บทที่1046 ข่มเหงเศษเดน ตบหน้าฉาด เสพติด (4)

“ถ้าเธอไม่มีสิทธิ์เข้าร่วม ก็ไม่มีใครมีสิทธิ์เข้าร่วมแล้ว” เพียง แต่ คุณหลิวยังพูดไม่ทันจบ ก็มีเสียงชายคนหนึ่งพูดขึ้นมา ด้วย ความดุดันเป็นอย่างมาก

ทุกคนได้ฟังดังนั้น ก็ตกใจไป เลยอดไม่ได้ที่จะมองไปทางต้น

เสียง

ทุกคนที่คิดว่าเป็นคำพูดของแขกที่เพิ่งมา แต่ว่าทุกคนพบว่า เสียงนั้นดังออกมาจากในโรงแรมอย่างรวดเร็ว

เมื่อทุกคนเห็นว่าใครเป็นคนพูด ก็พากันตกใจไป เพราะว่าทุก คนเห็นว่าคนที่พูดนั้นไม่ใช่ใคร แต่เป็นเจ้าของงานในวันนี้อย่าง เว้ยคงที่เพิ่งขึ้นมาดำรงตำแหน่งประธานคนใหม่อย่างหนึ่งด้ว หยาง

“เจ้าชายมู่หรงหล่อ แล้วก็เท่จังเลย”

“อือ อือ หล่อมากเลยล่ะ ดูหล่อกว่าในข่าวอีก

คุณหนูคุณนายที่เพิ่งจะพูดจาแดกดันเป็นชั่วนิ่งต่างมองไปที่ มู่ทรงตัวหยางด้วยความหลงใหล

เว้ยคังเป็นบริษัทที่ใหญ่ที่สุดในเมืองจีน มู่หรงตัวหยางอายุยัง น้อยก็ได้เป็นประธานของเว้ยคังแล้ว อีกอย่างเว้ยทั้งยังเป็น บริษัทครอบครัว หุ้นราวๆ เก้าสิบเปอร์เซ็นต์ของเว้ยคังอยู่ในมือ ตระกูลเว้ย เป็นคนร่ำรวยจริงๆ
ดังนั้น เมืองจิ้น ในตอนนี้มีแต่คนอยากแต่งงานกับทรงตัว หยาง และหวังว่าจะได้อยู่ในสายตาของมู่หรงตัวหยางจากการ มาร่วมงานสังสรรค์ในวันนี้

คุณหนูคุณนายทั้งหมดต่างเก็บความน่ารังเกียจเมื่อครู่ ก่อนจะ แสดงท่าทีที่ดูดีที่สุด เพื่อให้มทรงตัวหยางมองพวกเธอบ้าง

แต่ว่ามู่หรงตัวหยางกลับไม่ได้มองพวกเธอ

มู่ทรงตัวหยางค่อยๆ เดินมา ก่อนจะมองไปทางคุณหลิวที่เพิ่ง พูดด้วยแววตาเย็นชา : “ฉันไม่รู้เลยว่างานเลี้ยงของเว้ยยังมี คนนอกมาพูดอะไรเวิ่นเว้อด้วย”

มู่หรงตัวหยางแสดงความหมายอย่างเห็นได้ชัด คุณหลิวคนนี้ ไม่มีสิทธิ์เข้าร่วมงานเลี้ยงของเว้ยคังเพื่อมาพูดอะไรแบบนี้ด้วย

คุณหลิวมีสีหน้าที่ดูไม่ดีเป็นอย่างมาก เธอคิดไม่ถึงจริงๆ ว่า มู่หรงตัวหยางจะพูดแบบนี้ต่อหน้าคนอื่น

“ประธานมู่หรง เป็นลั่วนิ่งไม่ดูตัวเอง ไร้ยางอาย ถ้าเกิดให้คน แบบนี้เข้าร่วมงานเลี้ยงของเว้ยคัง มันหมายถึงการดูถูกเว้ยคัง ไม่ใช่เหรอ” คุณหลิวไม่เข้าใจสถานการณ์ และคิดว่ามู่หรงตัว หยางไม่ชอบที่เธอสนใจเรื่องไร้สาระ เธอคิดว่ามู่หรงตัวหยางนั้น แต่อยากจะปกป้องแขกของเว้ยคัง

