บทที่ 833 ท้องแล้ว ทำอย่างไรดี (3)

“เปิดประตู” พอโทรติดแล้ว เสียงที่เย็นชาของถังหลินก็ดัง ผ่านมา “ไม่เปิด” หลินเปียไม่ได้นอนกลับเพียงพอ อารมณ์ไม่ดี มี

ความโมโหเล็กน้อย

“ได้” ทางถังหลินนั้นตอบกลับไปอย่างว่องไว

หลินเป้ยขมวดคิ้ว ? เขาเป็นคนที่พูดง่ายขนาดนั้นเลยหรอ? เป็นเหมือนกับที่คิดไว้เลย วินาทีต่อไป โทรศัพท์มีเสียงของถัง หลินดังขึ้นอีกครั้ง

“ตอนนี้ฉันจะเปิดงานแถลงข่าว สิ่งที่ควรจะพูดก็จะพูดให้ ชัดเจน” เสียงของถังหลินเบามาก แต่ว่าในน้ำเสียงกลับมีความ ข่มขู่ที่ชัดเจนมาก

หลินเป้ยได้ยินคําพูดของเขาแล้ว เห็นได้อย่างชัดเจนเลยว่า ตกใจมาก จะเปิดงานแถลงข่าว?

จะพูดเรื่องที่ควรพูดทั้งหมดออกมา?

อะไรคือสิ่งที่ควรพูด?

หลินเป้ยรู้ว่าเรื่องที่ถังหลินจะพูดคือสิ่งที่เธอไม่อยากฟังแน่ๆ

หลินเป้ยกำลังคิดอยู่ ถังหลินก็วางสายแล้ว จากนั้นข้างนอกก็ มีเสียงเท้าเดินอ่อนๆ ดังผ่านมา ราวกับว่าเขาจะจากไปแล้วจริงๆ
หลินเป้ยสูดหายใจลึก ความร้ายกาจของถังหลินนั้นเธอเคย พบเจอมาก่อนแล้ว ไม่ว่าเรื่องอะไรถึงหลินก็สามารถทำออกมา ได้ คำพูดอะไรเขาก็สามารถพูดออกมาได้

หากให้ถังหลินเปิดงานแถลงข่าวกับนักข่าวจริงๆ ผลที่ตามมา เธอไม่กล้าคิดเลย

วินาทีต่อไป หลินเบี้ยยังไม่ทันคิดมาก ก็รีบโดดลงจากเตียง นอน พุ่งไปทางหน้าประตูห้อง แล้วรีบเปิดประตูห้อง

ข้างนอกห้อง ถังหลินเดินออกไปไม่กี่ก้าวแล้วจริงๆ ด้วย ได้ยินเสียงเปิดประตู ถังหลินหันมามองไปทางหลินเบี้ยหนึ่งที่ แต่ว่าไม่ได้พูดอะไร เขาเดินตรงไปข้างหน้าต่อ

“ถังหลิน นายกลับมา” หลินเป้ยเห็นเขาจะไปจริงๆ เธอ กระวนกระวายอย่างเห็นได้ชัดเจน

ถังหลินจึงจะหยุดเดิน หันหลัง มองไปทางเธอ แววตาของเขา หรี่ตาขึ้น มองเธออยู่แบบนี้ ไม่ได้พูดอะไร

“ถังหลิน นายอยากทําอะไร? เรื่องของนายฉันช่วยยืนยันให้ แล้ว กงหยุน ใส่ร้ายนายไม่ได้แล้ว นายบริสุทธิ์แล้ว นายจะยังไง อีก?” หลินเป้ยในตอนนี้โมโหมาก โมโหมากจริงๆ เธอได้ช่วย เขาจัดการเรื่องทั้งหมดแล้ว เขาจะทำอะไรอีกกันแน่

แววตาของถังหลินหรี่ตาขึ้นแล้วเปล่งประกายขึ้น จากนั้นก็รีบ เดินไปยังข้างหน้าของเธอ ผลักเธอเข้าไปในห้อง จากนั้นก็ปิด ประตูไปเลย
“อยากจะตกความสัมพันธ์กัน? ฝันไปเถอะ” เข้าไปในห้อง ถัง หลินมองไปทางแววตาของเขาที่เต็มไปด้วยกลิ่นอายของความ อันตราย และมีความโกรธแฝงอยู่อย่างเห็นได้ชัดเจน

