ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน

บทที่ 444 อันนี้เป็นผลกรรมของคุณชายสามเย่เอง (1)



บทที่ 444 อันนี้เป็นผลกรรมของคุณชายสามเย่เอง (1)

ยิ่งไปกว่านั้นคุณนายเคยผ่านการฝึกฝนมาโดยเฉพาะได้ฟังมา

ว่าฝีมือยอดเยี่ยมมากทีเดียว

ฉะนั้น ชีวิตดวงน้อยๆของเลขาหลิวสงสัยจะไม่รอดเสียแล้ว

เย่ซื้อเฉินมองเลขาหลิวแวบหนึ่ง ถ้างั้นก็ผ่อนแรงของผมไปได้ มากเลย

เขายังไม่ได้คิดบัญชีที่เลขาหลิวดำเนินการเรื่องหย่าตอนเขา

ไปทํางานต่างถิ่นเลย

เลขาหลิวตกตะลึง ท่านประธานคิดจะถีบหัวส่งเหรอ? ทำไม ท่านประธานถึงทําได้ลงคออย่างนี้

“แต่ว่าผมรู้สึกว่าคุณนายเป็นคนมีคุณธรรมมากเลยนะครับ คุณนายน่าจะรู้ว่าใครเป็นต้นตอความคิด คอยบงการอยู่ข้าง หลัง ฉะนั้นหากคุณนายตื่นขึ้นมา

คนแรกที่จะฆ่าก็ไม่น่าจะเป็นผมนะครับ” เลขาหลิวเสริมอีกหนึ่ง ประโยคด้วยความข้องใจ ซึ่งขณะที่เลขาหลิวพูดคำนี้ออกมานั้น ในใจก็คิดว่ายังไงเสียก็ต้องตายอยู่ดี เขาจะไปกลัวอะไรอีก ยังมี อะไรที่ไม่กล้าพูดอีก

เชื่อเงินก้มหน้ามองเงินถั่วงที่อยู่ในอ้อนแขน เขารู้จักนิสัย ของเธอดี ฉะนั้นคําพูดของเลขาหลิวนั้นไม่ผิด หากเธอตื่นขึ้นมา จะคิดบัญชีก็คงต้องมาหาเขาเป็นแน่
แต่ทว่าเขายินดี เธออยากคิดบัญชียังไงเขาก็ยินดีทั้งนั้น เขายินดีให้เธอมาคิดบัญชีกับเขาอย่างนี้ตลอดไป หากเป็น เช่นนี้พวกเขาก็สามารถยื้อยุดกันไปมาได้ชั่วชีวิตแล้ว

เขาไม่อยากให้เธอหลบหน้าเขา ยิ่งไม่อนุญาตให้เธอไปจาก เขา

เขารู้ว่าในใจเธอไม่มีเขาอยู่ ฉะนั้นเขาจึงสรรหาสารพัดวิธีให้ ใจเธอมีเพียงเขาคนเดียว ถึงแม้จะไม่ใช่เพราะความรัก แต่เป็น อย่างอื่นก็ได้ ขอแค่ในสมองเธอคิดถึงแต่เขาก็พอแล้ว

แน่นอน ตอนนี้เขายังมีเรื่องสำคัญอยู่หนึ่งเรื่องที่จะต้องทำ

เย่อเงินพาเวิน วงไปยังห้องส่วนตัวที่ใช้โดยเฉพาะของ เขาที่โรงแรมหวนหยู ซึ่งเป็นห้องเดียวกับห้าปีก่อนเธอแอบบุก เข้ามาร่วมหลับนอนกับเขา

เรื่องราวห้าปีก่อนควรจะกระจ่างเสียที

เชื่อเงินวางเธอไว้บนเตียงอย่างอ่อนนุ่ม ริมฝีปากของเขาจูบ เบาๆที่ริมฝีปากของเธอ

บัดนี้ดวงตาทั้งคู่ของเธอได้ปิดลงอย่างสงบเงียบ ถึงแม้ตอนนี้ เธอได้แปลงโฉมเหมือนเมื่อก่อนแล้ว แต่ทว่าเยซื้อเฉินยังคงรู้สึก ว่าเธอสวยงามมากอยู่ดี เขาอดใจไม่ไหวจูบที่ริมฝีปากของเธอ ไปอีกหลายครั้ง

แต่ทว่า บัดนี้เยซื้อเฉินไม่กล้าทำอะไรที่เกินเลยไปกว่านี้
เขานึกถึงภาพที่เธอบ้าคลั่งหลังจากเมาเหล้า มุมปากก็อดไม่ ได้ จะยกขึ้นมา

ครั้งนี้เธอกลับนิ่งเงียบนอนมาตลอดทาง จนป่านี้แล้วยังไม่ตื่น แต่ไม่รู้ว่าต่อจากนี้จะเหมือนครั้งก่อนที่อึ้งทึ่งอย่างมีความสุข

อีกหรือไม่!!