คุณหลิวคิดว่าเป็นลั่วนิ่งเป็นแขกธรรมดาๆ คุณหลิวกลัวว่ามู่ห รงตัวหยางจะไม่รู้ความน่ารังเกียจของเงินถั่วนิ่ง ดังนั้นเลย อธิบายออกมา
“ประธานมู่หรง คุณหลิวพูดถูก คุณเป็นไร้ยางอายมาก เมื่อครู่ คุณปู่เย่เปิดการแถลงต่อนักข่าว ประธานมู่หรงดูได้นะ” คุณเจ้า กับคุณหลิวมาด้วยกัน เลยช่วยอธิบายแทนคุณหลิว

มันชัดเจนว่าคุณเจ้านั้นคิดเหมือนกับคุณหลิว อันที่จริง นอกจากอู่หลิงเอ๋อกับไปหยหนึ่งที่อยู่ในงาน ก็มีความคิดไม่ต่าง จากคุณหลิวกับคุณเจ้าเท่าไหร่นัก

ถึงอย่างไรด้วยฐานะของเงินถั่วนิ่งไม่น่าจะรู้จักอะไรกับเว้ยคัง เท่าไหร่ และน่าจะไม่รู้จักอะไรกับประธานคนใหม่ของเว้ยคังด้วย

ขนาดคำพูดที่ทรงตัวหยางเพิ่งพูดไปนั้น มีคนมากมายที่ไม่ ได้สนใจ ถึงจะไม่ลืมแต่ก็ไม่ได้เก็บมาคิด เพียงแค่คิดว่ามู่หรงตัว หยางแค่อยากปกป้องแขกเท่านั้น

มู่หรงตัวหยางหันมองไปทางเงินถั่วนิ่ง พลางขมวดคิ้วแน่น

“เกิดอะไรขึ้น? ”

ตระกูลเยีมีหนอนบ่อนไส้อีกแล้วเหรอ?

คนแก่ทั้งสองของตระกูลเย่ยังไม่มีท่าทีจะหยุด

มู่หรงตัวหยางคิดเรื่องที่สองคนของตระกูลเยทำกับฉิงฉิงก่อน หน้านี้ ใบหน้าที่มีความโกรธอย่างเห็นได้ชัด

คุณเจ้าสังเกตท่าทีของมู่หรงตัวหยาง เธอเห็นความโกรธบน ใบหน้าของมู่หรงตัวหยาง ก็คิดว่ามู่หรงตัวหยางโกรธเพราะว่า เงินลั่วนิ่งก่อเรื่อง ดังนั้นเลยไม่รอให้เป็นลั่วนิ่งตอบ คุณเจ้าก็รีบ หยิบมือถือออกมา ก่อนจะเปิดคลิปเมื่อครู พลางส่งให้มทรงตัวหยาง

“ประธานมู่หรง นี่คือคลิป คุณตก่อนสิ

มู่ทรงตัวหยางขมวดคิ้วเป็นปม ก่อนจะมองไปที่มือถือในมือ ของคุณเจ้า คลิปนั้นไม่ยาว เปิดเพียงไม่นานก็จบแล้ว มู่หรงตัวหยางดูคลิปจบ ใบหน้าที่เคร่งเครียดไป คนแก่ทั้ง

สองของตระกูลเย่นร้ายมากขึ้นทุกที กล้ามาทำร้ายฉิงฉิงให้ใน

ขนาดนี้ จะยกโทษให้ไม่ได้แล้ว

“ประธานมู่หรง คุณเป็นไร้ยางอาย ไม่มีคุณธรรม ดังนั้นฉันกับ คุณหลิวเลยหยุดคุณเป็นเอาไว้ คนแบบนี้ให้มาเข้าร่วมงานเลี้ยง ของเว้ยคังไม่ได้” คุณเจ้าเห็นใบหน้าเคร่งเครียดของมู่หรงตัว หยาง เธอก็มองออกว่ามู่หรงตัวหยางโกรธ เธอคิดว่ามทรงตัว หยางนั้นโกรธเพราะว่าเข้าใจเรื่องไร้ยางอายของแล้วเงินถั่วง แล้ว

