บทที่894 คุณชายสามเย่โมโหแล้ว ผลที่ตามมาร้ายแรง มาก (3)

ถ้าหากเขามองไม่ผิด ตอนแรกที่เธอเห็นเขานั้นเหมือนกับ

อยากจะหนีไปเสียด้วยซ้ำ

“สามีคะ คุณดีจริงๆเลยนะ” เป็นตัวจึงมองเขา ยิ้มอ่อนหวาน มองดวงตาที่ยิ้มอยู่นั้นราวกับยังมีแสงประกายออกมาแปลกๆ ด้วย

ตอนที่เห็นเขานั้น เธอตกตะลึงมาก เธอยอมรับว่าในใจของ เธอตอนนั้นปฏิกิริยาของจิตใต้สำนึกก็คือคิดอยากจะหนี แต่หลัง จากที่เธอตั้งสติได้แล้ว ในใจของเธอนั้นก็รู้สึกซาบซึ้งมากจริงๆ

ผู้ชายคนนี้เป็นเพราะเพียงแค่ข้อความเดียวของเธอก็ตามเธอ มาประเทศMจากระยะทางตั้งไกลขนาดนี้ เธอจะไม่รู้สึกซึ้งใจได้ อย่างไร?

ในใจของเธอนั้นรู้ดี ที่เขารีบตามมาขนาดนี้ ก็เพราะเป็นห่วง เธอ กลัวว่าเธอจะเกิดเรื่องขึ้น

เป็นเพราะแบบนี้ เธอก็ยิ่งรู้สึกซึ้งใจ

ดังนั้น ประโยคนี้ เป็นคำพูดที่จริงใจที่มาจากใจของเธอจริงๆ และแน่นอนว่า คำเรียกสามีนั้นเธอก็พยายามอย่างสุดความ สามารถแล้ว

คุณชายสามเย่ตะลึงไป ความเย็นชาและความเย่อหยิ่งที่มีอยู่บนใบหน้านั้นได้ถูกทำลายลงในทันที และนาทีต่อมานั้นเขาก็ก้ม หน้าลงแล้วจูบลงบนริมฝีปากของเธอ

เวลานี้จูบของเขามีความรุนแรงแต่กลับมีความอ่อนโยนกินใจ เขารีบมาขนาดนี้ก็เพราะเธอ เธอสามารถเข้าใจจิตใจของเขาได้

ว่าเขารู้จักพอ

แต่เวลานี้ได้ยินคำพูดแบบนี้ของเธอ คำเรียกแบบนี้ หัวใจของ เขารู้สึกหวานชื่น และอารมณ์ของเขาก็รู้สึกฮึกเหิมด้วยเช่นกัน

หลังจากที่จูบไปที่หนึ่งแล้ว เชื่อเงินก็กอดเธอเอาไว้ในอ้อม กอดแน่น ลมหายใจติดขัด น้ำเสียงแหบพร่า : “เรียกอีกครั้ง ครับ”

เสียงที่เรียกคำว่าสามีของเธอเมื่อครู่นี้ทำให้เขาสั่นไปหมด ตอนที่พวกเขาแต่งงานกันเมื่อก่อน ถึงแม้ว่าเธอจะเคยเรียกเขา ว่าสามี แต่ตอนที่เรียกเขาในตอนนั้นมักจะเป็นการเรียกผ่านๆ แบบขอไปทีหรือไม่ก็มีจุดประสงค์อื่น

ไม่เหมือนกับความรู้สึกเมื่อครู่นี้

“อะไรคะ?” เป็นลั่วนิ่งมองเขา พลางกระพริบตา สีหน้าท่าทาง ดูน่ารัก ไม่รู้ว่าเป็นเพราะที่เขาจูบเมื่อครู่ทำให้สับสนหรือว่าแสร้ง ทํากันแน่

“เงินลั่วฉิง” เย่ซือเฉินกัดฟัน หลังจากนั้นริมฝีปากบางก็เปิด ออกเล็กน้อย แล้วฟันของเขาก็มาอยู่บนคอของเธอ แต่ก็ตัดใจที่ จะงับลงไปไม่ได้ เดิมทีอันตรายที่ดูรุนแรงเปลี่ยนเป็นเสียงกระซิบ กระซาบเบาๆ : “อย่าดื้อสิครับ เรียกอีกครั้งนะ”
“ไม่ค่ะ” เป็นลั่วจึงเรียกแบบนั้นก็เพื่อปลอบประโลมความ โกรธของเขา และก็เป็นเพราะความวู่วาม ที่ถูกลมหายใจที่เขา จูบนั้นทำให้วุ่นวายอีกด้วย ตอนนี้อารมณ์โกรธของเยซือเฉินก็ได้ หายไปแล้ว ให้เธอต้องมาเรียกเยซื้อเฉินแบบนั้นต่อหน้าคนอื่น อีก? เธอยืนยันว่าจะไม่เรียกอีกแล้ว

