บทที่745 ผลของการที่เจ้าเด็กถังจื่อไม่โมโห

“พวกเราจะกลับบ้าน” เยซือเฉินหันมา มองไปทางเธอหนึ่งที่ การ ตอบกลับนั้นเป็นเหมือนสิ่งที่สมเหตุสมผลมาก

“ฉันจะกลับบ้านของตระกูลถัง” เป็นลั่วจึงอยากจะพยายามขอ ถึงแม้ว่าความหวังจะไม่มาก

“กลับบ้านของตระกูลถัง? หลังจากนั้นล่ะ?” คุณชายสามเข้ยัก

คิ้วเบาๆ ในเสียงนั้นมีความอันตรายแฝงอยู่

“อืม?” เป็นลั่วนิ่งมองไปทางเขา มีความไม่เข้าใจเล็กน้อย

“เมื่อวาน เธอบอกว่ากลับบ้านของตระกูลถังไปพักผ่อน ปรากฏว่าไปแอบพบคนที่ชื่อเยโปเหวิน วันนี้ เธอบอกว่าจะกลับ บ้านของตระกูลถังพักผ่อน ปรากฏว่าเธอแอบไปพบหยวนจีน หลิน ตอนนี้ให้เธอกลับไป เธอคิดจะไปแอบพบใครอีกล่ะ?”

เงินลั่วฉิง “……

คำพูดของเขาฟังแล้วไม่ค่อยถูกต้อง แต่กลับไม่สามารถ คัดค้านได้

“ฉะนั้น จากวันนี้ไป เธออยู่ที่ไหนฉันก็อยู่ที่นั่น” จากนั้น คุณ ชายสามเย่ก็พูดการตัดสินใจของเขาออกมา ยิ้ม เห็นได้อย่าง ชัดเจนเลยว่าเขาตัดสินใจไว้ตั้งนานแล้ว

เงินลั่วฉิง “…
“คุณชายเย่ ความหมายของคุณคือพวกเรายังไม่ได้แต่งงาน กันแต่อยู่ด้วยกัน?” เป็นลั่วจึงมองไปทางเขา กะพริบตาด้วย ความเร็ว “คุณตา คุณยายไม่เห็นด้วยแน่นอน

เจ้าเด็กถังจื่อโม่ยิ่งไม่เห็นด้วยแน่นอน

“งั้นเราก็ไปจดทะเบียนสมรสกันตอนนี้เลย” คุณชายสามเย่ รู้สึกว่าที่ไม่ใช่ปัญหาเลย

“ไปจดทะเบียนสมรสแบบนี้ พวกเขาไม่เห็นด้วยแน่นอน

เงิน วฉิงแอบเบ้ปาก

คุณชายสามเย่ นายจัดการกับลูกชายของคุณให้ได้ก่อนค่อย พูดเถอะ ครั้งนี้ นายเป็นโทษลูกชายไปแล้วจริงๆ

เมื่อไหร่ที่นายจัดการกับลูกชายได้แล้ว ค่อยพูดถึงเรื่อง

แต่งงานเถอะ

เป็นลั่วจึงกำลังคิดอยู่ จู่ๆ โทรศัพท์เธอก็ดังขึ้น เธอเห็นเบอร์ โทรศัพท์ ริมฝีปากของเธอก็อดเบ้ปากไม่ได้

เงินถั่วนิ่งมองไปทางคุณชายสามเย่หนึ่งที จากนั้นก็รับ โทรศัพท์

“คุณแม่ แม่จะกลับบ้านเมื่อไหร่?” โทรศัพท์ถูกรับรุ๊ป เสียง ของเจ้าเด็กถังจื่อไม่ก็ดังผ่านมา

หลังจากที่เชื่อเฉินจากไปแล้ว เจ้าเด็กถังจื่อไม่ยิ่งอยู่ก็ยิ่งโมโห
เย่ซือเฉินตาบอดมองไม่เห็นเขา ยังลักพาแม่ของเขาไปด้วย ฉะนั้น เขาจะต้องแย่งคุณแม่กลับมา

“ฉัน…..” เป็นลั่วนิ่งฟังออกว่าในน้ำเสียงของเจ้าเด็กถึงชื่อไม่ เต็มไปด้วยความโมโห เธอคิดอยู่ว่าจะตอบยังไงดี จึงจะสามารถ ปลอบใจเจ้าเด็กถังจื่อไม่ได้

