บทที่ 409 เขามารถเธอ โดยเฉพาะ (1)

ในขณะนี้ เชื่อเป็นกำลังคิดว่าที่เป็นถั่วจึงไม่โผล่หน้ามาถึงตอน นี้ เป็นเพราะไม่อยู่ที่นี่จริงๆมากกว่า เสียงร้องไห้ของเด็กนั้นก็ หยุดลงแล้ว

นัยน์ตาเชื่อเงินประกายแวววับเล็กน้อย แต่ถึงจะเป็นเช่นนี้ เขาก็ยังจะดันสักหน่อย กันสักหน่อยถึงจะวางใจได้ ถ้าหาก เงินลั่วจิงยังอยู่ที่นี่ล่ะ

เงินถั่วงวางแผงยากับเขาแล้ว หากเป็นเพราะกลัวเขามาคิด บัญชีกับเธอ ทุกอย่างล้วนไม่แน่นอน จึงซ่อนตัว เขาก็ไม่ได้เข้าใจ เธอไปซะทุกอย่าง

เพราะฉะนั้น เยซือเฉินจึงสั่งให้สองสามคนค้นที่ชั้นล่าง จาก นั้นเขาก็ก้าวเดินอีกครั้ง เดินไปในทางขึ้นชั้นบน แม้เสียงร้องไห้ ในชั้นบนจะหยุดแล้ว แต่เขาก็ยังอยากไปดูสักหน่อย

ในขณะนี้ มีปืนหลายกระบอก ไปหาเอเฉินในเวลา เดียวกัน แต่เชื่อเงินไม่สนใจสักนิด ไม่ได้รับผลกระทบใดๆ ก้าวไปข้างหน้าด้วยสีหน้านิ่งเฉย

กลับเป็นคนของถังไปเซียน ที่ไม่กล้ายิ่งง่ายๆ ดังนั้นจึงโดนบีบ ให้ถอยหลังไปสองสามก้าว เมื่อเห็นเชื่อเงินเดินไปถึงครึ่งทาง ของบันไดไปอย่างต่อหน้าต่อตา

ถังบ เขียนแววตาขุ่น ในความเยือกเย็นมีความโหดเหี้ยมมากขึ้น ทันใดนั้นเป็นที่ถืออยู่ในมือก็จับแน่นขึ้น และตอนนี้เอง จู่ๆเสียงโทรศัพท์เชื่อเงินดังขึ้น

เชื่อเงินหยิบโทรศัพท์ออกมา เห็นว่าเป็นเบอร์หนู ก็ชะงัก ไปเล็กน้อย จากนั้นก็กดรับอย่างรวดเร็ว

เมื่อกี้ เขาโทรไปหาหนูถามว่าเป็นถั่วนิ่งอยู่ในเมืองรึเปล่า

หวูตอนนี้โทรกลับมา อาจเป็นไปได้ที่ว่าทางนั้นได้ข่าวอะไรมา

“ลูกพี่ คุณหญิงกลับเมืองไปแล้วจริงๆ ครับ เมื่อกดรับสาย หวูก็รีบพูดทันที

“จริงเหรอ” นัยน์ตาเชื่อเป็นประกายแวววาวเล็กน้อย ที่จริง ก่อนหน้านี้เขาก็ไม่เชื่อคำพูดถึงไปเขียนหรอก เพียงแค่ไม่อยาก จะพลาดเรื่องอะไรไปอีก ดังนั้นจึงให้คนไปเช็ก คิดไม่ถึงว่า เงินล้วจึงจะกลับไปเมืองAจริงๆด้วย

“เธอกลับเมือง ไปทำอะไร นัยน์ตาลึกๆของเชื่อเป็นกำลังมี ความสงสัยเล็กน้อย เธอเพิ่งจากเมืองมา ทำไมถึงกลับไปอีก

แน่นอนว่าเขือเงินไม่ได้หลงเข้าข้างตัวเอง โดยคิดว่าที่ เป็นลั่วจึงกลับไปนั้นเป็นเพราะเขา นั่นเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้อยู่ แล้ว

ผู้หญิงคนนั้นไม่เคยมีความรู้สึกตัวเช่นนั้นเลย

“ได้เชิญจากคนของตำรวจให้กลับไปช่วยคลี่คลายคดี…….

