บทที่ 1014 คุณชายสามเย่ โปรดเมตตา นั่นคือลูกชายแท้ ๆ ของคุณนะ (5)

ถ้าหากคุณชายสามเย่ตอบตกลง เรื่องนี้ก็ไม่มีปัญหาอะไร แต่ ถ้าหากคุณชายสามเย่ไม่ตอบตกลง ก็คงต้องทำตามหน้าที่แล้ว ล่ะ

“ก็ได้ งั้นฉันจะไปพูดกับคุณชายสามเยู่ด้วยตัวเอง เพื่อจื่อไม่ สุดที่รัก ฉู่หลิงเอ๋อตัดสินใจทุ่มสุดตัว ถึงแม้คุณชายสามเยจะน่า กลัว แต่ก็คงไม่กินเธอเข้าไปหรอกมั้ง อีกอย่างเธอก็แค่เป็น ตัวกลางเท่านั้น คุณชายสามเย่ไม่น่าจะโมโหเธอ

พนักงานเห็นเธอตอบตกลงว่าจะไปพูดกับคุณชายสามเยู่ด้วย ตัวเองก็รู้สึกโล่งใจหน่อย จากนั้นก็ตามหลิงเอ๋อออกจากห้อง

ไป

ขณะที่ หลิงเอ๋อออกจากห้อง ประตูห้องหมายเลข 10 ก็เปิด ออกพอดี หัวหน้าน้อยเดินออกมาจากในห้องพอดีเลย

เดิมทีหลิงเอ๋อค่อนข้างอยากรู้อยากเห็นเกี่ยวกับคุณห้อง หมายเลข 10 อยู่แล้ว ดังนั้นเมื่อได้ยินเสียงจึงได้หันไปดู ตอนที่ เธอเห็นชัด ๆ ว่าคนที่เดินออกมารูปร่างหน้าตาเป็นยังไง ก็ตก ตะลึงไปเลย

โอ้โห นี่คือคุณผู้ร่ำรวยคนนั้นเหรอ? ยังหนุ่มขนาดนี้เชียวเหรอ?
และดูดีมากขนาดนี้ด้วย?

นี่เป็นครั้งแรกที่เธอเจอผู้ชายที่ดูดีขนาดนี้ ดูดีกว่าผู้หญิงเสีย อีก ดูเหมือนจะหน้าตาดีกว่าฉิงฉิงของเธอด้วยนะ

ผู้ชายคนหนึ่งทำไมถึงได้หน้าตาดีขนาดนี้เนี่ย?

ฉู่หลิงเอ๋อมองจนเหม่อลอยไปเลย แต่เธอก็มองเหมืออยู่แค่ สองวินาทีเท่านั้น จากนั้นก็ตั้งสติได้ “คุณใช่ไหมคะ? ยินดีที่ ได้รู้จักนะคะ”

คุณร่ำรวยมากจริง ๆ อีกทั้งหน้าตาดีมากด้วย หลิงเอ๋อเป็น คนร่าเริงมาแต่ไหนแต่ไรแล้ว จึงเป็นฝ่ายเอ่ยทักทายก่อน

หัวหน้าน้อยชำเลืองมองเธอแวบหนึ่ง แล้วก็ไม่สนใจเธอ

แต่เห็นแก่ที่ก่อนหน้านี้เธอแย่งประมูลของกับคุณชายสามเ หัวหน้าน้อยจึงไม่ได้เสียมารยาทมากนัก

หลิงเอ๋อเห็นอีกฝ่ายไม่สนใจเธอ ก็เบะปากเล็กน้อย แต่ไม่ได้ พูดอะไรออกมา ปกติแม้ว่าเธอจะเป็นมิตร แต่ในเมื่อคนอื่นไม่ สนใจเธอ เธอก็ไม่มีทางเข้าไปตีสนิทด้วยหรอก

หัวหน้าน้อยเดินผ่านเธอไปเฉย ๆ โดยไม่ได้มองเธออีก ท่าทางเย่อหยิ่งและไร้มารยาท

เขาไม่สนใจหลิงเอ๋อ หลิงเอ๋อก็ไม่สนใจเขาอยู่แล้ว นิสัย หลิงเอ๋อเป็นแบบนี้แหละ ถ้าคนอื่นดีกับเธอ เธอก็จะยิ่งดีกับคน อื่น แต่ถ้าคนอื่นเย่อหยิ่งใส่เธอ เธอก็จะยิ่งหยิ่งผยองมากกว่าอีก ฝ่าย
อู่หลิงเอ๋อจึงเชิดหน้ายดอกแล้วเดินตรงไปข้างหน้า และในขณะนั้นเอง ประตูห้องหมายเลข 9 ก็เปิดออก แล้วคุณ ชายสามเยก็เดินออกมา