ถึงอย่างไรเธอกับเยซื้อเงินก็หย่ากันแล้ว ไม่ได้จดทะเบียน สมรสกันอีกแล้ว

“เวิน ลั่ว ฉิง” เย่ซือเฉินหรี่ตาลงเล็กน้อย คำพูดเขาที่เว้นวรรค แต่ละคำๆเห็นได้ชัดถึงความอันตราย ผู้หญิงคนนี้จะโกรธที่ว่า เขาตามมาได้อย่างไรกัน

นี่เธอรู้สึกว่าเขาไม่โมโหแล้วก็จะไม่เป็นอะไรแล้ว ไม่ต้อง ปลอบใจเขาอีกแล้วอย่างนั้นหรือ?

ทำไมเขาอยากจะบีบคอเธอขนาดนี้กันนะ

“พรืด” คนขับรถที่อยู่ข้างหน้าอดที่จะหัวเราะออกมาไม่ได้ เขา รู้จักเย่ซื้อเฉินมาตั้งนานขนาดนี้ เห็นลักษณะที่น่าเกรงขามที่ไม่มี อะไรที่เขาทำไม่ได้เสียจนชินแล้ว นี่เป็นครั้งแรกที่เห็นต้องมาถูก ทำให้พ่ายแพ้แบบนี้

ไม่ใช่เพียงแค่คำเรียกเท่านั้นเองหรอกหรือ เย่ซื้อเฉินก็ขอมา ไม่ได้ เขากลั้นยิ้มมาตั้งนานแล้ว

แต่สามารถได้มาเห็นเย่ซื้อเฉินถูกทำให้พ่ายแพ้แบบนี้แล้ว ทำไมถึงได้รู้สึกฟินแบบนี้กัน
เยซื้อเฉินเงยหน้าขึ้นเล็กน้อย ดวงตาคู่นั้นเหลือบมองไปยังคน

ขับรถด้านหน้า ในดวงตานั้น ดูเหมือนจะเยือกเย็นเสียจนทำให้

คนแข็งไปได้เลยอย่างไรอย่างนั้น “ไป……” มุมปากของเงินถั่วนิ่งกระตุกเล็กน้อย จากนั้นก็บอก ที่อยู่ขึ้นมา : “ขอบคุณค่ะ”

เธอรู้ว่าเยซื้อเฉินตั้งใจรีบมาหาเธอ เชื่อเป็นจะต้องมาช่วย เธออย่างแน่นอน ดังนั้นตอนนี้เธอเองก็ไม่ได้เกรงใจกับเย่ซื้อเฉิ นอีกแล้ว

แน่นอนว่าในใจของเงินถั่วงนั้นรู้ดี ถ้าหากเวลานี้เธอไม่ให้ เชื่อเงินตามไปด้วย เชื่อเงินอาจจะโมโหขึ้นมาจริงๆแล้ว ก็ เป็นประเภทที่สามารถเกลี้ยกล่อมได้ยากแบบนั้นอีกด้วย

เธอไม่รู้ว่าเยวหงหลิงเกิดเรื่องอะไรขึ้น เยาหงหลิงก็ไม่ให้บอก

คนอื่นอีก หรือบางทีเยซื้อเฉินจะสามารถช่วยได้

“โอเคครับ คุณพี่สะใภ้วางใจได้ รับประกันจะไปถึงให้เร็วที่สุด เลยครับ” เมิ่งเฉิงที่ขับรถให้นั้นรับปากอย่างสบายๆ เขารู้ดีว่า ลูกพี่รีบมาที่นี่ก็เพื่อเรื่องของพี่สะใภ้ และเมื่อครู่นี้เขาเองก็เห็น ตำแหน่งของลูกพี่ตอนที่อยู่ตรงหน้าของพี่สะใภ้กับตาตัวเองแล้ว ด้วยเช่นกัน

ตำแหน่งที่อยู่ตรงหน้าพี่สะใภ้ของลูกพี่คืออะไร?

