บทที่ 372 นางฟ้าเงินเก่งเกินไปแล้ว ปลาติดเบ็ดแล้ว (2)

เย่ชื่อเฉินเชื่อใจผู้หญิงคนนี้ขนาดนี้?

“ไม่นะคะ เขาไปไหนก็พาฉันไปด้วย อันที่จริงฉันก็ไม่รู้เรื่อง พวกนี้หรอกค่ะ ไม่อยากจะวิ่งไปทั่วกับเขา มันเหนื่อยเกินไป แต่ เขาก็ยังอยากจะพาฉันไปมาก” คำพูดพวกนี้เป็นถั่วถึงส่วนพูด ความจริง ปกติเธอก็เคยบ่นเรื่องนี้กับเยซื้อเฉิน แต่ตอนนี้ที่พูด กับคุณปู่เย่แบบนี้แน่นอนว่ามีอีกนัยหนึ่ง

เธออยากให้คุณปู่เย่รู้ว่าเยซื้อเฉินไว้ใจเธอและไม่ปิดบัง

อะไรเธอ

ขอเพียงเท่านี้เรื่องก็จะยิ่งราบรื่น

อันที่จริง เธอรู้สึกว่าเยซื้อเงินแทบจะไม่ได้ตั้งแง่อะไรกับเธอ

เลย

คุณปู่เย่หงุดหงิดใจเล็กน้อย แบบนี้ก็ชัดเจนว่าเชื่อเงิน ไว้ใจเธอ ผู้หญิงคนนี้ไม่รู้ความแถมยังกลัวเหนื่อย?

เย่ซื้อเฉินปิดเรื่องพวกนี้จากเขามาตลอด เขาไม่รู้เรื่องอะไร

เลย

เขามองเงินถั่วถึงแล้วถามขึ้นอย่างไม่ค่อยสบายใจนัก “ช่วงนี้เขาเดินทางด้วยเรื่องธุรกิจส่วนตัวงั้นเหรอ?”

“อืม สามีหนูบอกว่า บริษัทตระกูลเยกรุ๊ปเองนั้นก็ไม่ใช่ของเขา ดังนั้นสามีของหนูบอกว่าเขาไม่จำเป็นต้องเสียเวลาให้กับ บริษัทตระกูลเก๋กรุ๊ป สู้ทุ่มแรงกายและเวลาให้กับธุรกิจของตัว เองจะดีกว่า” นาทีนี้เป็นถั่วจึงค่าก็สามีสองคำก็สามีของฉัน เธอ เรียกอย่างสนิทสนม

ตอนนี้คุณปู่เย่มั่นใจแล้วว่าเยซื้อเฉินไม่มีเรื่องปิดบัง เป็นลั่วถึง ดังนั้นเป็นชั่วนิ่งพูดอะไรเขาก็เชื่อหมด นับประสาอะไร เมื่อสิ่งที่เป็นลั่วจึงพูดนั้นสมเหตุสมผล

ถ้าหากว่าเป็นเขาแล้วตัวเองมีธุรกิจมากมายขนาดนั้น ก็คง ไม่มีทางจะไปเสียเวลาไปจัดการกับบริษัทที่ไม่ได้เป็นของตัวเอง

ใครจะไปยอมทำเรื่องที่เสียเวลาเปล่ากันล่ะ

ดังนั้นที่เย่ซื้อเฉินพูดว่าไม่ต้องการบริษัทตระกูลเยกรุ๊ปคงจะ ไม่ใช่เรื่องล้อเล่นแต่เป็นความจริง

ถึงแม้ว่าคุณปู่เย่จะลังเลเรื่องวางมือมาตลอดแต่ในใจก็รู้ดี ว่าต่อให้เขาออกหน้า เขาเองก็ไม่สามารถบริหารบริษัทตระกูลเ กรุ๊ปในตอนนี้ได้แล้ว ถ้าไม่มีเยซื้อเฉิน เกรงว่าบริษัทเอกรุ๊ป คงจะอยู่ได้อีกไม่นาน

“อันที่จริง ฉันเองก็ไม่ใช่ว่าไม่อยากจะยกบริษัทให้เขา เพียง แต่ไม่กี่วันก่อนเขาโอนหุ้นบริษัทตระกูลเยกรุ๊ปให้… คุณปู่เย่ห ตาเล็กน้อยและดูเหี้ยมโหด และหยุดพูดกลางคัน

นี่คือเรื่องที่คุณปู่เย่เป็นกังวลมากที่สุด แท้จริงแล้วเขาไม่ อยากบอกเรื่องนี้กับเงินถั่วนิ่งเลย ในตอนนี้ในใจเขาช่างสับสน เหลือเกิน จึงได้โพล่งออกมา
ถึงแม้ว่าคุณปู่เยะจะพูดไม่หมด แต่เป็นลั่วจึงกลับเข้าใจได้

เมื่อหลานวันก่อนเอเงิน โอนหุ้นบริษัทตระกูลเยกรุ๊ปใน มือเขาให้คนอื่น? เรื่องนี้เธอไม่รู้เรื่องเลยจริง ๆ

ทำไมเชื่อเงินจะต้องโอนหุ้น ในมือตัวเองให้คนอื่นในเวลา นี้ด้วย? เย่ชื่อเฉิน โอนหุ้นไปให้ใครกัน?

