ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน

บทที่ 947 ช็อกมาก กับผลลัพธ์นี้งั้นหรอ (1)



บทที่ 947 ช็อกมาก กับผลลัพธ์นี้งั้นหรอ (1)

เมื่อไปหยิงได้ยินที่อะเฉียงพูด ความมั่นใจและได้ใจบน ใบหน้าเมื่อครู่นี้ก็สลายหายไป เธอรู้สึกสับสนขึ้นมาทันที คิดไม่ ถึงเลยว่าเรื่องจะกลับตาลปัตรอย่างนี้…

หัวหน้าจะมาดูการตรวจดีเอ็นเอด้วยตัวเอง และจะตรวจด้วย

เลือด นั่นหมายความว่าไม่สามารถทําผลตรวจปลอมได้เลย

ถ้าหากผลที่ออกมาครั้งนี้ไม่เหมือนกับผลครั้งก่อน หัวหน้า ต้องสืบหาความจริงแน่นอน ถึงตอนนั้นถ้าสืบจนพบว่าเกี่ยวข้อง กับเธอล่ะ?

ไม่ ต่อให้ต้องสืบหาความจริง ก็ต้องสืบโดนหัวหน้าน้อยก่อน ยังไงเรื่องการปลอมผลตรวจดีเอ็นเอกเป็นหัวหน้าน้อยที่สั่งให้ คนไปทํา

ถึงแม้เธอจะเป็นฝ่ายหาเด็กสาวคนนั้นมา แต่เธอไม่เคยไป บอกคนอื่นเลยว่าเฉิงโหรว โหรวเป็นลูกสาวของหัวหน้า หัวหน้า น้อยเองต่างหากที่สั่งให้คนไปปลอมผลตรวจดีเอ็นเอ ถึงได้มี ผลลัพธ์แบบนี้

ฉะนั้นต่อให้สืบสาวราวเรื่อง ก็ไม่มีทางสืบมาถึงตัวเธอ และต่อ ให้สืบมาจนถึงตัวเธอ เธอก็สามารถปฏิเสธเอาตัวรอดได้

ก่อนอื่น เธอไม่ได้อธิบายเรื่องนี้ ให้เฉิงโหราโหราฟัง เธอกลัว ว่าถ้าหากบอกเฉิงโหรวโหรวไปตรง ๆ เฉิงโหรว โหรวจะร้อนตัวกลัวความผิดขึ้นมา

เธอกลัวว่าถึงตอนนี้หัวหน้าจะพบสิ่งผิดปกติ เธอจึงได้แต่บอก เฉิง โหรว โหรวว่าเฉิงโหราโหราหน้าตาคล้ายกับเพื่อนเธอคน หนึ่ง บอกว่าเฉิง โหรว โหรวอาจจะเป็นญาติของเพื่อนเธอคนนี้ จากนั้นก็พาเฉิง โหรว โหรวมาที่เมือง A

เดิมทีไปหยิงตั้งใจว่าจะรอให้เรื่องทุกอย่างเรียบร้อยก่อน รอ ให้เฉิงโหราโหรวได้รับความไว้วางใจจากหัวหน้า หลังจากนั้น เธอค่อยเปิดเผยความจริงทุกอย่างให้เฉิงโหรว โหรฟัง ถึงตอน นั้นเธอก็จะสามารถควบคุมเฉิงโหรว โหรวได้ และได้ในสิ่งที่เธอ ต้องการ

ที่จริงแผนการของไปหยิงถึงว่าไม่เลวเลยทีเดียว แต่เห็นได้ชัด ว่าเธอประเมินหัวหน้าแห่งองค์กรโกสต์ซิตี้ต่ำเกินไป

ตอนนี้ไปหยิงแอบรู้สึกดีใจที่ยังไม่ได้เล่าเรื่องทั้งหมดให้เฉิง

โหรว โหราฟัง

“เป็นอะไร? กลัวแล้วเหรอ? ไม่ใช่บอกว่าจะช่วยฉันหรือไง?” หัวหน้าน้อยถึงแม้อายุยังน้อย แต่เขาดูแลควบคุมองค์กรโกสต์ ซิตี้มานานหลายปี พบเห็นอะไรมามากมาย ตอนนี้ไปหยิ่งคิด อะไรอยู่ในใจ ทำไมเขาจะดูไม่ออกล่ะ

