บทที่ 815 ความลับเมื่อยี่สิบห้าปีก่อน (3)

หัวหน้าโดนเวทมนตร์สะกดแล้ว ถูกสะกดเวทมนตร์ตั้งนาน แล้ว! !

หากครั้งนั้นไม่เจอผู้หญิงคนนั้น หัวหน้าก็จะไม่เป็นเช่นนี้

หากไม่พานพบผู้หญิงคนนั้น หัวหน้าคงแต่งงานกับผู้หญิงอื่น เป็นแน่ เวลานี้หัวหน้าต้องมีลูกหลานเต็มบ้านแล้ว ไม่มีทางโดด เดี่ยวเช่นนี้

ก่อนหน้านี้ เขาอยากให้หัวหน้ารับลูกชายบุญธรรมหรือไม่ก็ ลูกสาวบุญธรรม เขาคิดว่าอย่างน้อยหัวหน้าจะปลื้มใจบ้าง ยิ่งไป กว่านั้นองค์กรโกสต์ซิตี้มีธุรกิจใหญ่โตจําเป็นต้องมีทายาท สืบทอด

ทว่าชางกวนหงกลับไม่เห็นด้วย ในเมื่อสวรรค์โหดร้ายอยาก ให้เขาโดดเดี่ยวไปตลอดชีวิต ไร้ลูกไร้เมีย แล้วเขาจะต้านสวรรค์ ได้อย่างไร?

เมื่อก่อนเขาไม่เคยเชื่อเรื่องฟ้าลิขิต แต่ตอนนี้เขาเชื่อเสียสนิท ใจ เพราะสุดท้ายแล้วเขาก็สู้กับชะตาชีวิตไม่ได้ เขาแพ้ให้กับ สวรรค์เรียบร้อย

อีกอย่างรับลูกชายบุญธรรม รับลูกสาวบุญธรรม สุดท้ายก็ ไม่ใช่เลือดเนื้อเชื้อไขของเขาอยู่ดี แล้วจะมีความหมายอะไร? ช่างกวนหงไม่ได้พูดต่อ แต่เอากระดาษวาดภาพออกมาหนึ่งแผ่น จากนั้นก็เริ่มวาดภาพเหมือนต่อ

พ่อบ้านก็ไม่ได้พูดอะไรต่อ หุ่นกายจากไปเพื่อจะไปจัดเตรียม สัมภาระ

“หัวหน้า ครั้งนี้พวกเรายังคงไปที่เมืองAก่อนใช่ไหมครับ? พ่อบ้านเดินไปได้สองก้าวก็กลับมาถามหนึ่งประโยค

หัวหน้าไม่ได้ออกไปห้าปีแล้ว ครั้งนี้จะเหมือนแต่ก่อนหรือไม่ คือไปที่เมืองAก่อน?

เมื่อครั้งอดีต หัวหน้าจะไปที่เมืองก่อนทุกครั้ง หากไม่พบ วี่แววใดๆที่เมือง เป้าหมายในการออกตามหาต่อไปก็คือ ประเทศZ

แน่นอน หัวหน้าจะออกเดินทางเป็นความลับ มีเพียงเขาไป เป็นเพื่อนหัวหน้าทุกครั้ง ซึ่งคนอื่นไม่รู้เรื่องด้วยเลย ถึงแม้จะเป็น คนขององค์กรโกสต์ซิตี้ก็ไม่รู้ข่าวนี้เหมือนกัน

กระทั่งอะเฉิงก็รู้แต่หัวหน้าออกเดินทาง แต่ไม่รู้ว่าหัวหน้าไป ที่ไหน

มือของช่างกวนหงหยุด ครุ่นคิดดูแล้วก็พยักหน้าช้าๆ “อืม ไป เมืองAก่อน”

ตอนนั้นเขาเจอเธอที่เมืองA ดังนั้นแต่ละครั้งเขาต้องไปที่ เมือง ก่อนอันดับแรก

“ครับ ผมรู้แล้วครับ ผมจะไปจองตั๋วเดี๋ยวนี้ครับ พ่อบ้านพยัก หน้าตอบ เพราะการออกเดินทางของหัวหน้าทุกครั้งจะเก็บเป็นความลับ ดังนั้นจึงเดินทางแบบเรียบง่ายเฉกเช่นคนทั่วไป ฉะนั้น พวกเขาจะนั่งเครื่องบินที่เปิดบริการแก่ประชาชนไปทุก ครั้ง