ไม่มีตำแหน่งอะไรเลยอย่างสิ้นเชิง!! ดังนั้นเวลานี้พี่สะใภ้พูดอะไรเขาก็จะเชื่อฟัง
“ระหว่างทางระวังหน่อยนะ อย่าให้คนอื่นตามมาได้ เป็นลั่วจึงคิดได้ถึงว่าเรื่องนี้เยวหงหลิงไม่ได้บอกแม้แต่จู่หลิงเอ๋อ แล้วนั้น ในเมื่อเยวหงหลิงไม่อยากให้ใครรู้ จะต้องมีสาเหตุอย่าง แน่นอน ก่อนที่จะรู้เรื่องทุกอย่างชัดเจน เธอจำเป็นที่จะต้อง ระมัดระวังรอบคอบเสียหน่อย

“พี่สะใภ้วางใจได้ครับ” ครั้งนี้เพิ่งเฉิงก็ยังคงตอบรับอย่าง รวดเร็วเช่นเคย เพียงแค่น้ำเสียงนั้นมีความจริงจังขึ้นมา

“เยวหงหลิงอยู่ที่ไหน?” ใบหน้าของเยซื้อเฉินเองก็จริงจังขึ้นมา ด้วยเช่นกัน เธอบอกในข้อความอย่างชัดเจนแล้วว่าที่เธอมาก็ เพราะเรื่องของเยวหงหลิง ในเมื่อเธอมาถึงประเทศMแล้วก็รีบไป ยังสถานที่แห่งนี้ นั่นก็แสดงว่าเขาหงหลิงก็คงจะอยู่ที่นั่น

เพียงแต่คนที่เขาให้คอยจับตามองเยวหงหลิงนั้นกลับหาตัว

เยาหงหลิงไม่เจอ คิดไม่ถึงว่าเขาหงหลิงจะมาอยู่ที่ใจกลางเมือง ที่มีความเจริญรุ่งเรืองเช่นนี้ “อืม” เป็นลั่วฉิงตอบรับ คิ้วขมวดขึ้นเล็กน้อย ไม่รู้ว่าคิดถึง

อะไรอยู่?!

“รู้ว่าเป็นเรื่องอะไรหรือเปล่าครับ? “เยซื้อเฉินจับมือของเธอ เอาไว้ไม่ยอมปล่อย แต่กลับกระชับให้แน่นขึ้น ผู้หญิงของเขา เขาหวังว่าเธอจะอยู่ข้างๆเขาได้อย่างปลอดภัย เพราะเธอไม่ใช่ผู้ หญิงธรรมดาทั่วๆไป

“ยังไม่รู้ชั่วคราวค่ะ”เงินมั่วนิ่งรู้สึกกังวลก็เป็นเพราะไม่รู้ว่าเกิด เรื่องอะไรขึ้น เธอกังวลว่าเรื่องนี้จะมีการวางแผนร้ายเอาไว้
“เรื่องนี้คงไม่เกี่ยวกับถังไปเขียน ราวกับว่ามองเห็นความ กังวลนี้ของเธอ เชื่อเงินเอ่ยพูดเสริมขึ้นมา ความจริงแล้วเขาไม่ ได้อยากจะพูดแทนถังไปเซียน เขาเพียงแค่ไม่อยากให้เธอเป็น กังวลเพียงเท่านั้น

เงินถั่วนิ่งหันมามองเขาอย่างรวดเร็ว เห็นสีหน้าท่าทางที่ดูไม่ สบอารมณ์ของเขาแล้วก็อดที่จะยิ้มออกมาไม่ได้ เธอเงยหน้าขึ้น มา แล้วจูบลงบนใบหน้าของเขา จากนั้นก็เข้าไปใกล้ข้างๆหูเขา พลางเอ่ยขึ้นเบาๆ “ขอบคุณนะคะ

ดูแล้ว เขาทำเพื่อเธอมาเยอะมากจริงๆ เพียงแค่มาที่นี่เพื่อเธอ โดยเฉพาะเท่านั้น ยังสืบหาเรื่องราวให้ชัดเจนก่อนเสียอีก สิ่งเหล่านี้ที่เขาทำนั้นทำให้หัวใจของเธอรู้สึกอบอุ่นขึ้นมา และ

ยิ่งรู้สึกปลอดภัยมากอีกด้วย

มุมปากของเอเฉินนั้นอดที่จะยกขึ้นมาไม่ได้ แต่น้ำเสียง กลับตั้งใจที่จะแสดงความไม่พอใจออกมา “คุณจะขอบคุณผม อย่างไรครับ? คุณยังสามารถทำแบบขอไปที่ได้อีกไหม?”

“จัดการเรื่องนี้เสร็จแล้ว หลังจากที่พวกเรากลับไปก็ไปจด ทะเบียนกันนะคะ” เป็นลั่วจึงมองเขา ยิ้มออกมาอย่างสดใส สำหรับเรื่องนี้ตอนนี้เธอไม่ต้องมีการปฏิเสธใดๆแล้ว เธอรู้สึกว่า จะไปจดทะเบียนสมรสเมื่อไหร่ก็ได้ตลอดเวลา ในเมื่อเป็นเช่นนี้ แล้ว หลังจากที่กลับไปแล้วก็ไปจดทะเบียนสมรสเลยก็แล้วกัน!