บทที่94สุดยอดของความเลว (2)

เงินลั่วชิงพูดประโยคนี้ และยังมองไปที่คุณปู่เย่อ ย่างไม่พอใจด้วย งั้นก็หมายความชัดเจน–คุณปู่เย่ เพิ่งบอกว่าเธอน่าเกลียด บอกว่าเธอโง่ ตั้งใจใส่ร้าย เธอ?

ได้ยินประโยคนี้ของเวินลั่วฉิง ในตอนนี้เอง ทุก อย่างก็เงียบอีกครั้ง! !

“ฟู แค่ก แค่ก…” เย่ซื้อชวนที่นั่งอีกฝั่งไม่พูดอะไร มาตลอด ที่จริงคิดว่าจะรอชมฉากดีๆพอได้ยิน เวินลั่วฉิงพูดแบบนี้ ชาที่เขาเพิ่งดื่มลงไปก็พ่นออกมา เกือบจะสำลักตาย

ห่า ห่า ห่า! !

เขาเพิ่งได้ยินว่าอะไร? เธอพูดอะไร? คุณปู่จงใจ

ใส่ร้ายเธอ?

คำพูดของคุณปู่น่ะความจริงต่างหาก ประโยค ไหน? คำไหน? จงใจใส่ร้ายเธอ?

แม่เอ๊ย! !

วันนี้เขาเปิดโลกอย่างมาก คนหน้าด้านที่เขาเคย เจอ ยังไม่เคยเจอคนหน้าด้านขนาดนี้มาก่อน! !

ไม่ ผู้หญิงคนนี้ไม่ใช่ว่าหน้าด้าน แต่โง่! โง่

จริง! !
เธอไม่เข้าใจที่คนอื่นพูด! !

พี่ชายแต่งงานกับคนโง่แบบนี้กลับมาหมายความ

ว่าไง?

ถ้าเป็นเพราะจะแย่งสมบัติ พี่ชายก็โง่ไปแล้ว?

คุณปู่เย่ก็ตกตะลึงมาก คำเมื่อกี้เขาด่าชัดไปขนาด นั้น ผู้หญิงคนนี้ยังไม่เข้าใจอีก? งั้นเขาก็ด่าฟรีเหรอ?

คุณปู่เย่รู้สึกเหมือนปล่อยหมัดไปที่ฝ้าย ออกแรง มากแล้ว สุดท้ายก็ไม่มีเสียงออกมา! !

รู้สึกไม่ดีมาก

ตอนที่คุณปู่เย่ได้สติคืนมา ก็ถอนหายใจเบาๆ และ ส่ายหัวอย่างไร้แรง จากนั้นก็มองไปที่เฉียววี่หนาน อย่างมีความหวัง

ใครจะไปรู้หลายปีมานี้คุณชายสามเย่ ข้างกายไม่ เคยมีสาวไหน และยังปฏิบัติต่อเฉียววี่หนานอย่าง พิเศษด้วย เพราะว่าเฉียววี่หนานเคยช่วยแม่ของเขา ยังเคยช่วยเขา

ท่านหญิงเย่พอใจเฉียววี่หนานมาเสมอ เฉียว หนานสวยใจกว้าง อ่อนโยนใส่ใจ เข้าใจผู้อื่น และยังมี พรสวรรค์พิเศษอีกเฉียววี่หนานเป็นนักออกแบบที่มี พรสวรรค์

ท่านหญิงเย่คิดมาตลอดว่าเย่ซือเฉินจะแต่งงาน กับเฉียววี่หนาน ในเมื่อไม่มีผู้หญิงที่ทำให้เขาใจเต้นได้ สำหรับเขาแล้วเฉียววี่หนานที่ถือว่าพิเศษนั้น แน่นอนว่าน่าจะเป็นผู้สมัครแค่คนเดียว

เมื่อเร็วๆนี้พวกเขาพยายามให้เย่ซือเฉินแต่งงาน แต่ว่าก็อยากให้เย่ซือเฉินรีบเอาเฉียววี่หนานแต่งคืน กลับมา

แต่ว่าพวกเขาคิดไม่ถึงจะมีคนออกมาขวางด้วย อีกอย่างคนนี้ก็ยังเหลือทนแบบนี้ ไม่ใช่แค่หน้าตาแย่ แต่ยังโง่ ผู้หญิงแบบนี้จะเข้าประตูของตระกูลเย่พวก เขาได้อย่างไร?

