บทที่ 620 คุณชายสามเยถูกวางยา (7)

หยิงหญิงเข้าใกล้เยซือเงิน

และในขณะนี้ เย่ชื่อเฉินก็ลืมตาขึ้นกะทันหัน

ขณะนี้ บนใบหน้าของหญิงหญิงกำลังแนบกับหน้าเขาพอดี ฉะนั้น จู่ๆ เขาก็ลืมตาขึ้นกะทันหัน แน่นอนว่าหญิงหญิงก็เห็นแล้ว

“นายตื่นแล้ว?” เธออึ้งไปสักพัก จากนั้นก็ยิ้ม รอยยิ้มที่มีเสน่ห์

และน่าหลงใหล

เย่อเฉินรู้สึกปวดหัวมาก รู้สึกว่าร่างกายของเขาเร่าร้อน ไม่ สบายและบ้าคลั่ง

เย่ซือเฉินหรี่ตา มองไปทางเธอ แต่รู้สึกว่ามองไม่ชัด เขาขยับ

ปาก แล้วเรียก “ฉิงฉิง”

ร่างกายของหญิงหญิงแข็งที่อไปเลย ระหว่างเธอและเขายังมี ระยะห่างอีกนิด ร่างกายของเขาแข็งที่อไปเลย ไม่ได้ติดแนบลง ไป

หญิงหญิงกัดฟันอย่างแรง แววตาเต็มไปด้วยความอิจฉา แดง กระหนําไปหมด

แต่ว่า เธอรู้ว่าเวลานี้ เธอรู้ว่าเวลานี้ เธอไม่สามารถปฏิเสธได้ เรื่องที่เชื่อเงินพูดในงานแถลงข่าววันนี้ เธอฟังไว้อย่างชัดเจน ฉะนั้น เธอรู้ว่าเยซือเฉินชอบเงินถั่วนิ่ง
ถ้าหากตอนนี้เธอพูดว่าตัวเองไม่ใช่เงินถั่วนิ่ง เอเงินคงจะ ผลักเธอออก ถึงแม้ว่าเย่อเฉินจะดื่มยาแล้ว แต่ว่าเธอไม่ สามารถให้เรื่องนี้มีข้อผิดพลาดใดๆ ได้

ฉะนั้น หญิงหญิงไม่ได้พูดอะไรไม่ได้คัดค้าน แต่ว่าก้มหัวลง อยากจะไปจูบเยซือเงิน

หญิงหญิงไม่ได้ปฏิเสธ เยซือเฉินกะพริบตา “ฉิงฉิง คือเธอจริง หรอ?”

ขณะนี้ เชื่อเฉินเวียนหัวมาก มีความรู้สึกไม่รู้ว่าตัวเองอยู่ ที่ไหน อีกอย่าง เขา ในตอนนี้ก็ปวดหัวมาก มองภาพที่อยู่ข้าง หน้าไม่เห็นเลย

“ยิ้ม” หญิงหญิงเห็นเขาถามตลอด จึงตอบกลับไปคำหนึ่ง เสียงของเธอเบามาก อ่อนโยนมาก เธอกลัวว่าเยซื้อเฉินจะ ฟังออกถึงความผิดปกติของเสียงเธอ

แน่นอน เธอก็ไม่กล้าพูดอะไรมาก

ในตอนที่พูด เธอก้มหน้าต่อ อยากจะไปจูบเย่อเฉิน เธอรู้ เย่ซือเฉินในตอนนี้ถูกวางยาแล้ว ขอแค่เธอเริ่มก่อน เย่อเฉินจะต้อง….

คืนนี้เธอทำให้เรื่องเป็นไป พอพรุ่งนี้เปิดเผยเรื่องนี้ เย่ซื้อเฉินก็ ต้องแต่งงานกับเธอแล้ว

เยซือเฉินได้ยินเธอตอบกลับแล้ว รู้สึกดีใจ “ฉิงฉิง คือเธอจริง ด้วย….
หยิงหญิงรับรู้ได้ถึงการเคลื่อนไหวของเขา รู้สึกดีใจ ถึงแม้จะ รู้ว่าเย่อเฉินเห็นเธอเป็นเงินลั่วฉิง แต่ว่าขอแค่ผลออกมาตามที่ เธอต้องการก็พอแล้ว

แต่ว่า วินาทีต่อมา จู่ๆ การกระทําของเอเฉินก็หยุดลง เชือ เฉินผลักเธอออกกะทันหัน

ผลักเธอไปทางข้างๆ เลย

“เธอคือใคร?” เยซือเฉินรีบลุกขึ้น มองไปทางเธอหนึ่งที ดวง ตั้งทั้งสองหรี่ตาขึ้นมาทันที

