ผงแปี 2 พบคุมอาม

ตอนที่ 2 พบคุณอามู่

“คลับเฮาส์เทียนซ่างเหรินเจียน ” เป็นสถานที่ถลุงเงินที่มีชื่อของเมือง เป็นแหล่ง เริงรมย์ที่มีชื่อเสียงระบือไปไกล หญิงงามหนุ่มหล่อทุกรูปแบบล้วนแต่มารวมตัว ในสถานที่แห่งนี้

ถังซินนั่งอยู่ด้านหน้าโต๊ะบาร์ วิสกี้หลายแก้วได้ไหลลงไปในท้องของเธอ ความ คิดชั่วร้ายในสมองยิ่งเกิดขึ้นมาอย่างรวดเร็ว

จะมีลูกกับใครมันก็คือเกิด ? ลองหาหนุ่มหล่อร่างกายกำยำสักคน ลูกเกิดมาจะ ได้ยิ่งสวย!

ในใจคิดแบบนี้ สายตาก็สาดส่องบนฟลอร์เต้นรำ และได้ไปจับจ้องกับเงารูปร่าง สูงใหญ่ที่ยืนไม่ไกลจากตรงนี้

แม้ว่ายังมองเห็นหน้าตาของชายคนนั้นไม่ชัด แต่ว่าความสูงและรูปลักษณ์ของ

เขาโดดเด่นออกมากจากกลุ่มคน

ดูเหมือนว่าเขาถูกรายล้อมอยู่ ชายหญิงทั้งหลายที่อยู่ทางด้านหลังล้วนแต่งชุด สูทรองเท้าหนัง ช่างมีสไตล์เหลือเกิน

เอาคนนี้เลย!

หลังจากตัดสินใจได้ ถังซินก็สูดลมหายใจลึกๆ ทำผมให้เย้ายวน แล้วสวม รองเท้าส้นสูง เดินโซซัดโซเซไปทางชายผู้นั้น

“โอ้ย…เวียนหัวเหลือเกิน!”

ในขณะเดินอยู่ ถังซินแสร้งทำเป็นเท้าพลิกแล้วหกล้มลงไปในอ้อมกอดของมู่ เฉินหย่วน ชายที่เป็นเป้าหมาย

สองมือที่กำยำได้สอดเข้าไปรับตรงสะโพกของถังซิน พยุงเธอไว้อย่างมั่นคง

ในอ้อมกอดอันแข็งกระด้างที่ไม่คุ้นเคย กลิ่นอายของฮอร์โมนเพศชายได้พุ่ง พล่านเข้ามา ถังซินรู้เพียงตอนนี้ปากแห้งนิดหน่อย สติสัมปชัญญะค่อยๆ เลือน หายไป woนที่ 2 พบพุกาม

“คุณหอมมากเลย..

มู่เฉินหย่วนขมวดคิ้วที่เคร่งขรึมของเขา ผู้ช่วยและบอดี้การ์ดที่ยืนอยู่ด้านหลัง ของเขาต่างตกตะลึงพรึงเพริต

กลางฟลอร์แบบนี้ นึกไม่ถึงจะมีหญิงสาวที่ใจกล้าขนาดนี้ !

“คุณผู้หญิง รบกวนระวังการกระทำของตัวเองหน่อย” เสียงที่เย็นชาของชาย ผู้นี้ทำให้เหมือนกับกระแทกเข้ากับท่อนน้ำแข็งขนาดสามศอกแล้วจมดิ่งลงไปใน สระน้ำแข็งลึก

ถังซินรู้สึกตลึงงัน เสียงที่คุ้นหูทำให้เธออดไม่ได้ที่จะเงยหน้าขึ้นมา แล้วสบตา กับมู่เฉินหย่วนพอดี ดวงตาคู่นั้นดั่งกับดาวในคืนที่หนาวยะเยือกเย็นชาจนทำให้

ไม่รู้สึกหนาวแต่กลับสั่นไปทั้งตัว

ในชั่วขณะนี้ หัวใจของถังซินเหมือนกับหยุดนิ่งไป !