“คุณแม่ แม่ทิ้งผมกับน้องสาวไว้ที่บ้านไม่สนใจ เป็นสิ่งที่ไม่ถูก ผมกับน้องสาวพึ่งห้าขวบเอง พวกเราต้องการความรัก แม่เป็น แบบนี้ตอนกลางวันไม่อยู่บ้าน กลางคืนก็ไม่อยู่บ้าน แบบนี้จะส่ง ผลกระทบที่ไม่ดีต่อการเติบโตของผมกับน้องสาว เด็กๆ ที่ขาด ความรักนั้นง่ายที่จะทำให้นิสัยของเด็กบกพร่องได้” อีกทางหนึ่ง ของโทรศัพท์ เจ้าเด็กถังจื่อไม่วางสายของเงินถั่วนิ่งไปเลย

ความหมายของถังจื่อ โม่ชัดเจนมาก ก็คือให้เธอกลับบ้าน เงินลั่วฉิง “

เจ้าเด็กถังจื่อโม่จะขาดแคลนความรัก? นิสัยจะบกพร่อง

นั่นเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้แน่นอน

“คุณแม้ ถ้าแม่ยังไปกับเขาอีก คืนนี้ไม่ยอมกลับบ้านอีก ผมไม่ ให้อภัยคุณแม่แน่” ในตอนที่เจ้าเด็กถังจื่อโม่พูดนั้น ในน้ำเสียงมี ความไม่พอใจอย่างเห็นได้ชัดเจน และน้ำเสียงก็ยืนหยัดมาก เย่อเฉินมองไม่เห็นเขาช่างเถอะ เขาไม่ต้องการหรอก!!

แต่ว่าตอนนี้เพื่อเย่ซื้อเฉิน กลางวันกลางคืนคุณแม่ก็ไม่กลับ บ้าน ความเป็นห่วงเป็นใยที่มีต่อเขาและน้องสาวก็ยิ่งอยู่ยิ่งน้อยแล้ว

เจ้าเด็กถังจื่อ โม่แสดงให้เห็นว่า เขาโมโหมาก

ฟังคำพูดของเจ้าเด็กถังจื่อ โม่แล้ว เป็นลั่วนิ่งพูดไม่ออกเลย ถ้า จะพูดก็ ช่วงเวลานี้ ความห่วงใยที่มีต่อลูกน้อยทั้งสองเธอมีให้ไม่ พอจริงๆ

การที่เป็นแม่ เธอนั้นเธอก็ได้ทำหน้าที่ของเธอพลาดไปเหมือน น

“คุณแม่ ถ้าหากวันนี้คุณแม่หนีไปกับเยซื้อเฉินแล้ว ผมกับน้อง สาวจะไม่ให้อภัยคุณแม่แน่นอน” ถังซื้อโม่อาจจะรู้สึกว่าพลังของ ตัวเองยังไม่พอ ฉะนั้น ก็เอาน้องสาวของตัวเองออกมาด้วยแล้ว

“ได้ ฉันรู้แล้ว” เป็นลั่วนิ่งถอนหายใจไปเบาๆ ไปหนึ่งที ทาง หนึ่งคือผู้ชายของตัวเอง ทางหนึ่งคือลูกชายแท้ๆ ของตัวเอง เธอ จะเลือกยังไงล่ะ?

“วันนี้ฉันจำเป็นต้องกลับไปที่บ้านของตระกูลถัง” เป็นลั่วนิ่งก็ ยังเลือกลูกชายของตัวเองแท้ๆ เพราะว่าลูกชายแท้ๆ ของตัวเอง โมโหแล้ว ต้องได้รับการปลอบใจ

“จำเป็นต้องกลับบ้าน?” เย่ซื้อเฉินหรี่ตา เมื่อกี้เธอรับโทรศัพท์ แล้วไม่ได้พูดอะไรเลย แต่ว่าพอวางสายแล้วกลับบอกว่าจะกลับ บ้าน

สายโทรศัพท์ของใคร ทำให้เธอต้องรีบกลับบ้านขนาดนี้? ยังจําเป็นต้องกลับบ้านอีก
เงินลั่วฉิงยังไม่ได้ตอบคำถามของเขา โทรศัพท์ของเธอก็ยัง ขึ้นอีกครั้ง

เงินลั่วนิ่งเห็นว่าเป็นคุณหมอประจําตัวของคุณปู่เงิน สีหน้า เปลี่ยนไปเลย รีบรับโทรศัพท์ด้วยความเร็ว “คุณหมอหลี่ ทำไม หรอคะ? หรือว่าเกิดอะไรขึ้นกับคุณปู่ฉันหรือเปล่า?”

