ตอนที่ 140 ผู้หญิงของคุณชายสามเย่ (1)

และเขารู้ดีว่าเธอเป็นคนรักเดียวใจเดียว หากรักใครเข้า แล้วจะไม่เปลี่ยนใจไปรักคนอื่นง่ายๆ

ดังนั้นเขาไม่เชื่อเด็ดขาดว่าเธอจะรักเย่ซื่อเฉินแล้ว เมื่อ คิดได้เช่นนี้สีหน้าของไปยี่รุ่ยก็กลับมาดีขึ้น เขาเงยหน้า มองเยซื้อเฉินด้วยแววตาที่ได้ใจ

เห็นแววตาที่ได้ใจของไปยี่รุ่ย เย่ซีอเฉินที้งไปชั่วครู่ เหตุการณ์อย่างนี้ไปยี่รุ่ยจะมีอะไรให้ได้ใจกัน?

เวลานี้ประตูลิฟต์ได้เปิดออก เป็นลั่วนิ่งนำออกไปก่อน เยซื้อเฉินก็เดินตามเธอออกไปพร้อมกัน

ไปยี่รุ่ยมองทั้งคู่จากไป ดวงตาหยีขึ้นน้อยๆ

หลังจากที่ขึ้นรถ เย่ซื้อเฉินไม่ได้พูดอะไรอีก สีหน้า ท่าทางลึกลับซับซ้อน ไม่รู้ว่าครุ่นคิดอะไรอยู่

“ถึงแม้ว่าพวกเราจะแต่งงานด้วยข้อตกลง ไม่เกี่ยวพันกับ ความรัก แต่ระหว่างที่อยู่ในพันธะสัญญาฉันก็จะทำตัวดีๆ จะไม่ทำผิดในด้านที่เกี่ยวข้องกับการแต่งงานอย่าง แน่นอน”ก่อนหน้านี้เย่ซือเฉินแสดงท่าทีได้อย่างชัดเจน เป็นลั่วนิ่งรู้สึกว่าต้องพูดสิ่งที่เธอคิดออกมาสักหน่อย เหมือนกัน

เธอคิดว่าเขาคงกลัวเธอไปพัวพันกับไป๋ยี่รุ่ย ทำให้ส่ง ผลกระทบต่อเขา

ซื้อเฉินรีบหันมามองเธอ จ้องมองเธอแบบไม่ละสายตาไม่เกี่ยวพันกับความรัก?

ดังนั้น เธอจะจดจำข้อตกลงระหว่างกันทุกวินาที ไม่ให้ ตัวเองตกหลุมรักเขา และยิ่งไม่มีทางจริงใจกับเขา?

ทำไมเขาถึงได้แต่งกับเธอผู้หญิงที่ไร้หัวใจอย่างนี้?

“ทำไมหรือค่ะ? ฉันพูดผิดอะไรไปเหรอ? “เป็นลั่วจึงเห็น สีหน้าเขาที่อยากจะกินคนนัก จึงตกใจ เมื่อกี้เธอพูดอะไร ผิดไปอย่างนั้นหรือ?

เธอคิดว่าสิ่งที่เธอพูดเมื่อสักครู่นี้ไม่ได้ผิดอะไร! ! ซื้อเฉินเห็นสีหน้าเธอที่ไม่รู้อิโหน่อิเหน่ จึงแอบถอน หายใจ สุดท้ายก็ไม่พูดอะไรต่อ

เย่ซื่อเฉินส่งเว็นลั่วชิงกลับไปที่คฤหาสน์ เขาก็จากไป คุณปู่ผิงเป็นคนไม่มีลูกหลาน ตอนนี้คุณปู่ผิงได้เสียชีวิตลง สองสามคืนนี้เขาจึงไปเฝ้าพิธีศพของคุณปู่ผิง

เป็นลั่วนิ่งไม่ได้ถามอะไรมากอย่าว่าแต่พวกเขาแค่ตกลง แต่งงานตามเงื่อนไขเลย ถึงจะเป็นสามีภรรยากันอย่าง แท้จริงก็ต้องการเวลาส่วนตัวเช่นกัน

เพราะว่าสองสามคืนที่ผ่านมาเป็นลั่วนิ่งไม่ได้พักผ่อนดีๆ มัวแต่วาดภาพออกแบบ ดังนั้นคืนนี้จึงนอนหลับได้อย่าง สนิท พอวันรุ่งขึ้นตื่นมาจึงสายนิดหน่อย

ตอนที่เวินลั่วฉิงตื่นมา คุณป้าหลิวก็กำลังทำความ สะอาดห้องอยู่

“เช้าจังเลยค่ะ”คุณป้าหลิวกำลังทำความสะอาดห้องข้างๆของเว็นลั่วชิง เห็นเงินลั่วชิงก็รีบยิ้มแล้วกล่าวทักทาย

