ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน

บทที่ 1205 ทำตัวเองหนีไม่พ้น (2)



บทที่ 1205 ทำตัวเองหนีไม่พ้น (2)

ถึงขนาดทำให้คุณปู่เย่เครียดจนล้มป่วยได้ ? ฟังจากเสียง คำรามของคุณปู่เย่ดูก็รู้ว่าไม่ได้เป็นอะไรเลย

คุณชายห้านิ่งในตอนนี้ไม่รู้ว่าควรจะพูดอะไรกับคุณปู่เยดี และ คุณชายห้างก็รู้ดีว่าต่อให้ตอนนี้เขาจะพูดอะไรไปคุณปู่เย่ก็ฟัง ไม่เข้าหูแน่นอน ดังนั้นคุณชายห้านิ่งจึงได้ยื่นโทรศัพท์ไปแนบที่ ข้างใบหูของเย่ซือเฉิน

“เยซือเฉิน แกกลับมาเร็วๆ ไม่เช่นนั้นแกจะต้องเสียใจ คุณปู่ เย่มองผ่านการถ่ายทอดสดเห็นคุณชายห้านิ่งแนบโทรศัพท์ไปที่ หูของเยซื้อเฉิน จากนั้นก็คำรามเสียงออกมาอีกครั้ง การข่มขู่ ครั้งนี้ก็พูดมันไปตรงๆไม่อ้อมค้อม

ดวงตาที่หรี่ลงของเยซือเฉินมีแสงเย็นวาบพาดผ่าน เขาใน ตอนนี้ไม่ได้คิดถึงเรื่องอื่นอีก เขา ในตอนนี้คิดถึงแต่เพียงถังจื่อซี เขาคิดว่าเรื่องที่คุณปู่เย่จะพูดนั้นเกี่ยวกับถังจื่อซี

หากพวกเขาจับตัวถังจื่อไปจริงๆ เขาย่อมต้องกลับไปแน่ แม้ต่อให้เขาจะรู้ว่าการกลับไปที่ตระกูลเยู่ในครั้งนี้ ทุกสิ่งทุก อย่างที่เขาทำมาก่อนหน้าจะกลายเป็นเพียงเรื่องตลก ไม่รู้ว่าถึง ตอนนั้นจะถูกคนเอาไปพูดกันยังไง แต่เขาจะไม่ดูดำดูดีลูกของ ตัวเองไม่ได้

เยซือเฉินแอบถอนหายใจ สีหน้าก็ยิ่งหมองหม่น แต่ เหตุการณ์แบบนี้เขารู้ดีว่ายังไงเขาก็ต้องไปช่วยลูกสาวของเขา
ในตอนนี้เอง ที่ห้องโถงของบ้านตระกูลถัง เป็นวงที่เห็น เหตุการณ์ผ่านการถ่ายทอดสด คิ้วของเธอก็ขมวดขึ้นเล็กน้อย เป็นธรรมดาที่เธอจะมองออกถึงอารมณ์ของเอเฉินในตอนนี้ เธอมองออกว่าเยซื้อเฉินในตอนนี้คงถูกคุณปู่เพูดจาข่มขู่ อีกทั้ง เรื่องที่คุณปู่เย่เอามาข่มขู่นั้นก็เป็นเรื่องที่เยซือเฉินให้ความ สําคัญมาก

ตอนนี้เป็นชั่วนิ่งอยู่ที่บ้านตระกูลถัง เพียงมองดูเหตุการณ์ผ่าน การถ่ายทอดสด เขาจึงไม่รู้ว่าคุณปู่เพูดอะไรกับเยซื้อเฉินทาง โทรศัพท์ และไม่รู้สึกเหมือนกันว่าคุณปู่เพูดข่มขู่อะไรเยซือเฉิน

แต่เธอมองออกว่าเยซื้อเฉินในตอนนี้เครียด และจริงจังมาก และเธอก็มองออกว่าอารมณ์ของเยซือเฉินนั้นมุ่งมั่นด้วยเช่นกัน

“ฉิงฉิง หนูว่าเยซือเฉินเขาเป็นอะไรไป ? หน้าตาของเขาย่าเอง เห็นแล้วยังอกสั่นขวัญแขวนไปด้วย คุณปู่เย่โทรคุยอะไรกับเย่อ เฉินนั้นกัน ? ” ท่านย่างในตอนนี้สายตาจับจ้องมองภาพของ เชื่อเงินผ่านการถ่ายทอดสด ใบหน้ามีความกังวลที่ปิดเอาไว้ ไม่มิด

