ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน

บทที่ 968 เทพธิดาเงินออกโรง เปิดเผยความจริง(1)



บทที่ 968 เทพธิดาเงินออกโรง เปิดเผยความจริง(1)

ทุกคนต่างจ้องมองไปที่เด็กหญิง เพื่อรอคำตอบจากเด็กหญิง

ทุกคนต่างก็รู้ดีว่าเรื่องเหล่านี้สำหรับเด็กอายุสิบกว่าปีนั้นมัน เป็นเรื่องที่โหดร้าย และไร้มนุษยธรรม

เพราะฉะนั้นเด็กหญิงจึงหวังมากกว่าใครๆอยากที่จะนำตัวคน ชั่วที่ทําร้ายเธอมาลงโทษให้ได้

และเกือบทุกคนที่ดูการถ่ายทอดสดต่างก็คิดว่าเด็กหญิงน่าจะ สนับสนุนแนวทางวิธีการของแม่เธอ

“คุณไปซะ คุณเป็นผู้หญิงไม่ดี หนูไม่อยากเห็นหน้าคุณ” แต่ แล้ว สิ่งที่คาดไม่ถึงก็คือ จู่ๆ เด็กหญิงก็กระโดดลงจากเตียง แล้วตรงมายังคุณหลิว จากนั้นก็ผลักเธอออกอย่างแรง

เด็กหญิงยังมีแผลที่ร่างกาย จู่ๆก็กระโดดลงมาแบบนี้ คง กระทบกระเทือนกับบาดแผลที่มีอยู่ไม่น้อย และหลังจากที่ผลัก คุณหลิวแล้ว เด็กหญิงก็ล้มลงไปบนเตียง

ทุกคนต่างตกใจกับภาพเหตุการณ์นี้ ทันใดนั้นบรรยากาศก็ เงียบลงอย่างเห็นได้ชัด ทุกคนต่างก็คิดไม่ถึงว่าเด็กหญิงจะมี พฤติกรรมแบบนี้ !

“เสี่ยวยวี่ หนู หนูเป็นอะไรไป ?” คุณหลิวที่ถูกลูกสาวผลัก เพราะเด็กหญิงผลักเธอจากเตียง และแรงที่ใช้ก็มีอยู่มาก จน คุณหลิวเซถอยหลังไปหลายก้าว
คุณหลิวมองดูลูกสาวอย่างไม่เชื่อสายตาตัวเอง สีหน้าเจ็บ ปวด: “เสี่ยวย หนูเองก็รู้ว่าแม่ไม่ได้ตั้งใจจะทิ้งหนูไว้แล้วไม่ สนใจ แม่อยากจะพาหนูไปด้วย และมีหลายครั้งที่แม่อยากจะ พาหนูหนีไปด้วยกัน

“คุณทิ้งหนูไว้ คุณเป็นผู้หญิงไม่ดี หนูไม่อยากเห็นหน้าคุณ อีก”เสี่ยวยวล้มลงกับพื้น อาจเพราะเจ็บที่แผล เด็กหญิงไม่ได้ กระโดดขึ้นมาอีก แต่สายตาที่เธอมองมาที่คุณหลิวนั้น เต็มไป ด้วยความเกลียดชัง

“เสี่ยวยๆ แม่ไม่ได้ตั้งใจจะทิ้งหนูเอาไว้ เพราะพ่อหนูทำร้าย เรา แม่เองก็ไม่มีทางเลือก ตอนนั้นแม่อยากจะพาหนูหนีไปด้วย กัน แต่พ่อแม่เอาไว้ว่าจะฆ่าหนู แม่จึงต้องหนีไปก่อน อยากจะ หาโอกาสที่จะมาพาหนูหนีไปอย่างเงียบๆ…….ร่างของคุณหลิว เห็นได้ชัดว่ากําลังสั่นไหว คงเพราะเสียใจกับความเกลียดชัง ของลูกสาว

“พ่อทุบตีคุณเพราะคุณมันเลว มันเป็นความผิดของคุณ ไม่ใช่ ความผิดของพ่อ”เด็กหญิงพูดขัดคุณหลิวขึ้นมาทันที และคำพูด ของเด็กหญิงก็สร้างความสงสัยให้กับผู้คนไม่น้อย