“สัวสดียามเช้าค่ะ”เงินลั่วชิงมองคุณป่าหลิว ตอบด้วย เสียงเบา แต่ว่าเธอเห็นรูปถ่ายในมือของคุณป้าหลิวที่กำลัง เช็คถูกอยู่นั้น ก็ต้องอยู่ชะงักลง

มันเป็นรูปถ่ายของผู้หญิงคนหนึ่ง เธอรู้จักกับผู้หญิงคน นั้น เป็นคนที่ครั้งก่อนเห่อถงถงบอกว่าเธอเป็นนางแบบ ผู้ หญิงคนเดียวที่เคยมีข่าวเรื่องอื้อฉาวกับเยซือเฉิน เหมือน จะชื่อว่าเมิ่งโร่ถึง

ดวงตาของเวินลั่วฉิงกระตุกน้อยๆ แล้วกวาดสายตามอง รอบห้อง

ทั้งห้องมีรูปถ่ายไม่น้อย มีใหญ่มีเล็ก มีแขวนตามผนัง และวางตามโต๊ะ มีหลากหลายรูปแบบ ล้วนแต่เป็นผู้หญิง คนเดียวกัน

การตกแต่งและจัดวางภายในห้องนั้นเป็นรูปแบบของผู้ หญิง เวินลั่วชิงยังเห็นมีตู้ขนาดใหญ่ ข้างในมีแต่เสื้อผ้า อาภรณ์ของผู้หญิง

ดังนั้น ห้องนี้เห็นได้ชัดว่าเป็นห้องของเมิ่งโร่ถิง

ก่อนหน้านี้ตอนที่เห่อถงถงพูดถึงข่าวอื้อฉาวของเมิ่งโร่ถิ งกับเยชื่อเฉิน เธอก็ยังรู้สึกสงสัย แต่ว่าตอนนี้เห็นมีห้อง ของเมิ่งโร่ถึงโดยเฉพาะอยู่ในคฤหาสน์ของเย่ซื่อเฉิน ก็แส ดงว่าซื้อเฉินกับเมิ่งโร่ถึงมีความสัมพันธ์ที่ไม่ธรรมดา

ถ้าหากเป็นแบบนี้ ทำไมตอนที่คุณปู่เย่เร่งให้แต่งงาน เยซือเฉินถึงไม่แต่งงานกับเมิ่งโร่ถึงเสียเลยล่ะ?
ทำไมต้องเลือกเธอด้วย?

สำหรับเรื่องที่ทำให้เชื้อเฉินถึงต้องมาเลือกแต่งงานกับ เธอ เงินลั่วชิงคิดยังไงก็คิดไม่ออก คิดไม่ออกจริงๆ แต่ว่าเธอกับเยชื่อเฉินนั้นได้ตกลงกันแล้ว มากสุดก็แค่

หนึ่งปี เธอก็สามารถออกจากชีวิตเขาได้

เป็นลั่วนิ่งไม่ได้ไปสนใจกับสิงที่อยู่ในห้องนั้นมากมาย แต่ เดินลงจากตึกไปที่บริษัท

ถึงแม้เธอจะไม่มีความสนใจในด้านการทำธุรกิจแม้แต่ น้อย แต่ในเมื่อเธอตกลงคุณปู่ไว้แล้ว ก็ต้องดูแลบริษัทให้ดี

ตอนที่เวินลั่วฉิงถึงที่บริษัท เลขาหลิวก็ได้มานั่งรอที่ บริษัทก่อนแล้ว

“ท่านประธานเงินค่ะ สำหรับสัญญาเรื่องของบริษัทตระ กูลเย่กรุ๊ปกับบริษัทเวินซื่อกรุ้ปนั้น ท่านประธานของเราได้ เซ็นชื่อแล้วค่ะ ประธานเงินแค่เซ็นชื่อก็เสร็จเรียบร้อย ดีแล้วค่ะ ส่วนเรื่องเงินลงทุนได้จัดการเตรียมไว้เรียบร้อย แล้วค่ะ”เลขาหลิวเห็นเป็นลั่วอึ้งก็ยิ้มอย่างเอาใจใส่ยิ่งกว่า ตอนที่อยู่ต่อหน้าของคุณชายสามเย่เสียอีก

“ค่ะ”เวินลั่วฉิ่งไม่ได้อ่านแม้แต่ตัวเดียวก็จัดการเซ็นชื่อ เรียบร้อย ในเมื่อเย่ซือเฉินเซ็นชื่อแล้ว ดังนั้นสัญญาจึงไม่มี ปัญหาใดๆแน่นอน สำหรับเรื่องนี้เธอเชื่อใจเย่ซื่อเฉินมาก

