ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน

บทที่1034 ศัตรูที่แข็งแกร่งคิดจะมาแย่ง คุณชายสามเ เริ่มก่อกวน (1)



บทที่1034 ศัตรูที่แข็งแกร่งคิดจะมาแย่ง คุณชายสามเ เริ่มก่อกวน (1)

คำพูดของช่างกวนหงนิ่งและผ่อนคลาย น้ำเสียงเรียบเฉย ฟังไม่ออกถึงความผิดปรกติทางอารมณ์ ราวกับพูดมันขึ้นลอยๆ

แต่ผู้ดูแลจังรู้จักหัวหน้าตัวเองดี หัวหน้าตัวเองนั้นไม่มีทางพูด อะไรไร้สาระเป็นอันขาด

“หญิงสาวมักชอบชีวิตที่มีสีสัน เธอก็คงแค่ต้องการจะรู้จักกับ เพื่อนใหม่ๆ” ดวงตาของผู้ดูแลจังเป็นประกาย แล้วจึงได้รีบ อธิบายเพิ่มเติมไปอย่างไม่รู้ตัว หลังจากที่เขาได้ตรวจสอบข้อมูล ที่เกี่ยวกับเฉิงโหรวโหรว ในใจก็นึกเห็นใจเฉิงโหราโหราอยู่ไม่ น้อย อีกทั้งข้อมูลที่ได้มาก็ไม่มีข้อพิรุธใดๆเลย เพราะฉะนั้นใน ใจของเขาก็รู้สึกหวั่นไหวไปบ้างแล้วเช่นกัน

เมื่อมีความรู้สึกหวั่นไหว

จิตใต้สำนึกก็อยากที่จะปกป้อง

ช่างกวนหงมุมปากกระตุก ดูเหมือนกำลังยิ้ม แต่ก็รับรู้ไม่ได้ ถึงรอยยิ้มที่มี

“หัวหน้า คุณคิดว่ามีอะไรไม่ชอบมาพากลใช่ไหมครับ? “ผู้ดู แลจ้งอดไม่ได้ที่จะถามออกไป

“การคบหาเพื่อนสักคนไม่จำเป็นต้องไปที่งานเลี้ยงแบบนั้น อีกอย่างเธอก็ไม่ได้ต้องการจะคบหาสมาคมกับใคร และทุกครั้ง ที่เธอปรากฏตัวในงานท่าทีที่แสดงออกก็ชี้ชัดว่าเธอไม่ได้ไปเพื่อหาเพื่อนแต่อย่างใด” ช่างกวนหงหยุดมือที่วาดภาพลงอีกครั้ง หันมองมายังผู้ดูแลจ้ง ไม่บ่อยนักที่จะอธิบายอะไรยืดยาวแบบนี้

“หัวหน้าหมายถึง ? “ผู้ดูแลจังตะลึงงัน ดวงตาเป็นประกาย แม้ผู้ดูแลจ้งจะตั้งคำถามไปแบบนั้น แต่ในใจก็มีคำตอบอยู่แล้ว ผู้ดูแลจ้งเป็นผู้รอบรู้ในองค์กรโกสต์ซิตี้ แม้จะเกิดอารมณ์ชั่ววูบ ที่ลำเอียงอยากจะปกป้อง แต่ก็ไม่ถึงกับหน้ามืดจนมองอะไรไม่ ออก

ช่างกวนหงไม่ได้พูดอะไรอีก เขารู้ว่าผู้ดูแลจ้งเข้าใจทุกอย่าง แล้ว ไม่จำเป็นที่เขาจะต้องพูดอะไรมากไปอีก

เฉิงโหรว โหรวคนนี้ ตั้งแต่แรกเลยเขาก็ไม่เชื่อว่าหญิงสาวคน นี้จะเป็นลูกสาวของเขา ไม่ว่าเฉิงโหราโหรวจะน่าสงสารแค่ไหน ไม่ว่าตัวตนของเฉิงโหราโหราจะได้ข้อบกพร่องยังไง ในใจของ เขา ไม่ใช่ก็คือไม่ใช่ เป็นไปไม่ได้ที่เขาจะเอียงเอนไปเพียง เพราะเรื่องใดเรื่องหนึ่ง

“หัวหน้า ผมเข้าใจแล้ว” ผู้ดูแลจังก้มศีรษะลงเล็กน้อย และ ถอนหายใจเงียบๆ ใช่ คนที่ไม่ได้เติบโตมาในสภาพแวดล้อมที่ ดี ไม่มีความสามารถโดดเด่นอะไร แต่เนื้อแท้ของคนนั้นไม่ได้ เปลี่ยนกันได้ง่ายๆ

ไม่ว่าจะยากเย็นแสนเข็ญเพียงไร เนื้อแท้ของคนนั้นเปลี่ยนไป ไม่ได้อย่างเด็ดขาด

ลูกสาวของหัวหน้าอาจจะไม่ได้ดีเด่น ไม่ได้เพียบพร้อม แต่ เนื้อแท้นั้นย่อมต้องดีแน่นอน
แต่เฉิง โหรว โหรวคนนั้น………