“คุณชายสามเย่ หยุดก่อนค่ะ” หลิงเอ๋อเห็นคุณชายสามเยอะ กลับไป ก็รีบร้องเรียก

เมื่อเธอตะโกนเรียก คุณชายสามเก็หยุดเดิน ขณะเดียวกัน

หัวหน้าน้อยก็หยุดลงด้วย

หัวหน้าน้อยชอบเรื่องสนุก ๆ อยู่แล้ว และวันนี้เขาก็มาเพ ราะเยซือเฉินด้วย เมื่อได้ยินหลิงเอ๋อตะโกนเรียกคุณชายสาม เย่ เขาก็ต้องหยุดเพื่อดูอะไรสนุก ๆ อยู่แล้ว

เยซื้อเฉินเงยหน้าขึ้น มองไปทางหลิงเอ๋อ ตอนที่เห็นฉ่หลิงเอ๋ อเขาไม่ได้รู้สึกแปลกใจเลยสักนิด เพียงแต่ตอนที่หลิงเอ๋อ ตะโกนเรียกเขา เขากลับรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย : “มีอะไรเห รอ?”

เมื่อนึกถึงเรื่องที่อู่หลิงเอ๋อแย่งเขาประมูลของก่อนหน้านี้ คุณ ชายสามเย่ก็ยังไม่ค่อยเข้าใจเท่าไหร่ แต่เมื่อนึกถึงความสัมพันธ์ ระหว่างหลิงเอ๋อกับเงินถั่วง น้ำเสียงของเขาตอนนี้จึงค่อนข้าง ดีอยู่

แน่นอนว่า ขณะที่คุณชายสามเล่มองไปที่อู่หลิงเอ๋อก็เห็น หัวหน้าน้อยด้วยเช่นกัน ตอนนี้หัวหน้าน้อยหยุดเดิน แล้วหันตัว กลับมา ท่าทางเตรียมพร้อมที่จะดูอะไรสนุก ๆ อย่างเต็มที่
ตอน คุณชายสามเย่เห็นหัวหน้าน้อย สีหน้ากลับไม่ได้แสดง ท่าที่ผิดปกติออกมา เพียงแต่ในใจกลับรู้สึกสงสัยมากขึ้น ผู้ชาย คนนี้เขาไม่ได้รู้จักสักหน่อย เขามั่นใจมากว่าไม่เคยเจอมาก่อน

แล้วทำไมคืนนี้ผู้ชายคนนี้ถึงได้หาเรื่องเขาล่ะ?

“คุณชายสามเย่ มีเรื่องที่ต้องปรึกษาคุณหน่อยค่ะ วันนี้ฉันไม่ ได้พกเงินมา คุณสามารถช่วยฉันจ่ายหน่อยได้ไหมคะ” หลิงเอ๋อ เดิมทีก็ไม่มั่นใจอยู่แล้ว ยิ่งตอนนี้อยู่ต่อหน้าคุณชายสามเย่ยิ่ง รู้สึกประหม่ามากขึ้นกว่าเดิมอีก เธอกลัวจริง ๆ ว่าเมื่อพูดจบ คุณ ชายสามเย่จะให้คนเตะเธอออกไปทันที

เมื่อฉู่หลิงเอ๋อพูดจบ คุณชายสามเยยังคงไม่ตอบโต้อะไร แต่ หัวหน้าน้อยที่ยืนอยู่ข้าง ๆ เธอกลับหัวเราะออกมา

ตอนนี้หัวหน้าน้อยจ้องมองหลิงเอ๋อตรง ๆ แล้ว แววตาของ

เขาดูประหลาดใจอย่างเห็นได้ชัด เขาสงสัยว่าตัวเองฟังผิดไป

หรือเปล่า

เมื่อครู่ผู้หญิงคนนี้พูดว่าอะไรนะ?

เธอพูดว่าจะให้เชื่อเงินช่วยเธอจ่ายเงินงั้นเหรอ?

ของพวกนั้นที่เธอประมูลมาล้วนแย่งมาจากเยซื้อเฉินทั้งนั้น แล้วตอนนี้เธอจะให้เยซือเงินช่วยเธอจ่ายเงินเนี่ยนะ?

ยัยผู้หญิงคนนี้เป็นคนโง่หรือเปล่าเนี่ย? เป็นอย่างที่คิดไว้ไม่มีผิด คาดหวังอะไรกับผู้หญิงไม่ได้เลยจริง
แต่ว่า หัวหน้าน้อยคิดว่าเรื่องสนุกแบบนี้ดูต่ออีกสักหน่อยดี กว่า แค่ดูก็รู้แล้วว่าเป็นเรื่องใหญ่แน่นอน

หลังจากคุณชายสามเย่ได้ยินที่หลิงเอ๋อพูดก็อึ้งไปครู่หนึ่ง เห็นได้ชัดว่าเขาคิดไม่ถึงว่าหลิงเอ๋อจะขอร้องอะไรแบบนี้ ถึงแม้ หลิงเอ๋อจะสนิทกับเงินถั่วนิ่ง แต่เขาเพิ่งเคยเจอกับฉ่หลิงเอ๋อแค่ ครั้งเดียว สำหรับเขาแล้วถือว่าหลิงเอ๋อไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับ เขาเลย

แล้วจะให้เขาช่วยฉู่หลิงเอ๋อจ่ายเงินเนี่ยนะ?