เป็นลั่วนิ่งเห็นคุณปู่เพูดเรื่องนี้ขึ้นมาแล้วดูเหี้ยมโหดและ เกลียดชัง แต่ดูแล้วเห็นได้ชัด ๆ เลยว่าคุณปู่เย่องจะเกลียดคน คนนั้นมาก

จู่ ๆ เป็นลั่วถึงก็คิดถึงเพิ่งโร่ถึง เชื่อเฉิงจะโอนหุ้นของเขา

ให้เพิ่งโร่ถึงหรือเปล่านะ?

ถ้าหากในสถานการณ์แบบนี้เยซื้อเฉินโอนหุ้นในมือให้เพิ่ง โร่ถึง เช่นนั้นคุณปู่เย่ก็จะยิ่งมั่นใจที่จะไม่ยกบริษัทตระกูลเยีกรุ๊ป ให้เย่อเฉิน

เยซื้อเฉันคิดอะไรของเขาอยู่นะ?

แต่ว่าเงินลั่วนิ่งเห็นถึงแม้คุณปู่เย่จะดูเกลียดชังแต่กลับมอง เห็นความปรีดา

จะพูดให้ชัดก็คือถึงแม้ว่าเยซื้อเฉินจะเปลี่ยนโอนให้แล้วแต่ อีกฝ่ายก็ไม่รับ

ดวงตาของเงินถั่วงกะพริบและพูดช้าๆตามการคาดเดาใน ใจของเธอ: “เขาโอน อีกฝ่ายก็ต้องอยากได้ถึงจะโอเค”
ทันใดนั้นดวงตาของคุณปู่เย่ก็เป็นประกาย ใช่สิ เชื่อเงิน โอนหุ้นให้ผู้หญิงคนนั้น ผู้หญิงคนนั้นไม่มีทางรับแน่

ในตอนที่ผู้หญิงคนนั้นออกจากตระกูลเย่ไปเธอได้สาบานว่า จะไม่มีทางรับอะไรจากตระกูลเยอีก

ผู้หญิงคนนั้นรักษาคำพูดมาตลอด ดังนั้นเขาจึงไม่ต้องเป็น กังวลว่าสิ่งนี้จะเป็นปัญหา

“เขาไม่ปิดเธอแม้แต่เรื่องของเธอด้วยซ้ำ” ดวงตาของคุณปู่ เหรี่ลงเล็กน้อยมีความอันตรายและเย็นชาไม่น้อย แต่เมื่อเขา มองไปที่เป็นลั่วจึงกลับซ่อนความสับสนเอาไว้

เยซื้อเฉินบอกแม้กระทั่งเรื่องของคนคนนี้กับเธองั้นเหรอ? เห็นได้ชัดว่าเยซือเงินนั้นเชื่อใจเป็นชั่วนิ่งในระดับหนึ่งเลยทีเดียว

เงินถั่วนิ่งไม่รู้ว่าคนที่คุณปู่เย่พูดถึงเป็นใคร แต่ปฏิกิริยาของ คุณปู่เย่กลับทำให้เป็นลั่วจึงมั่นใจ คนคนนั้นไม่เพียงแต่จะไม่เคย

ต้องการหุ้น และไม่มีทางจะต้องการในอนาคตด้วย

เงินถั่วนิ่งจู่ ๆ ก็รู้สึกขึ้นมาว่าคนที่เชื่อเงิน โอนหุ้นบริษัทตระ กูลเยกรุ๊ปให้อาจจะไม่ใช่เพิ่งโร่ถึง เพิ่งโร่ถึงอาจจะรับไว้

ดังนั้นคนคนนั้นคงจะไม่ใช่เพิ่งโร่ถึง

ยิ่งกว่านั้นคำพูดของคุณปู่เยฟังดูแปลก ๆ เป็นลั่วจึงแอบ รู้สึกว่าคนคนนี้จะต้องเป็นคนที่มีความสนิทชิดเชื้อกับเย่ซื้อเงิน