ไม่ได้ใช้เครื่องบินส่วนตัวขององค์กรโกสต์ซิตี้

เนื่องจากไม่มีข้อมูลผู้หญิงคนนั้นเลย และไม่มีหนทางให้ลูก น้ององค์กรโกสต์ซิตี้ช่วยตามหาอีกแรง ดังนั้นทุกครั้งที่หัวหน้า ออกจากบ้าน แค่สั่งให้ลูกน้องไปไม่กี่คนเท่านั้น ไม่ได้ทำให้คน อื่นแตกตื่นเลยสักนิด

อันที่จริงพ่อบ้านรู้ว่าเรื่องนี้เหมือนเป็นการงมเข็มในมหาสมุทร ความหวังริบหรี่มาก ผ่านพ้นไปหลายปีเช่นนี้ ความหวังยิ่งริบหรี่ มากขึ้นกว่าเก่า

ตอนนั้นหัวหน้าได้รับบาดเจ็บสาหัส ตอนที่เขาเจอตัวหัวหน้า ร่างกายหัวหน้าก็เต็มไปด้วยคราบเลือด มีรอยแผลเต็มตัวไป หมด

หลังจากเขาพาหัวหน้ากลับมา หัวหน้าก็นอนสลบเป็นเวลา นานถึงครึ่งปี จากนั้นจึงฟื้นขึ้นมา

ซึ่งเหตุการณ์ครั้งนั้น หัวหน้าถูกสหายที่ไว้วางใจมาก ทรยศ คนผู้นั้นหมายจะปลิดชีพหัวหน้า หากตอนนั้นเขาไปช้าอีก หนึ่งก้าว คาดว่าชีวิตของหัวหน้าคงไม่เหลือแล้ว

หัวหน้าฟื้นขึ้นมา แผลตามร่างกายยังไม่ได้รักษาให้หาย หัวหน้าก็รีบร้อนจะกลับไปที่เมืองA ทว่าตอนนั้นก็ได้ผ่านไปหนึ่งปีแล้ว

ช่วงเวลาหนึ่งปี หลายๆเรื่องก็ได้เปลี่ยนแปลงไป

เพราะตอนที่คนนั้นทำร้ายหัวหน้า คนนั้นได้ทำร้ายสถานที่ไป หลายแห่ง รวมทั้งสถานที่ที่หัวหน้าพบเจอผู้หญิงคนนั้นด้วย

ฉะนั้น หัวหน้าไม่ได้เบาะแสอะไรเลย ซึ่งตอนนั้นร่างกาย หัวหน้ายังไม่หายดี ทำให้เคลื่อนไหวไม่สะดวกเอาเสียเลย

ถ้าหากไม่เสียเวลาไปหนึ่งปี หัวหน้าก็อาจตามหาผู้หญิงคน

นั้นเจอ

ถ้าตอนนั้นหาผู้หญิงคนนั้นเจอ หลายปีมานี้หัวหน้าก็จะไม่

เมืองA คฤหาสน์ตระกูลถัง

“ไม่รู้ว่าตอนนี้ยังหลินของพวกเราเป็นยังไงบ้าง? “ท่านย่าถึง นั่งอยู่บนโซฟา มีความสลดใจอย่างเด่นชัด พลางถอนหายใจ เบาๆ

“ตอนนี้ถึงหลินได้ออกจากสถานีตำรวจแล้ว เขากำลังสืบหา ความจริงของเรื่องวันนั้นอยู่ ฉิงฉิงกับซื้อเฉินก็ช่วยสืบด้วย เชื่อ ว่าคงจะรู้ผลเร็วๆนี้แล้ว ท่านปู่ถังปลอบใจเธอด้วยเสียงเบา

“คุณพูดมันง่าย แต่ถ้าเกิดหาคนนั้นไม่เจอล่ะ? หาคนนั้นไม่ เจอก็ไม่สามารถเป็นพยานให้ถังหลินได้ ก็ไม่สามารถพิสูจน์ ความบริสุทธิ์ของถังหลินได้ ท่านย่าถังไม่ได้มองโลกในแง่ดี ขนาดนั้น ใบหน้าท่านมีความกลัดกลุ้มใจหลายส่วน
“แม่ค่ะ ต้องหาคนนั้นเจอแน่นอนค่ะ ท่านอย่ากังวลเลยนะคะ ถึงแม้ในใจเพิ่งเหมียวเหมียวจะเป็นห่วงมาก แต่ก็ยังคงปลอบ ประโลมท่านย่าถังอยู่

