บทที่ 874 ขอบเขตตามใจลูกของคุณชายสามเย? ไม่มี เลย (2)

“ไม่มีอะไรค่ะ”ถึงแม้ถังจื่อจะผิดหวังที่เชื่อเงินไม่เห็นพี่ชาย แต่พี่ชายไม่ได้เธอบอก ดังนั้นเธอก็ไม่มีทางพูด แต่ถึงอย่างไร เธอก็รู้สึกว่าต้องรู้ในไม่ช้าก็เร็วอยู่ดี

“แดดดี้ค่ะ หนูอยากกินไอศกรีมค่ะ แดดดี้ซื้อให้หนูได้ไหม คะ? “ไม่จำเป็นต้องรีบร้อนให้คุณพ่อรู้จักกับพี่ชายในเวลานี้ สิ่ง สําคัญที่สุดในตอนนี้คือสวัสดิการของเธอ

เธอชอบกินไอศกรีมมากที่สุด แต่พี่ชายกับคุณแม่ไม่ให้เธอกิน เยอะ เพราะเธอเคยกินเยอะจนป่วยมาแล้วครั้งหนึ่ง นับจากวัน นั้นเป็นต้นมา คุณแม่กับพี่ชายจะควบคุมปริมาณการกินไอศกรีม ของเธอ ซึ่งมีขีดจำกัดอยู่ที่หนึ่งแห่งต่อหนึ่งวัน

ยิ่งไปกว่านั้นเวลาอากาศหนาวจะไม่มีทางได้กินไอศกรีมเด็ด ขาด

แต่คุณพ่อไม่รู้เรื่องกินไอศกรีมแล้วป่วย ดังนั้นเธอสามารถ บอกให้คุณพ่อซื้อให้ได้

“ได้ครับ”คุณชายสามเย่ไม่มีทางปฏิเสธความต้องการของ ลูกสาวอยู่แล้ว อย่าว่าแต่เรื่องเล็กอย่างกินไอศกรีมเลย แต่ไม่ว่า ลูกสาวเขาอยากได้อะไรเขาก็จะสรรหามาให้แน่นอน

“แดดดี้ค่ะ หนูจะกินไอศกรีมอย่างน้อยวันละสองแท่งค่ะ เจ้าหญิงน้อยถึงอดีใจมาก แต่เจ้าหญิงน้อยถังจื่อไม่พอใจอยู่แค่ ไอศกรีมแท่งเดียว เธออยากได้เยอะกว่านั้น

อืม แต่ก็มากเกินไปไม่ได้ เพื่อจะไม่สบายอีกครั้ง?

หากไม่สบายขึ้นมาคงถูกคุณแม่จับได้แน่ ดังนั้นเธอ โลภมาก ไม่ได้ วันหนึ่งสองแท่งพอ

“ครับ”คุณชายสามเย่ตอบอย่างรวดเร็วทันใจ ในสายตาคุณ ชายสามเย่ไม่นับเป็นปัญหาอะไรเลย เด็กๆชอบกิเนไอศกรีมเป็น เรื่องธรรมดา ไม่ว่าจะกินแท่งก็ไม่มีปัญหา

เวลานี้เยซือเฉินที่อุ้มถังจื่อไว้ยังไม่ได้เดินไปไกลมากนัก ทำ ให้ถังจื่อ โมที่นั่งอยู่ในรถได้ยินบทสนทนาพวกเขา เขาอยากห้าม แต่เมื่อริมฝีปากอ้าเล็กน้อย เขากลับไม่ได้พูดอะไรสักคำ

“แดดดี้ค่ะ ให้หม่ามรู้เรื่องพวกเราเจอกันไม่ได้ งั้นพวกเราก็ไม่ ได้เจอหน้าทุกวันสิค่ะ แล้วหนูจะได้กินไอศกรีมที่แดดดี้ซื้อให้ยัง ไงคะ? “เจ้าหญิงน้อยถังจื่อผู้ทรงฉลาดปราดเปรื่อง เธอค่ นึกถึงเรื่องสวัสดิการตนได้รอบด้านจริงๆ

แค่คุณพ่อรับปากเธอนั้นยังไม่เพียงพอ ประเด็นสำคัญคือจะ

ทําให้ได้ยังไง?

