ตอนที่ 133 เซอร์ไพรส์ไม่ขาดสาย (4)

ครั้งนี้เธออยากจะดูว่าเฉียวหยูหนานจะทำอย่างไร ในสถานการณ์อย่างนี้เฉียวหยูหนานอยากจะปิด ปมด้อยยังไงก็คงจะยากหน่อย….

ฉู่หลิงเอ่อมองเฉียวหยูหนาน สีหน้าแสดงความสม น้ำหน้าอย่างไม่ปิดบัง

ขณะนี้เฉียวหยูหนานเคร่งเครียดจนไม่รู้จะทำ อย่างไรแล้ว สี่ปีมานี้เธอใช้ภาพการออกแบบจากเล่ม นั้นมาโดยตลอด เวลาผ่านไปตั้งนานเธอกลับไม่มีผล งานการออกแบบที่เข้าท่าเลยสักชิ้นเดียว

เธอจมอยู่แต่ในบ้านหลายวันก็ไม่สามารถ ออกแบบภาพที่เข้าท่าได้สักภาพหนึ่ง ยิ่งไม่ต้องพูดถึง ตอนนี้?

เฉียวหยูหนานรู้ดีว่าเธอไม่สามารถออกแบบผล งานที่ดีได้ในขณะนี้ ถ้าเกิดถึงเวลาแล้วเธอยังไม่ สามารถออกแบบผลงานที่ดีออกมา จะทำให้คนอื่น สงสัยกับทุกสิ่งที่ผ่านมา

เธอไม่มีทางที่จะให้เรื่องอย่างนี้เกิดขึ้นได้

เฉียวหยูหนานได้ไอเดีย จึงหลับตาแล้วเอียงตัวล้ม ลงไป เห็นได้ชัดว่ากำลังจะแกล้งเป็นลม

แต่ฉู่หลิงเอ่อก็จับตาดูเธอตลอด เห็นการกระทำของเฉียวหยูหนาน ฉู่หลิงเอ๋อก็รีบไปหาเฉียวหยูหนาน ประคองเฉียวหยูหนานไว้และยังหยิกที่เอวของเฉียวห ยูหนานแรงๆอีกด้วย

จากที่เฉียวหยูหนานคิดจะแกล้งเป็นลมก็ต้องร้อง ด้วยความเจ็บปวดออกมา จึงจำเป็นต้องลืมตาขึ้น

“ไอ้ชาติชั่วเฉียว….เคุณเฉียว คุณไม่เป็นอะไรใช่ ไหมค่ะ? “ฉู่หลิงเอ๋อฝืนปรับน้ำเสียง แสร้งทำเป็นเป็น ห่วงจนตัวเธอก็รู้สึกได้ว่าไม่จริงใจ

“ฉันไม่เป็นอะไรค่ะ ขอบคุณคุณมากค่ะ”ขณะนี้ เฉียวหยูหนานเกลียดฉ่หลิงเอ่อเข้ากระดูก แต่เธอ จำเป็นที่จะต้องยิ้มขอบคุณเธอ

“ถ้าเคุณเฉียวไม่เป็นอะไร ก็เริ่มออกแบบได้เลย ค่ะ”ฉู่หลิงเอ๋อช่วยเฉียวหยูหนานเอากระดาษกับ ปากกามา และบีบให้เธอนั่งลงที่เก้าอี้

อยากจะแกล้งสลบแล้วผ่านไป มีฉู่หลิงเอ๋ออยู่ ทั้งคน เฉียวหยูหนานอย่าได้คิดเตลิดไปไกลเชียว

วันนี้มีฉากที่ตื่นเต้นอย่างนี้ มีหรือที่จะให้จบลง อย่างง่ายๆ

เลขาหลิวเห็นก็ทิ้งเลย เมื่อกี้อยู่หน้าประตูเห็นท่าที ที่ไม่ดีของฉู่หลิงเอ่อต่อเฉียวหยูหนาน

ตอนนั้นฉู่หลิงเอ๋อยังพูดอยู่เลยว่าจะตีเฉียวหยู หนาน ทำไมตอนนี้เธอถึงได้เป็นห่วงเฉียวหยูหนาน ขึ้นมากะทันหันล่ะ?
นี่มันปกติไหม? นี่มันสมเหตุสมผลไหม?

ฉู่หลิงเอ๋อบีบให้เฉียวหยูหนานนั่งลงที่เก้าอี้ก็ไม่ได้ เดินจากไป เธอยืนมองเฉียวหยูหนานอยู่ข้างๆ

ถ้าไม่รู้คนอื่นอาจเข้าใจว่าเป็นกรรมการเฝ้าดูแล

เลขาหลิวมองฉู่หลิงเอ๋อด้วยสีหน้ามึนงง นี่มันเกิด อะไรขึ้น? เธอยืนอยู่ตรงนั้นทำไม?