ดวงตาของเลขาหลิวแวววาม คุณนายเชื่อใจท่าน ประธานมาก! เขารู้สึกว่ากลับไปแล้วต้องไปเล่าให้ท่าน ประธานฟังสักหน่อย
เรื่องที่ร่วมกันทำงาน เยซือเฉินไม่ได้ปรากฏตัวอีก และมี หลายคืนที่เยชือเฉินก็ไม่ได้กลับบ้าน

เป็นลั่วนิ่งไม่ได้เห็นหน้าซื่อเฉินมาหลายวันแล้ว แต่ว่า ทุกๆคืนเย่ซื่อเฉินจะส่งข้อความมาให้เธอ

เงินลั่วชิงรับสานต่อธุรกิจของบริษัทเวินซื่อกรุ๊ป เริ่ม ทำงานร่วมกับบริษัทตระกูลเย่กรุ้ป จึงมีเรื่องราวไม่น้อย เลย ดังนั้นเวินลั่วฉิงต้องไปบริษัททุกวัน จัดการเรื่องต่างๆ ภายในบริษัท

ตอนบ่ายเวินถั่วนิ่งกำลังดูเอกสารอยู่ในห้องทำงาน มือ ถือก็มีเสียงแจ้งเตือน พอเธอเปิดดูก็เห็นได้รับรูปถ่าย ดวงตาของเธอแวววาม

นี่คือ….

เป็นลั่วนิ่งกำลังดูรูปถ่ายอยู่ จู่ๆมือถือก็ดังขึ้น เมื่อเห็น เบอร์ที่แสดงบนหน้าจอมือถือ เงินลั่วชิงก็รีบรับสาย

“ฉิงฉิง ฉิงฉิง ข่าวใหญ่มาก รีบ รีบดูรูปถ่ายที่ฉันส่งให้ คุณดู”เมื่อรับสายปุ๋บเห่อถงถงก็รีบส่งเสียงที่ดังมา

“เห็นแล้ว”เงินลั่วชิงรู้สึกขบขัน เห่อถงถงก็เป็นคนมีนิสัย ใจคออย่างนี้แหละ มีชีวิตชีวาแผ่ไปทั่วสารทิศ สดใสร่าเริง

มีชีวิตชีวาตลอดเวลา

“เป็นนางแบบคนนั้นอีกแล้วที่มีหาสามีของคุณ รูปถ่ายนี้ เป็นรูปที่ไม่นานมานี้ทั้งสองได้ออกจากบริษัทตระกูลเย่กรุ้ แล้วถูกคนอื่นแอบถ่ายไว้ แต่ไม่ได้ส่งต่อจนเป็นที่รับรู้ ฉัน เห็นมาจากในแอปเวยโป่ แต่ไม่ถึงหนึ่งนาที รูปถ่ายนี้ก็โดนลบทิ้ง ถ้าไม่ใช่ว่าลูกพี่มือไว ก็จะแคปรูปไม่ได้แน่”เห่อถงถ งมีแหล่งข่าวที่ใหญ่โตมากเชียว

เงินลั่วฉิงเห็นรูปถ่าย เพราะพอดีกับที่ทั้งสองเดินออกมา จากบริษัท ดังนั้นครั้งนี้จึงถ่ายใบหน้าได้อย่างชัดเจน เป็น ใบหน้าของเมิ่งโร่ถึงที่กำลังยิ้มแย้ม

สีหน้าของเย่ซือเฉินก็ไม่ได้เป็นแข็งกร้าวเหมือนปรกติ เมื่อเทียบกับเขาตอนปกติจะดูเป็นคนอ่อนนุ่มมาก

ใช่ ขอแค่คนมีตามองก็จะดูออกว่าทั้งสองมีความสัมพันธ์ ที่ไม่ธรรมดา

เพราะเป็นลั่วนิ่งเคยเห็นห้องของเมิ่งโร่ถึงที่คฤหาสน์แล้ว

จึงไม่รู้สึกประหลาดใจสักเท่าไหร่

เพียงแต่เธอยิ่งคิดไม่ตก ถ้าเย่ซือเฉินกับเมืิ่งโร่ถึงมีความ สัมพันธ์ฉันคนรัก ทำไมเวลาที่คุณปู่เย่เร่งให้แต่งงาน เย่ซื่อเฉินทำไมไม่แต่งกับเมิ่งโร่ถึงเสียทีเดียวเลย แต่กลับ 2 อ้อมค้อมมาหาเธอ?

นางแบบอย่างเมิ่งโร่ถึงเมื่อมาเทียบกับเธอในตอนนี้ เธอรู้ ว่าแค่เป็นผู้ชายที่มีตาก็จะต้องเลือกเมิ่งโร่ถึง