ตอนที่กู้หนูตอนนี้นั้น คำพูดก็ค่อยๆเว้นจังหวะไปชั่วขณะ ใน เสียงราวกับผิดปกติไปเล็กน้อย “คนที่รับผิดชอบคดีนี้คือเล้งทรงดังนั้นตอนนี้คุณหญิงอยู่ด้วยกันกับเล็งทรงครับ เรื่องของเล็งทรงสำหรับ

เชื่อเงินแล้วกู้หนูนั้นรู้ที่เป็นสุด ดัง นั้น ในขณะนี้หนูจึงต้องเน้นจุดนี้เป็นพิเศษ ใบหน้าเชื่อเงินเย็นลงหลายองศาอย่างกะทันหัน สมควร

ตาย ทำไมถึงไปยุ่งกับเล้งทรงอีก

ตอนที่เธอมาประเทศMก็ไปหาถังไปเรียน ตอนนี้กลับเมือง ไปพบเล้งทรงอีก ทำไมไม่เห็นเธอยากมาเจอเขาบ้าง

เย่ซือเฉินยิ่งคิดก็ยิ่งกลุ้ม

แน่นอน ว่ามีเรื่องหนึ่ง ที่คุณชายสามเย่ไม่มีวันลืม ตอนแรก เขาทําเพื่อต้องการที่จะทําลายความคิดของเล้งหรงไปให้หมด สิ้น จากนั้นก็เอาทะเบียนสมรสออกโดยตรง แต่ตอนนี้ พวกเขา หย่ากันแล้ว แถมเธอยังไปเจอเล้งหรงอีก……..

จู่ๆเยซือเฉินก็นึกเรื่องหนึ่งได้ นั่นก็คือ ครั้งนี้เป็นเพราะเธอถูก เชิญกลับไปช่วยคลี่คลายคดี งั้นต้องไม่ใช่ไปในฐานะเป็นลั่วถึง แน่นอน ไม่ใช่ฐานะเป็นลั่วนิ่ง ก็ไม่จำเป็นต้องมีการปลอม ตัวอย่างแต่ก่อนเช่นนั้น มีความเป็นไปได้สูงที่จะเป็นหน้าตาที่แท้

จริงของเธอ

แม่ง จนถึงตอนนี้เขายังไม่เคยเห็นหน้าตาที่แท้จริงของภรรยา เขาเลย มีสิทธิ์อะไรไปให้เล้งทรงเห็นก่อน

เชื่อเงินรู้ว่าหน้าตาที่แท้จริงของเธอนั้นสวยมาก แม้เขาจะไม่ เคยเห็นมาก่อน แต่ฟังจากคําบรรยายของจึงถึงแล้วไม่ผิดแน่นอน

ทีแรกเล้งทรงขอบเธออยู่แล้ว หากได้เห็นหน้าตาที่แท้จริง ของเธออีก งั้นยังไม่ใช่จะ……

ตอน ภายในจิตใจของเชื่อเป็นกำลังต่อสู้กันอยู่

และเด็กถังจื่อไม่ก็กำลังเดินเข้ามาอย่างเงียบๆ การระมัดระวัง ตัวจากอันตรายของถังจื่อไม่นั้นดีมาก ดังนั้น เขาไม่กล้าส่งเสียง อะไรมาก แต่ไม่กล้าไปอย่างรวดเร็ว

หากพุ่งไปอย่างรวดเร็ว ถ้ามีอะไรที่ไม่คาดคิดเกิดขึ้น จะซ่อน ตัวคงไม่ทันแล้ว

เขาต้องค่อยๆ รู้ชัดในสถานการณ์ก่อนแล้วค่อยว่ากันอีกที

และตอนนี้ การก้าวเท้าของเอเฉินได้ช้าลง

“ได้ยินมาว่า วันนี้ตั้งแต่เช้า เล้งหรงไปรับคุณหญิงด้วยตัวเอง ครับ”ฉะนั้นไม่รู้ว่าหนูนั้นจงใจหรือเป็นเพราะอะไรกันแน่ ถึงได้ พูดเสริมขึ้นมาอีกประโยค

นิสัยเล้งหรงนั้นเย่ซือเฉินทราบเป็นอย่างดี บางครั้ง หัวหน้า ข้างบนลงมาตรวจสอบ เล้งทรงเป็นพวกอยากทำอะไรก็ทำ ไม่ สนใจใครทั้งนั้น ควรทำอะไรก็ไปทำ

สามารถทําให้เล้งทรงออกไปรับด้วยตัวเองได้เหรอ

นอกเสียจากว่าเล้งทรงจะรู้เรื่องที่เธอเป็นเงินทั่วถึงมาก่อนแล้ว เมื่อนึกถึงความเป็นไปได้เช่นนี้ ก้าวเท้าเยซือเฉินก็หยุดลงทันที แล้วรีบมองไปชั้นบนแวบหนึ่ง จากนั้นก็หมุนตัวลงจาก

