ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน

บทที่953 ถูกคลุมถุงชน น่าตกใจ ผลลัพธ์แบบนี้น่ะเหรอ(1)



บทที่953 ถูกคลุมถุงชน น่าตกใจ ผลลัพธ์แบบนี้น่ะเหรอ(1)

เมื่อได้ยินคำพูดของชางกวนหง มู่เฉิงก็อึ้งไป ด้วยความตกใจ เล็กน้อย ความดื้อรั้นบนใบหน้าของเขาก็หายไปในทันที

ให้ตายเถอะ ท่านมาสนใจเขาด้วยหรือไง?

ท่านไม่เคยพูดกับเขามาหลายปีแล้ว และยิ่งไม่อยากจะยุ่งกับ เขาเลยแม้แต่น้อย หลายปีมานี้ ในสายตาท่าน มีเพียงแค่รูปของ เขาเท่านั้น

ท่านมักจะนั่งอยู่ในห้องทั้งวันทั้งคืน เขาคิดว่าท่านไม่ต่างอะไร กับพระที่ออกจากบ้านไปบวชเลยล่ะ

วันนี้ท่านลาสิกขาแล้วเหรอ?

เขามองไปทางช่างกวนหง ก่อนจะชะงักไป จากนั้นก็ค่อยๆ

เดินมาที่เก้าอี้ข้างๆ ช่างกวนหง จากนั้นก็นั่งลงอย่างเงียบๆ

หัวหน้าน้อยนั่งลง จากนั้นก็เหยียดขายาวอย่างคุ้นชิน ในตอน นั้น แววตาของซางกวนหงก็หันมา

หัวหน้าน้อยเอาขาที่ยกขึ้นวางกลับไปเหมือนเดิมอย่างเชื่อฟัง จากนั้นก็นั่งอย่างหลังตรง เหมือนเด็กประถมเลยล่ะ

มุมปากของผู้ดูแลจ้งยิ้มขึ้นเล็กน้อย เด็กบ้า คุณยังจะดื้อดึงอีก เหรอ?
เมื่อครู่กวนประสาทจนเกือบตายแล้ว หัวหน้าพูดเพียงครั้ง เดียวก็เชื่องเหมือนแมวเลยล่ะ

อารมณ์ของผู้ดูแลจังนั้นดีขึ้นมาในทันที

แน่นอน คนน่ารังเกียจก็ต้องมีคนปราม หัวหน้าน้อยก็ต้องให้หัวหน้าเป็นคนปราม

หลายปีมานี้หัวหน้าไม่สนใจเรื่องในองค์กรโกสต์ซิตี้ และไม่ สนใจเรื่องของหัวหน้าน้อยด้วย หัวหน้าน้อยเลยแทบจะลอยอยู่ แล้ว

เฉิงโหราโหราในตอนนี้ยังไม่มีสติกลับมา เธอยังคงมอง หัวหน้าน้อยด้วยความเหม่อลอย เมื่อหัวหน้าน้อยขยับตัว แววตา ของเธอก็ขยับไปตามหัวหน้าน้อยเหมือนกัน

หลังจากที่หัวหน้าน้อยนั่งลง แววตาของเธอก็หยุดตามหัวหน้า

น้อย จากนั้นก็ยังคงมองหัวหน้าน้อย เหมือนกับว่าแววตานั้นตาม

ติดหัวหน้าน้อย จนไม่ขยับไปไหนเลยล่ะ

หัวหน้าน้อยหน้าตาดี ผู้หญิงธรรมดาคนไหนที่ได้เห็นหัวหน้า น้อยก็มองไม่ห่าง และอดไม่ได้ที่จะมองให้มากกว่านี้อีกหน่อย แต่ว่าไม่มีใครที่มองนานเท่าเฉิงโหราโหราเลย

คนที่อยู่ตรงนั้นต่างเห็น แต่ว่าทำเป็นเหมือนไม่เห็น และไม่พูด อะไรด้วย เจ้าเก้าอยากจะเตือนเฉิงโหรว โหรวสักหน่อย เจ้าเก้า ใช้มือแตะไหล่ของเฉิงโหรวโหรวเบาๆ แต่ว่าเฉิงโหรว โหรวก็ยัง ไม่รู้สึกตัว ยังคงมองหัวหน้าน้อยอย่างเหม่อลอย
เมื่อครู่กวนประสาทจนเกือบตายแล้ว หัวหน้าพูดเพียงครั้ง เดียวก็เชื่องเหมือนแมวเลยล่ะ

อารมณ์ของผู้ดูแลจังนั้นดีขึ้นมาในทันที

แน่นอน คนน่ารังเกียจก็ต้องมีคนปราม หัวหน้าน้อยก็ต้องให้หัวหน้าเป็นคนปราม

หลายปีมานี้หัวหน้าไม่สนใจเรื่องในองค์กรโกสต์ซิตี้ และไม่ สนใจเรื่องของหัวหน้าน้อยด้วย หัวหน้าน้อยเลยแทบจะลอยอยู่ แล้ว