หญิงหญิงอึ้งไปเลย มองเขาด้วยดวงตาทั้งสอง มีความไม่ อยากจะเชื่อ เธอไม่อยากเชื่อว่า เวลานี้เยซื้อเฉินกลับผลักเธอ ออก

อีกอย่างเมื่อกี้เยซือเฉินก็ไม่ได้เห็นใบหน้าที่ชัดเจนของเธอ

เธอยิ้มรับแล้วว่าเธอคือเงินถั่วนิ่ง ทำไมเยซื้อเฉินถึงยังสงสัยเธอ

อีก

หญิงหญิงมองไปทางเขา ดวงตารีบกะพริบขึ้นทันที เธอไม่ได้ พูดอะไร แต่ว่ารีบใช้ร่างกายของตัวเองทับไปทางเขา

หุ่นของเธอดีมาก เธอในตอนนี้ยังอยู่ในท่าแบบนี้อีก เธออด ยิ้มไม่ได้เลย

เธอในขณะนี้มีความมั่นใจสูงมาก

แต่ว่า หญิงหญิงคิดไม่ถึงว่า เธอยังไม่ทันทับลงบนตัวของ เย่ซื้อเฉิน เยซือเฉินกลับหยิบไฟที่อยู่บนหัวเตียง ทุบลงบนศีรษะของด้านหลังของเธอ

หญิงหญิงรู้สึกเพียงแค่ว่าสมองมึนตึบไปเลย จากนั้นข้างหน้า ก็มืดไปหมด สลบไปเลย

โชคดีที่เย่ซือเฉิน ในตอนนี้โดนวางยา บนตัวไม่ได้มีแรงมาก เท่าไหร่ ไม่เช่นนั้น เขาคงจะทุบตีหญิงหญิงจนตาย

เย่ซื้อเฉินรู้สึกว่าภาพข้างหน้าของตัวเองยังยืนอยู่ มองอะไรไม่ ชัด และเวียนหัวหนักมาก อีกอย่างร่างกายก็รู้สึกแย่มาก

เชื่อเงินใช้แรงหยิกไปที่แขนของตัวเอง เจ็บจนทำให้เขาตื่น

เขาหยิบโทรศัพท์ออกมา รีบหาเบอร์โทรศัพท์หนึ่งออกมา แล้วกดโทรออกไป

ดังไปไม่กี่เสียง ทางนั้นไม่มีคนรับ บนใบหน้าของเมือเฉินมี ความกระวนกระวายเล็กน้อย ตอนนี้เขาได้สติกลับมาครึ่งหนึ่ง แล้ว ถือว่ามีสติอยู่ ฉะนั้น เขารู้ว่ายาที่อยู่ในน้ำชาเมื่อตอนเย็น คือยาอะไร

ภายใต้สถานการณ์แบบนี้ มีเพียงคนเดียวที่สามารถช่วยเขา ได้ นั่นก็คือฉิงฉิง

โทรศัพท์วางสายลงอัตโนมัติ เป็นลั่วจึงไม่รับสาย เย่ซือเฉินสูดหายใจลึก โทรต่อ

ขณะนี้ เป็นลั่วจึงกำลังสระผมให้เจ้าเด็กถังจื่อซีที่ห้องน้ำ เขา ได้ยินเสียงโทรศัพท์ดังแล้ว แต่ว่าผมพึ่งสระไปครึ่งหนึ่ง เธอไม่สามารถทิ้งจื่อไว้แล้วไปรับสายได้

ขณะนี้ ถังอโม่ยังไม่กลับมา ยังต่อโมเดลอยู่ที่ห้องทำงาน

โทรศัพท์ดังขึ้นอีกครั้ง แววตาของเงินลั่วจึงประกายขึ้นทันที “คุณแม่ โทรศัพท์คุณแม่ตั้งอีกแล้วค่ะ” ถังจื่อปิดตา แล้ว เตือนเธอ

“อื้ม ได้ยินแล้ว เดี๋ยวแม่ล้างผมหนูให้สะอาดก่อนนะ” ขณะนี้ หัวของถังจื่อซีเต็มไปด้วยฟองสบู่ ถ้ายังไม่ล้างอีกก็จะเข้าตาแล้ว

เงินถั่วนิ่งช่วยถังจื่อ ล้างผม ได้ยินเสียงโทรศัพท์หยุดดังแล้ว แต่พอผ่านไปไม่ถึงสองวินาที ก็ดังอีกแล้ว

ฝั่งนั้น เป็นลั่วนิ่งไม่รับโทรศัพท์ เยซื้อเฉินยิ่งอยู่ก็ยิ่ง กระวนกระวาย เขาจัดเสื้อผ้าของตัวเอง อยากจะลงจากเตียง แต่ กลับรู้สึกว่าขาของเขาในขณะนี้ไม่มีแรงเลย ไม่สามารถเดินได้ เลย