เขามาเพราะต้องการหาเงินถั่วถึง ตอนนี้เป็นถั่วจึงกลับ เมือง ไปแล้ว แต่ตอนนี้เธอกำลังอยู่ด้วยกันกับเล้งทรง

เขาไม่มีเวลาที่สามารถสิ้นเปลืองไปกับเรื่องอื่นได้

ในตอนที่เชื่อเป็นกำลังหมุนตัวเดินจะไปนั้น ถึงจื่อไม่ก็มาถึง หน้าประตูบันไดแล้ว จากนี้ก็เห็นแผ่นหลังเชื่อเงิน

ตอนนี้ยังอยู่ในเขือเป็นห้องโถง ยังไม่ได้ออกไป

ถัง อโม่ไม่เคยเห็นตัวจริงเย่อเฉินมาก่อน แต่เขาเคยค้นหา พวกข้อมูลของเอเฉินมาก่อน เคยเห็นรูปเย่อเฉิน แต่เป็น ด้านหน้าทั้งนั้น ไม่ใช่ด้านหลัง

ดังนั้น ในตอนนี้ถึงจื่อโม่จึงไม่รู้ว่าคนนั้นคือเยซื้อเฉินหรือ เปล่า

ถังจื่อไม่อยากลองเรียกดูสักที

เพราะยังไงคนในตอนนี้ก็จากไปหมดแล้ว งั้นก็แปลว่าเรื่องได้ จบลงแล้ว ไม่มีอันตรายอะไรอีก เขาเป็นเพียงแค่เด็กคนหนึ่ง ร้อง ตะโกนเช่นนี้ก็คงไม่มีเรื่องอะไรหรอก

ถังจื่อ ไม่คิดได้แบบนี้ ก็ร้องตะโกนออกไปจริงๆ

เพียงแต่ คำว่าเย่ของเขาได้พูดออกไปครึ่งหนึ่งเท่านั้น ก็ถูกถัง ไปเขียนเห็นเข้า ถังไปเขียนตะลึงไปทันที ทันใดนั้นก็ถลึงตาใส่ใครคนหนึ่งที่อยู่บนบันได จากนั้นใครคนนั้นก็รีบพุ่งไปอยู่ตรง หน้าถังจือไม่ แล้วปิดปากถังซื้อได้ทันที

ต่อจากนั้นก็พาถังจื่อไม่เข้าไป

ตอนนี้เชื่อเงินเดินมาถึงหน้าประตูใหญ่แล้ว ทันใดนั้น จู่ๆ เขาก็เหมือนได้ยินมีคนเรียกเขา พูดให้ถูกคือตะโกนเรียกเย่ไป ครึ่งหนึ่ง

เชื่อเงินไปหันหน้ากลับไปดูที่หนึ่ง แต่ก็ไม่พบความผิดปกติ ใดๆ ถังไปเขียนยังยืนอยู่ที่เดิม ดวงตาทั้งคู่กำลังจ้องมองเขา

“เขือเฉิน ไปดีๆล่ะ ไม่ส่งเนอะ” ในตอนที่เชื่อเงินหันหน้ามา นั้นถังไปเซียน ก็จงใจพูดประโยคเช่นนั้นออกมา

ความหมายของถังไปเรียนนั้นชัดเจนมาก ว่าต้องการอยาก

จะปกปิดเสียงเรียกของถังจื่อไม่ในเมื่อ

เย่ซือเฉินหรี่ตาลง เขารู้ว่าแผนเจ้าเล่ห์ของถังไปเซียนแผน แต่ เรื่องถึงไปเขียนเขาไม่อยากจะสน ตอนนี้เขาแค่อยากจะหา เงินลั่วนิ่งให้เร็วๆ

แน่นอน เขาก็คิดว่าถังไปเขียนอาจตั้งใจอยากถ่วงเวลาของ เขาไว้ เพราะฉะนั้นเชื่อเงินจึงไม่อยากสนใจอะไรมากอีก แล้ว เดินออกไปทันที

หลังจากเยอเฉินจากไปแล้ว หันไปมองจางฝั่ง คิดไปสักพัก จากนั้นก็สั่งออกไป”จับตาดูต่อไป ดูว่ามีสถานการณ์อะไร จับตา มองเด็กมากหน่อยแล้วกัน”
เห็นได้ชัดว่าเชื่อเงิน ในขณะนี้ยังไม่ลืมเสียงร้องไห้ของเด็ก คนในก่อนหน้านี้

ถังไปเขียนเห็นเชื่อเงินเดินไปไกลแล้ว ถึงจะหมุนตัว ขึ้นไป ชั้นบน เห็นว่าทางเดินบันได ถังอ ไม่ถูกคนควบคุมตัวไว้ แถม ปากยังถูกปิดเอาไว้