ถังหลินเข้าใจดีมาก ที่เธอทำในเมื่อคืน ก็เพื่อที่จะรักความ สัมพันธ์กับเธอ

“พวก พวกเราไม่ได้มีความสัมพันธ์กันอยู่แล้ว” หลินเป้ยมอง ไปทางเขา ในใจมีความตกใจเล็กน้อย แต่ก็ยังตอบกลับไปด้วย ความหน้าด้านไปหนึ่งประโยค

“ไม่มีความสัมพันธ์กัน?” ได้ยินคำพูดของเธอแล้ว แววตา ของถังหลินก็รีบหรี่ตาขึ้น จู่ๆ ก็เข้าใกล้ร่างกายของเธอ บังคับให้ เธอถอยหลังไปไม่กี่ก้าว

“ไม่มีตั้งแต่แรกอยู่แล้ว” หลินเป้ยในขณะนี้สามารถรับรู้ได้ถึง ความอันตรายที่แพร่ออกมาบนตัวของเธอ แต่ว่าเธอรู้ว่าเรื่องนี้ เธอห้ามยอมเด็ดขาด “ถังหลิน นายและฉันต่างก็โตๆ กันแล้ว ก็ แค่นอนกันไปคนเดียว ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร

“แค่นอนไปคืนเดียว?” ถังหลินได้ยินคำพูดของเธอ ก็ยิ้มที่ริม ฝีปาก “ความหมายของเธอคือนอนคืนเดียวน้อยเกินไป……….

คำพูดของเขาหยุดไปสักพัก จากนั้นก็ยิ้ม ยิ้ม ฉันก็รู้สึกน้อย เกินไปเหมือนกัน”

ดังนั้น เขาอยากจะสู่ขอกลับไป สามารถนอนด้วยได้ทุก
หลินเป้ย “…………….

เธอพูดตอนไหนว่าคนเดียวน้อยเกินไป?

“ถังหลิน นายสามารถพูดดีๆ หน่อยได้ไหม?” หลินเป้ยมองไป ทางเขาด้วยความเกลียด

แต่ว่า หลินเป้ยไม่รู้ว่าขณะนี้การกระทำที่รู้สึกโกรธในตอนนี้

ของเธอ ดูแล้วกลับดูน่ารักเป็นพิเศษ ขณะนี้เธอใส่ชุดนอน เป็นชุดนอนที่กว้างสบายแต่ก็ไม่

สามารถปกปิดความอวบอิ่มของเธอได้

ถังหลินมองดูเธอ แววตาอึมครึมเล็กน้อย

“ได้ เธอฟังไว้ ฉันจะสู่ขอเธอ” ถังหลินรู้สึกว่า เขาจําเป็นต้อง พูดจุดนี้อย่างชัดเจนกับเธอ

“ถังหลิน เธอบ้าไปแล้วหรอ? ฉันเป็นเจ้าชายน้อยของ ประเทศD นายจะสู่ขอฉัน?” หลินเป้ยอึ้งไปเลย มองเขาด้วย ใบหน้าที่ไม่อยากจะเชื่อ คนคนนี้บ้าไปแล้วหรอ?

ยังจะสู่ขอเธออีก? สู่ขอบ้าบออะไรกัน?

“ใช้โอกาส ในเรื่องนี้ เปิดเผยสถานะของเธอเถอะ เธอวางใจ ได้ มีเรื่องอะไรขึ้นมา ฉันจะจัดการแทนเธอเอง” เห็นได้อย่าง ชัดเจนเลยว่าถังหลินไม่ได้พูดลอยๆ ออกจากปาก เขาตัดสินใจ เรียบร้อยแล้ว

“ไม่ เป็นไปไม่ได้” หลินเบี้ยยังไม่ทันคิด ก็ปฏิเสธเลย “ฉันไม่มีหลินเป้ย “…………….

เธอพูดตอนไหนว่าคนเดียวน้อยเกินไป?

