บทที่ 374 คุณชายสามเย่ ภรรยาของคุณกำลังจะไปแล้ว (2)

แต่ในสถานการณ์เช่นนี้ เชื่อเฉินมองข้างไปเรื่องหนึ่ง เขา ใช้ความพยายามอย่างมากที่จะให้เลขาหลิวไปไกล ๆ เพราะไม่ อยากให้เลขาหลิวเจอเงินลั่วนิ่ง เพราะในสัญญาของพวกเขา เขียนไว้ว่าหากในช่วงเวลาที่เขาไม่อยู่ในเมือง A หากเป็นถั่วง สามารถช่วยให้เขาได้มาซึ่งหุ้นของบริษัทตระกูลเยกรุ๊ป จะ สามารถหาเลขาหลิวเพื่อดำเนินการเรื่องการหย่าได้

ในสถานการณ์ตอนนี้ มีความเป็นไปได้สูงที่เลขาหลิวจะเจ อกับเงินลั่ว ง

แน่นอนว่าเยอเงินคิดไม่ถึงเลยจริง ๆ ว่า เขาเดินทางไม่กี่ วัน ภรรยาของเขาก็สามารถได้หุ้นของบริษัทตระกูลเยกรุ๊ปมาอยู่ ในมือแล้ว

คนของอีกฝ่ายไม่เข้าใจว่าเชื่อเป็นกำลังพูดอะไร แต่เมื่อ เห็นรอยยิ้มที่มุมปากของเยซื้อเงิน ต่างก็พากันตกใจ ใน สถานการณ์แบบนี้เพียงเห็นรอยยิ้มของเยซื้อเงิน พวกเขาก็อด ไม่ได้ที่จะกลัว

อันที่จริงพวกเขาไม่อยากมีเรื่องกับเชื่อเงินเพราะพวกเขารู้ ว่าถึงฝีมือของเอเงิน

แต่เพราะเป็นคำสั่งจากเบื้องบนถ้าพวกเขาไม่ได้ของมา พวกเขาก็ต้องตาย ดังนั้นพวกเขาจึงไม่มีทางเลือก
เชื่อเงินกลับไม่ได้สนใจคนพวกนี้เลยแม้แต่น้อย เขาเพียง จ้องมองดูโทรศัพท์มือถือ คิดถึงความว่าง่ายของเธอที่ยากจะเจอ ในตอนที่โทรหาเธอเมื่อครู่ คิดถึงความอ่อนหวาน เสียงนุ่ม ๆ ทำให้รอยยิ้มที่มุมปากของเขาชัดเจนขึ้นไปอีก

เขาพบว่าเขายิ่งคิดถึงเธอ ไม่เจอเธอไม่กี่วัน เขาคิดถึงเธอ มากเป็นพิเศษ เหมือนว่าเขาจะถูกพิษของเธอเล่นงานเข้าแล้ว

อย่างไรก็ตาม ยังต้องใช้เวลาสะสางเรื่องทุกอย่างให้ หมดจด เขาอาจจะต้องใช้เวลาอีกหลายวันกว่าจะได้กลับไป

ทันใดนั้นเชื่อเงินก็ถอนสายตาและมองไปที่พวกของอีก ฝ่ายด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความเย็นชาอย่างชัดเจน และโหด เหี้ยมอย่างไม่ปิดบัง

ดีมาก ก็เพราะพวกเขา เขากับภรรยาจึงต้องแยกกันชั่วคราว เขาจะต้องให้พวกมันชดใช้ให้พวกมันต้องเสียใจที่ตัดสินใจทำ เรื่องนี้ตั้งแต่แรก

คนพวกนั้นสบตากับเรือเฉินที่เงยหน้าขึ้นมาอย่างฉับพลัน ทุกคนล้วนอดไม่ได้ที่จะตัวสั่นและกลัวจนไม่พูดอะไรไม่ออก

พวกเขารู้ดีว่าเป็นเพราะพวกเขามีตัวประกัน ยิ่งกว่านั้นพวก เขายังซ่อนตัวประกันไว้ในที่ลับสุดยอด ถ้าไม่อย่างนั้น พวกเขา คงจะไม่มีทางมายืนอยู่ตรงหน้าเยซื้อเฉินได้อย่างไม่บุบสลาย เหมือนในตอนนี้

ความเหี้ยมโหดของเยี่ข้อเงินนั้นพวกเขารู้ดี
เมื่อเงินรั่วจึงมาถึงบริษัท เดิมที่คิดจะไปหาเลขาหลัว แต่ กลับไม่เห็นคนของเลขาหลิวเลย ดังนั้นจึงได้คิดหาทางเข้าไป ห้องทํางานของเอเงินด้วยตัวเอง