สองร้อยกว่าล้านสําหรับเขาไม่ถือว่ามากเท่าไหร่หรอก ถ้า หากช่วยเหลือเพื่อน เขาก็สามารถช่วยได้ แต่หลิงเอ๋อไม่ใช่ เพื่อนของเขา อีกอย่างหลิงเอ๋อก็เป็นผู้หญิง ให้เขาจ่ายเงินแทน ผู้หญิงเนี่ยนะ?

เรื่องนี้คิดยังไงก็รู้สึกไม่ถูกต้อง

“ใครให้คุณมาขอความช่วยเหลือจากผม?” แต่ว่าตอนนี้คุณ ชายสามเยคิดถึงความน่าจะเป็นได้อย่างหนึ่ง คืออาจจะเป็น เงินล้วจึงให้หลิงเอ๋อมาขอความช่วยเหลือจากเขา?

ถ้าหากเป็นเพราะเป็นถั่วนิ่ง เขาต้องช่วยเหลือแน่นอน

แต่คุณชายสามเย่ก็รู้สึกว่าแบบนี้ไม่น่าจะเป็นไปได้สักเท่าไหร่ วันนี้ฉู่หลิงเอ๋อมาในนามของมู่หรงตัวหยาง ต่อให้ต้องการคน ช่วยเหลือ หลิงเอ๋อก็น่าจะไปหามทรงตัวหยางก่อน

มู่ทรงตัวหยางไม่มีทางจ่ายเงินสองร้อยกว่าล้านไม่ได้หรอก
ได้ยินคําพูดของคุณชายสามเหลิงเอ๋อก็ชะงักไป คำพูด ของคุณชายสามเย่เหมือนมีนัยแฝง

แต่ว่าหลิงเอ๋อก็เข้าใจได้ทันที คุณชายสามเฒ่น่าจะคิดว่า ฉิงฉิงให้เธอมาหาเขา

“ที่จริงแล้ว ของพวกนั้นฉันไม่ได้เป็นคนประมูล แต่เป็นคนอื่น ประมูล และคนคนนั้นให้ฉันมาหาคุณชายสามเย่ ให้คุณชายสาม เย่ช่วยจ่ายเงินให้” ฉู่หลิงเอ๋อคิดอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นก็ตัดสินใจ พูดให้ชัดเจน ถ้าหากให้คุณชายสามเย่เข้าใจผิดว่าเป็นเพ ราะฉิงฉิง งั้นคืนนี้จื่อ โม่ของเธอก็คงเสียแรงเปล่า

“ใคร?” คุณชายสามเข่ขมวดคิ้วเล็กน้อย ที่จริงเขาก็เคยสงสัย ว่ามีคนอื่นอยู่ในห้องหมายเลข 11 กับหลิงเอ๋อ ตอนนั้นเขาคิด ว่าเป็นถังไปเขียน แต่หนูไปสืบดูแล้ว บอกว่าไม่มีคนอื่น และไม่ พบสิ่งผิดปกติใด ๆ

“ถังจื่อ โม่” ฉู่หลิงเอ๋อแอบถอนหายใจ เธอนึกถึงที่จื่อไม่กำชับ เอาไว้ว่าให้บอกชื่อ อโม่ไป และไม่ยอมให้เธอบอกความจริง กับคุณชายสามเยู่ด้วย ดังนั้นตอนนี้หลิงเอ๋อจึงได้แต่พูดไปแบบ

“คุณบอกว่าเป็นใครนะ?” ตอนที่คุณชายสามเย่ได้ยินหลิงเอ๋ อพูดถึงชื่อนี้ สีหน้าก็เปลี่ยนไปทันที น้ำเสียงฟังดูดขึ้นมาก แต่นี่ ยังไม่ใช่ประเด็นสำคัญ ประเด็นสำคัญก็คือ หลิงเอ๋อสัมผัสได้ ถึงรังสีอำมหิตที่ออกมาจากเสียงของคุณชายสามเยู่ในตอนนี้

ใช่ มันคือรังสีอำมหิต!!
หลังจากที่คุณชายสามเยได้ยินชื่อของถังจื่อ ไม่ จู่ ๆ ก็มีรังสี อ้ามหิตออกมา?!