“ฉัน ฉัน…… ไปหยิงตอนนี้กลัวขึ้นมาจริง ๆ แล้ว นั่นเป็นถึง หัวหน้าแห่งองค์กรโกสต์ซิตี้เลยนะ ถ้าหากสืบสาวราวเรื่องมา จนถึงตัวเธอ ถึงตอนนั้นกลัวว่าแม้แต่เศษกระดูกของเธอก็คงจะ ไม่เหลือ
“หัวหน้าน้อยคงมีแผนอยู่แล้วใช่ไหมคะ?” จู่ ๆ ไป๋หญิงก็นึกถึง ความเป็นไปได้ขึ้นมา หัวหน้าน้อยเป็นคนใกล้ชิดของหัวหน้า ต้องรู้จักหัวหน้าเป็นอย่างดี ตอนที่หัวหน้าน้อยแอบปลอมผล ตรวจดีเอ็นเอก็ต้องนึกถึงเรื่องที่น่าจะเกิดแบบนี้ได้อยู่แล้ว

และเมื่อหัวหน้าน้อยรู้ว่าหัวหน้าต้องการตรวจดีเอ็นเอใหม่อีก ครั้งก็ไม่เห็นหัวหน้าน้อยจะตื่นตระหนกเลย แสดงว่าหัวหน้าน้อย ต้องมีแผนสํารองไว้แล้วแน่นอน

“หัวหน้าน้อยคะ ถ้าหากผลตรวจดีเอ็นเอครั้งนี้ไม่เหมือนกับ ครั้งก่อน หัวหน้าคงจะสงสัยหัวหน้าน้อย หัวหน้าน้อยไม่มีทางที่ จะไม่คิดถึงเรื่องนี้หรอกใช่ไหมคะ?” ไปหยิ่งคิดว่าคนฉลาดอย่าง หัวหน้าน้อยไม่มีทางที่จะไม่คิดหาทางหนีทีไล่เอาไว้ เพียงแต่ หัวหน้าคนนี้เย็นชาและเลือดเย็นเกินไปจริง ๆ

เดิมทีไปหญิงคิดว่า ขอแค่มีผลตรวจดีเอ็นเอยืนยันว่าเฉิงโหรว โหราเป็นลูกสาวของหัวหน้า หัวหน้าก็คงอยากจะพบกับเฉิง โหร วโหราแน่นอน

เธอมั่นใจมากว่าถ้าหัวหน้าได้พบกับเฉิงโหรว โหรว จะต้อง เชื่อว่าเฉิงโหรวโหรวเป็นลูกสาวของเขาแน่นอน

ไปหยิงคิดเอาไว้ซะสวยงาม แต่เธอกลับคิดไม่ถึงว่า หัวหน้าจะ ไม่อยากเจอกับเฉิง โหรว โหรว และยังต้องการตรวจดีเอ็นเออีก ครั้งด้วย

ไปหยิ่งรู้ว่าหัวหน้าขององค์กรโกสต์ซิตี้ไม่ใช่คนธรรมดาทั่วไป ต่อให้หัวหน้าน้อยจะเก่งกาจแค่ไหน แต่จะให้ปลอมผลตรวจดีเอ็นเอต่อหน้าหัวหน้าอีกครั้งคงเป็นไปไม่ได้เด็ดขาด ดังนั้น นี้ไปหยิ่งจึงค่อยความหวังมากนัก เธอได้

ภาวนาให้หัวหน้าน้อยมีวิธีอื่นจัดการ เล็กน้อย แล้วเหลือบตามแวบหนึ่ง เหมือนเขาเพิ่งนึกปัญหาได้เมื่อครู่จากนั้น

เขาก็หันไปหาอะเฉียง พวกแผนอื่นไหม?

อะเฉียง .………….”

เขาบอดี้การ์ดคนหนึ่ง หัวหน้าน้อยจะไม่มีแผนอื่น แล้วเกี่ยวอะไรกับเขาด้วย?

ใช่ เขาเป็นคนไปจัดการเรื่องนี้เอง แต่หัวหน้าน้อยไว้ยังไง หัวหน้าน้อยเองตอนนี้หัวหน้าน้อยมาถามเขาแบบนี้ เขาควรจะพูดว่ามี? หรือ ควรพูด

น้อยพวกเราจัดการหรือเปล่า ครับ?อะเฉียงรีบคิดอย่างรวดเร็ว ในที่สุดเขาออกกลับ

“ตอนนี้ยังทันเหรอ?หัวหน้าน้อยดูเหมือนครุ่นคิดอย่าง จริงจัง

อะเฉียงไม่อะไรอีก แค่สบายใจ คุณอยากอะไร พูดไปเถอะ
ขอแต่อย่ามาโยนบทให้เขากะทันหันก็พอ เขาเป็นแค่บอดี้ การ์ตคนหนึ่ง รับผิดชอบเรื่องอำนวยความสะดวกสบายให้กับ หัวหน้าน้อยเท่านั้น ไม่รับผิดชอบเรื่องอื่น ๆ

“หัวหน้าน้อยไม่คิดว่าจะเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นเหรอคะ? หัวหน้า น้อยไม่มีแผนอื่นแล้วจริง ๆ เหรอ?” ไปหยิงตะลึงไปเลย หัวหน้า น้อยหมายความว่าไม่มีแผนอื่นสำรองไว้จริง ๆ เหรอ?