ไปร่วมงานเลี้ยงอยู่บ่อยๆ แม้ผู้ดูแลจังจะไม่ได้ติดตามเฉิงโหร วโหรวไปร่วมงานเลี้ยงด้วย และไม่เคยเห็นภาพที่ปรากฏตรง หน้า

และหัวหน้าเองก็ไม่เคยปรากฏตัวพร้อมกับเฉิงโหราโหรว แต่ ผู้ดูแลจ้งก็เชื่อมั่นในการชี้ขาดของหัวหน้า แม้ว่าหัวหน้าจะไม่ เคยเห็นมันด้วยตา แต่ก็ไม่มีทางวิเคราะห์ผิดพลาดแน่นอน

คำพูดของหัวหน้าเมื่อครู่เขาเข้าใจมันแล้ว เฉิงโหราโหราที่ ไปร่วมงานเลี้ยงอยู่บ่อยๆ ไม่ใช่เพราะอยากจะรู้จักกับเพื่อนใหม่ แต่เพราะอยากจะโอ้อวด เพื่อหน้าตาหรือชื่อเสียงที่จอมปลอม

และยิ่งฟังที่หัวหน้าพูดกิริยาท่าทางของเฉิงโหราโหราในการ เข้าร่วมงานเลี้ยงคงจะต้องมีปัญหาแน่นอน และคงจะอาศัย อานาจรังแกคนอื่นด้วย

นี่เป็นปัญหาคุณภาพชีวิตของความเป็นคน

คนคนหนึ่งที่ต้องการได้รับการยอมรับจากคนอื่น ไม่ใช่เพราะ ต้องไปโอ้อวด แต่เพราะต้องมีความสามารถที่แท้จริงของตัวเอง เหมือนคุณหนูใหญ่ถัง

คุณหนูใหญ่ถังเป็นคนนอบน้อม เวลาปรกติก็แทบไม่ปรากฏ ตัวที่ไหน แต่คำเล่าลือที่เกี่ยวกับเธอก็ไม่เคยสร่างซา และค่าเล่า ลือจากคนภายนอกก็มีแต่จะยิ่งเหลือเชื่อมากขึ้นเรื่อยๆ จนแพร่ สะพัดไปว่าคุณหนูใหญ่ยังไม่มีอะไรที่ทำไม่ได้แล้ว
คุณหนูใหญ่ถังนั้นเก่งและมีความสามารถมากจริงๆ !!

ผู้ดูแลจ้งกลับรู้สึกเหมือนว่าคุณหนูใหญ่ถังในตอนนี้นั้นเหมือน หัวหน้าในสมัยก่อน

เฉิงโหราโหรวกับคุณหนูใหญ่ถัง นั้นเทียบกันไม่ได้เลย จนถึงตอนนี้ก็ยังยืนยันไม่ได้ว่าคุณหนูใหญ่ถังนั้นมีความ

เกี่ยวข้องอะไรกับหัวหน้าหรือเปล่า ?

“หัวหน้า อะเฉิงถูกเยซื้อเฉินต้มไปกว่าสามพันล้านที่สมาคม ประมูลหงเยว่” ผู้ดูแลจ้งคิดถึงคุณหนูใหญ่ถังแล้วก็พลันคิดไปถึง วีรกรรมของหัวหน้าน้อยด้วย

“ฉันรู้แล้ว”ช่างกวนหงไม่ได้มีปฏิกิริยาผิดปกติใดๆ เพียง ตอบกลับเสียงเบาเท่านั้น

ผู้ดูแลจ้งก็ไม่ได้พูดอะไรมากไปกว่านี้ ผู้ดูแลจึงรู้ว่าแม้หัวหน้า น้อยจะทําตัวเหลวไหลไปบ้าง แต่ถ้าอะไรที่เป็นการเป็นงานก็ไม่ เคยเหลวไหลเลยสักครั้ง

และเรื่องเงินสามพันล้านที่หัวหน้าน้อยแพ้ไปเห็นได้ชัดว่า หัวหน้าเองก็ไม่ได้เก็บมันมาใส่ใจ

และนอกจากหัวหน้าน้อยจะเสียเงินสามพันล้านที่สมาคมประ มูลหงเขาแล้ว นอกนั้นก็ไม่มีเรื่องอะไรที่เกินขอบเขต หัวหน้า น้อยถูกเยซื้อเฉินหลอกต้มสูญเงินกว่าสามพันล้านแต่ก็ไม่ได้หา เรื่องอะไรเยซือเฉิน

หัวหน้าน้อยไม่ใช่คนประเภทที่แพ้ไม่เป็น และไม่ใช่คนประเภทเจ้าคิดเจ้าแค้น

ผู้ดูแลจังก็เข้าใจความหมายของหัวหน้าด้วยเช่นกัน เห็นได้ ชัดว่าหัวหน้าอยากเห็นการแข่งขันของหัวหน้าน้อยกับเชื่อเงิน นั้นพัฒนาอะไรไปได้มากกว่านี้