ในเมื่อเย่ซื้อเฉินไม่ได้ให้คนอื่นในบริษัททำเรื่องนี้แถมยัง โทรหาเธออีก เงินลั่วจึงจึงคิดว่าเยซื้อเฉันคงจะไม่อยากให้คน อื่นในบริษัทรู้เรื่องนี้แน่

ด้วยความสามารถของเธอ หากคิดจะหลบเลี่ยงทุกคนแล้ว เข้าไปห้องทำงานของเยซื้อเฉิน โดยไม่มีใครสังเกตไม่ใช่เรื่อง ยากเลย

หลังจากเงินลั่วจึงเข้าไปในห้องทำงานของเอเงินแล้ว ก็ ใช้พาสเวิร์ดที่เขาให้เธอไว้เปิดตู้เซฟ ในตู้เซฟมีของอยู่ไม่มาก USB อยู่ด้านบนสุด เป็นลั่วถึงมองไปก็เห็นแล้ว

หลังจากเงิน วฉิงได้ USB เธอก็ไม่ได้สนใจสิ่งอื่นเลยและ ปิดตู้เซฟในทันที เธอไม่เคยชอบเข้าไปยุ่งกับของของคนอื่น ตั้งแต่ไหนแต่ไรมาแล้ว

เป็นวงเปิดคอมพิวเตอร์บนโต๊ะทำงานจองเอเงินซึ่ง ต้องใช้พาสเวิร์ด เดิมทีเป็นลั่วจึงคิดจะโทรกลับไปหาเยซื้อเฉิน เพื่อถามพาสเวิร์ดจากเขา แต่เมื่อคิดถึงคำพูดที่เขาหยอกเงินเธอ เมื่อครู่เธอหยิบโทรศัพท์ออกมาแล้วก็หยุดไป

เงินล้วจึงคิดขึ้นได้ว่าเขาเคยเห็นเชื่อเงินเปิดคอมพิวเตอร์ ครั้งหนึ่ง ตอนนั้นเชื่อเงินไม่ได้ปิดบังเธอ แม้เธอจะไม่ได้ตั้งใจดู แต่ความช่างสังเกตของเธอนั้นเป็นเลิศ ยังพอจำได้อยู่บ้าง
เงิน วงลองอยู่สองครั้ง จากนั้นก็เปิดคอมพิวเตอร์ได้อย่าง

ราบรื่น

เงินถั่วนิ่งเสียบ USB เข้าไปและเปิดไฟล์ที่อยู่ด้านใน ภายใน USB มีไฟล์อยู่สามไฟล์ เยซื้อเฉินบอกว่าไฟล์ที่สอง

เป็นลั่วจึงไม่ได้เปิดไฟล์และไม่ได้ดูว่าในไฟล์นั้นมีอะไร เธอ

ส่งมันให้เย่อเฉินในทันที เธอรู้ว่าเชื่อเงินมีความลับมากมาย เธอกับเขาก็แต่งงาน อย่างมีเงื่อนไขเพียงเท่านั้น ดังนั้นความลับของเขา เธอไม่มีสิทธิ์

จะไปดู

ยิ่งกว่านั้นต่อให้เป็นสามีภรรยากันจริง ๆ ก็ควรเคารพพื้นที่ ส่วนตัวของอีกฝ่าย หากอีกฝ่ายไม่ยินยอมก็ไม่ควรรุกล้ำพื้นที่ ส่วนตัวของอีกฝ่าย

ทันใดนั้นเป็นชั่วนิ่งก็คิดขึ้นได้ เรื่องของเธอ ดูเหมือนเมือ เฉินจะรู้จนเกือบจะหมดแล้ว เพราะวันนั้นเขายอมรับเองว่าเขา ตรวจสอบเรื่องของรุ่นพี่และเรื่องของเธอด้วย

ด้วยความสามารถของเยซื้อเฉิน ถ้าเขาอยากจะตรวจสอบ หลายเรื่องก็คงปิดเขาไม่มิด

ไม่รู้ว่าเรื่องของเด็กน้อยทั้งสองเขาจะตรวจพบด้วยรึเปล่า?