ไม่พวกเขาไม่ยอมแน่! พวกเขาจะต้องหาทางให้ เยซื้อเฉินกับผู้หญิงน่าเกลียดคนนั้นเลิกกันแน่ จากนั้น ค่อยแต่งกับเฉียววี่หนาน

ท่านหญิงเย่มองไปที่เยซือเฉิน เธอไม่รู้ว่าเย่ซือ เฉินคิดยังไงกันแน่?

ตอนนี้เย่ซื้อเฉินปกป้องผู้หญิงคนนั้นอย่างชัดเจน แต่ว่าท่านหญิงเย่ไม่เชื่อว่าจะจริง

ท่านหญิงเย่เชื่อว่าหลานชายเธอที่ดีที่สุดไม่มีทาง ชอบผู้หญิงแบบนั้น

แต่ว่าตอนนี้เย่ซื้อเฉินกำลังมองไปที่เวินลั่วฉิง ใบหน้าเต็มไปด้วยความรักอย่างลึกซึ้ง

ทันใดนั้นท่านหญิงอยู่ก็รู้สึกว่าบาดตาเป็นพิเศษ หายใจไม่ออกที่หน้าอก ไม่สบายเป็นพิเศษ

แต่ว่าในตอนนี้ เย่ซือเฉินก็มองไปที่เวินลั่วฉิงแล้ว พูดอย่างจริงจัง: “คือ พวกเขาอิจฉาคุณ ก็เลยจงใจใส่ร้ายคุณ ไม่ต้องสนใจพวกเขา”

คำนี้ของเย่ซือเฉินชัดเจนว่าตอบกลับประโยคนั้น ของเวินลั่วฉิง เข้าข้างกันอย่างไร้รอยต่อเสียจริง

“แค่ก แค่ก แค่ก…”เย่ซือชวนที่เพิ่งจะดีขึ้นก็ สำลักอีกครั้ง ครั้งนี้เขาสำลักน้ำลายตัวเอง

ห่า นี่มันน่ากลัวซะยิ่งกว่าน่ากลัว! !

หรือว่า วันนี้เขาเย่ซือชวนจะสำลักตาย? หรือว่า

ตกใจตาย?

หรือว่าพี่ชายแต่งกับคนโง่ พี่ชายก็เลยโง่ตาม?

เขาขี้ขลาด พวกเขาอย่าทำให้เขาตกใจแบบนี้ได้

ไหม?

หุ้นของตระกูลเย่เขาไม่เอาไม่ได้เหรอ?

ที่จริงเขาก็ไม่อยากได้ เขาอยากเป็นแค่คุณชาย สองที่โรแมนติกอย่างสบายใจ ดื่มเหล้าทุกวัน เด็ด ดอกไม้ สะกิดหญ้า สบายจะตาย

แน่นอน ได้ยินประโยคนี้ของเย่ซือเฉิน ตกใจ

ไม่ใช่มีแค่เย่ซื้อชวน

คุณปู่เย่กับท่านหญิงเย่ต่างก็มองเย่ซื้อเฉินอย่าง ยากที่จะเชื่อ ไม่กล้าเชื่อว่าเขาจะพูดอย่างนี้ออกมา

เฉียววี่หนานก็อึ้งไป

เป็นลั่วนิ่งก็ตกใจเช่นกัน เธอคิดว่าเย่ซือเฉินโง่ จริงๆที่ร่วมมือกับฉากนี้ของเธอ
ไม่ เยซือเฉินไม่ใช่แค่เพื่อให้ความร่วมมือกับเธอ ที่ จริงเย่ซือเฉินแต่งกับเธอก็เพื่อทำให้คุณปู่เย่ดู ตอนนี้ แสดงความรักต่อหน้าคุณปู่เย่ก็เป็นความตั้งใจเดิมของ เย่ซื้อเฉิน

แต่ว่า แบบนี้ ฉากนี้เยี่ยมเกินไป เย่ซีอเฉินพอใจ เธอก็พอใจ

“ซื้อเฉิน มาดูนี่ นี่วี่หนานตั้งใจออกแบบให้ฉันเลย เตรียมพิเศษเพื่องานฉลองครบรอบเจ็ดสิบปีของ ฉัน” พอท่านหญิงเย่ได้สติคืนมา ก็อยากให้เปลี่ยน ความสนใจของเย่ซือเฉิน

