บทที่ 811 ผลตรวจดีเอ็นเอคือหลักฐานที่ดีที่สุด (8)

“แค่ก แค่ก……..ทรงตัวหยางเกือบสำลักน้ำลายของตัวเอง ตาย กว่าจะได้สติกลับคืนมานั้นยากเย็นแสนเข็ญ

“ฉิงฉิง คุณว่าไงนะ? คุณว่าหัวหน้าองค์กรโกสต์ซิตี้เป็นตาแก่ หนังเหี่ยวหรือ? จากที่ผมได้ยินคนเล่าถึงหัวหน้าองค์กรโกสต์ซิตี้ ในอดีต เขาเป็นคนรูปหล่องดงาม กิริยาท่าทางสูงสง่า ความ สามารถน่าทึ่ง เป็นบุคคลดั่งเทพเซียนเลย ถ้าลองนับอายุดูแล้ว ตอนนี้หัวหน้าองค์กรโกสต์ซิตี้มีอายุแค่ประมาณห้าสิบปี วิ่งฉิง ขอถามหน่อยคุณกล้าพูดออกมาเต็มปากได้ยังไงว่าเขาเป็นตา แก่หนังเหี่ยว? “มู่หรงตัวหยางเคยได้ยินเรื่องราวของหัวหน้า องค์กรโกสต์ซิตี้มามากมาย ก่อนหน้านี้ก็เคยสืบค้นข้อมูลมาพอ สังเขป ดังนั้นเมื่อได้ยินคำพูดของเงินถั่วนิ่ง เขาก็คัดค้านสุดฤทธิ์ สุดเดช

“และเรื่องที่คุณบอกว่าเขาไม่แบ่งแยกผิดถูก ไม่รู้จักผิดชอบ ชั่วดี ค่าพวกนี้ก็เกินไปหน่อยนะ เขาเป็นถึงหัวหน้าองค์กรโกสต์ ซิตี้ ถ้าไม่แบ่งแยกชั่วดีจริงๆ จะดูแลองค์กรโกสต์ซิตี้ทั้งหมดได้ดี หรือ? “มู่หรงตัวหยางกล่าวพร้อมกับส่ายหัว สังคมภายนอกไม่ ค่อยเล่าเรื่องหัวหน้าองค์กรโกสต์ซิตี้มากนัก ทว่าไม่เคยมีข่าว เสื่อมโทรมมาก่อน เห็นได้ว่าหัวหน้าท่านนี้มีพลังนุภาพเพียงใด

“เป็นความหมายตามที่คุณบอกอย่างเห็นๆ ฉันแค่สรุปความ หมายของคุณเท่านั้นเอง เป็นลั่วนิ่งอดกระตุกมุมปากไม่ได้ เมื่อกี้มู่ทรงตัวหยางพูดอย่างนี้แท้ๆ เธอพูดผิดแล้วหรือ?

“ก่อนหน้านี้ผมบอกคุณว่าองค์กรโกสต์ซิตี้มีกฎระเบียบที่ เคร่งครัดมาก เรื่องที่ผมเล่าเมื่อกี้มันอยู่ภายใต้กฏของพวกเขา เพราะขอเพียงไม่ทำผิดกฏของพวกเขา ก็ไม่ถือเป็นการทำผิด มหันต์”ปลายสายอย่างทรงตัวหยางดวงตาเป็นประกาย จาก นั้นก็เสริมจุดสำคัญขึ้นมา

“เมื่อก่อนผมเคยได้ยินเรื่องเล่าของหัวหน้าองค์กรโกสต์ซิตี้มา บ้าง พูดตามตรง ผมรู้สึกเลื่อมใสเขามากเลย มู่หรงตัวหยาง กล่าวถึงหัวหน้าท่านนี้ ใบหน้าเผยความนับถือหลายส่วน

“คุณเคยเจอเขาหรือ? ถึงขั้นเลื่อมใสเลย? “เป็นลั่วจึงอด หัวเราะไม่ได้ หัวหน้าองค์กรโกสต์ซิตี้คนนี้ลึกลับซับซ้อน มีคน เคยเห็นเขาเพียงไม่กี่คน ใครจะรู้ว่าหน้าตาเขาเป็นเช่นไร?