“ลูกวางใจได้เลยครับ แดดดี้จะส่งไปให้หนูทุกวันเลย หนู อยากกินเมื่อไหร่ก็โทรหาแดดดี้ได้เมื่อนั้น ไม่ว่าหนูจะอยู่ไหน? ไม่ว่าแดดดี้จะอยู่ไหน? แดดดี้จะส่งไอศกรีมไปให้หนูทันทีเลย ครับ”คุณชายสามเย่รู้สึกว่าเรื่องนี้ก็ไม่ใช่ปัญหา ขอเพียงลูกสาว เขาต้องการก็ไม่มีอะไรมาขวางกั้นได้
ต้องบอกว่าคุณชายสามเยรักลูกเกินพิกัดเสียแล้ว ไม่มีขีด จํากัดเลยสักนิด

“อืม อืม แดดที่ดีที่สุดเลยค่ะ”เจ้าหญิงน้อยถังจื่อ พอใจมาก รู้สึกว่าคุณพ่อดีที่สุด

“หนูเป็นลูกของแดดดี้ แดดดี้ก็ต้องดีกับลูกอยู่แล้วครับ เชื่อ เฉินเห็นลูกสาวยิ้มอย่างพอใจ หัวใจของเขาก็เหมือนเทน้ำผึ้งใส่ หวานจนไม่อาจละลายได้เลย

“แดดดี้ค่ะ หนูอยากได้อะไรแดดดี้ก็จะให้หนูใช่ไหมคะ? หนู อยากทำอะไรแดดดี้ก็จะรับปากใช่ไหมคะ? “ถังจื่อซึกะพริบ ดวงตาดำเงางามคู่นั้น ดวงตาอันปราดเปรียวยิ่งสว่างไสวยิ่งขึ้น หลายสวน

อันที่จริงคุณแม่ก็รักเธอมาก คนรอบข้างเธอมากมายก็รักเธอ มากเช่นกัน

ทว่าเธอรู้สึกว่าไม่เหมือนกัน

คุณแม่รักเธอ แต่คุณแม่จะเป็นคนเจ้าระเบียบมีหลักการเป็น พิเศษ บางครั้งคุณแม่จะเข้มงวดต่อเธอมาก

งั้นคุณพ่อล่ะ? ความรักจากคุณพ่อจะต่างจากคุณแม่หรือ เปล่า?

“ใช่เลย”คุณชายสามเย่ตอบแบบไม่ลังเลเลยสักนิด ลูกสาว ของเขาอยากทําอะไรต้องได้ทำอย่างนั้น อยากได้อะไรก็ต้องได้ อย่างนั้น
เขาเป็นพ่อ แต่หากไม่สามารถเติมเต็มความต้องการของ

ลูกสาวได้ แล้วเขาจะเป็นพ่อคนไปทำไมกัน? ลูกสาวก็ต้องมีไว้ให้เอ็นดู ทะนุถนอม เอาอกเอาใจเต็มที่

ลูกสาวของเขาต้องได้ทำในสิ่งที่ตัวเองอยากทำ

มันเป็นสิ่งที่คนเป็นพ่อควรปฏิบัติต่อลูกสาว

ดังนั้น คุณชายสามเย่ไม่ได้รู้สึกเสียหายกับเรื่องวิธีการตามใจ ลูกสาวเช่นนี้ ดังนั้นคุณชายสามเย่ไม่มีกฎระเบียบแบบแผนใน การเลี้ยงฟูมฟักลูกสาวเลยสักนิด ซึ่งต่างจากเงินถั่วงอย่างสิ้น เชิง

แนวความคิดที่เป็นถั่วงอุตส่าห์ปลุกฝึกลูกสาวมาหลายปี กำลังถูกคุณชายสามเย่เข้ามาปั่นป่วนทีละนิด จนอาจสูญเปล่า ในที่สุด

หากเงินมั่วนิ่งรู้แล้วจะตอบสนองเช่นไรกันนะ?

นี่คือความแตกต่างระหว่างความรักจากแม่กับความรักจาก พ่อหรือเปล่า

ความรักจากแม่จะเอียงไปในทางการปกป้องอย่างละเอียด รอบคอบ ซึ่งความรักของพ่อกลับเป็นรักล้นปรี่ที่ปล่อยให้ทำ ตามใจชอบ

ดวงตาถึงจื่อซีสว่างวาววับ เผยความตื่นเต้นดีใจหลายส่วน ที่แท้ความรักจากพ่อก็เป็นแบบนี้นี่เอง ความรู้สึกอย่างนี้ช่างดี และพิเศษจริงๆ
“แดดดี้หนูจะเอาดาวบนท้องฟ้าค่ะ เด็ดลงมาให้หนูได้ไหม คะ? “ถังจื่อซีไม่ใช่เด็กไร้เหตุผล แต่เธอแค่อยากสัมผัสความรัก จากพ่อสักหน่อยว่าจะได้ถึงขั้นไหนกัน เธอแค่อยากลิ้มรสความ รู้สึกที่ไม่เคยได้มีมาก่อน