“คุณเวิน คุณรีบมาโรงพยาบาลด่วนเลย อาการของคุณใน ตอนนี้ไม่ค่อยดีเลย” ในน้ำเสียงของคุณหมอหลี่ความ กระวนกระวายแฝงอยู่อย่างเห็นได้ชัดเจน

ถึงแม้ว่าคุณชายสามเย่จะไม่ได้ยินคำพูดของคุณหมอหลี่ แต่ เห็นได้อย่างชัดเจนเลยว่าเดาออกแล้ว ฉะนั้นจึงเปลี่ยนทิศทาง ด้วยความเร็ว พุ่งตรงไปทางโรงพยาบาล

“ทำไมถึงเป็นแบบนี้? เมื่อตอนที่ฉันไปเยี่ยมคุณปู่ คุณ อาการยังดีอยู่แท้ๆ” เป็นลั่วถึงกระวนกระวายในใจ มือที่จับ โทรศัพท์ก็อดสั่นไม่หยุดแล้ว

คุณหมอเคยพูด ถ้าหากอาการของคุณปู่แย่ลง เกรงว่า……

“วันนี้คุณชายสองเงินเข้ามาเยี่ยมคุณเงิน ไม่รู้ว่าคุณชายสอง เงินได้พูดอะไรกับคุณปู่เงินไปบ้าง คุณปูเป็น…..….. คุณหมอห ลังเลไปสักพัก สุดท้ายก็พูดเรื่องทั้งหมดกับเงินถั่วนิ่งแล้ว

แววตาของเงินถั่วงหรี่ขึ้นมา เป็นหยัน ได้ ดีจริงๆ!!

เงิน วฉิงวางสายลง สีหน้าแย่มาก เธอเม้มปากแน่น ไม่ได้พูดอะไร
ในตอนที่เงินลั่วนิ่งมาถึงโรงพยาบาล คุณกำลังอยู่ในห้อง ฉุกเฉินอยู่

นอกห้องฉุกเฉิน เงินหยันยังไม่ไป ตอนแรกเขาคิดอยากจะ ไป แต่ว่าคุณหมอห้ามเขาไว้ ให้เขาเซนต์ชื่อ อีกอย่างอาการของ คุณปู่เมื่อกี้ ก็ทำให้เขาตกใจมากจริงๆ

เป็นหยันเห็นเงินถั่วนิ่งเดินมากับเยซือเฉิน ร่างกายของเขา ทรุดลงทันที

“นายพูดอะไรกับคุณปู่อีก?!” เป็นลั่วจึงมองไปทางเขา แววตา เย็นชาสุดขีด

“ฉันไม่ได้พูดอะไร ฉันแค่พูดว่าพวกเธอบังคับฉันจนไม่มี หนทางให้อยู่ต่อแล้ว นี่เป็นความผิดของพวกเธอ โทษฉันไม่ได้ เงินหนสวนกลับหนึ่งที่

“ไป” เป็นลั่วฉิงสูดหายใจลึก สถานการณ์แบบนี้ เธอไม่อยาก พูดไร้สาระกับเวินจีหยัน

เยซือเฉินอยู่ที่นี่ เห็นได้อย่างชัดเจนเลยว่าเป็นหยันกลัวแล้ว ฉะนั้นไม่กล้าคัดค้าน รีบจากไปด้วยความเร็ว

หลังจากผ่านไปหนึ่งชั่วโมง ในที่สุดห้องฉุกเฉินก็ถูกเปิดออก

“คุณหมอหลี่ คุณปู่ของฉันเป็นยังไงบ้างคะ?” เป็นลั่วนิ่งเห็น คุณหมอหลี่เดินออกมา รีบถามด้วยความกระวนกระวาย | ขณะนี้

ในน้ำเสียงของเธอมีความกลัวแฝงอยู่อย่างเห็นได้ชัดเจน “คุณเวินวางใจได้เลย อาหารของคุณเป็นในตอนนี้คงที่แล้วยังไม่มีอันตรายต่อชีวิต แต่ว่า ยังไม่ได้ฟื้นขึ้นมา

เงินลั่วจึงถอนหายใจเบาๆ โชคดีที่ไม่เป็นอะไร โชคดีที่ไม่เป็น

อะไร

“ต่อจากนี้ไม่ต้องให้เป็นหยันเข้ามาเยี่ยมผู้ป่วยที่ห้องผู้ป่วย อาการนะคะ” เป็นลั่วนิ่งไม่รู้ว่าเป็นหยันพูดอะไรกับคุณปู่ไปบ้าง แต่ว่าเธอไม่มีทางให้เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นอีกเด็ดขาด

ในตอนที่ถังจื่อ โม่กลับมาถึงบ้านของตระกูลถัง เป็นลั่วจึงยัง ไม่กลับมา เจ้าเด็กถังจื่อ โม่ไม่พอใจเป็นอย่างมาก โมโหมาก ดัง นั้น…