“การกระทำของคุณปู่เย่ คงจะข่มขู่อะไรเยซือเฉินแน่นอน ท่านถังเป็นคนฉลาดเฉลียว แค่พริบตาเดียวก็มองออก

“เขาจะเอาอะไรมาเยซื้อเฉิน ? เขามีอะไรที่เอามาขู่เย่ซื้อเฉิน ได้? “ท่านย่ากังหันขวับไปมองที่ท่านปูถัง “เจ้าเด็กเยซือเฉินก็ ตัดสินใจแล้วว่าจะตัดขาดกับตระกูลเย่ พวกเขาจะเอาอะไรมา เย่อเฉินได้ ? ”
“สิ่งที่ทำให้เยซื้อเฉินมีปฏิกิริยาตอบสนองแบบนี้ได้ ฉันคิดว่า ต้องเป็นเรื่องที่เกี่ยวกับฉิงฉิง หรือไม่ก็เป็นเรื่องที่เกี่ยวกับลูกทั้ง สองคนสายตาของท่านถังจ้องมองมายังเงินถั่วนิ่ง คำพูดนี้ เหมือนจะพูดเตือนเงินมั่วนิ่งเป็นนัยๆ

บางครั้งความกังวลมากไปก็มักจะมองปัญหาได้ไม่ชัดเจน ฉิงฉิงในตอนนี้เห็นชัดว่ายังไม่ได้สติ

เงินลั่วนิ่งได้ยินคำพูดของท่านถัง ดวงตาก็ไหววูบ คุณปู่เย่ ใช้เธอกับลูกของเธอไปข่มขู่เย่อเฉิน ?

เป็นอย่างนี้จริงเหรอ ?

เป็นลั่วจึงมองไปยังดวงตาที่แข็งค้างจนน่ากลัวของเชื่อเงิน ตั้งแต่ที่เธอรู้จักกับเยซือเฉินมา นี่เป็นครั้งแรกที่เธอเห็นเยซื้อเฉ นมีสภาพแบบนี้ ท่านปู่พูดถูก เรื่องที่ทำให้เชื่อเงินเป็นแบบนี้ ได้ก็มีแต่เรื่องของเธอกับเรื่องของลูก

ก่อนหน้านั้นท่านถังเคยบอกเธอ ว่าคุณปู่เย่กับคุณย่าเย่รู้ เรื่องของถังจื่อแล้ว

หากในตอนนี้คุณปู่เย่เอาเรื่องของลูกมาข่มขู่เย่อเฉินจริง นั่นก็คงจะทำเกินไปจริงๆ

เงินถั่วนิ่ง ในตอนนี้แทบจะคิดไม่ออกเลยด้วยซ้ำว่าคุณปู่เย่จะ

เอาเรื่องของลูกไปข่มขู่เย่อเงินยังไง ไม่ว่าคุณปู่เย่จะเอาเรื่องลูกไปข่มขู่เย่ซื้อเฉินหรือไม่ เป็นถั่ว

งก็คิดว่าเธอน่าจะต้องทำอะไรสักหน่อย เธอไม่สามารถให้ผู้ชายของเธอต้องสู้เพียงลำพังได้ อย่างน้อยเธอต้องให้เขารู้ ว่าเธอ นั้นจะคอยสนับสนุนเขา และเธอกับลูกๆก็จะคอยอยู่เคียงข้าง เขา

เงินลั่วจิงหยิบโทรศัพท์มือถือของตัวเองออกมาอย่างเร็ว อยากจะโทรไปหาเยซื้อเฉิน แต่เป็นลั่วนิ่งก็เห็นว่าคุณปู่เย่คอยแต่ โทรไปหาคนอื่นเพื่อที่จะได้คุยกับเยซื้อเฉิน นั้นก็ชี้ชัดว่าคุณปู่เย่ โทรไปหาเยซีอเฉินแล้วแต่ไม่มีคนรับสาย

ดังนั้นจึงเป็นไปได้ว่าโทรศัพท์มือถือของเยซือเฉินไม่ได้พก ติดตัวไปด้วย

เงินลั่วนิ่งครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นจึงได้พิมพ์ข้อความหนึ่ง ขึ้นอย่างรวดเร็ว แล้วกดส่งไปหาเลขาหลิว