ต่อให้จะไม่ใช่เพราะคุณหนูใหญ่ถัง แต่กับหัวหน้าน้อยก็พอมี

ผลดีอยู่บ้าง

ปรกติหัวหน้าน้อยมักมุทะลุ และทำทุกอย่างตามอำเภอใจ นั้น ก็เป็นเพราะหลายปีมานี้ หัวหน้าน้อยไม่เคยเจอคู่ต่อสู้ที่สมน้ำสม เนื้อกันจริงๆ ผู้ดูแลจึงคิดว่าการปรากฏตัวของเซือเงินนั้น สามารถขัดเกลานิสัยท่าทีที่โอหังอวดดีของหัวหน้าน้อยลงได้ บ้าง

“ทางฝั่งอะเฉิงมีท่าทียังไงกับเฉิงโหราโหรวไหม ? ” ไม่รู้ว่า ช่างกวนหงคิดอะไรขึ้นมาได้ จู่ๆก็ถามออกมา

“ท่าทีของหัวหน้าน้อยกับเฉิงโหราโหรว? “ผู้ดูแลจ้งนิ่งอึ้ง ไป: “หัวหน้าน้อยไม่ได้มีท่าทีอะไรกับเฉิงโหราโหรว ก็ทำ เหมือนกับไม่มีคนคนนี้อยู่ คุณยังไม่รู้จักหัวหน้าน้อยอีกเหรอ ? เรื่องที่เขาไม่สนใจ ก็อย่าได้คิดว่าเขาจะให้ความสำคัญอะไรเลย และเรื่องของเฉิงโหราโหรวนั้น ท่าทีของหัวหน้าน้อยก็พอๆกับ คุณ ”

“อะเฉิงไม่ได้ไปตรวจสอบเรื่องนี้? “มือที่ถือพู่กันอยู่ของช่าง กวนหงหยุดนิ่ง ดวงตาทั้งคู่ไหววูบไปชั่วขณะ

“ไม่ครับ ตอนนี้หัวหน้าน้อยกำลังให้ความสนใจกับเรื่องของคุณหนูใหญ่ถัง ตอนนี้เรื่องที่หัวหน้าน้อยทำล้วนเกี่ยวข้องกับคุณ หนูใหญ่ถัง” ผู้ดูแลจ้งรีบอธิบายออกไปอย่างรวดเร็ว คำพูดของ ผู้ดูแลจังหยุดไปชั่วขณะ ใบหน้าที่เคร่งขรึมขึ้นเล็กน้อย “หัวหน้า มีอะไรไม่ถูกต้องหรือเปล่าครับ ? ”

“แต่ไหนแต่ไรอะเฉิงเป็นคนที่อยากรู้อยากเห็นมาโดยตลอด เขารู้อยู่แล้วว่าเรื่องของเฉิงโหรว โหรวนั้นมีพิรุธ แต่กลับไม่ไป ตรวจสอบ? “สายตาของชางกวนหงมองไปยังภาพวาดที่อยู่ตรง เบื้องหน้า ในขณะที่พูดประโยคนี้ แววตาก็เรียบนิ่ง มองไม่เห็น ความผิดปรกติใดๆ

“คุณหมายความว่าหัวหน้าน้อยน่าจะพอรู้อะไรมาบ้าง ? “ผู้ดู แลจังนึกประหลาดใจ น้ำเสียงที่สูงขึ้นโดยไม่รู้ตัว

“หัวหน้า แม้ว่าหัวหน้าน้อยจะทำตัวเหลวไหลไปบ้าง แต่เรื่อง สำคัญนั้นเขาก็แยกแยะได้ อีกทั้งเขาเองก็แยกแยะถูกผิดได้ เขา ไม่…..”ผู้ดูแลจังแอบหายใจเข้าลึกๆ และแก้ตัวให้หัวหน้าน้อย อย่างไม่รู้ตัว

ช่างกวนหงหันกลับมา มองไปที่ผู้ดูแลจัง ดวงตาฉายแวว ฉงน : “ฉันไม่ได้สงสัยเขา

“ห้า ? ถ้าอย่างนั้นเมื่อกี้หัวหน้าหมายความว่า? ” ผู้ดูแลจ้ง รู้สึกมึนงงสับสน แต่ก็รู้สึกโล่งใจอย่างเห็นได้ชัด หัวหน้าไม่ได้ สงสัยหัวหน้าน้อยก็ดีแล้ว หัวหน้าน้อยเป็นเด็กที่เขาเห็นมา ตั้งแต่เล็ก ตัวตนแท้ๆของหัวหน้าน้อยพวกเขาต่างก็รู้กันดี

หัวหน้าน้อยไม่มีทางทำอะไรที่ทำให้หัวหน้าเดือดร้อนแน่นอน


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