ตอนที่ 121 คุณชายสามเย่ ถ้าคุณเป็นเช่นนี้จะ ทำให้สูญเสียภรรยา (1)

ตอนที่ 121 คุณชายสามเย่ ถ้าคุณเป็นเช่นนี้จะ ทำให้สูญเสียภรรยา (1)

ณ ขณะนี้มือถือกำลังอยู่ในสายสนทนาอยู่ หน้า จอมือถือไม่ได้แสดงเบอร์มือถือของคู่สนทนา แต่ สามารถเห็นระยะเวลาการสนทนาได้

มือถือของเธอแสดงเวลาการสนทนาเป็นเวลา 18 นาที?

18 นาทีก่อนเย่ซื้อเฉินได้โทรมาหา แต่ว่าเธอวาง สายไปแล้วมิใช่หรือ ทำไมยังคงแสดงสถานะอยู่ใน สาย?

หรือเมื่อสักครู่นี้เธอไม่ได้กดวางสาย?

เป็นลั่วนิ่งนึกขึ้นได้ว่าตอนแรกเธอคิดจะวางสาย แต่จู่ๆคุณปู่เวินก็มาอยู่ตรงหน้า ทำให้เธอสะดุ้งตกใจ จากนั้น..

จากนั้นเธออาจจะกดวางสายไม่สำเร็จ

ถ้าเกิดตอนนั้นเธอกดวางสายไม่สำเร็จ ก็คงจะ

เงินลั่วฉิงตัวสั่นเทาโดยสัญชาตญาณ

เงินลั่วชิงถอนหายใจหนึ่งครั้ง พยายามให้ตนสงบ ลง เงินลั่วฉิงคิดว่าถึงแม้เธอจะไม่ได้กดวางสาย แต่ตอนนี้เวลาผ่านไปนานขนาดนี้เลยซือเฉินก็คงไม่ฟังแล้ว

มั้ง?

เพราะเขายุ่งมาก! !

“ฮาโล….”เงินลั่วฉิงเอามือถือมาข้างหูแล้วลองพูด

ดู

ถ้าหากเวลานี้มือถือไม่ได้อยู่ที่ข้างหูของเย่ซือเฉิน แล้วล่ะก็จะไม่มีทางได้ยินเป็นอันขาด

เวินลั่วฉิงคิดในใจ ต้องไม่มีเสียงตอบรับแล้วเป็น แน่ ไม่มีแน่นอน

“ว่า”แต่วินาทีต่อมาก็มีเสียงของเย่ซื้่อเฉินส่งมา เป็นคำง่ายๆที่ไม่รู้จะง่ายยังไงแล้ว ฟังไม่ค่อยออกว่ามี อารมณ์เช่นไร

แต่เป็นลั่วนิ่งกลับสูดลมหายใจเข้าแรงๆ! !

เขาตอบเร็วเช่นนี้ เป็นลั่วฉิงจึงสงสัยว่าเขาได้จับมื ถือไว้ฟังโดยตลอด

ถ้าเช่นนั้นบทสนทนาของเธอกับคุณปู..

“เมื่อกี้ฉันลืมวางสายค่ะ”เวินลั่วฉิงคิดว่าโอกาส ความเป็นไปได้ที่เยซือเฉินจะถือสายฟังอยู่ตลอดนั้นมี น้อย เพราะเขายุ่งมาก น่าจะไม่ทำเรื่องปัญญาอ่อน และไร้สาระเช่นนี้

ดังนั้นคำพูดนี้ของเวินลั่วฉิงจึงแฝงการล่อถามไป

ด้วย
เวินรั่วฉิงคิดว่าอาจจะเป็นเพราะเย่ซือเฉินกำลังจะ โทรหาคนอื่น จึงเอามือถือขึ้นมาพอดี

บังเอิญ อาจจะเป็นเรื่องบังเอิญ

“ผมรู้”ทำไมเป้ซือเฉินจึงไม่รู้ว่าเธอกำลังล่อถา มอย คำตอบนี้ช่างเรียบเฉยนะ

แต่เป็นลั่วนิ่งกลับอึ้งทิ้ง เขารู้? เขารู้มัน หมายความว่าอย่างไร? เขารู้นั้นมันแสดงถึงอะไรกัน นะ?