ไม่ว่าจะอย่างไร หลังเธอได้ยินมู่หรงตัวหยางเล่าเมื่อกี้ เธอ รู้สึกไม่ค่อยดีต่อหัวหน้าองค์กรโกสต์ซิตี้เล็กน้อย

….ผมไม่เคยเห็น บุคคลระดับนั้น ไม่ใช่พวกเราอยาก พบเห็นก็เห็นได้นะ”มู่หรงตัวหยางเงียบไปสองวินาที จากนั้นก็ ถอนหายใจเบาๆ : “ถ้ามีโอกาส ผมก็อยากลองเจอหน้าเขาสัก ครั้ง”

“ดังนั้น หัวหน้าคนนั้นไม่เกี่ยวข้องอะไรกับพวกเราเลย สิ่งที่ พวกเราต้องทำในตอนนี้ก็คือติดต่อคนขององค์กรโกสต์ซิตี้ให้ ได้ก่อนเพื่อตรวจสอบเรื่องของถังหลินว่าเป็นอย่างไรกันแน่? เงินถั่วนิ่งได้ยินมู่หรงตัวหยางพูดถึงหัวหน้าองค์กรโกสต์ซิตี้ตั้งนาน ซึ่งเป็นลั่วจึงรู้สึกว่าไม่เกี่ยวข้องอะไรกับเธอเลยสักนิดเดียว ดังนั้นเธอรู้สึกว่าไม่มีประโยชน์อันใด

เป็นลั่วจึงรู้สึกว่าสิ่งสำคัญอันดับแรกก็คือตรวจสอบให้แน่ชัด ว่าคนที่โจมตีพวกเขาเป็นคนขององค์กรโกสต์ซิตี้หรือไม่?

“เรื่องครั้งนี้น่าจะเป็นฝีมือสมาชิกขององค์กรโกสต์ซิตี้ที่ประจำ อยู่ที่เมือง ดังนั้นพวกเราเริ่มลงมือตรวจสอบที่เมือง ก่อน เงินล้วงหรี่ตาขึ้น สีหน้าเผยความเคร่งขรึมหลายส่วน

“ฉิงฉิง ต้องทำอย่างนี้จริงๆ หรือ? “มู่หรงตัวหยางรู้สึกกังวล ใจเล็กน้อย หากเรื่องนี้ทำให้องค์กรโกสต์ซิตี้เคืองใจ ผลลัพธ์ ยากจะประมาณการณ์ได้เลย”

“ใช่ ได้แต่ทำอย่างนี้แล้วล่ะ”เป็นลั่วนิ่งตอบเสียงต่ำอย่างไม่ ลังเลสักนิด

“หากเรื่องนี้เป็นอย่างที่ฉันคาดเดา ถ้างั้นฉันกับเยซือเฉินก็ไม่ สะดวกติดต่อกับคนขององค์กรโกสต์ซิตี้โดยตรง ดังนั้นจึง ต้องการความช่วยเหลือจากคุณเป็นลั่วจึงรู้ดีว่าเรื่องนี้ต้อง กระทําการอย่างระมัดระวังและรอบคอบ หากคนขององค์กรโกส ซิตี้คิดจะโจมตีพวกเธอจริงๆ เธอกับเชื่อเงินก็ออกหน้าไม่ได้ เด็ดขาด

แน่นอนคนตระกูลถังก็ออกหน้าแทนไม่ได้ ขอเพียงผู้ที่มีความ ใกล้ชิดกับเธอก็ล้วนออกหน้าไม่ได้กันทั้งหมด

โชคดีที่ไม่มีคนรู้ว่าเธอกับมู่หรงตัวหยางมีมิตรไมตรีต่อกัน เรื่องนี้จึงได้แต่วอนขอความช่วยเหลือจากทรงตัวหยาง
เธอก็รู้ว่าช่วงนี้มทรงตัวหยางกลับไปที่บริษัทเวียดังกรุ๊ปมีธุระ มากมายต้องสะสาง แต่เรื่องนี้เป็นเหตุการณ์พิเศษ เธอไม่มี หนทางอื่นจริงๆ

“ได้ ผมหาวิธีติดต่อกับพวกเขาดู ช่วงนี้มีคนมาหาเรื่องผม พอดี พอดีเลยผมสามารถคนขององค์กร โกสต์ซิตี้ให้มาช่วย กำจัดคนน่ารังเกียจคนนั้น แม้นว่าก่อนหน้านี้มทรงตัวหยางจะ เป็นกังวลมาโดยตลอด แต่หลังจากเงินล้วฉิงตัดสินใจเสร็จแล้ว เขาก็รับปากอย่างรวดเร็วทันใจ

บัดนี้เขาจงใจพูดเช่นนี้ก็เพื่อไม่ให้เป็นถั่วนิ่งรู้สึกติดค้างต่อเขา

“อืม ติดต่อได้แล้วฉันค่อยปรากฏตัว ฉันจะดูสิว่าใครซักใยอยู่ เบื้องหลังกันแน่”เงินถั่วนิ่งเป็นนักจิตวิทยา เข้าใจความหมายขอ งมู่หรงตัวหยางดี ทว่าบัดนี้เธอไม่ได้พูดเปิดโปง เธอจบุญคุณ ของมู่หรงสือหยางครั้งนี้อยู่ในใจแล้ว