เฉิงโหราโหราในตอนนี้ยังไม่มีสติกลับมา เธอยังคงมอง หัวหน้าน้อยด้วยความเหม่อลอย เมื่อหัวหน้าน้อยขยับตัว แววตา ของเธอก็ขยับไปตามหัวหน้าน้อยเหมือนกัน

หลังจากที่หัวหน้าน้อยนั่งลง แววตาของเธอก็หยุดตามหัวหน้า

น้อย จากนั้นก็ยังคงมองหัวหน้าน้อย เหมือนกับว่าแววตานั้นตาม

ติดหัวหน้าน้อย จนไม่ขยับไปไหนเลยล่ะ

หัวหน้าน้อยหน้าตาดี ผู้หญิงธรรมดาคนไหนที่ได้เห็นหัวหน้า น้อยก็มองไม่ห่าง และอดไม่ได้ที่จะมองให้มากกว่านี้อีกหน่อย แต่ว่าไม่มีใครที่มองนานเท่าเฉิงโหราโหราเลย

คนที่อยู่ตรงนั้นต่างเห็น แต่ว่าทำเป็นเหมือนไม่เห็น และไม่พูด อะไรด้วย เจ้าเก้าอยากจะเตือนเฉิงโหรว โหรวสักหน่อย เจ้าเก้า ใช้มือแตะไหล่ของเฉิงโหรวโหรวเบาๆ แต่ว่าเฉิงโหรว โหรวก็ยัง ไม่รู้สึกตัว ยังคงมองหัวหน้าน้อยอย่างเหม่อลอย
เมื่ออยู่ต่อหน้าคนอื่นหัวหน้าน้อยจะกวนประสาทอย่างไร แต่ เมื่ออยู่ต่อหน้าหัวหน้าก็ไม่กล้าทำตัวแบบนั้นเลย เขาเลยรีบ เปลี่ยนคำพูด “หัวหน้า…….

“หัวหน้าคนเก่าเสียไปเกือบสามสิบปีแล้ว” ช่างกวนหงหันไป มองเขาเล็กน้อย ก่อนจะมองด้วยความไร้อารมณ์ใดๆ

หัวหน้าน้อยกลับนั่งตัวตรงขึ้นมาทันที ก่อนจะมีความกลัวเล็ก

น้อย วันนี้ท่านเป็นอะไรกันแน่นะ?

จริงจังขนาดนั้นเลยหรือไง?

นายท่านที่เขารู้จักไม่ใช่แบบนี้ไม่ใช่เหรอ?

เขาเพียงแค่พูดผิดไปเท่านั้นเอง ท่านฉลาดขนาดนั้น ไม่มีทาง ฟังไม่ออกเด็ดขาด

ดังนั้นท่านหมายความว่าอะไรกันแน่?

หัวหน้า ความหมายของหัวหน้าน้อยกำลังจะบอกว่าคุณแก่ แล้ว” ผู้ดูแลจ้งเพิ่งจะโกรธหัวหน้าน้อยจนปวดท้อง ตอนนี้มันหา โอกาสได้ไม่ง่ายเลย ที่จะ ‘แก้แค้น’

หัวหน้าน้อย:

หัวหน้าน้อยมองผู้ดูแลจ้งด้วยแววตาเย็นชาคู่นั้น ตาแก่ เปลี่ยนเป็นคนมีเงื่อนงำไปตั้งแต่เมื่อไหร่?

แววตาของชางกวนหงมองไปทางหัวหน้าน้อยอีกครั้ง พลาง มองเขาเล็กน้อย แววตานั้นมันนิ่งเฉย จนทำให้ไม่รู้สึกถึงความแปลกอะไรเลยล่ะ แต่กลับทำให้หัวหน้าน้อยหนาวสั่นขึ้นมาเสีย อย่างนั้น

ท่านไม่พอใจแล้วจริงๆ เหรอ?

หัวหน้าน้อยเองก็เป็นคนที่ฉลาดเป็นกรด เลยรู้เลยว่าเกิดอะไร ขึ้น หัวหน้าน้อยรู้ว่าหัวหน้ากลัวว่าจะรู้เรื่องว่าเขาทำอะไรก่อน การตรวจดีเอ็นเอเข้า

ตอนที่เขาทําเรื่องนั้น ไม่ได้ลังเลเลยแม้แต่น้อย ตอนที่เขามาส ร้างความวุ่นวายนั้น ก็ไม่ได้กังวลเลยแม้แต่น้อย

แต่ว่าตอนนี้เขาตึงเครียดขนาดนั้น และกลัวถูกจับได้ขนาดนี้ ไปเพื่ออะไรกัน?

