ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน

บทที่ 683 เด็กทั้งสองคนไปพบพ่อ (1)



บทที่ 683 เด็กทั้งสองคนไปพบพ่อ (1)

“หมายความว่ายังไง? คุณหมายถึงฉันไล่พวกเขาไปแล้ว พวก เขาจะมาอีกเหรอ? อีกทั้งยังเรียกว่าน้ำใจของเยซือเฉินอีก? ดวงตาท่านย่าถังกะพริบรัวๆ รู้สึกสับสนอีกครั้ง

“ผมเดาว่าเย่ซือเฉินพูดถึงเรื่องนี้รุนแรงมาก ไม่เช่นนั้นพวก เขาคงไม่มาขอขมาเร็วอย่างนี้หรอก เยเฉินทำอย่างนี้ก็เพื่อช่วย ฉิงฉิงระบายความขมขื่นนะ ดังนั้นเรื่องนี้จะจบง่ายๆอย่างนี้ได้ ไง? “ไม่ชมไม่ได้แล้วว่าท่านถังเดาแม่นมาก เกือบตามพยาธิ ตัวกลมในท้องของคุณชายสามเย่ทันแล้ว

“ถือว่าไอ้เด็กคนนี้ยังมีสามัญสำนึกอยู่บ้างครั้งนี้ท่านย่าถัง รู้สึกพึงพอใจมาก

“แน่นอน เชื่อเงินทำอย่างนี้ ไม่เพียงแต่ช่วยฉิงฉิงระบาย ความอัดอั้นตันใจ ยังให้คุณมีโอกาสระบายอารมณ์ได้อีกด้วย นะ”ท่านถังมองท่านย่าถัง มุมปากพลางยกขึ้น

“ก็ใช่อยู่ ฉันจะถือโอกาสนี้ระบายให้หมด หลายวันที่ผ่านมานี้ ฉันปวดหัวจะตายอยู่แล้ว ท่านย่าถังไม่เกรงใจเลยสักนิด คนอื่นได้ยินคำพูดของท่านก็อดหัวเราะไม่ได้

มุมปากของเด็กน้อยถังจื่อโมยกขึ้นอีกครั้ง ดูท่าเยซื้อเงิน ปฏิบัติกับคุณแม่ไม่เลวเลย

หรือเขาควรพาน้องสาวไปพบเชื่อเฉินจริงๆ?
“ขออภัยด้วยครับ คุณนายพวกเราแจ้งมาว่าวันนี้ไม่รับแขก ครับ พวกท่านกลับเถอะครับ นอกประตูใหญ่บ้านตระกูลถัง พ่อ บ้านไล่คนอย่างสุภาพ

“พวกเรามากันแล้ว ทำไมเธอถึง…….”คุณปู่เย่ได้ยินสีหน้าก็ เปลี่ยนไป และอดเสียงดังไม่ได้

คุณย่าเย่รีบดึงเขาไว้

“งั้นพวกเราก็ไม่รบกวนแล้ว ของพวกนี้เป็นน้ำใจเล็กๆน้อยๆ ของพวกเรา รบกวนคุณพ่อบ้านเอาเข้าไปด้วยค่ะ”คุณย่าเย่รู้ดีว่า พวกเขาไม่มีคุณสมบัติแข็งข้อกับตระกูลถัง

“พวกท่านนำของขวัญกลับไปเถอะครับ คุณนายแจ้งมาว่า ตระกูลถังของพวกเราไม่ได้ขาดสนอะไรเลยครับ พ่อบ้านไม่มี ทางรับของขวัญพวกนี้เด็ดขาด

ตระกูลถังของพวกเขาไม่ใช่พวกชั้นต่ำที่ละโมบโลภมาก

ไล่คนไปแล้ว แต่กลับรับของไว้ หากเรื่องนี้แพร่ออกไปจะไม่น่า ฟังขนาดไหนเชียว

“คุณพ่อบ้านค่ะ คุณช่วยพวกเราหน่อยนะคะ พวกเราตั้งใจ มา……..หน้าคุณย่าเยก็เปลี่ยนเล็กน้อย แต่ท่านยังคงพยายาม

พูดดีๆเข้าไว้

ทว่าพ่อบ้านกลับให้คนปิดประตู ปล่อยให้พวกเขาอยู่ด้าน นอก

“พวกเขาเกินไปแล้ว”สีหน้าคุณปู่เย่มืดครึ้มทันตา
“พอแล้ว กลับไปก่อน วันหลังค่อยมาใหม่ คุณย่าเย่รู้ว่าเวลานี้ ต้องอดทนอย่างเดียว เพราะอนาคตอเฉินของพวกเขายังต้อง สู่ขอคุณหนูใหญ่ตระกูลถัง