เชื่อเป็นกำลังจินตนาการอยู่ เป็นถั่วนิ่งที่อยู่บนเตียงก็ลืมตา โตขึ้นมากะทันหัน บัดนี้เชื่อเงินจ้องมองเธอด้วยระยะอันใกล้ ชิด เธอลืมตาขึ้นกะทันหันเช่นนี้ เลยทำให้เชื่อเงินสะดุ้งตกใจ เป็นอย่างมาก

เขาพบว่าบัดนี้ดวงตาของเธอนั้นสว่างแจ่มชัดมาก ไม่เหมือน กับคนเมาเหล้าเลย

เขือเฉินหยุดชะงัก อะไรกันแน่ เมาแล้ว? หรือยังไม่เมา ดวงตาของเงินลั่วจิงชำเลืองมามองเยซื้อเฉิน จากนั้นก็หัวเราะ

ขึ้นมา

เมื่อเห็นใบหน้าที่หัวเราะลั่นของเธอ เชื่อเงินก็รู้สึกขนหัวลุก ขึ้นมากะทันหัน

บัดนี้เยซื้อเฉินไม่มีจริงๆว่าเธออยู่ในอาการเช่นไร คล้ายกับ เมา แต่ก็ยังคล้ายเป็นรู้สึกตัวอยู่

เชื่อเป็นกำลังครุ่นคิดดูอยู่ แต่จู่ๆเป็นลั่วถึงก็กระโดดขึ้นมานั่ง อยู่บนตัวเปอเงิน จากนั้นหมัดของเธอก็เหวี่ยงเข้าที่ตัวเขาอย่างรวดเร็ว “เขือเฉิน คุณมันสารเลว ฉันจะตีคุณให้ตายไปเลย

แรงของเธอนั้นไม่น้อยเลย อีกทั้งยังโดนจุดที่เจ็บปวดง่ายอีก ด้วย เธอชกอย่างต่อเนื่องอย่างไม่ยั้งมือ จนเยชื่อเฉินต้องเป่าลม ออกมาหนึ่งครั้ง

แต่เขาไม่ได้คัดค้าน ซึ่งไม่มีทางโต้กลับ เพียงแต่ขึ้นไปรัดเอว ของเธอให้แนบชิดเล็กน้อย เมื่อเป็นเช่นนี้เธอก็จะใช้แรงมากไม่ ได้ หมัดที่ชกเข้ามาก็จะไม่เจ็บมากเท่าไหร่

เบาหน่อย อย่าตีจนตัวเองต้องเจ็บตาม”เอเงินไม่ได้นึกถึง ความเจ็บปวดของร่างกายตน แต่เขาเป็นห่วงเธอที่ชกอย่างนี้ แล้ว มือของเธอก็คงจะต้องเจ็บน่าดู

เงินถั่วจึงลืมตาก็ซกอย่างนี้ เชื่อเงินคิดว่าบัดนี้เป็นลั่วจึงน่า จะหายเมาแล้ว

เธอคงจะโกรธที่เขาวางอุบายกับเธอก่อนหน้านี้ ฉะนั้นจึงได้ชก

เขา

ด้วยการกระทำก่อนหน้านี้ของเขา เธอก็สมควรโกรธอยู่ เขา ได้เตรียมใจไว้แต่แรกแล้ว

เงินถั่วนิ่งได้ฟังคำพูดของเขา หมัดมือที่ชกเขาก็ได้หยุดลง เธอราวกับกำลังพิจารณาอย่างตั้งใจ จากนั้นก็พูดอย่างตั้งใจว่า “อืม คุณพูดถูก มือของฉันเจ็บจริงๆด้วย”

เชื่อเงินตะลึงเล็กน้อย คิดไม่ถึงว่าเธอจะพูดเช่นนี้ ยิ่งรู้สึกถึง ความแปลกประหลาดในคำพูดของเธอ
ท่าทางในตอนนี้ของเธอไม่เหมือนกับหายเมาเลย น่าจะเป็น อาการหลังเมามากกว่า เพียงแต่ครั้งนี้กับครั้งก่อนช่างต่างกัน เหลือเกิน? ซึ่งครั้งก่อนเธอลืมตาขึ้นมาก็ยั่วยวนเขาไปต่าง ๆ นา ๆ อย่างอ่อนโยนและมีเสน่ห์

แต่ทำไมครั้งนี้ลืมตาขึ้นมาก็เริ่มลงมือดีขึ้นมาล่ะ?