เธอทำตาโตเพ่งมองไปบนใบหน้าเย็นชาที่อยู่ห่างกันไม่กี่คืบ ไม่นานจึงปริปาก สีชมพูของเธอ แล้วพูดด้วยความประหลาดใจอย่างมากว่า “คุณ….คุณอามู่? ”

สวรรค์ เธอได้ทำเวรทำกรรมอะไรกันแน่ ถึงได้พบกับมู่เฉินหย่วนซึ่งถือว่ามี ศักดิ์เป็นคุณอาของมู่หยางชิว!

ถึงแม้ทุกคนจะรู้ว่าคุณปู่ม่ไม่เคยมีลูก เขาจึงเป็นลูกชายที่คุณปู่มู่รับมาเลี้ยงดู มู เฉินหย่วนจึงถูกส่งไปร่ำเรียนการบริหารการจัดการที่เมืองนอกตั้งแต่ยังเด็ก และ ในวันครบรอบ 60 ปีในวันนั้น คุณปู่มู่จึงให้มู่เฉิงหยวนเป็นผู้สืบทอดบริษัทมู่ชื่อ

เขาเป็นจตุรเทพในวงการผู้ที่ร่ำรวยและมีอำนาจในเมืองหลวง ทำให้เขาเป็น บุคคลสำคัญที่มีแต่ผู้คนชื่นชม!

แม่สามีคิดจะผูกสัมพันธ์กับผู้มีบารมีอย่างมู่เฉินหย่านครั้งแล้วครั้งเล่า เพราะว่า

ตำแหน่งหน้าที่ของมู่หยางชิวล้วนแล้วแต่ขึ้นอยู่กับคุณอาของเขา ทราบข่าวมาว่า

น่าเสียดายที่อีกฝ่ายไม่มีเวลาที่จะสนใจเธอเลย

และก็รวมถึงถังซิน ที่จะมีโอกาสอันน้อยนิดเพื่อพบกับมู่เฉินหย่วน นี่คงเป็นครั้งแรกที่ได้สัมผัสกับเขาอย่างใกล้ชิด

ดวงตาของเขาดูเย็นชา ใบหน้าของเขาดูเหมือนสามารถมองทะลุไปถึงสิ่งที่เธอ คิดอยู่ในใจได้ จากนั้นร่างกายของเขาก็ได้เผยท่าทีไร้เยื่อใยออกมา

“คุณอามู่…ขอ ขอโทษคะ”

เมื่อถังซินเรียก คุณอา” เป็นครั้งที่สอง มู่เฉินหย่วนจึงได้ตอบกลับมา

เขาขมวดคิ้วแล้วคลายมือที่โอบอุ้มเธออยู่ปล่อยเธอลงมา ดวงตาไร้ซึ่งอารมณ์ เตรียมที่จะแยกออกไป

เขาไม่มีความสนใจให้กับผู้หญิงเป็นฝ่ายรุกเข้ามาประเคนถึงที่

“คุณอามู่ รอหน่อยค่ะ!”

ในเมื่อได้ทำไปแล้วเธอก็กัดฟันทำต่อไปจะมาไม่ไหนฉันก็รับได้ จึงต้องเล่น ละครให้มันจบ ถ้าสามารถพึ่งพิงมู่เฉินหย่วนที่เหมือนกับภูเขาทองลูกนี้ได้ก็คง เป็นเรื่องที่ดี ?

“วัน….วันนี้ฉันอารมณ์ไม่ค่อยดี ดื่มเหล้าเยอะไปหน่อย คุณอาจจะทิ้งฉันไว้ ในบาร์เหล้าได้เหรอ ? ที่นี่ไม่ปลอดภัยเลย” ถังซินเม้มริมฝีปาก แสร้งทำเป็นคนที่ อ่อนแอไร้ทางสู้

เธอแอบสังเกตมู่เฉินหย่วน เห็นสีหน้าของเขายังคงสภาพไร้เยื่อใย ก็ลองแสร้ง ทำเป็นเจ็บออกมา โซซัดโซเซลูบคลำส้นเท้าของตนเอง พูดด้วยเสียงสั่นๆ “เมื่อกี้ เท้าฉันพลิก..ยังเจ็บมากอยู่เลย”

ถ้าพูดถึงสีหน้าไร้อารมณ์ของมู่เฉินหย่วนตอนเมื่อกี้ ในตอนนี้เริ่มมีรอยยิ้มที่มุม ปาก สายตามีประกายความสนใจเกิดขึ้น