ในตอนนี้เลขาหลิวเองก็ถูกเบียดจนหลุดออกมายังด้านนอก

เหตุการณ์ด้านใน เลขาหลิวเองก็ไม่รู้เรื่องเท่าไร

เมื่อเลขาหลิวได้รับข้อความจากเงินถั่วนิ่งก็ตะลึงไปชั่วขณะ จากนั้นความรู้สึกในใจของเลขาหลิวก็ลิงโลด แม้ว่าเลขาหลิวจะ เบียดเสียดเข้าไปยังด้านในไม่ได้ ไม่รู้เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทาง ด้านใน แต่เลขาหลิวที่อยู่ด้านนอกก็ได้ยินคำวิพากษ์วิจารณ์ของ ผู้คนที่มีต่อท่านประธาน

คำวิพากษ์วิจารณ์เหล่านั้นล้วนไม่เป็นมิตรกับท่านประธาน ข้อความของคุณผู้หญิงที่ส่งมาในตอนนี้ช่างได้จังหวะจริงๆ

จู่ๆร่างทั้งร่างของเลขาหลิวก็รู้สึกราวกับมีเรี่ยวแรงขึ้นมา แค่ ออกแรงก็เบียดเสียดพาตัวเองไปถึงตรงด้านหน้าได้
“ท่านประธาน ข้อความจากคุณผู้หญิง คุณผู้หญิง เพิ่งส่งมา ครับ” เลขาหลิวในตอนนี้ใบหน้าเต็มไปด้วยความตื่นตัว น้ำ เสียงก็อดไม่ได้ที่จะตื่นเต้นไปด้วย แต่เลขาหลีวรู้ความพอดี รู้ว่า ในตอนนี้ไม่ควรที่จะสร้างปัญหาอะไรขึ้นมาอีก อีกทั้งเลขาหลิวก็ รู้ดีว่าท่านประธานนั้นต้องการที่จะปกป้องคุณผู้หญิง ท่าน ประธานไม่ต้องการให้เรื่องไปเกี่ยวโยงกับคุณผู้หญิงดังนั้นเลขา หลิวจึงพยายามผ่อนเสียงให้เบาที่สุด

เชื่อเงินได้ยินคำพูดของเลขาหลิว ดวงตาก็เป็นประกาย หัน มองไปยังมือถือที่เลขาหลิวยื่นมาตรงหน้าอย่างรวดเร็ว หน้าจอ ของโทรศัพท์ในตอนนี้เป็นข้อความที่ถูกเปิดอยู่เป็นข้อความที่ เงินลั่วจึงส่งมาให้เขา

“ไม่ว่าคุณจะทำอะไรฉันก็จะสนับสนุนคุณ ฉันกับลูกจะรอคุณ กลับบ้านนะ ”

ข้อความของเงินถั่วงนั้นเรียบง่าย แต่มันมีความหมายที่ลึก

ซึ้งมาก

กำลังใจของเธอ ความหวังดีของเธอ การรอคอยของเธอกับ ลูก ความปลอดภัยของเธอกับลูก

หลังจากที่เชื่อเงินเห็นข้อความของเงินถั่วนิ่ง ดวงตาคู่คมก็ ไหววูบ จากนั้นใบหน้าที่มืดมนก็ผ่อนคลายลง ดวงตาที่เย็นชา ก่อนหน้าก็หลอมละลายอย่างรวดเร็ว

แม้ว่าข้อความของเงินลั่วจึงจะไม่ได้พูดชัดเจนอะไรมาก แต่ เขาก็เข้าใจ ตอนนี้เธอกับลูกอยู่ที่บ้านตระกูลถัง ต่างก็ปลอดภัยนั้นก็หมายความว่าถังจื่อซีก็ไม่ได้เป็นอะไร

ขอแค่เธอไม่เป็นอะไร ลูกๆไม่เป็นอะไร เขาก็ไม่มีอะไรให้ ต้องกังวล และไม่มีอะไรให้ต้องพะวงอีก

ก่อนหน้านั้นเขาเป็นกังวลมาก เห็นชัดว่าร้อนรนด้วย ดังนั้นจึง วุ่นวายไม่น้อย รวมไปถึงก่อนหน้านั้นเขารู้มาว่าคุณปู่เย่ให้คน ตามหาตัวของเงินถั่วนิ่งกับถังจื่อซี ดังนั้นเขาจึงคิดว่าคุณปู่เย่หา

ตัวถังจื่อซีเจอแล้ว

ตอนนี้เขาได้สติแล้ว และเพิ่งจะมารู้ตัวว่าเมื่อครู่นั้นตัวเอง ใจร้อนเกินไป ถึงจื่ออยู่ที่บ้านตระกูลถัง การคุ้มกันของบ้าน ตระกูลถังนั้นแน่นหนา และท่านถังเองเป็นคนที่ทำงาน รอบคอบมาก ท่านถังเองก็รู้เรื่องทุกอย่างแล้ว ในสถานการณ์ แบบนี้ ท่านยังไม่มีทางปล่อยให้ถังจื่อออกไปจากตระกูลถัง แน่