น้ำเสียงของเขาตอนนี้เรียบเฉย แต่เงินลั่วฉิงรู้สึก มีลางสังหรณ์ที่ไม่สู้ดีนัก

เธออยู่กับเย่าชื่อเฉินมาได้สักพัก ถือได้ว่าเธอรู้จัก นิสัยของเย่ซื้อเฉิน ถ้าเย่ซื้อเฉินยิ่งเป็นเช่นนี้ยิ่ง อันตราย

แต่ว่า เงินลั่วฉิงยังคงหวังลมๆแล้งๆ เธอรู้สึกว่า เยซื้อเฉินมีธุระมากมาย คงจะไม่….

“ที่คุณกับคุณปู่เวินคุยกัน สิ่งที่ควรจะได้ยินและ ไม่ควรจะได้ยิน แต่ผมได้ยินหมดแล้ว”แต่เวลาต่อมา อีกฝั่งหนึ่งของสาย คุณชายสามเย่ก็พูดทีละคำๆ จึงได้ ทำลายความหวังลมๆแห้งๆสุดท้ายให้สิ้นซาก

ควรจะได้ยิน? ไม่ควรจะได้ยิน?

เงินลั่วฉิงกำลังคิดอยู่ว่าเมื่อกี้ที่เธอพูดกับคุณปู่ สิ่ง ไหนคือเขาควรจะฟัง? สิ่งไหนคือเขาไม่ควรจะฟัง?
เวินรั่วฉิงคิดหน้าคิดหลังแล้วก็รู้สึกว่าเขาแอบฟัง มันไม่ถูก แต่ตอนนี้เงินลั่วฉิงไม่กล้าพูดออกมา

ความจริงแล้วเป็นลั่วนิ่งรู้สึกว่า ในแง่ความสัมพันธ์ ของเธอกับเย่ซื้อเฉิน สิ่งที่เธอกับคุณปู่พูดเย่ซื้อเฉิน ได้ยินคงไม่เป็นอะไรหรอก

พวกเขาแค่ตกลงแต่งงานตามเงื่อนไขก็เท่านั้น

เอง!!

เวินลั่วฉิงคิดว่า เขาได้ยินก็ได้ยิน ไม่มีอะไรหรอก

“คุณสามีค่ะ….”เงินลั่วฉิงพูดโทรศัพท์ด้วยน้ำ เสียงที่อ่อนหวานและอ่อนนุ่มเหมือนที่ผ่านมา

“ความสัมพันธ์ระหว่างเราหรือ? “อีกฝั่งหนึ่งของ สายโทรศัพท์ ดวงตาคุณชายสามเย่หีขึ้นอย่าง อันตราย เสียงนั้นแฝงความรู้สึกที่กัดฟันพูดอยู่

เป็นลั่วเฉิง” ”

เกิดอะไรขึ้น? !

คำพูดนี้หมายความว่าอย่างไร? !

เขากับเธอถึงแม้จะแต่งงานการด้วยข้อตกลง แต่ ก็ได้จดทะเบียนสมรสกันแล้ว ทำไมถึงไม่มีความ สัมพันธ์กันล่ะ?

เวินลั่วฉิงคิดบทสนทนาของเธอกับคุณปู่ได้ จึง เข้าใจทันที

คุณชายสามเย่คิดจะเอาคำพูดเมื่อกี้มาต่อว่าเธอหรือ! !

แต่ว่าเขาหมายความว่าอย่างไร? พวกเขาแค่ แต่งงานกันตามข้อตกลง ในสัญญาเขียนไว้อย่าง ชัดเจนว่าเก็บเรื่องแต่งงานเป็นความลับ

ไม่เปิดเผยต่อสาธารณะ นอกจากคนที่บ้านตระ กูลเย่แล้วก็ไม่ได้บอกใครเลย

ดังนั้น เมื่อกี้เธอตอบคำถามกับคุณปู่คงไม่มีปัญหา อะไรหรือเปล่า? !

พูดตามหลักแล้ว เขาไม่น่าจะโกรธนะ! !