ท่านไม่สนใจเขามาตั้งหลายปี แถมยังไม่คุยกับเขามานาน มากด้วย ทำไมวันนี้ถึงเริ่มมาสนใจเขาได้นะ?

อีกอย่างยังจะคิดบัญชีกับเขาอย่างเห็นได้ชัดอีกด้วย?

ทำไมจู่ๆ ท่านถึงได้เปลี่ยนไปนะ?

และก็ไม่มีใครบอกเขาก่อนเลย ถ้าเกิดว่ามีคนแจ้งเขาก่อน

ล่ะ?

เขาจะไม่มางั้นเหรอ?

นั่นมันเป็นไปไม่ได้อย่างแน่นอน ถ้าเกิดเขาไม่มาดูเรื่องที่มัน น่าตื่นตาตื่นใจขนาดนี้ คงจะต้องเสียใจไปตลอดชีวิตอย่าง แน่นอน
ดังนั้น ถึงจะรู้ว่าท่านจะมาคิดบัญชีกับเขา เขาก็ยังจะมาอยู่ดี อดใจไม่ไหวที่จะรอให้ผลการตรวจดีเอ็นเอครั้งนี้ออกมาแล้ว เขาเลยยอมรับผิดกับท่านเองเสียเลย

แต่ทว่า ท่านเองก็อดทนได้เป็นอย่างดี ในเมื่อสงสัยเขามา ตั้งแต่แรกแล้ว เขานั่งมาตั้งนานแล้วด้วย ท่านก็ไม่พูดอะไรเลย

จิ้งจอกเจ้าเล่ห์จริงๆ ด้วย!!

“ตาแก่ คุณหมายความว่าอย่างไรกันแน่นะ? อยากจะแยก จากนั้นเหรอ? ” หัวหน้าน้อยหงุดหงิดใจเป็นอย่างมาก เขาไม่ กล้ากวนประสาทหัวหน้าสักเท่าไหร่ แต่ว่าผู้ดูแลจังไม่มีทางทน กับ “หายนะ นี้ได้แน่นอน

“หัวหน้าน้อย พวกเราแก่แล้ว หัวหน้าน้อยเองก็ไม่เด็กแล้วล่ะ ควรแต่งงานแล้ว” ครั้งนี้ผู้ดูแลจ้งไม่ได้โกรธเลยแม้แต่น้อย แต่ กลับมีรอยยิ้มบนใบหน้าไม่น้อยเลย

สีหน้าของหัวหน้าน้อยนั้นเปลี่ยนไปอย่างรวดเร็ว ตาแก่นั้นมี เงื่อนงำมากขึ้นเรื่อยๆ จริงๆ ด้วย

แต่งงานงั้นเหรอ? ทำไมเขาต้องแต่งงานด้วย

อีกอย่าง เขาจะแต่งหรือไม่แต่งงานมันเกี่ยวอะไรกับตาแก่ ด้วยเล่า?

เฉิงโหรว โหรวที่มองหัวหน้าน้อยอยู่ตลอดไม่รู้ว่าคิดอะไรอยู่ จู่ๆ แววตาก็เปล่งประกายขึ้นมา
“คุณสนใจอะไรด้วยเหรอ? คุณเองก็อายุห้าสิบกว่าแล้วยัง โสดอยู่เลย คุณกล้ามาสนใจเรื่องนี้ของฉันงั้นเหรอ? ” หัวหน้า น้อยปากร้ายมาตลอด และไม่ได้ไว้หน้าผู้ดูแลจังเลยด้วยซ้ำ

ผู้ดูแลจังกัดฟันกรอด เด็กบ้านี่มันเก่งเรื่องการหาเรื่องคน จริงๆ เลย!

ช่างกวนหงที่ยังโสดจนอายห้าสิบเหมือนกันก็รีบหันไปมอง

หัวหน้าน้อย ก่อนจะมองเขาด้วยแววตาสองข้างแบบนั้นไม่ห่าง

หัวหน้าน้อยหนักใจ ให้ตายเถอะ เมื่อครูปากไวไปหน่อย เลย ลืมว่าหัวหน้าเองก็ยังไม่ได้แต่งงาน

หัวหน้าน้อยไม่กลัวอะไรเลย แต่กลัวว่าจะต้องอยู่คนเดียว สมองของเขานั้นเริ่มคิดอย่างรวดเร็ว ก่อนจะคิดว่าควรจะอธิบาย อย่างไรดี

“ผู้ดูแลจ้งพูดถูก คุณควรแต่งงานแล้ว” แต่ว่าหัวหน้าน้อยยัง

คิดค่าที่เหมาะสมไม่ออก จู่ๆ ช่างกวนหงก็พูดออกมา

หัวหน้าน้อยตัวแข็งไป ก่อนจะรู้สึกหนักใจขึ้นมา จากนั้นก็รู้สึก เป็นลางไม่ดีขึ้นมา


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