“ผมได้ยินจึงจึงเล่าว่าเหมือนมีเป้าหมายแล้ว ท่านปูถังรีบพูด ต่อหนึ่งประโยค

“จริงเหรอ? มีเป้าหมายแล้ว? ใคร? ลูกสาวบ้านใคร ผู้หญิง คนนั้นอยู่ไหน? “ท่านย่าถังได้ยินคำพูดของท่านถัง ดวงตาก็ สว่างวัน มีชีวิตชีวาขึ้นมาทันทีทันใด

บัดนี้ท่านย่าถังใส่ใจกับผู้หญิง มากกว่า ใส่ถังหลินแล้ว

“ยังไม่ได้พิสูจน์ให้แน่ชัด รอให้แน่ใจเมื่อไหร่ก็รู้เอง พอถึง เวลานั้นพวกเราก็จะได้เจอหน้าแล้ว ท่านถังเห็นท่าทางของ ท่านย่าถังมุมปากก็ยกขึ้นเล็กน้อย

ท่านถังเข้าใจความคิดของท่านย่าถังดี

“อืม อืม คุณพูดถูก พอถึงเวลานั้นก็ต้องได้เจอผู้หญิงคนนี้แน่ๆ ถึงแม้ตอนนั้นถึงหลินจะโดนวางยา แต่ผู้หญิงดีๆคนหนึ่งถูกเขา ทำลายบริสุทธิ์อย่างนี้ ถึงหลินต้องรับผิดชอบเรื่องนี้ ใบหน้าท่าน ย่าถังเผยความตื่นเต้นหลายส่วน ถึงแม้จะเอ่ยคำว่ารับผิดชอบ แต่เห็นได้ชัดว่าท่านแทบอยากจะจับตัวหญิงสาวกลับมาที่บ้าน เลย

“ใช่ ใช่ ต้องรับผิดชอบ หาตัวผู้หญิงคนนี้เจอเมื่อไหร่ก็ให้ถัง หลินสู่ขอมา”ดวงตาเฟิงเหมียวเหมียวก็สว่างวิบวับ รีบเห็นด้วย กับท่านย่าถัง
ถังหลินอายุสามสิบเอ็ดปีแล้ว แม้แต่แฟนยังไม่มีเลย ไม่ง่าย เลยกว่าจะมีผู้หญิงอย่างนี้ได้สักคน จะไม่ให้ไปสู่ขอเข้าบ้านได้ อย่างไร?

“ฮ่าๆๆ เห็นที่บ้านเราต้องจัดงานมงคลสมรสแล้วแหล่ะ ถัง หลินจะมีภรรยาแล้ว”ยามนี้ท่านย่าถังคิดถึงเรื่องนี้ หัวใจก็พอง โตด้วยความดีใจ ดังนั้นจึงอดหัวเราะไม่ได้

“ย่าทวดค่ะ ถ้าเป็นผู้ชายล่ะคะ? ยังให้คุณลุงไปสู่ขออีก ไหม? “เด็กน้อยถึงจื่อซีที่นั่งเล่นของเล่นอยู่ในห้องโถงมองมายัง ท่านย่าถัง จากนั้นก็ถามขึ้นมาหนึ่งประโยค

“ห้ะ? อะไรนะ? จื่อซี หนูพูดอะไรนะ? “ท่านย่าถังอึ้ง ไม่ เข้าใจความหมายของถังจื่อ

“หมาย หมายความว่าอะไร? จื่อหนูพูดอย่างนี้หมายความ ว่ายังไงคะ? “เพิ่งเหมียวเหมียวฟังเข้าใจเล็กน้อย ใบหน้าของ เธอเปลี่ยนไปทันที พูดกระลึกกระอักไปชั่วขณะ

อะไรนะเป็นผู้ชายหรือ? ทำไมเป็นผู้ชายไปได้ล่ะ?

“คุณย่าค่ะ คุณย่าทวดค่ะ ก่อนหน้านี้หม่ามีวิดีโอคอลกับคน อื่น หนูได้ยินหม่ามี้พูดว่า คนที่อยู่ในห้องคุณลุงในคืนนั้นอาจจะ เป็นผู้ชายค่ะ”เด็กน้อยถังจื่อซึกะพริบตารัวๆ จากนั้นก็ตั้งใจ อธิบาย

“ผู้ชาย? ทำไมถึงเป็นผู้ชาย? “ครั้งนี้ท่านย่าถึงก็เข้าใจเสียที สีหน้าเปลี่ยนไปอย่างชัดเจน
“จอซี อย่าพูดไปเรื่อยนะคะ หนูอาจจะฟังผิดก็ได้ บัดนี้สีหน้า เพิ่งเหมียวเหมียวดูแย่มาก ถ้าเป็นผู้หญิง พวกเขาจะดีใจมากๆ แต่ถ้าเป็นผู้ชาย ………………