“ถังหลิน นายสามารถพูดดีๆ หน่อยได้ไหม?” หลินเป้ยมองไป ทางเขาด้วยความเกลียด

แต่ว่า หลินเป้ยไม่รู้ว่าขณะนี้การกระทำที่รู้สึกโกรธในตอนนี้

ของเธอ ดูแล้วกลับดูน่ารักเป็นพิเศษ ขณะนี้เธอใส่ชุดนอน เป็นชุดนอนที่กว้างสบายแต่ก็ไม่

สามารถปกปิดความอวบอิ่มของเธอได้

ถังหลินมองดูเธอ แววตาอึมครึมเล็กน้อย

“ได้ เธอฟังไว้ ฉันจะสู่ขอเธอ” ถังหลินรู้สึกว่า เขาจําเป็นต้อง พูดจุดนี้อย่างชัดเจนกับเธอ

“ถังหลิน เธอบ้าไปแล้วหรอ? ฉันเป็นเจ้าชายน้อยของ ประเทศD นายจะสู่ขอฉัน?” หลินเป้ยอึ้งไปเลย มองเขาด้วย ใบหน้าที่ไม่อยากจะเชื่อ คนคนนี้บ้าไปแล้วหรอ?

ยังจะสู่ขอเธออีก? สู่ขอบ้าบออะไรกัน?

“ใช้โอกาส ในเรื่องนี้ เปิดเผยสถานะของเธอเถอะ เธอวางใจ ได้ มีเรื่องอะไรขึ้นมา ฉันจะจัดการแทนเธอเอง” เห็นได้อย่าง ชัดเจนเลยว่าถังหลินไม่ได้พูดลอยๆ ออกจากปาก เขาตัดสินใจ เรียบร้อยแล้ว

“ไม่ เป็นไปไม่ได้” หลินเบี้ยยังไม่ทันคิด ก็ปฏิเสธเลย “ฉันไม่มี
“ถึงแม้จะเป็นแบบนี้ งานแต่งนี้ก็ต้องแต่ง” ถังหลิน ในขณะนี้ พูดแต่ละประโยคอย่างยืนหยัดไม่เหลือพื้นที่ให้พูดเจรจาเลย ไม่ ว่ายังไง งานแต่งนี้ก็ต้องแต่ง

หลินเป้ย 4.

คนคนนี้ไม่พูดเหตุผลแล้ว?

ทำไมพูดเขากับไม่ลงตัวเลยละ?

“ถังหลิน จริงๆ แล้วฉันมีคนที่ชอบแล้ว” แววตาของหลินเป้ย เปล่งประกายขึ้นทันที เงยหน้าขึ้นอีกครั้ง มองไปทางถังหลิน ขณะนี้แววตาของเธอจริงจังมาก ไม่เหมือนว่ากำลังพูดโกหกอยู่

แววตาของถังหลินหรี่ตาขึ้น สีหน้าก็แย่ลง อาจจะเป็นเพราะว่า ตัวเขาก็คิดไม่ถึงว่าเวลานี้อารมณ์เขาจะเปลี่ยนไปแบบนี้

“เธอมีคนที่ชอบแล้ว?” ถังหลินพูดออกมาทีละตัวอักษร

แอบแฝงความเย็นชาอยู่อ่อนๆ

“ใช่ ฉันมีคนที่ชอบแล้ว” หลินเป้ยมองเห็นการตอบสนองของ เขา รู้สึกว่าวิธีนี้ได้ผล ดังนั้นจึงพูดตอบกลับด้วยความยืนหยัดไป หนึ่งประโยค

“ใคร?” แววตาของถังหลินแฝงความโหดร้ายอยู่ คำว่า ใคร ฟังแล้วเหมือนถูกบีบอัดออกมาจากฟัน

“อันนี้นายไม่ต้องรู้ ฉันเองก็ไม่มีทางบอกนาย” แววตาของ หลินเป้ยเปล่งประกายขึ้น นี่เป็นเหตุผลที่เธอสร้างขึ้นมาเพื่อ หลอกเขาตั้งแต่แรกอยู่แล้ว แน่นอนว่าเธอไม่มีทางบอกเขาว่าคือใคร

แน่นอนว่า เธอเองก็ไม่ได้บอกเขา

“ผู้ชาย? หรือว่าผู้หญิง?” จู่ๆ ริมฝีปากของถังหลินค่อยๆ โค้ง งอน คำพูดประโยคนั้นมีอารมณ์ที่แปลกๆ แฝงอยู่