บทที่ 804 ผลตรวจDNAคือหลักฐานที่ดีที่สุด (1)

พูดจริงนะ เขาไม่ชินเลยที่มีการกระทำที่สนิทสนมกับพี่ชาย ใหญ่แบบนี้ แต่ว่า ขณะนี้มีผู้คนกำลังมองอยู่มากมาย เขาก็ไม่มี ทางท่าการกระทำอะไรที่ไม่ให้ความร่วมมือออกมา

“พี่ใหญ่ ฉันไม่เป็นอะไรแล้ว นอนพักผ่อนไป ดีขึ้นเยอะแล้ว บนใบหน้าของหลินเป้ยมีรอยยิ้มเบิกบาน ดูแล้วแจ่มใสมาก

ถังหลินมองดูมือของเจ้าชายใหญ่ที่วางอยู่บนหน้าผากของ หลินเป้ย แววตาคู่หนึ่งของเขาค่อยๆ หรี่ตาขึ้น มิวนาทีหนึ่ง จู่ๆ ถังหลินก็รู้สึกอยากจะตัดมือนั้นทิ้ง

ขณะนี้ เห็นได้อย่างชัดเจนเลยเว่าถังหลินลืมไปแล้วว่า คนนั้น คือพี่ชายใหญ่ของเขา พี่ชายใหญ่แท้ๆ

พี่ชายใหญ่คนอื่นเป็นห่วงน้องชายของตัวเองหน่อยมีอะไรที่ ไม่ถูกต้องหรอ?

แล้วเกี่ยวอะไรกับเขา ถังหลิน? เขาถังหลินมีสิทธิ์อะไรไปตัดมือของพี่ชายใหญ่เขา?!

ถังหลินค่อยๆ หันไปมอง ในตอนที่เห็นหลินเป้ยยิ้ม แววตา ของเขาดูเข้มขึ้นเยอะมาก

“อืม ไม่เป็นไรก็ดีแล้ว ไป ไปทานอาหารอร่อยกัน” เจ้าชาย ใหญ่จึงจะวางใจ หลินเปียเดินไปที่ห้องอาหารเลย
อยู่ข้างนอก หลินเป้ยเป็นคนที่ใจอ่อนไม่ค่อยกล้ามาโดย ตลอด ไม่ได้ดูแลภาพลักษณ์อะไรเลย เจ้าชายใหญ่พูดอะไร หลิน เป้ยก็ทําอย่างนั้น ไม่เคยมีการคัดค้านใดๆ เลย

แต่ว่าภายในส่วนตัว หลินเปียกลับเป็นคนที่วางแผนการให้ กับเจ้าชายใหญ่

ถังหลินมองทั้งสองเดินไปทางข้างหน้า ดูแล้วพวกเขาสนิท สนมกันมาก แววตาของถังหลินดูเข้มขึ้นและหรี่ตาขึ้นอีกครั้ง

“อาหารป่วยของเจ้าชายน้อยดีขึ้นแล้ว งั้นก็ดีมากจริงๆ เจ้า ชายน้อยอยากกินอะไร ผมให้คนในครัวไปเตรียม” หยวนจีน หลินนั้นไม่ได้รู้สึกว่ามีอะไรแปลก ความสัมพันธ์ระหว่างพวกเขา สองพี่น้องก็ไม่เกี่ยวข้องกับเขา เขาแค่ทำหน้าที่ต้อนรับเจ้าชาย ใหญ่ทั้งสองท่านนี้ก็พอแล้ว

“เขาชอบกิน…….. เจ้าชายใหญ่ได้ยินคำพูดของหยวนจนหลิน แล้ว เท้าของเขาก็หยุดลง หันไปมองหยวนจนหลิน แล้วรีบพูดชื่อ ของเมนูออกมายกใหญ่เลย

เห็นได้อย่างชัดเจนเลยว่า เจ้าชายใหญ่นั้นรู้ดีเกี่ยวกับความ ชอบของน้องชายคนนี้เป็นอย่างดี

หลินเป้ยไม่ได้พูดอะไร เห็นได้อย่างชัดเจนว่าเห็นด้วยแล้ว

แววตาของถังหลินเข้มขึ้นไปอีก ริมฝีปากที่โค้งขึ้นนั้นก็มีความ เย็นชาแฝงอยู่อย่างเห็นได้ชัดเจน

เจ้าชายใหญ่ท่านนี้ให้ความสำคัญกับเจ้าชายน้อยมากจริงๆ!!
แน่นอน ภายใต้สถานการณ์แบบนี้ ถังหลินต้องไม่พูดอะไร มากแน่นอน