“เสี่ยวยวี่ ไม่ใช่ ไม่ใช่ความผิดของแม่ มันไม่ใช่ความผิด ของแม่จริงๆ” คุณหลิวส่ายหัวไปมา เธอก้าวไปข้างหน้า เดิน เข้าไปใกล้เตียงนอน อยากจะดึงร่างลูกสาวเข้ามา

แต่เด็กหญิงกลับสะบัดมือเธอออก ดวงตาเต็มไปด้วยความ เกลียดชัง : “มันเป็นความผิดของคุณ เพราะคุณมีชู้ พอถึงได้ทุบตีคุณ

มันเป็นความผิดของคุณ คุณเป็นผู้หญิงที่หน้าไม่อาย

คำพูดของเด็กหญิงสร้างความแปลกใจขึ้นมาอีกครั้ง และที่ เด็กหญิงด่าทอแม่ตัวเองนั้นก็ทำให้ทุกคนประหลาดใจมาก

“ไม่นะ แม่ไม่เคย หนูต้องเชื่อแม่นะ นั่นเป็นเรื่องที่พ่อพูด เหลวไหล แม่ไม่เคยทำเรื่องที่ผิดต่อพ่อ และยิ่งไม่เคยทําเรื่องที่ ผิดต่อลูก “ร่างของคุณหลิวสั่นไหวอย่างเห็นได้ชัดเจน แม้จะ สะเทือนใจมาก แต่เธอก็ยังพยายามที่จะอธิบายให้ได้มากที่สุด

“ยังไงหนูก็ไม่อยากเห็นหน้าคุณ คุณรีบไปซะ เรื่องของหนู คุณก็ไม่ต้องยุ่ง ” เด็กหญิงไม่ฟังคำอธิบายของแม่ และเริ่ม ออกปากไล่คุณหลิวเช่นเดียวกับคนเป็นพ่อ

“เสี่ยวยวี่ แม่มาเพื่อช่วยหนูนะ แม่มาช่วยหนูจริงๆ หนูต้อง เชื่อแม่ ” คุณหลิวไม่คิดว่าลูกสาวจะออกปากไล่ตัวเอง ท่าทีก็ยิ่ง เจ็บปวดมากขึ้น

“ก็หนูบอกแล้วไง ว่าไม่ต้องมายุ่ง เรื่องของหนูพ่อจะจัดการ เอง คุณไม่ต้องห่วง คุณไปซะ รีบไปเลย” เด็กหญิง ในตอนนี้ไม่ ฟังคําอธิบายใดๆ จากแม่ของเธอ เอาแต่ไล่คุณหลิวให้ไปพ้นๆ เท่านั้น

“ตอนนี้เธอก็เห็นแล้ว ว่าลูกไม่ต้องการให้เธอเข้ามายุ่ง เธอ ยังไม่รีบไปอีก ” หลี่หมิงตอนนี้มีความมั่นใจมากขึ้น และ ออกปากไล่แม่ของเด็กพร้อมกับลูกสาว

“หลี่หมิง คุณพูดอะไรกับลูก ? คุณพูดโกหกลูกได้ยังไง ? “คุณหลิวหันไปหาหลี่หมิง

ดวงตาแดงก่ำ

“ฉันก็แค่พูดความจริง และลูกก็โตแล้ว รู้ความแล้ว เธอรู้ เรื่องดี และเธอก็แยกแยะได้ว่าใครดีใครเลว ” หลี่หมิงแค่น เสียงหัวเราะในลำคอ และมีท่าทีที่พึงพอใจ

“ตอนนี้ลูกไม่อยากให้เธอเข้ามายุ่งวุ่นวาย เพราะฉะนั้นเธอ พาคนที่มาด้วยกลับไปซะ อย่าพูดเหลวไหลมากไปกว่านี้ “หลี่ห มิงได้รับการหนุนจากลูกสาว คราวนี้จึงได้เอ่ยปากไล่อย่างเต็ม ปากเต็มคํา

“เสี่ยวยวี่ ฟังแม่นะ แม่หวังดีกับลูก และอยากจะช่วยลูก จริงๆ…….คุณหลิวเข้าใจดีว่าเรื่องที่ผ่านมาจะพูดกันตอนนี้ก็คงจะ เข้าใจยาก ยังไม่อยากที่จะพูดในตอนนี้ แต่เรื่องที่เกิดขึ้นตรง หน้านี้เธอจะทำเป็นไม่สนใจมันไม่ได้