เลขาหลิวอยากจะเตือนฉู่หลิงเอ๋อว่า หลังจากสอง ชั่วโมงผ่านไปเธอก็ต้องส่งผลงานด้วย เธอเป็นตัวแทน ของบริษัทเวินซื่อกรุ้ปนะ

แต่เย่ซื้อเฉินกลับส่งแววตาให้เลขาหลิวว่าให้เลขา หลิวเฝ้ามองดูสถานการณ์ไปก่อน

มุมปากของเย่ซื่อเฉินยกขึ้นเล็กน้อย นักออกแบบ

ที่เป็นตัวแทนของบริษัทเวินซื่อกรุ้ปไม่สนใจงานในมือ ของตนเอง แต่กลับตั้งใจคุมคนอื่น นี้เป็นที่ยิ่งอยู่ยิ่งน่า สนใจขึ้น! ! คนอื่นก็มองฉุหลิงเอ่ออย่างมึนงง แต่คนของ

บริษัทตระกูลเย่กรุ้ปไม่ได้สนใจ พวกเขาจึงไม่ได้พูด

อะไร

ตอนนี้ฉู่หลิงเอ่อไม่ได้เริ่มทำอะไร พวกเขาก็จะมีคู่ แข่งน้อยลงไปอีกหนึ่งคน มันเป็นเรื่องที่ดีสำหรับพวก เขา

“พี่ซือเฉิน ฉันรู้สึกไม่สบายกะทันหัน เวียนหัวมาก เลยค่ะ”ตอนแรกเฉียวหยูหนานก็ออกแบบไม่ได้อยู่แล้วตอนนี้มีฉู่หลิงเอ๋อมาจ้องมองอยู่ก็ยิ่งไม่สามารถลงมือ ทำได้

เฉียวหยูหนานรู้ว่าตอนนี้ต้องหาข้ออ้างออกไป ถึง แม้จะเสียโอกาสร่วมทำงานกับบริษัทตระกูลเย่กรุ้ป ของครั้งนี้ไป แต่เธอก็ต้องรักษาชื่อเสียงของเธอ และ ความภาคภูมิใจเอาไว้

“เวียนหัวเหรอค่ะ? มาค่ะ ฉันช่วยคุณนวดค่ะ เป็น ฝีมือถ่ายทอดมาจากพรรบุรุษเลยนะคะ รับรองว่าพอ นวดแล้วจะหายเป็นปริดทิ้งแน่นอนค่ะ” แต่เฉียวหยู หนานเพิ่งพูดเสร็จ คนที่ยืนอยู่ข้างๆอย่างฉู่หลิงเอ่อก็ ยื่นมือเข้ามา ช่วยเธอนวดขมับ

กิริยาท่าทีที่ขยันขันแข็งก็ไม่มีใครอื่นแล้ว

ฉู่หลิงเอ๋อมองเฉียวหยูหนานหัวเราะด้วยความ ชอบใจ อยากจะหาเหตุผลหลบหนีต่อหน้าฉู่หลิงเอ๋อ ไม่มีทาง! !

ทุกคนกลับตกตะลึงตาค้าง นี่มันเกิดอะไรขึ้น นัก ออกแบบของบริษัทเวินซื่อกรุ้ปกำลังจะทำอะไรกัน แน่?

“ร่างกายของฉันไม่แข็งแรงมาตั้งแต่เด็ก ฉันมีโรค ใจสั่น หลิงเอ่อ คุณอย่าแตะต้องตัวฉันเลย ฉันกลัวว่า อาการของฉันกำเริบขึ้นมาจะทำให้คุณเดือดร้อน ได้” เวลานี้เฉียวหยูหนานถูกฉู่หลิงเอ่อเล่นงานจนจะบ้า คลั่งไปแล้ว เธอแค่อยากออกไป เธอสละสิทธิ์ก็มีผลดี ต่อบริษัทเวินซื่อกรุ๊ป
ฉู่หลิงเอ่อทำไมถึงมารั้งเธอเอาไว้อีกนะ?

หรือเป็นเพราะมู่หรงดัวหยางได้พูดอะไรกับญู่หลิง เอ่อแล้ว? หรือฉู่หลิงเอ่อรู้เรื่องนั่นแล้ว?

เฉียวหยูหนานยิ่งคิดก็ยิ่งตกใจกลัวจนเกือบจะ

เป็นลมจริงๆแล้ว

ฉู่หลิงเอ่อได้ยินคำพูดของเฉียวหยูหนาน ก็ยิ้ม อย่างสดใส จะขู่ใคร? ฉู่หลิงเอ๋ออย่างเธอมีหรือจะ กลัว?