“วันหลังคุณจะมาก็มาเอง ผมไม่อยากถูกพวกเขาทิ้งอยู่ด้าน นอก”การไม่ให้เกียรติครั้งนี้ คุณปู่เย่รับไม่ได้

“เพื่อซื้อเฉิน พวกเราต้องมา ซื้อเฉินของพวกเรานอนกับคุณ หนูถังหลังโดนวางยา ถ้าตระกูลถังอยากใช้เรื่องนี้โจมตีพวกเรา จะทำยังไงดี? “คุณย่าเยระงับความโกรธของตัวเองไว้ พลาง เกลี้ยกล่อมคุณปู่เย่ ท่านรู้ว่าผลของการเป็นปรปักษ์นั้นรุนแรง มาก

คุณปู่เย่ได้ยินคำพูดของท่านก็ไม่ได้พูดอีก

“อันที่จริง ฉันรู้สึกว่าเป็นโอกาสทองเลยนะ ถ้าวันนั้นไม่เกิด เรื่องอย่างนั้น ตระกูลถังคงไม่ยอมให้ถังฉันเอ๋อแต่งเข้าบ้านตระ กูลเย่หรอก คุณลองคิดดูสิ พอตระกูลเย่กับตระกูลถังแต่งงาน สานสัมพันธ์เมื่อไหร่ ภายภาคหน้าตระกูลเยของพวกเราก็จะได้ ทุกอย่างดั่งใจหมาย เพื่อสิ่งนี้ วันนี้พวกเราต้องทนชั่วคราวก่อน เห็นได้ชัดว่าคุณย่าเพิ่มองการณ์ไกลมาก

“อืม คุณพูดมีเหตุผล”สีหน้าคุณปู่เย่ผ่อนปรนลงเล็กน้อย อาจ เป็นเพราะจินตนาการถึงภาพอนาคต มุมปากของเขาจึงอดยก ขึ้นไม่ได้

“แต่ผมนึกถึงปฏิกิริยาของถังฉินเมื่อครั้งก่อน ผมก็ไม่ชอบใจ เลย หากเธอไม่ใช่คุณหนูใหญ่ตระกูลถัง ผมจะไม่อนุญาตให้ซื้อเฉินแต่งงานกับเธอเด็ดขาด”คุณปู่เย่นึกถึงเรื่องถูกคุณหนูใหญ่ ตระกูลถังเปิดโปงที่เขาแกล้งเจ็บขา จึงรู้สึกไม่พอใจต่อคุณหนู ใหญ่ตระกูลถังเป็นอย่างยิ่ง

“สำนวนพูดถูก แต่งกับไก่คล้อยตามไก่ แต่งกับสุนัขคล้อย ตามสุนัข แบบว่าปรับตามให้เข้ากับสามี ดังนั้นถึงเธอจะเป็นคุณ หนูใหญ่ตระกูลถัง แต่เมื่อแต่งเข้าบ้านตระกูลเย่ของพวกเราแล้ว เธอก็ต้องเคารพนับถือผู้ใหญ่อย่างพวกเราสองคน และถึงเวลา นั้นคุณก็จะหายโกรธเอง”คุณย่าเข้มองหน้าเขาด้วยรอยยิ้ม

คําพูดของคุณย่าเยฟังแล้วมีความหมายลึกซึ้งมาก ฟังแล้ว เหมือนได้ความหมายว่าแต่งสะใภ้เข้าบ้านแล้วค่อยสั่งสอนให้ หลาบจํา!

ไม่บอกไม่ได้แล้วว่า หากไม่ใช่คนบ้านเดียวกันก็จะไม่เหยียบ เท้าเข้าบ้านเดียวกันเด็ดขาด คุณปู่เย่เข้าใจความหมายของคุณ ย่าเข่ทันควัน มุมปากค่อยๆเผยรอยยิ้มออกมาหลายส่วน “อืม คุณพูดถูก รอให้เธอแต่งเข้าบ้านตระกูลเยก่อน กลายเป็นหลาน สะใภ้ของพวกเราเมื่อไหร่ เธอก็จะไม่เคารพพวกเราไม่ได้แล้ว”