“หนูเชื่อพ่อ ไม่เชื่อคุณ คุณพาคนของคุณกลับไปเถอะ”เด็ก หญิงก็พูดขัดแม่ตัวเองขึ้นมาอีกครั้ง เห็นได้ชัดว่าเด็กหญิงยืนอยู่ ฝั่งเดียวกันกับหลี่หมิง

เด็กหญิงหันไปหาเจ้าหน้าที่ของมูลนิธิพิทักษ์ประชาชาติ : “หนูไม่ต้องการความช่วยเหลือจากพวกคุณ หนูไม่เชื่อพวกคุณ พ่อพูดถูก พวกคุณไม่ได้ช่วยหนูอย่างจริงใจ พวกคุณช่วยคน เลวมาทําร้ายหนู”

“หนูน้อย ฟังฉันนะ พวกเรามีหน้าที่ให้ความคุ้มครองสตรีและ เด็ก ช่วยเหลือเด็กแบบหนู เราไม่มีทางช่วยคนเลวแน่นอน”เจ้า หน้าที่แทนการพิเศษโจวไม่คิดว่าเด็กหญิงจะปฏิเสธพวกเขาแบบ
นี่เป็นเหตุการณ์ที่เขาไม่เคยพบเจอมาก่อน

ไม่รู้ว่าเด็กหญิงได้รับอิทธิพลมาจากพ่อของเธอหรือเปล่า ? ความคิดของเด็กนั้นมักจะถูกชักจูงจากผู้ใหญ่ได้ง่าย เพราะ ฉะนั้นเจ้าหน้าที่แทนการพิเศษโจวคิดว่าเขาต้องอธิบายให้เด็ก เข้าใจ ไม่ให้เด็กต้องเข้าใจผิดได้อย่างเด็ดขาด

“พวกคุณไปเถอะ หนูไม่เชื่อพวกคุณ หนูไม่ต้องการความช่วย เหลือของพวกคุณไม่ต้องการความช่วยเหลือของพวกคุณ “เห็น ได้ชัดว่าเด็กหญิงไม่ฟังคำอธิบายอะไรเลย

เด็กหญิงครุ่นคิด จากนั้นก็หันไปหานักข่าวที่กำลังสัมภาษณ์ ว่า : “หนูไม่เชื่อพวกเขา และไม่ต้องการความช่วยเหลือจาก พวกเขา พวกเขาก็ไม่สามารถมายุ่งวุ่นวายเรื่องของหนูได้ ? หนู ไล่พวกเขาไปได้ใช่ไหมคะ ? ”

นักข่าวตะลึง และมองเด็กหญิงด้วยความประหลาดใจ เห็นได้ ชัดว่านักข่าวเองก็ไม่เข้าใจว่าทำไมเด็กหญิงถึงต้องทำแบบนี้ ไม่รู้ว่าเด็กหญิงคิดอะไรอยู่

แต่หาก เด็กหญิงยืนกรานที่จะไม่ให้มูลนิธิพิทักษ์ประชาชาติ เข้ามาช่วยเหลือ เจ้าหน้าที่ของมูลนิธิก็คงจะไม่ดันทุรังที่จะยื่นมือ เข้าไปช่วยเหลืออย่างแน่นอน

เพราะเด็กหญิงคือผู้เสียหาย แม้ว่าเด็กหญิงจะอายุยังน้อย แต่ในตอนนี้เด็กหญิงมีท่าทียืนกรานที่หนักแน่นมาก
เพราะฉะนั้น ในกรณีแบบนี้ ต่อให้แม่ของเด็กจะขอความช่วย เหลือจากมูลนิธิพิทักษ์ประชาชาติ และตัวเด็กหญิงเองก็ไม่ ยินยอม เจ้าหน้าที่ของมูลนิธิพิทักษ์ประชาชาติก็ไม่สามารถจะ บังคับได้

“หากหนูไม่ยินยอม โดยหลักแล้วพวกเขาก็บังคับไม่ได้ แม้ นักข่าวจะไม่เข้าใจว่าเด็กหญิงกำลังคิดอะไรอยู่ แต่ในฐานะนัก ข่าว ก็ต้องพูดความจริง แม้ว่าอีกฝ่ายจะเป็นเพียงเล็กน้อย ก็ตาม เขาก็โกหกไม่ได้เช่นกัน


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