แต่ว่าคืนนั้นเชื่อเงินไม่ได้พูดถึงเรื่องของเด็กทั้งสองเลย หรือว่าเขาจะรู้แล้วแต่รู้สึกว่ามันไม่ใช่เรื่องสำคัญ ดังนั้นจึงไม่พูด ถึง ในเมื่อเรื่องของเด็กทั้งสองไม่เกี่ยวอะไรกับเขา
หรืออาจจะเป็นไปได้ว่าเขายังไม่รู้เรื่องของเด็กทั้งสองคน

ในตอนที่เป็นลั่วจึงส่งไฟล์ให้เขาก็เห็นซื่อไฟล์ มันเป็นชื่อ ง่าย ๆ เขียนเพียง ประเทศ C

ประเทศ C? หรือว่าเยซือเงินไปทำธุรกิจที่ประเทศ C? ครั้งนี้ เชื่อเงินเดินทางไปประเทศ C งั้นเหรอ?

ประเทศ C นั้นเละเทะมาก เขาคงจะไม่ได้รับอันตรายหรอก

นะ?

แต่ว่าเธอก็คิดถึงความสามารถของเยซือเดินขึ้นทันที เมื่อ คิดถึงความสามารถของเขา คนที่จะทำให้เขาตกอยู่ในอันตราย

ได้คงมีไม่มาก

เธอเองก็ต้องแพ้ให้เขาทุกครั้ง

เอกสารถูกส่งออกไปอย่างรวดเร็ว เป็นลั่วจึงหยิบโทรศัพท์ ขึ้นมาแล้วโทรหาเยซื้อเฉิน

เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นเพียงครั้งที่สองเขาก็รับสาย

“ฉันส่งเอกสารที่คุณต้องการให้แล้วนะคะ คุณลองเปิดดู เป็นลั่วจึงไม่รอให้เขาพูดกับพูดขึ้นมาเอง

“อือ” เย่ซื้อเฉินรับค่าเบา ๆ น้ำเสียงทางนั้นราวกับไม่ได้

ใส่ใจมากนัก ยิ่งกว่านั้น ในโทรศัพท์ฟังดูแล้วเหมือนทางนั้นจะ เงียบมาก

นี่กลับทำให้เป็นชั่วจึงรู้สึกว่าประหลาด เธอคิดว่าเขาเดินทางไปทํางาน และคิดว่าเขาให้เธอส่งเอกสารน่าจะต้องมีเรื่อง เร่งด่วน ไม่คิดว่ามันจะเงียบขนาดนี้

“งั้นฉันวางสายก่อน” ถึงแม้ว่าทางเขานั้นจะนิ่งมากแต่ เป็นวงก็คิดว่าเขาเดินทางไปทำงานคงจะต้องยุ่งมากแน่จึง อยากจะวางสาย

“เห็นโน้ตที่ผมทิ้งไว้ให้คุณไหม?” เพียงแต่เชื่อเงินกลับ

เป็นฝ่ายถามขึ้น

“เอ๊ะ? เอ” เป็นลั่วนิ่งคิดไม่ถึงว่าจู่ ๆ เยซื้อเฉินจะพูดถึงโน้ต ซึ่งเกินความคาดหมายเล็กน้อย

“เห็นรอยจูบที่ผมทิ้งไว้ให้คุณไหม?” มีความขี้เล่นในน้ำ เสียงของเยซื้อเฉินอีกทั้งยังมีความอ่อนโยนที่ทำให้คนรู้สึกก

หัวใจ

“เห็นแล้วค่ะ” เป็นลั่วจึงคิดถึงรอบจูบที่เขาทิ้งเอาไว้แล้วอด

ยิ้มไม่ได้

“นั่นคือจูบของผม รู้สึกถึงมันรึเปล่า?” น้ำเสียงของเอเงิน ดูเหมือนจะแผ่วเบาลงจนฟังดูเหมือนจะแหบพร่า

เงินถั่วนิ่งสะดุ้งเล็กน้อย หมายความว่ายังไง? จูบของเขา เขาคงจะไม่ได้ประทับรอยจูบลงไปหรอกนะ?

คุณชายสามเย็จะทำเรื่องแบบนี้เหรอ?

เพียงแค่เธอคิดถึงภาพนั้นแล้วก็รู้สึกแปลก ๆ และน่ากลัว

ข่า!
ไม่รู้ทำไม เมื่อได้ยินเขาพูดแบบนี้และคิดถึงรอยจูบที่เขาทิ้ง ไว้ จู่ ๆ เป็นถั่วถึงก็รู้สึกว่าอึดอัดเล็กน้อย

ถึงแม้ว่าตอนนี้เยซื้อเฉินจะไม่ได้อยู่ตรงนี้ เธอก็ยังอดไม่ได้ที่

จะหลบสายตาไปทางอื่นราวกับว่ากำลังเขินอาย คนนี้ออกอาการมากขึ้นเรื่อย ๆ!!