ตอนที่ 7จับได้ว่าสามีมีชู้

“คุณชายเย่ครับ เป็นรถคันด้านหน้าคันนั้นครับ” เลขาอู่แอบถอนหายใจเบาๆ ยังดีที่ตามมาทัน ดูจาก สีหน้าคุณชายเย่แล้วหากปล่อยให้เธอหนีไปได้ มีหวัง คุณชายเย่ต้องฆ่าเขาแน่ๆ

โชคดี ยังโชคดีอยู่….

คนขับแท็กซี่สังเกตเห็นว่ามีรถขับตามอยู่ด้าน หลัง เขาจึงเร่งความเร็วขึ้นทันที

“ยังจะคิดหนีอีกเหรอ?” ครานี้เลขาอูไม่รีรอคำสั่ง ของคุณชายเย่เขารีบเร่งความเร็วเพิ่มขึ้น และขับไป ขวางหน้ารถแท็กซี่ไว้

เลขาอู่รีบลงจากรถเดินไปขวางหน้ารถแท็กซี่คัน นั้น เขามองเข้าไปด้านในรถกลับเจอเพียงแค่คนขับ แท็กซี่คนเดียวเท่านั้น ไม่มีแม้แต่เงาของผู้หญิงคนนั้น เลย เขาตกใจจึงเข้าไปถามคนขับแท็กซี่ว่า “ผู้หญิงคน นั้นล่ะ คนที่ขึ้นรถมาจากหน้าโรงแรมเมื่อสักครู่เธอหาย ไปไหน?”

“ผมไม่รู้” เห็นได้ชัดแจ้งว่าคนขับแท็กซี่ตอบแบบ ขอไปที่

“เป็นไปได้ยังไง?” ทันใดนั้นคุณชายเย่ก็เดินลง มาจากรถ สายตาเย็นยะเยือกก็กลับมาอีกครั้ง

คนขับแท็กซี่เห็นสายตาของคุณชายเย่จู่ๆ ก็ สำลักน้ำลายจากนั้นก็ตอบอย่างตรงไปตรงมาว่า “เธอบอกกับผมว่า เมื่อสักครู่นี้ที่โรงแรมเธอจับได้ว่าสามีเธอ มีชู้ ตอนนี้สามีเธอกำลังตามตัวเธออยู่ เธอบอกผมว่า สามีเธอเป็นนักเลงอันธพาล สามารถปิดตาฆ่าคนได้เลย หากเธอโดนสามีเธอตามตัวเจอเขาจะฆ่าเธอ เธอขอร้อง ให้ผมช่วยเธอ ดังนั้น ….

เลขาอู่กระตุกมุมปากขึ้นเล็กน้อย มิน่าล่ะว่าทำไม สักครู่นี้คนขับแท็กซี่ถึงได้มีท่าทางแปลกๆ

คนที่ตามผู้หญิงคนนั้นก็คือคุณชายเย่ คุณชายเย่ เป็นสามีของเธอเหรอ? เรื่องนี้ทำไมเขาถึงไม่รู้มาก่อน?

คุณชายเย่มีชู้? แล้วโดนเธอจับได้เหรอ?

แล้วคุณชายเย่เป็นนักเลงอันธพาลเหรอ? แถมยัง ปิดตาฆ่าคนเนี่ยนะ?

ผู้หญิงคนนั้นกล้าพูดได้ยังไง!

คุณชายเยจะตีเธอจนตายเหรอ? คืออันนี้พอจะ เป็นไปได้

เลขาอู่หันไปมองคุณชายเยซึ่งกำลังหน้าดำคร่ำ เครียดราวกับว่ามีคนไปขุดหลุมศพบรรพบุรุษยังไงอย่าง นั้น

ดูคุณชายเยในตอนนี้แล้ว เขาเชื่อเหลือเกินว่า หากผู้หญิงคนนั้นอยู่ตรงนี้ คุณชายเย่ต้องจับเธอฆ่าตาย ไปแล้ว

ผู้หญิงคนนั้นช่างกล้ามาก! และก็เก่งมากด้วยที่ ยั่วโมโหคุณชายเยได้ เธอเป็นคนแรกที่ทำแบบนี้กับคุณชายเย่

“เห็นหน้าเธอชัดหรือปล่าว?” สีหน้าของคุณชาย เย่โกรธมาก น้ำเสียงอาจจะดูนิ่งๆ แต่มันฟังแล้วน่ากลัว มากเช่นกัน “ไม่เห็นครับ เธอเอามือปิดหน้านั่งร้องไห้อยู่ด้าน

หลัง ร้องไห้แบบเสียใจมากๆ” คนขับแท็กซี่พูดไปด้วย

ส่ายหัวไปด้วย

คุณชายเย่กระตุกมุมปากขึ้น เธอเสียใจมากอย่าง

นั้นเหรอ?

เธอเสียใจเหรอ? เหอะ! เขาจำได้ชัดเจนว่าตอนที่ เธอหนีออกจากห้องไปเธอเหมือนคว้าชัยชนะยังไง อย่างนั้น

เสียใจเหรอ? แปลกประหลาด

“เธอลงจากรถไปตั้งแต่เมื่อไหร่?” เสียงของคุณ ชายเยไม่สูงนัก แต่ดูเหมือนว่ากัดฟันพูด เลขาอู่ที่ยืนอยู่ ข้างๆ นั้นได้ยินแล้วถึงกับขาสั่น

ท่าทางของคุณชายเย่ตอนนี้น่ากลัวมาก!

“ออกมาจากโรงแรมไม่นานประมาณห้าร้อยเมตร เธอก็ลงจากรถครับ….ผมเห็นเธอปีนข้ามรั้วเหล็กแล้ว เดินข้ามไปฝั่งตรงข้าม….”คนขับแท็กซี่ตกใจจนพูดไม่ ชัดถ้อยชัดคำ

“คุณชายเย่ ครับ ดูเหมือนว่าเราตกหลุมพราง แล้ว…”เลขาอูยิ่งตกใจ ความคิดของผู้หญิงคนนั้นน่าที่งมาก เธอวางแผนทุกอย่างไว้หมดแล้ว ไม่รู้จริงๆ ว่า เธอเป็นคนยังไงกันแน่?

“คุณชายเย่ครับ เราย้อนกลับไปตอนนี้ยังมี โอกาสตามตัวเธอเจอนะครับ เวลานี้รถน้อย เธอจะเรียก รถยาก”

เลขาอู่พูดด้วยน้ำเสียงสั่นๆ

ในขณะนี้เว็บลั่วชิงได้ข้ามมาทางเดินฝั่งตรงข้าม เธอไม่มีโทรศัพท์ติดตัวมาเลย คงต้องหวังเพิ่งโชคชะตา แล้ว

หวังว่าจะมีรถขับผ่านมาพาเธอออกไปจากที่นี่ เร็วๆ

โชคดีมาเยือน ผ่านไปครู่หนึ่งก็มีรถคันหนึ่งมา จอดอยู่หน้าเธอ กระจกรถเปิดลง ชายหนุ่มในรถยิ้มมุม ปาก และมองเธอด้วยรอยยิ้ม