เยอะเลย”

“เธอหมายความว่าไง หมายความว่าฉันก็ถูกเชิญมา งั้นๆเหรอ ? จ อ อโกรธขึ้นมาทันที ประธานเจียงกับ พี่เฉินคือเพื่อนที่ดีต่อกัน แต่ประธานเจียงดั่งใจเชิญพวก เรามาร่วมงานย่ะ!”

“ฉันก็ไม่ได้พูดอะไรนี่

ผู้หญิงคนนี้นี่ ! “จูซือซือมองถังซินที่แสดงออกด้วย ท่าทางไม่แยแสก็รู้สึกไม่ดี เริ่มรู้สึกโกรธขึ้นมาอีก เฉิน หยวนกระแฮมไอออกมาหนึ่งที่คล้ายกับไม่พอใจอย่าง เฉินหยวนพูดด้วยเสียง และหนัก : “ซือซือ ระวัง คําพูดกับพฤติกรรมของเธอด้วย

ซือซือจึงทําได้แค่ออกเสียงไม่พอใจในสําคอ

ก่อนจะไป ยังหันหัวกลับมาจ้องถังซิน

“เรื่องครั้งที่แล้ว ฉันไม่หวังว่าจะมีอีกรอบที่สองนะ ” เฉินหยวนดึงจูซือซือออกมาทามกลางฝูงคน เสียงขอ งมู่เฉินหย่วนดังเข้าไปด้านในหูของหล่อนด้วยน้ำเสียง เยือกเย็น : “เข้าใจไหม ?

จ่อ อพูดกลับอย่างคลุมเครือ : “ฉันช่วง ตั้งใจถ่าย ละคร และก็ไม่ได้ทำผิดอะไร กลับกันยังกวนหลิงเอ๋อ ไม่รู้ว่าไปเสียขาใคร ถึงได้มาแย่งเอางานพรีเซ็นเตอร์ ยี่ห้อดังของฉันไป!”

“ฉันหมายถึงเรื่องรูปภาพ” เฉินหยวนหยุดเดิน หยุด เสแสร้งกับหล่อนแล้วพูดต่อว่า”เธอกับถังซินไม่รู้จักกัน งั้นก็เป็นเรื่องของเขา จะเข้าไปยุ่งทำไม ?

ข้อ อกัดริมฝีปาก

หล่อน แค่หาคนมาหาของ และอยากสั่งสอน ง น นึกไม่ถึงว่า เฉินหยวนจะพาเธอไปโรงแรม คนสองคน อยู่โรงแรมด้วยกันทั้งคืน

ในใจรู้สึกโกรธจนทนไม่ไหว แล้วเขาก็ดันบังเอิญรู้ ปัญหาขัดแย้งของถังซินกับปูหยาง วอีก ก็เลยเอา รูปภาพส่งให้เฉียวมั่นหลัว หวังจะยืมมือเขามาทําร้าย ชื่อเสียง ง น แต่นึกไม่ถึงว่าเฉียวมั่นหลังจะไ ประโยชน์อะไรได้ขนาดนี้ !

เฉินหยวนเงียหน้า นมาลูบผม อ อ แต่คําพูด พูด ออกมากลับดูกดขี่ : “ซือซือ เธอนั่งตรงนี้ ถึงเธอจะไม่ ขาดอสนับสนุนดีๆพวกนั้น เธอก็ต้องจำไว้ว่า เธอฟัง พาบริษัท ซีออยู่”

“เธอต้องการอะไรฉันให้เธอได้หมด แต่เธอจะไป สร้างปัญหาไม่ได้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งอย่าไปยุ่งกับถัง น ไม่ว่าน้องของเขาจะมีใครคอยสนับสนุน เธอก็อย่า เข้าไปยุ่งหรือสร้างปัญหาให้เขา ก

“เขาแย่งของของฉันไป ฉันจะบ่นไม่ได้เลยเหรอ ? “จู่ อซ๊อถอนหายใจอย่างโกรธเคือง “อีกอย่าง พี่เฉิน มักจะพูดแทนย้ยถังขินนั่นตลอดเลย พี่ชอบมันเหรอ ไง ? ” “ฉันบอกแล้วไงว่าอย่าแตะต้องเธอ อย่า งเรือง น เข้ามาเกี่ยว

“พี่ไม่พูดให้ชัดเจนล่ะ แสดงว่าชอบมันสึนะ ! ” ชื่อ อ พอคิดถึงเรื่องรูปพวกนั้นก็รู้สึกเจ็บขึ้นมา “ถ้าพี่รักฉัน จริงๆ ก็อย่าไปยุ่งกับหล่อนอีก