แต่ว่าตอนนี้นั่นไม่ใช่ประเด็นหลัก ประเด็นหลักตอนนี้คือ ช่วยเยซือเงินให้ได้มาซึ่งหุ้นของบริษัทตระกูลเยกรุ๊ปเสียก่อน
“เดิมทีตระกูลเงินก็แทบจะล้มละลายเต็มที่ เชื่อเงินก็ใช้ เงินของตระกูลเย่ช่วยเหลือตระกูลเงินไว้เสมอ” เพียงแต่ว่าใน เวลานี้

จู่ ๆ คุณปู่เย่ เปลี่ยนหัวข้อสนทนาไป

เป็นลั่วจึงได้ยินสิ่งที่คุณปู่เพูดแล้วก็ยิ้มขึ้นทันที “ถ้าสามี ของหนูจะช่วยตระกูลเงินอาจจะไม่ต้องใช้เงินของตระกูลเยก็ได้ ค่ะ ด้วยความสามารถของสามีหนู เงินที่เสียไปมันจะทำกำไร กลับมาได้มากกว่าเท่าตัว ดังนั้นจึงยอมใช้เงินของตัวเอง

“แก แก แก” คุณปู่เย่หงุดหงิดและจ้องเงินถั่วงด้วยแววตา ถมึงทึง: “แกมันแน่

เป็นลั่วจึงยิ้มและไม่พูดอะไร แค่นี้ก็แน่แล้วเหรอ? คุณปู่เย่ยัง ไม่เคยเห็นเวลาเธอเป็นคนดุร้ายจริง ๆ เสียหน่อย

คุณปู่เย่ใคร่ครวญ จากนั้นก็หยิบสัญญาฉบับหนึ่งออกมา จากตู้เซฟ เขาเซ็นชื่อและลงตราประทับเอาไว้ แล้วโยนลงตรง หน้าเป็นถั่วนิ่ง: “ฉันจัดการเรียบร้อยแล้ว เธอเอาไปให้เยซื้อเงิน

ในตอนแรกคุณปู่เย่เข้าใจว่าที่เชื่อเงินพูดว่าไม่ต้องการ บริษัทตระกูลเยกรุ๊ปนั้นเพียงแค่ต้องการประชดเขาเท่านั้น แต่ ตอนนี้เขารู้แล้วว่าเชื่อเงินไม่ต้องการมันจริง ๆ

คุณปู่เย่เข้าใจนิสัยของเยซือเฉินดี ในเมื่อเยซือเงินไม่อยาก ได้มันจริง ๆ แล้ว ต่อให้เขามอบให้ตอนนี้ เชื่อเงินก็ต้องปฏิเสธ แน่ ดังนั้นจึงจะต้องผ่านทางเดินวง
เย่ซื้อเฉินเชื่อใจเป็นลั่วถึงขนาดนั้นจะต้องให้ความสำคัญกับ เป็นลั่วถึงมากแน่นอน ดังนั้นเรื่องนี้ให้เป็นถั่วงออกหน้า ยังจะ พอทำให้มีความเป็นไปได้ที่เชื่อเงินจะยอมรับ

ด้วยเรื่องที่เกิดขึ้นที่ตระกูล ก่อนหน้านี้ คุณปู่เย่จะทำกับ เงินล้วจึงเป็นเด็กโง่ต่อไปไม่ได้อีกแล้ว

“เขาไม่ได้เดินทางไปทํางานหรอกเหรอ? เธอเองก็ไปช่วย งานเขาที่บริษัทได้แล้ว เขาเชื่อใจเธอขนาดนั้น เรื่องเล็กแค่นี้คง ไม่เป็นปัญหาหรอก” ครั้งนี้กลับเป็นคุณปู่เย่รีบร้อน เขากลัวจริง ๆ ว่าถึงเวลานั้นเชื่อเงินจะปฏิเสธ

มนุษย์เราก็แบบนี้ อะไรที่อยู่ตรงหน้าก็ไม่เคยเห็นค่า แต่เมื่อ กำลังจะหรือใกล้จะสูญเสียมันไปแล้วถึงเพิ่งคิดได้แล้วฉุดรั้งเอา

ไว้

เงินถั่วนิ่งรีบรับเอกสารมาและเปิดดู คุณปู่เยโอนหุ้นทั้งหมด หกสิบเปอร์เซ็นต์ให้กับเยซื้อเฉิน เขาจะเหลือหุ้นอยู่เพียงสิบ เปอร์เซ็นต์ คงจะเหลือไว้ให้เยซือฉุนและนี่ก็ถือเป็นเรื่องปกติ

ทั้งหมดนี้ถือว่าราบรื่นมาก มากกว่าที่เธอคาดการณ์ไว้มาก มากเลยทีเดียว

เธอช่วยเยซื้อเฉินให้ได้หุ้นของบริษัทตระกูลเย่กรุ๊ปได้แล้ว ขั้นต่อไป…