เงินลั่วนิ่งหรี่ตาขึ้นเล็กน้อย ไม่ว่าจะเป็นใครหน้าไหน เธอก็คง นั่งรอความตายไม่ได้ เธอจะดึงตัวผู้บงการอยู่เบื้องหน้าเอง

แน่นอน เธอไม่มีทางไปปฏิบัติเพียงลำพังหรอก พอถึงเวลานั้น เธอจะไปพร้อมกับเย่ชื่อเฉิน

หลังเงินถั่วนิ่งวางสายของมู่หรงตัวหยางแล้วก็หาเบอร์ของ เยซือเฉิน ก่อนจะโทรออกไป

เมื่อเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น ทางเยซื้อเฉินก็รับสายทันที : “ฉิงฉิง มีอะไร? ”
“คุณอยู่ไหน? “เงิน วถึงไม่ได้ตอบคำถามเขา แต่กลับตั้ง คำถามขึ้นมา

“ผมเคลียร์งานอยู่ที่บริษัทน้ำเสียงของเยซือเดินเรือรอยยิ้ม หลายส่วน ผู้หญิงของเขาโทรมาถามว่าเขาอยู่ไหน เหมือนจะเป็น ครั้งแรกนะ

อืม ความรู้สึกนี้ไม่เลวเลยจริงๆ!!

ถึงแม้เขาจะอยู่ในบริษัท แต่ก็ยังคงสืบเรื่องของถังหลินไปด้วย เช่นเดิม

“โอเค ฉันไปหาคุณเป็นลั่วนิ่งตอบหนึ่งเสียง จากนั้นก็วาง สาย

เยซื้อเฉินมองมือถือที่ถูกวางสาย มุมปากก็ยกขึ้นเล็กน้อย เธอ

รีบร้อนมาหาเขาก็เป็นครั้งแรกเช่นกัน

สองวันมานี้ เพราะคดีของถังหลิน ทำให้พวกเขายุ่งกับเรื่องหา เบาะแสกันทั้งคู่ ซึ่งเมื่อมีธุระก็จะติดต่อกันผ่านทางมือถือ ไม่มี เวลาเจอหน้ากันเลย

เธอมาหาเขากะทันหัน เป็นเพราะคิดถึงเขาหรือเปล่า?! เย่ซือเฉันคิดไปทางนี้ รูปเรเดียนบนมุมปากก็ยิ่งชัดเจนขึ้น เรื่อยๆ

แน่นอน เอเงินยังทายได้อีกว่าเธออาจจะพบอะไรบางอย่าง หากเป็นเช่นนี้ การที่เธอเจอเบาะแสแล้วก็รีบมาบอกเขา จุดนี้ก็ ทำให้เขาดีใจมากเช่นกัน
แสดงว่าตอนนี้เธอยิ่งเชื่อใจเขามากขึ้น ซึ่งพึ่งพาเขามากขึ้น

เดิมทีเป็นลั่วนิ่งก็อยู่ไม่ห่างจากบริษัทตระกูลเยกรุ๊ป ดังนั้นเธอ ใช้เวลาไม่นานก็มาถึงยังที่หมาย ตอนที่เป็นลั่วจึงเดินไปยังห้องโถง เธอถูกพนักงานสาวหน้า

เคาน์เตอร์ขวางไว้ ตึกใหญ่ของบริษัทตระกูลเย่กรุ๊ปไม่ใช่ใครก็

จะเข้าใจได้ตามใจชอบ

ประธานบริษัทตระกูลเย่กรุ๊ปก็ไม่ใช่ใครจะพบก็พบได้

“คุณคือคุณถึงหรือคะ? “ตอนนี้เป็นชั่วนิ่งไม่ได้อำพราง ใบหน้าที่แท้จริง พนักงานสาวจำเธอได้ตั้งแต่แวบแรก

“สวัสดีค่ะคุณถัง ไม่ทราบว่าคุณได้นัดกับประธานของพวกเรา ล่วงหน้าไหมคะ? “พนักงานสาวหน้าเคาน์เตอร์จำเธอได้ ท่าทาง ก็กลายเป็นสุภาพเป็นพิเศษ

“เมื่อกี้ได้โทรคุยกันไว้แล้ว” เธอแค่ทำตามหน้าที่เป็นชั่วนิ่งจึง ไม่ทําให้เธอลำบากใจอยู่แล้ว