เดินไปยังห้องอาหารคนเดียว หยวนจนหลินสั่งอาหารให้เจ้า ชายน้อยด้วยตัวเขาเอง ต่างก็เป็นอาหารที่เจ้าชายใหญ่พูดเมื่อกี้

ความจําของหยวนจนหลินดีมาก เจ้าชายใหญ่พึ่งพูดไปรอบ เดียว หยวนจนหลินก็จำได้หมดแล้ว แม้กระทั่งลำดับหน้าหลัง ไม่ผิด

หลินเป้ยมีความตกใจเล็กน้อย เงยหน้าขึ้นทันที มองไปทาง หยวนจนหลิน แววตามีความนับถือแฝงอยู่ “ความจําของคุณ หยวนดีมากเลยจริงๆ

ประโยคนี้ ออกมาจากคำชมจากใจจองหลินเบี้ย

“เจ้าชายน้อยชมเกินไปแล้วครับ” หยวนจนหลินมองไปทาง เจ้าชายน้อย ยิ้มอย่างมีมารยาท

ได้ยินคำพูดที่หลินเป้ยชื่นชมหยวนจุนหลินแล้ว สีหน้าของถัง หลินดูอึมครึมลงเยอะมาก

ตั้งแต่ต้นจนจบหลินเปียก็ไม่ได้มองถังหลินเลย ราวกับว่าถัง หลินเป็นอากาศเลย

หลังจากที่อาหารขึ้นมาเสิร์ฟเรียบร้อยแล้ว ความสนใจของ หลินเป้ยต่างก็อยู่บนอาหารทั้งหมด ขณะนี้ในสายตาของหลินเป้ ยมีแต่ของกิน แน่นอนว่ามองไม่เห็นถึงหลินอยู่แล้ว

ถังหลินไม่รู้ว่าเพราะอะไร จู่ๆ ในใจของเขาก็มีความอึดอัดความอึดอัดที่เหมือนจะหายใจไม่ออก

และในขณะเดียวกัน เป็นลั่วจึงยังคงสืบเรื่องของวันนั้นอยู่ ยิ่ง อยู่เธอก็ยิ่งรู้สึกว่าเป้าหมายของคนนั้นคือเยซื้อเฉินตั้งแต่แรก แล้ว เพราะว่าเยซือเงินไม่ได้ไป ถังหลินเข้าไปในห้องนอนของ เย่ชื่อเฉิน ถังหลินจึงได้ติดกับดัก

แต่ว่า เป็นลั่วถึงก็คิดไม่ออกว่าคนที่อยู่เบื้องหลังคือใครกัน แน่?

กล้านำเยซื้อเฉินมาเป็นศัตรูนั้นมีไม่น้อย ในเวลาเดียวกันยัง กล้าเป็นศัตรูกับถังหลินอีกด้วย? จะเป็นคนแบบไหนกันแน่?

เงิน วฉิงคิดไม่ออกเลยจริงๆ

แม้กระทั่งคนอย่างเชื่อเงินก็คิดไม่ออก สองสามปีนี้คนที่ เย่ซือเฉินไปเป็นโทษด้วยก็ไม่น้อย แต่ว่าเชื่อเงินต่างก็ได้ตัดคน ที่เป็นไปได้ออกหมดแล้ว

ศัตรูที่ใหญ่ที่สุดของเยซือเฉิน โม่เซ็น เยซื้อเฉินก็ให้คนไปสืบ แล้ว สามารถแน่ใจได้ว่าเรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับโม่เซ็น

เยซื้อเฉินยังให้คนไปสืบถังไปเขียนอีกด้วย แต่ว่าความจริงก็ ยืนยันแล้วว่าไม่มีทางเป็นถังไปเขียนไปได้

ศัตรูที่ใหญ่ที่สุดของถังหลินก็คือตระกูล ถึงแม้ว่าจิ้งหยู่เอง ก็จะอยู่ในสถานการณ์นั้น แต่ว่าเป็นถั่วนิ่งมองออกว่าตระกูล ไม่ใช่คนบงการเรื่องนี้ เธอกลับรู้สึกว่าตระกูลน่าจะถูกรับใช้ แล้ว
วันนั้นตอนที่อยู่ในสถานการณ์ เห็นได้อย่างชัดเจนเลยว่า จิ้งหยู่ทำตามสีหน้าของกงหยุน

ดังนั้น จนถึงตอนนี้ กงหยุนคือบุคคลสำคัญ แต่ว่าปากของกง หยุนมิดชิดแน่นมาก ถามอะไรก็ถามไม่ออก เขากัดฟันแน่นแล้ว ว่าถังหลินข่มขืนเขา

ผ่านไปสองวันแล้ว สำหรับคนที่อยู่เบื้องหลัง พวกเขาไม่พบ เจอเบาะแสอะไรเลย ไม่รู้เลยว่าคนอะไรที่กำลังทำเรื่องนี้อยู่

เป็นลั่วจึงรู้สึกว่าเรื่องนี้ไม่ได้ง่ายขนาดนั้น เธอแอบรู้สึกว่าคนที่ อยู่เบื้องหลังนั้นเหมือนกำลังต่อต้านเธออยู่

แน่นอนว่า นั่นเป็นเพียงการคาดเดาของเธอ ยังหาหลักฐาน ใดๆ ไม่เจอ ดังนั้น เธอจะต้องไปสืบให้ชัดเจน……….