ถ้าหากตอนนี้จะจัดการอะไรขึ้นมาคงไม่ทันการแล้ว หัวหน้า แห่งองค์กรโกสต์ ตี้หลอกง่ายซะที่ไหนกัน?

ในเมื่อตอนนี้หัวหน้าแห่งองค์กรโกสต์ซิตี้ต้องการตรวจ ดีเอ็นเอ ใหม่อีกครั้ง แสดงว่าต้องสงสัยอะไรแน่นอน สถานการณ์ อย่างนี้ ใครจะไปทำอะไรได้อีก

“แล้วเธอมีแผนอื่นสำรองเหรอ?” หัวหน้าน้อยไม่มีทางตอบ คำถามของไปหยิงอยู่แล้ว แถมยังถามไปหยิงกลับอีกด้วย

ไปหยิงพูดไม่ออก เธอมีแผนสำรองที่ไหนกันล่ะ เธอคิดไม่ถึง เลยด้วยซ้ำว่าหัวหน้าจะรอบคอบขนาดนี้ จะระแวงขนาดนี้ เธอ คิดว่าหัวหน้าได้ข้อมูลเรื่องลูกสาวของตัวเองแล้วจะตื่นเต้นดีใจ มาก แล้วรีบร้อนที่จะพบหน้ากับเฉิงโหรว โหรว

แต่เรื่องนี้กลับไม่เป็นไปตามที่เธอคิดไว้

“เธอเป็นคนคิดแผนการ เธอกลับไม่มีแผนสำรอง แล้วฉันจะ ไปได้ยังไง” หัวหน้าน้อยยักไหล่ด้วยท่าทีไม่รู้อิโหน่อิเหน่

“หัวหน้าน้อยคะ คุณไม่กลัวว่าหัวหน้าจะสืบได้ว่าคุณแอบปลอมผลตรวจดีเอ็นเอเหรอคะ?” ไปหญิงเห็นท่าทางของเขาก็ รู้สึกสงสัยในใจ เขาดูเหมือนไม่กังวลใจเลยสักนิด ไม่ร้อนใจเลย แม้แต่น้อย

“อ้อ ถ้าหากตาแก่สืบรู้ว่าฉันเป็นคนทำ ฉันก็จะบอกว่าเธอสั่ง ให้ฉันทํา ตาแก่ไม่ทำอะไรฉันหรอก เพราะยังไงฉันก็เป็นหัวหน้า น้อยแห่งองค์กร โกสต์ซิตี้” หัวหน้าน้อยตอบกลับอย่างมีเหตุผล ประโยคนี้ทําให้ไปหยิงแทบกระอักเลือดออกมา

“หัวหน้าน้อยหลอกใช้ฉันมาตั้งแต่แรก?” ไปหยิงตอนนี้รู้สึกอึ้ง จนทำอะไรไม่ถูกแล้ว พอเกิดเรื่องขึ้นมาหัวหน้าน้อยก็จะให้เธอ เป็นแพะรับบาปเนี่ยนะ?

“หลอกใช้?” หัวหน้าน้อยยิ้มออกมาทันที แต่เป็นการยิ้มที่ไม่ ได้ออกมาจากใจ และไร้ความรู้สึก :

“เธอมีค่าให้หัวหน้าน้อยอย่างฉันใช้หลอกใช้เหรอ? ฉันก็แค่

รู้สึกเบื่อเกินไป เลยหาอะไรสนุก ๆ ทำก็เท่านั้น เธอมันสำคัญตัว

เองมากเกินไปแล้ว

จู่ ๆ หัวหน้าน้อยก็รู้สึกเบื่อขึ้นมา ยัยผู้หญิงหน้าโง่คนนี้น่าเบื่อ จริง ๆ ไม่สนุกเลยสักนิด

เขาคิดว่า ถ้าหากมีโอกาสได้ประชันฝีมือกับคุณหนูใหญ่ ตระกูลถังคนนั้นที่น่าจะเป็นน้องสาวของเขาดูสักครั้ง ไม่รู้ว่าจะ สนุกมากแค่ไหน?

อืม อีกไม่นานก็น่าจะได้รู้ผลแล้วล่ะ!!
อะเฉียงใต้แต่แอบถอนหายใจ ในที่สุดหัวหน้าน้อยก็ไม่เส แสร้งแล้ว ในที่สุดก็เผยตัวตนที่แท้จริงออกมาสักที!!


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