ไร้ยางอายขนาดนั้นยังกล้ามาเข้าร่วมงานเลี้ยงของเว้ยคัง มู่ห รงตัวหยางไม่โกรธสิถึงจะแปลก

แน่นอนว่าคุณเจ้าเองก็ไม่ลืมที่จะเติมน้ำมันลงกองไฟ มู่หรงตัวหยางหันมองไปทางคุณเจ้า ด้วยแววตาแปลกๆ หลิงเอ๋อยิ้มมุมปากขึ้น ก่อนจะมองไปทางคุณเจ้าเหมือนมอง

คนโง่

มู่หรงตัวหยางอยากปกป้องฉิงฉิงแค่ไหนนั้นเธอรู้ดีที่สุด ไม่ ไม่ ใช่แค่มู่หรงตัวหยาง แต่ตระกูลเว้ยนั้นเห็นฉิงฉิงเป็นเหมือน ครอบครัว นังโง่คนนี้กล้ามาใส่ร้ายฉิงฉิงต่อหน้าทรงตัวหยางขนาดนี้

เหมือนฆ่าตัวตายๆ

แต่มู่หรงตัวหยางมองคุณเจ้าเพียงไม่นาน ไม่ได้หันมองทางชายยืนอยู่เขา “ส่งหมายศาลไปให้ เย่อเฉิน ให้เขาอธิบายให้ชัดเจน

มู่หรงตัวหยางว่าคุณปู่กับเกี่ยวเอเฉิน เขาเองว่าเรื่องพวกเยซื้อเงินลำบากใจ เพราะเป็นกลาง แต่มากลั่นแกล้งฉิงฉิงของเขาเรื่องต้องไม่จบลงง่ายๆ

เขาไม่อยากคุยอะไรกับคุณปู่เย่ เขาเลยหาเยซื้อเงินเลย ถ้าเยซือเฉินอยากแต่งกับนิ่งงั้นเหรอไม่ทาง

เมื่อทรงตัวหยางพูดออกไป หมายศาลไปให้เยซือเฉินงั้นเหรอ? มันอะไรขึ้น

มู่หรงตัวหยางจะส่งหมายศาลให้เยซื้อเฉินงั้นเหรอ?

หรงตัวบ้าไปแล้วเหรอ? ใครๆ ก็จะไปเรื่องกับ คุณชาย

อีกอย่างทำไมทรงหยางต้องส่งเยซื้อเฉินด้วยนะเกี่ยวกับเงินลั่วงั้นเหรอ

แม้ทุกคนจะไม่เชื่อ แต่ว่าสถานการณ์ในตอนมันเพียงอย่างเดียวเท่านั้น!!

แต่ว่ามู่หรงตัวหยางส่งหมายไปหาเอเฉินเพราะว่าเป็นว งงั้นเหรอ? !

จะเป็นไปได้อย่างไร?

มู่ทรงตัวหยางกับเงินถั่วจึงเป็นอะไรกันนะ?!

เพราะว่าคำพูดของมู่หรงตัวหยาง สีหน้าของทุกคนเลยจริงจัง มากขึ้น ก่อนจะแอบเอาไปต่างๆ นานาว่ามู่หรงตัวหยางกับ เงินลั่วนิ่งเป็นอะไรกัน?

เป็นลั่วนิ่งนั้นไม่แปลกใจกับวิธีของมู่หรงตัวหยางเท่าไหร่ เธอ เองก็ไม่ได้พูดอะไรมาก เธอรู้ว่ามู่หรงตัวหยางนั้นทำทุกอย่างเพื่อเธอ