เงินถั่วงกำลังคิดอยู่ จู่ๆ โทรศัพท์ก็ดังขึ้น เป็นลั่วนิ่งมองไป

หนึ่งที แล้วรีบรับ

“ฉิงฉิง ฉันสืบเรื่องหนึ่งเจอแล้ว” โทรศัพท์เป็นสายของมู่หรง ตัวหยางโทรมา

ทางเงินมั่วนิ่งไม่ได้ข่าวคราวอะไรเลย ดังนั้นเธออยากจะให้ มู่หรงตัวหยางมาช่วย มู่หรงตัวหยางนั้นเก่งมากในด้าน คอมพิวเตอร์ สิ่งที่เขาอยากจะสืบไม่มีเรื่องอะไรที่จะสืบไม่ได้ แต่ว่าเงินลั่วนิ่งคิดไม่ถึงว่ามู่หรงตัวหยางจะเจอเร็วขนาดนี้

“เรื่องอะไรหรอ?” เงินลั่วจึงยักคิ้วเล็กน้อย ฟังจากน้ำเสียงขอ งมู่หรงตัวหยางแล้ว ข่าวนี้คงจะเป็นเศษมาก
“ฉันสืบได้ว่าเจ้าชายใหญ่ประเทศนั้นชอบผู้ชาย” ทรงตัว หยางหยุดหายใจไปสักพัก จึงจะพูดผลออกมา

“แค่ก แค่ก……” เงินถั่วนิ่งกระอักน้ำลายของตัวเองไปเลย เจ้า

ชายใหญ่ชอบผู้ชาย?

ข่าวนี้ระเบิดมากจริงๆ!!

จู่ๆ เป็นลั่วนิ่งก็นึกได้ว่าเยซื้อเฉินจองห้องให้กับเจ้าชายใหญ่ จากนั้นก็เป็นเรื่องที่นัดเยซื้อเฉินไปที่โรงแรมกลางดึก

พอนึกถึงเรื่องพวกนี้ เป็นลั่วนิ่งก็ขนลุกขึ้นทันที อย่างบอกนะว่า เจ้าชาย ใหญ่จะชอบเชื่อเงิน

“ข่าวนี้จริงไหม?” เป็นลั่วนิ่งสุดหายใจลึก พยายามให้ตัวเอง สงบสติอารมณ์ลง เรื่องนี้ไม่ได้พูดเล่นได้นะ

เจ้าชายใหญ่ชอบผู้ชายหรือว่าผู้หญิง จริงๆ แล้วไม่เกี่ยวอะไร กับเธอ แต่ว่าหากเจ้าชายใหญ่มีความคิดต่อผู้ชายของเธอ งั้นก็ เกี่ยวข้องกับเธอแล้ว

อีกอย่างมีความเกี่ยวข้องใหญ่ด้วย!!

“แน่นอนร้อยเปอร์เซ็นต์” มู่หรงตัวหยางตอบกลับได้ยืนหยัด มาก

“งั้นต่อจากนี้จะต้องให้เยซื้อเงินรักษาระยะห่างจากเจ้าชาย ใหญ่ท่านนั้นแล้ว จากนั้นเป็นลั่วถึงก็พูดเสริมขึ้นด้วยความกังวล

“ฉิงฉิง หลังจากที่เธอได้ยินปัญหานี้แล้ว การตอบสนองแรกไม่ใช่ว่าควรจะเป็นห่วงพี่ชายใหญ่เธอว่า ในคืนนั้นได้จัดผู้ชายไป แล้วคนหนึ่งจริงๆ หรือเปล่าไม่ใช่หรอ?” อีกทางหนึ่งของ โทรศัพท์ หลังจากที่มู่หรงตัวหยางได้ยินคำพูดของเงินถั่วนิ่งแล้ว ก็เงียบไปสามวิ

ไม่ว่ายังไงแล้วเจ้าชายใหญ่ก็ชอบผู้ชาย อย่างนั้นก็เป็นไปได้ ว่าคืนนั้นถึงหลินจะ………