ถังจื่อซีไม่ออกจากบ้านตระกูลถัง ต่อให้เป็นหนูเองก็พาตัว ถังจื่อออกมาไม่ได้ นับประสาอะไรกับอันธพาลที่ไม่เอาไหนที่ คุณปู่เย่หามาได้จากท้องถนน

หลังจากที่คิดทุกอย่างได้ ความหนักอึ้งในใจของเยซื้อเงิน เมื่อครู่ก็ปล่อยวางลง

แน่นอนว่า เชื่อเฉิน ในตอนนี้ก็คิดอะไรขึ้นมาได้ ในเมื่อถึงจื่อ อยู่กับเงินถั่วนิ่งในตอนนี้ และอยู่ที่บ้านตระกูลถัง งั้นคุณปู่เย่ กำลังหลอกเขาอยู่ ใช้ตัวถังจื่อหลอกให้เขากลับไป

ก่อนหน้านั้นเสียงเรียกของถังจื่อซีก็เป็นเสียงปลอม เป็นฝีมือของคุณปู่เย่ที่ทำปลอมมันขึ้นมา ก็เพื่อที่จะมาหลอกเขา

คุณปู่เย่กับคุณย่าเย่ในตอนนี้ไม่เลือกวิธีที่จะเล่นงานเขา กับ เขาแล้วไม่ว่าจะวิธีไหนก็ทํามันได้ทั้งนั้น เยซื้อเฉินยอมแพ้ให้กับพวกเขาไปนานแล้ว ดังนั้นที่เข้าใจทุก

อย่างได้ในวันนี้ เชื่อเงินก็ไม่ได้รู้สึกผิดหวังอย่างที่ผ่านๆมา เขากับตระกูลเยู่ในตอนนี้ไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันแล้ว ดังนั้นเรื่อง ทุกอย่างของตระกูลเย่ และคนทุกคนของตระกูลเยล้วนไม่ เกี่ยวข้องอะไรกับเขาแล้วทั้งสิ้น

ในตอนนี้คุณปู่เย่กับคุณย่าเยก็ยังคงไม่ได้ไปไหน จับจ้องมอ งดูเยซื้อเฉิน เพราะฉะนั้นปฏิกิริยาทุกอย่างของเยซื้อเฉินพวกเขา ต่างก็มองเห็น พวกเขาเห็นอากัปกิริยาของเอเงินหลังจากที่ มองดูโทรศัพท์มือถือของเลขาหลิว เห็นชัดว่าเปลี่ยนไปอย่าง มาก

จากสีหน้าที่หมองหม่นของเยซื้อเฉิน หลังจากที่ได้ดูโทรศัพท์ มือถือของเลขาหลิว สีหน้าที่หมองหม่นของเยซื้อเฉินก็เปลี่ยน เป็นสดใสขึ้นมา ความวิตกกังวลที่เคยมีก่อนหน้าก็พลันหายไป

“ไม่ดีแล้ว สถานการณ์ไม่เป็นไปอย่างที่คิด เอเงินคงรู้ แล้วว่าเด็กคนนั้นไม่ได้อยู่กับเรา และคงรู้แล้วว่าพวกเราหลอก เขา”คุณย่าเย่เห็นท่าทีที่เปลี่ยนไปของเยซื้อเฉิน สีหน้าของเธอก็ เปลี่ยนไปด้วยเช่นกัน

“เขารู้ได้ยังไง ? หรือสิ่งที่อยู่ในโทรศัพท์มือถือของเลขาหลิว งั้นเหรอ ?”ดวงตาของคุณปู่เย่ก็หรี่ลงทันที
“หากฉันเดาไม่ผิด เป็นลั่วนิ่งน่าจะส่งข้อความมาหาเยซื้อเงิน เงินมั่วนิ่งคงรู้ว่าเชื่อเงินไม่ได้พกโทรศัพท์ติดตัวเอาไว้ จึงได้ส่ง ข้อความเข้าเครื่องของเลขาหลิว ให้เลขาหลิวเอาให้เชื่อเงิน ต้องใช่แบบนี้แน่ๆ ! “คุณย่าเยเป็นคนฉลาดจริงๆ ในตอนนี้ไม่ ว่าจะเตาอะไรก็ถูกไปเสียหมด !!


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