เฉินหยวนเอนศีรษะหันไปมอง อ อด้วยสายตาที่ น่ากลัว : “เธอรู้หรือเปล่าว่าเธอพูดอะไรออกมานะ ? เขาเกลียดที่สุดคือโดนคนอื่นมาบีบบังคับ

“ฉัน ฉันผิดหรือไง ! “ซือซือพอเห็นเขาเป็นแบบนี้จึง รีบพูดด้วยน้าเสียงอ่อนลงและยอมรับผิด : “ฉันไม่ชอบ เขา ต่อไปนี้จะอยู่ห่างๆเขาละกัน พี่เฉินอย่าลงโทษฉัน ก็พอ”

สีหน้าของมู่เฉินหย่วนจึงดูดีขึ้นมาหน่อย เขามองเห็น ประธานจางท่ามกลางหมู่คน จึงพาลู่ซือซือเดินไปหา ประธานเจียง

ถึง ในรออยู่พักหนึ่ง กวนหลิงเอ๋อก็ยังไม่กลับมา

เขากําลังสงสัยว่าหรือกวนหลิงเอ๋อเห็นคนหล่อตอน เดินออกมา แล้ววิ่งตามเขาไปหรือเปล่า โทรศัพท์ไปก็ ไม่มีคนรับ

ในช่วงเวลานี้เอง เวทีเต้นรำก็เริ่มขึ้นแล้ว

ชายหญิงเป็นคู่ๆในห้องงานเลี้ยงต่างเดินกันเข้าไป กลางฟลอร์เต้นรํา เต้นกันออกมาอย่างสง่างดงาม ส่วน คนที่ไม่ชอบเต้นรําก็คุยกันรอบๆหรือบางคนก็ชมกัน อย่างเงียบๆ

เข้ามาร่วมงานปาร์ตี้ ได้ต่างก็ไม่ใช่คนธรรมดาทั่วไป จริงๆ เต้นรํากับได้ธรรมชาติมากๆ

ถังซีนที่นั่งมองอยู่ตรงนั้น ก็รู้สึกเพลิดเพลินช่วงก้าว

ของขา

ตอนนี้เอง ผู้ชายคนหนึ่งสวมหน้ากากปีกนกเดินเข้า มาทางถังซีน เบาสวมชุดสีขาวดูแมทซ์กับชุดเดรสที่ถัง นสามอยู่เป็นอย่างมาก ท่าทางสง่างามจริงๆ

เขาโค้งตัวลงแล้วยื่นมือออกไปทางถังซิบ ดูเหมือน ว่าจะเชิญหล่อน

“ขอโทษค่ะ คุณหาคนอื่นเถอะนะคะ ถังขนปฏิเสธ แสงไฟหรี่ลง ชายสวมหน้ากาก เขามองออกแค่ว่ารูป ร่างของชายคนนี้ไม่แย่เลยทีเดียว เดินมาพร้อมกับท่า เนทคุ้นเคยเป็นอย่างดี

ผู้ชายคนนั้นเหมือนจะไม่ได้ยินที่ถึงปีนปฏิเสธ เขายัง

คงอยู่ท่านั้นไม่ขยับ

งบ : ”

คนนี้เขาปกดิมไหม ?

ทั้งสองคนนิ่งเงียบไปหนึ่งนาที จนถึงซีนเริ่มรู้สึกอาย ยังไงซะก็แค่เต้นอีกแปป จะจบแล้ว

เธอจึงวางมือลงบนฝ่ามือของชายคนนั้น ตอนที่มือทั้ง สองคนสัมผัสกัน นิ้วมือถังซินถูกกระแสไฟช็อต จนเธอ รู้สีกชามาก แล้วมือก็ถูกชายคนนั้นดึงเข้าไปจับแน่นๆ พร้อมลากเธอเข้าไปกลางฟลอร์เต้นรํา

ชายคนนั้นสุภาพบุรุษมาก มือวางเบาเบาบนไหล่ถัง ขิน ไม่มีอะไรเกินเลย ถังซันจึงผ่อนคลาย นมาหน่อย

ทั้งสองเริ่มเต้นรําไปตามดนตรีอย่างสง่างาม

“นี่ไม่ใชงานเต้นรําสวมหน้ากาก คุณสวมหน้ากาก ทําไม ? “เติมไป สักพัก ถัง บทนไม่ไหว นอกจาก ผู้ชายคนนี้ หล่อนก็ไม่เห็นใครคนอื่นใส่หน้ากากเลย

ชายคนนั้นไม่พูดอะไรออกมา

ตอนที่แสงไฟสาดมาทางนี้ ถังซินมองเห็นริมฝีปา กบางๆของชายคนนั้นยกขึ้นเบาๆ พร้อมกับรอยยิ้ม อ่อนๆบนใบหน้า รูปร่างแบบนั้นยังมองยิ่งรู้สึกคุ้นเคยดี

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