ช่างตลกเสียจริง! !

“ไม่เป็นไรค่ะ ถ้าขึ้นขนาดคุณตายฉันจะไปเป็น เพื่อน ฉันยินดีค่ะ”ฉู่หลิงเอ๋อตบหลังเฉียวหยูหนานด้วย ท่าที่มาดเข้ม หลังจากที่ฉู่หลิงเอ๋อถูกตบที่หลังก็ไอ ออกมา

ลงมือหนักมาก!!

คนอื่นได้ยินคำพูดของฉู่หลิงเอ๋อ รู้สึกว่ามีความ วุ่นวายเกิดขึ้นแน่ๆ นี่มันเป็นเรื่องอะไรกัน?

ชั่วขณะนั้นทุกคนต่างลืมหน้าที่หลักของตนเอง

จ้องดูฉากที่น่าสนใจระหว่างฉู่หลิงเอ๋อกับเฉียวหยู หนาน “เคุณเฉียว ยังเวียนหัวอยู่ไหมค่ะ? “ฉู่หลิงเอ๋อ

ถามด้วยน้ำเสียงที่เป็นห่วงและอ่อนโยน มือที่กดบน

ศีรษะของเฉียวหยูหนานแอบนวดแรงๆ
“ดีขึ้นมากเลยค่ะ ขอบคุณค่ะ”เฉียวหยูหนานรู้สึก ปวดจนหน้าบูดหน้าเบี้ยว เวลานี้เธออยากจะคว้าตับไต ไส้พุงของฉู่หลิงเอ๋อออกมา แต่เธอจำเป็นจะต้องทนไว้

ฉู่หลิงเอ๋อพยักหน้าด้วยความพอใจ หยุดการนวด ลง แล้วยืนกลับไปที่เดิม แน่นอนว่าเธอยืนอยู่ที่ข้างๆตัว ของเฉียวหยูหนานเหมือนเดิม ราวกับไม่มีวี่แววว่าจะ จากไป

LEGO ต่อมาเฉียวหยูหนานล้มตัวไว้อยู่บนโต๊ะ ร่างกาย กระตุกปากพ่นฟอกขาวๆออกมา

ฉู่หลิงเอ่อมองเฉียวหยูหนานกระพริบตารั่วๆ

ให้มันได้อย่างนี้สิ! !

อย่างนี้ก็ได้เหรอ? เล่นเสียสมจริงเชี่ยว! ! คนนี้ไม่ไปเล่นละคร ไอ้สัตว์เอ้อเสียดายว่ะ! !

ท่าทีครั้งนี้ของเฉียวหยูหนานเร็วมา และ เหตุการณ์อย่างนี้มันน่ากลัวมาก ฉี่หลิงเอ๋อกำลังคิดจะ ทำอย่างไรให้เฉียวหยูหนานกลับสู่สภาพเดิมอยู่นั่น

“เร็วค่ะ เร็ว ส่งเคุณเฉียวไปที่โรงพยาบาลเลย ค่ะ”เลขาหลิวพุ่งเข้าไปอย่างรวดเร็ว ประคองเฉียวหยู หนานออกไป จากนั้นก็ให้คนไปส่งเฉียวหยูหนานที่โรง พยาบาล

สีหน้าของฉู่หลิงเอ่อเคร่งขรึมอย่างเห็นได้ชัดเจน รู้สึกหดหูใจ คิดไม่ถึงว่าจะให้เฉียวหยูหนานหนีรอบไป ได้อารมณ์เสียจริงๆ ! !
“คุณฉู่ อย่าเพิ่งตกใจค่ะ รีบวาดภาพออกแบบเร็วๆ เถอะค่ะ เดี๋ยวก็ต้องส่งแล้ว “หลังจากที่เลขาหลิวกลับ มาเห็นสีหน้าของฉู่หลิงเอ๋อเหมือนกำลังปวดใจอย่าง มาก เธอหยุดชะงักแล้วเตือนด้วยความหวังดี

“อ่า? “ฉู่หลิงเอ่อจึงได้รู้สึกตัว วันนี้เธอไม่ใช่ผู้เข้า ชมที่ไม่เกี่ยวข้องอะไร แต่เป็นคนที่อยู่ในสถานการณ์ เวลานี้มีบางสิ่งบางอย่างที่เธอจะต้องเผชิญหน้า! !

เธอก็ต้องออกแบบผลงานมาหนึ่งภาพในระยะ เวลาสองชั่วโมงนี้ ! !

มันเหมือนจะเอาชีวิตเธอให้ได้เลย! !

วิธีนี้ของเย่ซื่อเฉินมันโหดจริงๆ! ตอนนี้ใครจะมาช่วยเธอได้นะ?