ความสนใจของเย่ซือเฉินอยู่ที่ตัวเงินลั่วฉิงตลอด เธอเห็นแล้วไม่สบายใจ

เธอต้องเอาความสนใจของเย่ซือเฉินย้ายกลับมา ที่ตัววี่หนาน ให้เย่ซื่อเฉินมองเห็นความดีของวี่หนาน

ท่านหญิงเย่พูดไปก็หยิบภาพมาหนึ่งใบด้วย วาง ตรงโต๊ะด้านหน้าเย่ซือเฉินกับเงินลั่วเฉิง

สายตาของเวินลั่วฉิงมองไปที่รูปนั้น ในใจแอบยิ้ม เยาะ แบบนี้เธอรู้จัก เป็นหนึ่งในแบบที่เธอวาดไว้ปีนั้น เอง

เฉียววี่หนานนี่จริงๆเลย เธอวาดเองอีกใบไม่ได้ หรือไง?

แม้แต่เอามาให้ท่านหญิงเย่ยังต้องใช้แบบร่างของ

เธอ
แต่ว่า ออกแบบใบนี้เป็นผลงานของเธอเมื่อสี่ปี ก่อน แต่ว่ามาดูตอนนี้ ก็ยังคงทันสมัยและหรูหราไฮโซ มู่หรงด้วยหยางเคยพูด เธอมีพรสวรรค์ด้านการ

ออกแบบ เหมือนว่าเธอเกิดมาก็มีพรสวรรค์นี้ติดตัว

มู่หรงด้วหยางพูด พรสวรรค์การออกแบบของเธอ เปรียบได้กับเจ้าเมืองเมืองสุ่ยหยุน

ตามที่ว่า ตอนที่เจ้าเมืองเมืองสุ่ยหยุนคนนั้นแปด ขวบ ผลงานที่ออกแบบมาก็ได้รางวัลแชมป์ระดับโลก

แต่ว่าการออกแบบไม่ใช่อาชีพของเจ้าเมืองเมือง สุ่ยหยุนคนนั้น ก็แค่เป็นงานอดิเรกของเขาวาดไป เล่นๆ

ไม่มีใครไม่รู้จักเมืองสุ่ยหยุน ไม่มีใครไม่รู้ว่ามีอยู่ มันเป็นกลุ่มที่ลึกลับ อำนาจของเขาทรงพลังมากจน ทำให้คุณจินตนาการไม่ออก

ในฐานะเจ้าเมืองของเมืองสุ่ยหยุน ก็ไม่มีเวลา ออกแบบอย่างจริงจัง เวลางานอดิเรกก็ไม่เยอะ สรุป คือเจ้าเมืองคนนั้นมีผลงานแค่สามชิ้น แต่ทุกภาพต่าง ทำให้ผู้คนที่ ทำให้คนช็อค

เจ้าเมืองคนนั้นเป็นบุคคลในตำนาน ตอนนั้นพูดได้ ว่ามีชื่อเสียงไปทั่วโลก ไม่ใช่แค่ผลงานออกแบบของ เขา แต่ก็เพราะว่าหลังจากเขาเป็นเจ้าเมืองเมืองสุ่ยหยุ นก็ประสบความสำเร็จ

แต่ว่า ยี่สิบกว่าปีก่อน จู่ๆเจ้าเมืองคนนี้ก็หายสาบสูญ ไม่ปรากฏตัวอีก!

เธอไม่สามารถเทียบเจ้าเมืองของเมืองสุ่ยหยุ นท่านนั้นได้เลย เธอคิดว่ามู่หรงด้วหยางเวอร์ไป แต่ว่า ตอนนั้นพอเธอเรียนออกแบบแล้ว ตอนที่เธออยู่กับลูก สองคนที่นอนหลับอยู่เงียบๆนั้น รูปออกแบบพวกนั้นก็ วาดออกมาได้เอง

เงินลั่วชิงมองไปที่ท่านหญิงเย่ที่ถือรูปออกแบบ ของเธอตรงหน้าอีกครั้ง พูดตรงๆ ตอนแรกภาพนี้คือ ภาพที่เธอภูมิใจมากที่สุดในผลงานออกแบบ มุมปาก ของเวินลั่วชิงก็ยกขึ้นนิดๆ