เพราะเธอ โตจนป่านนี้แล้ว ยังเป็นครั้งแรกที่ได้สัมผัสรักจาก พ่อ

คุณอามทรงเคยบอกว่า หากใครสามารถเด็ดดาวบนท้องฟ้า มาให้หนู งั้นคนคนนั้นก็จะรักหนูมากๆเลย ดังนั้นเจ้าหญิงน้อยถึง จื่อ จึงนึกอยากใช้คําถามนี้ในการทดสอบความรักของคุณพ่อ สักหน่อย

“ได้สิครับ”คุณชายสามเยได้ยินถังจื่อพูดก็ยิ้ม ยังคงตอบ อย่างไม่ลังเลเลย อืม ลูกสาวของเขาอยากได้ดาวบนท้องฟ้า เขา ก็ต้องคิดหาวิธีเด็ดลงมาให้เธอ

สําหรับวิธีการใดนั้น?

มันต้องมีวิธีอยู่แล้ว!!

“แล้วถ้าหนูอยากไปเด็ดเองล่ะคะ”เวลานี้เจ้าหญิงน้อยถึงจื่อ ตื่นเต้นมากๆ ดูออกว่าคุณพ่อรักเธอมากแค่ไหน ความรู้สึกของ การมีพ่อนั้นดีจังเลย เธออยากความรู้สึกเช่นนี้มาก

ความตื่นเต้นดีใจของเจ้าหญิงน้อยถังจื่อซีในขณะนี้ ช่างภาค ภูมิใจ ซึ่งไม่ได้อยากไปเด็ดดาวอะไรนั้นจริงๆหรอก เธอชอบ ความรู้สึกเช่นนี้มาก ความรู้สึกที่มีพ่อคอยให้ความรัก ความ เอาใจใส่
เพราะความรู้สึกนี้มันดีเยี่ยมจริงๆ!!

“งั้นแดดดี้จะซื้อยานอวกาศให้หนูหนึ่งล่านะลูกรักจะได้ไป เด็ดเองกับมือ”ถังจื่อซีแค่พูดพล่อยๆเท่านั้น แต่คุณชายสามเ กลับเอาจริงเอาจัง แน่นอนในสายตาเขา ไม่มีปัญหาอะไรเลย

ลูกสาวอยากขึ้นไปเด็ดดาวบนท้องฟ้า

ง่ายมาก!!

แค่ซื้อยานอากาศก็สามารถขึ้นไปได้แล้ว!!

ยากไหม?

มันไม่ได้มีในพจนานุกรมของคุณชายสามเย่เลย

ขอเพียงลูกสาวต้องการที่จำเป็นต้องสนองเต็มที่

เมื่อเป็นความต้องการของลูกสาว ดังนั้นทุกความยากลำบาก ก็ไม่ได้ถือว่าอะไร

หากแม้นเยซื้อเฉินอุ้มถังจื่อซีจากไปไกลแล้ว แต่รถของคนขับ รถเสี่ยวหลิวไม่เคยเคลื่อนย้ายเลยสักครั้ง หนำซ้ำหน้าต่างรถ ยังไม่ได้ปิดดังนั้นบทสนทนาระหว่างเยซื้อเฉินกับถังจื่อซีมันแว่ว เข้ามาในหูของถังจื่อโม่

ถังจื่อโม่ยังคงนั่งตัวตรง ร่างกายตัวน้อยพลางนั่งแบบอกผาย ไหล่ผึ้ง สีหน้าของเขาเปลี่ยนไปมา อาจเกิดจากความเหลือเชื่อ จนต้องตกตะลึง เขาอ้าปากขึ้น แต่กลับพูดไม่ออกทันทีทันใด

ที่แท้เยซื้อเฉินอย่งเขาก็เป็นเช่นนี้นี่เอง?
ที่แท้รักของพ่อก็เป็นแบบนี้นี่เอง?

ที่แท้ความรักของพ่อ สามารถกำเริบเสืบสาน สามารถดื้อดึง

สามารถหลุดพ้นจากหลักการได้! | ดังนั้น ความจริงแล้วเยซื้อเฉินนั้นรักเด็กมากๆ คนหนึ่ง!! บัดนี้หัวใจเด็กน้อยถังจื่อ โม่เกิดอาการบ่มบ่ามบางอย่างขึ้นมา