โชคดีตอนนี้พวกเขาอยู่นอกประตูใหญ่ ท่านย่าถังจึงไม่ได้ยิน คำพูดพวกนี้ หากท่านย่าถังได้ยิน คงถือไม้กวาดขับไล่แน่ๆ

หลังจากเกินถั่วนิ่งพาคุณปู่เงินมาที่บ้านตระกูลถัง เธอก็ไปช่วย ตามจับพวกผู้ร้ายด้วยอีกแรง

แต่เมือง ออกจะกว้างใหญ่ จึงยังไม่พบเบาะแสอะไรเลย หา ยากจริงๆ
วิดีโอของเงินหรวนหรวนเผยแพร่โดยการใช้ไวไฟของร้าน อาหารแห่งหนึ่ง

เวลาที่เผยแพร่วิดีโอนั้นออกมา ร้านอาหารยังไม่ได้เปิดเลย จึงไม่รู้ว่าผู้ร้ายคนนั้นไขรหัสไวไฟของร้านอาหารได้ หรือเคยใช้ บริการจากทางร้าน เลยสามารถใช้ไวไฟได้กันแน่?

ตอนนี้ยังจับตัวผู้ร้ายคนนี้ไม่ได้ ดังนั้นจึงไม่รู้ว่าเป็นยังไงกันแน่

ผู้ร้ายคนนั้นมาลงวิดีโอที่นอกร้านอาหาร ความเป็นไปอันแรก ก็คือ รังโจรของคนนั้นอยู่ไม่ห่างจากที่นี่นัก แน่นอน แต่ยังไม่ปัด ความเป็นไปได้ที่ผู้ร้ายอาจจะจงใจ หลอกบอกตำแหน่งผิดๆ

ถังหลินตรวจสอบกล้องวงจรปิดโดยรอบของร้านอาหารแล้ว แต่ก็ไม่พบจุดสงสัยเลยสักนิด เห็นได้ชัดว่าคนนั้นหลบกล้อง วงจรปิดได้

ลูกน้องของถังหลินกับทีมตำรวจทำการค้นหาบริเวณรอบๆ ร้านอาหารที่เข้าข่าย แต่ก็ไม่พบสิ่งใดเลย

ตอนที่เป็นลั่วนิ่งถึงสถานีตำรวจ ถังหลินกับคุณชายห้างกำลัง ปรึกษาหารือกันอยู่……..

แน่นอนเวลานี้เป็นถั่วนิ่งไม่ได้อำพรางใบหน้าที่แท้จริง ยังคง เป็นหน้าตาของคุณหนูใหญ่ตระกูลถังอยู่

“พี่สะใภ้สามมาแล้วเหรอ”คุณชายห้านิ่งเห็นเป็นลั่วนิ่ง ดวงตา พลันฉายแสงประกายหลายส่วน “พี่สะใภ้สาม รีบมาช่วยพวก เราวิเคราะห์หน่อย ผมกับพี่ใหญ่เกือบจะค้นหาทุกซอกทุกมุมหมดแล้ว แต่ก็ไม่พบอะไรเลย”

เงินลั่วนิ่งเดินเข้าไป จากนั้นก็อ่านรายละเอียดที่ยังหลินเขียน

วิเคราะห์จัดแจงและวางแผนไว้ เงินมั่วนิ่งยังอ่านรายงานความ คืบหน้าของคดีอีกด้วย

หลังจากที่เป็นวงอ่านจบก็หลับตาเล็กน้อย นิ้วชี้ขวาเคาะ เบาๆบนโต๊ะ หนึ่งครั้ง สองครั้ง อย่างเบาช้ามีจังหวะ

ถังหลินกับคุณชายห้านิ่งมองอยู่เงียบๆ ไม่รบกวนสมาธิของ เธอ

“ยังหารถตู้ที่ฉันบอกได้ไหม? “ผ่านไปสักพัก เป็นลั่วถึง ลืมตา ถามขึ้นมากะทันหัน

“ยังเลย หมายเลขทะเบียนรถที่น้องเห็นก่อนหน้านี้เป็นของ ปลอม เลยหาไม่เจอ พี่ได้สั่งให้ไปค้นหารถตู้โดยเฉพาะแล้ว แต่ จนถึงป่านี้ยังหาไม่เจอเลย พวกเขาระวังมาก เจ้าเล่ห์มาก”บัดนี้ สีหน้าถังหลินหนักอึ้งด้วยความเคร่งเครียดทั้งในเขตชานเมือง และตัวเมือง พวกเราก็ค้นหาหมดแล้ว”


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