เชื่อเป็นกำลังคิดอยู่ จู่ๆเป็นลั่วถึงก็ก้มหน้าลงมาเข้าใกล้ คอของเขา ริมฝีปากของเธอสัมผัสมาที่ผิวกายของเขา

ร่างกายของเยอเฉินแข็งทื่อ เธอจะทำอะไรอ่ะ?

จะจูบเขาเหรอ?

จะอึ้งทึ่งเต็มไปด้วยความสุขเป็นครั้งก่อนหรือเปล่า?

เพราะตอนนี้เธออยู่ในอาการมึนเมา ฉะนั้นเชื่อเงินรู้สึกว่ามี ความเป็นไปได้สูงที่เธอจะจูบเขาเหมือนกับครั้งก่อน…….

แต่ทว่าวินาทีต่อมา คอของเชื่อเงินก็ส่งสัญญาณความเจ็บ ปวดออกมา

เยซื้อเฉินได้สติขึ้นมาก็พบว่าเป็นถั่วนิ่งไม่ได้จูบเขา แต่กัดเขา ต่างหาก ซึ่งเธอกัดแรงมากจนร่างกายเขาต้องหดสะดุ้งด้วย

สัญชาตญาณ

เขาคิดว่าใกล้จะกัดจนเลือดไหลแล้ว

“ฉันไม่ใช้มือคุณ ฉันกับคุณดีกว่า อย่างนี้มือของฉันก็ไม่เจ็บ แล้ว และในเวลานี้เงินลั่วถึงก็เงยหน้าขึ้นมามองเขา พลางพูดอย่างดีอกดีใจ

เย่ซือเฉินตื่นตระหนกตกใจ จู่ๆ ก็รู้สึกเหมือนโดนฟ้าผ่า อย่างนี้ ต้องเรียกว่าอะไร ไข่ที่เขาว่าขุดหลุมฝังกลบตัวเองหรือเปล่า?

“ฉิงฉิง ไม่ต้องกัดได้ไหม? “เยซื้อเฉินอยากจะลองห้ามเธอด เธอกัดอย่างนี้สำหรับความเจ็บปวดทางกายก็ทนได้อยู่ แต่เธอ กัดแบบนี้ ฮอร์โมนในร่างกายของเขามีการตอบสนองเป็น โดย เฉพาะเวลาที่ริมฝีปากของเธอมาสัมผัสโดนผิวกายของเขา……..

“ไม่เอา ฉันจะกัด แต่ทว่าเวลานี้เป็นชั่วนิ่งอยู่ในอาการมึนเมา อยู่ บัดนี้เธอจึงดื้อรั้งเป็นพิเศษ คุณไม่ให้เธอทำอะไร เธอก็จะยิ่ง ทำเช่นนั้น

สิ้นเสียงของเงินลั่วจิง เธอก็ก้มหน้าใช้แรงกดบนร่างกายของ เยซือเฉินต่อ ซึ่งครั้งนี้เป็นชั่วนิ่งกัดลงบนบริเวณไหล่ของเยซื้อเงิน

ต่อมาเวิน วงก็เงยหน้าขึ้นมามองอีกครั้ง ขมวด ว ดวงตา ทั้งคู่มองไปยังเสื้อผ้าของเยซื้อเงินราวกับกำลังครุ่นคิดอย่าง ตั้งใจ จากนั้นก็เริ่มถอดเสื้อผ้าของเยีชื่อเงินกะทันหัน

เชื่อเงินเห็นการกระทำของเธอ ร่างกายก็แข็งทื่อ เธอคิดจะ

เงิน วฉิงถอดเสื้อเชิ้ตของเขาไปหนึ่งครั้ง แต่ก็ไม่สำเร็จ เธอจึง ได้ใช้แรงดึงกระชากจนกระดุมเสื้อเชิ้ตทั้งหมดของเขือเฉินหยุด ออก

เย่อเฉินตกตะลึงแบบขยับกายไม่ได้เลยทีเดียว
ครั้งก่อนเธอก็ถอดเสื้อของเขาเหมือนกัน แต่ครั้งก่อนเธอถอด อย่างอ่อนโยน ซึ่งต่างจากครั้งนี้ที่รุนแรงเป็นอย่างมาก

เธอดึงกระชากเสื้อเขาได้เพียงแค่ครั้งเดียว?

สถานการณ์เช่นนี้ต้องผู้ชายทำกับผู้หญิงไม่ใช่เหรอ? แต่ ทําไมถึงได้กลับกันกับเขาเช่นนี้นะ?


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