เวลานี้ในห้องทำงาน เลขาหลิวยืนอยู่ด้านข้างจ้อง มองประธานของตนที่มีสีหน้ามืดมนราวกับน้ำหมึกจะ ไหลริมลงมา จึงไม่กล้าหายใจแรงๆ

เวลานี้ท่านประธานน่าเกรงกลัวมาก

ท่านประธานคุยสายกับใครกันนะ? ท่านประธาน บอกว่าไม่เกี่ยวกับคนอื่น ไม่เกี่ยวกับคนอื่นแล้วทำไม ท่านประธานจึงถือโทรศัพท์ไว้ฟังตลอด

เขาเข้ามาสิบนาทีกว่าแล้ว ท่านประธานยังคงคุย โทรศัพท์อยู่ แต่ตอนแรกท่านประธานไม่ได้พูดอะไร เพียงแต่สีหน้ามัวหมอง เลขาหลิวแน่ใจว่าเป็นเรื่องที่ สำคัญมาก ดังนั้นจึงไม่กล้ารบกวนอะไร

แต่ว่าตอนนี้ประธานพูดว่าไม่เกี่ยวข้องกับเค้า? ไม่เกี่ยวข้องแล้วประธานคุยโทรศัพท์กับเค้าสิบกว่านาทีทำไม?

ทำไมเขาถึงรู้สึกว่าสิ่งที่ท่านประธานพูดนั้นปากไม่ ตรงกับใจเลย?

“แล้วคุณว่ามีหรือไม่มีค่ะ? “เวินลั่วฉิงคิดตั้งนานก็ หาสาเหตุที่เย่ซือเฉินโกรธไม่ได้ เพราะว่าหาคิดไม่ออก ว่าทำไมเย่ซือเฉินถึงได้โกรธ เวินลั่วฉิงจึงไม่มั่นใจว่า ควรจะตอบคำถามของเย่ซื่อเฉินอย่างไรดี

มู่หรงด้วยหยางเคยพูดว่า ในด้านความรักเวินลั่วฉิ งก็เหมือนกับปัญญาอ่อน คำพูดนี้เป็นจริงที่สุด ไม่ได้ พูดเวอร์เลย

ซื้อเฉิน”.

ซื้อเฉินรู้สึกว่าจู่ๆก็มีความขุ่นเคืองอัดแน่นอยู่ กลางอก ในเวลาอันสั้นขึ้นก็ไม่ได้ลงก็ไม่ดี ถ้าเวลานี้ เธอยืนอยู่ต่อหน้าเขา เขาต้องบีบเธอตายอย่างไม่ต้อง สงสัย

“แล้วคุณว่ายังไงล่ะ? “เย่ซือเฉินพยายามสุดแรง ที่จะระงับโทสะลง ให้ตายเถอะผู้หญิงคนนี้ เธอยังกล้า มาถามเขาอีก?

“ตอนอยู่ที่บ้านตระกูลเย่พวกเรามีสถานะเป็นสามี ภรรยา พอออกจากบ้านของตระกูลเย่พวกเราก็ไม่มี ความสัมพันธ์ใดๆเกี่ยวข้องกัน” ดวงตาของเวินลั่วฉิง แพรวพราว พูดตามเนื้อหาเงื่อนไขการแต่งงานของทั้ง สองอย่างแม่นยำ เธอเป็นคนเขียนสัญญา ดังนั้นเนื้อหาในสัญญาเธอนั้นรู้อย่างละเอียดถี่ถ้วน

“ดังนั้นคุณวางใจได้ค่ะ ฉันจะไม่มีทางรั่วไหลความ สัมพันธ์ของเราเป็นอันขาดค่ะ”เงินลั่วชิงเสริมอีกหนึ่ง ประโยค เธอรู้สึกว่าพูดอย่างนี้คงไม่ผิดอีกแล้วมั้ง?

ซื้อเฉินจับมือถือไว้แน่น แน่นมากจนเกือบจะบีบ มือถือเสียแล้ว ตอนนี้เขาอยากจะหยิกเธอให้ตาย จริงๆ ! ! ขณะนี้เขารู้สึกว่าถ้าเขายังคุยกับเธอต่อ คาดว่าจะ

ต้องถูกเธอตรอมใจตายแน่ เย่ซื้อเฉินจึงกดวางสาย