ตอนที่ 50 คุณนายเย่อ ยินดีด้วยกับการแต่งงาน

สายตาของเย่ซื่อเฉินมองไปที่สัญญาข้อ

หนึ่ง–การแต่งงานมีอายุหนึ่งปี ในระหว่างนั้นถ้าหาก เยซื้อเฉินได้รับหุ้นของเย่อซื้อกรุ๊ป สามารถสิ้นสุด

สัญญาได้ก่อน

นี่เธอยังไม่ทันได้แต่งงาน ก็คิดถึงการหย่าไว้เรียบร้อย เงินลั่วชิงดูออกว่าสีหน้าของเขาตอนนี้ไม่ค่อยดีนัก ดัง

แล้ว

นั้นจึงไม่ได้พูดอะไร รอให้เขาเป็นฝ่ายพูด เยซื้อเฉินเลิกตานิดหน่อย มองไปทางเวินรั่วฉิง ในใจ ของเวินลั่วฉิงเวลานี้รู้สึกเป็นกังวลนิดหน่อย เห็นท่าทาง ของเขาเมื่อสักครู่ ดูเหมือนจะอารมณ์ไม่ค่อยดี ไม่รู้ว่า เขาจะยินยอมไหม

“สัญญาเขียนได้ไม่เลว” แต่ว่า ที่ทำให้เธอประหลาดใจก็ คือ เย่ซื้อเฉินดูเหมือนจะพอใจอยู่ เขาหยิบปากกาขึ้นมา อย่างเร็ว เซ็นชื่อตัวเองลงบนสัญญา ตอนที่เขาก้มหน้าลงซึนช่อชั่วแวบเดียว เขาค่อย ๆ ยิ้ม มุกปาก ไม่รู้ว่ากำลังคิดอะไรอยู่?

เมื่อเห็นท่าทางอันคล่องแคล่วของเขา หรือว่าเป็น สัญชาตญาณของอาชีพ เงินลั่วชิงรู้สึกเหมือนว่ามีบาง อย่างไม่ถูกต้อง แต่ว่าเย่ซือเฉินเซ็นชื่อบนสัญญา เรียบร้อยแล้วส่งให้เธอ

เธอเป็นคนเขียนสัญญาเอง ไม่มีปัญหาแน่นอน หรือว่า เธอคิดมากไปเอง เวินลั่วฉิงแอบสูดหายใจ จากนั้นก็เซ็น

ชื่อตัวเองลงบนสัญญาทุกอย่างเป็นไปอย่างเรียบร้อย เวินลั่วชิงร่วมมือเป็น อย่างดี สิ่งที่ต้องใช้ก็เตรียมมาอย่างครบถ้วน ภายใต้ สายตาของเย่ซื่อเฉินแอบแฝงถึงความประหลาดใจ “สามีคะจากนี้ไปฉันจะไปอยู่ที่ไหนคะ?” จดทะเบียน สมรสเสร็จ เมื่อออกมาจากอำเภอเงินลั่วชิงเปลี่ยนการ เรียกชื่ออย่างคล่องแคล่ว ตอนที่มองไปทางเขา ใบหน้า ของเธอไปเต็มด้วยรอยยิ้ม

การแต่งงานของพวกเขามีระยะเวลาหนึ่งปี ภายในหนึ่ง ปีนี้ เธอไม่อยากให้เกิดสิ่งที่คาดไม่ถึง เรื่องที่สำคัญ ที่สุดคือห้ามให้เขาเกิดสนใจในตัวเธออย่างเด็ดขาด ไม่สนใจว่าเขาจะเลือกเธอเพราะเหตุใด

สันดานเลวของผู้ชาย ยิ่งครอบครองไม่ได้ก็ยิ่งอยากจะ ได้ ดังนั้นตั้งแต่ตอนนี้ไป เธอต้องเป็นคนอ่อนโยน เฉลียวฉลาด เชื่อฟังมีเหตุผล เข้าใจคนอื่น เป็นภรรยาที่ ดีเชื่อฟังและทำตามทุกอย่าง

เป็นลั่วฉิงรู้ว่า เขาแต่งงานเพราะไม่อยากให้คุณปู่เย่อยก บริษัทตระกูลเย่ให้กับคุณชายสองตระกูลเย่ ในเมื่อพวก เราแต่งงานแล้ว ถึงแม้ว่าทำให้คุณปู่เย่อดู แน่นอนว่า ต้องอยู่ด้วยกัน

ถ้าหากว่าการแต่งงานนี้ทำเพื่อนให้คุณปู่เวินเห็น พวก เขาจะต้องย้ายเข้าไปอยู่ที่บ้านของตระกูลเย่อไหม เมื่อ คิดถึงบ้านของตระกูลเย่อ คิดถึงรูปภาพเวินลั่วฉิงแอบ กำมือ

เมื่อได้ยินการเรียกของเธอ เนื้อเฉินตะลึงนิดหน่อย ดู

เหมือนจะใจลอยอยู่แวบนึง มองดูรอยยิ้มที่สุดใสของ

เธอจู่ๆ เย่ซื้อเฉินก็รู้สึกไม่ค่อยเข้าใจเธอ”เธอย้ายไปที่บ้านฉัน” เย่ซื้อเฉินมองไปทางเธอ ใน ดวงตาของเขาครุ่นคิดอยู่เล็กน้อย

“ค่ะ ฉันกลับไปเก็บของก่อนนะคะ” เวินลั่วฉิงว่านอนสอน ง่ายอย่างมาก ดูเหมือนจะเป็นเรื่องปกติธรรมชาติอย่าง มาก แต่ว่า ฟังจากน้ำเสียงของเขา ไม่ได้ไปที่บ้าน ตระกูลเย่อ?

“ฉันไปเป็นเพื่อนเธอ” เมื่อได้ยินการตอบรับของเธอที่ ตรงไปตรงมาแบบนี้ เลยชื้อเฉินเลิกคิ้วเล็กน้อย ผู้หญิงคน นี้แสดงออกจนดีเกินไปไหม? ดีจนทำให้เขาไม่กล้าเชื่อ “ไม่ต้องค่ะ คุณสามีไปจัดการธุระเถอะค่ะ ฉันจัดการคน เดียวก็พอแล้ว คุณเอาที่อยู่กับกุญแจให้ฉันก็พอแล้วค่ะ”

เป็นลั่วฉิงยิ้มหวานมากอ่อนโยนมาก และเข้าใจคนอื่น

เป็นอย่างมาก

เย่ซื้อเฉินมองไปที่เธอเงียบไปพักนึง จากนั้นก็เอาที่อยู่ กับรหัสปลดล็อคประตูยื่นให้เธอ

“สามีคะ บ้ายบาย” เงินลั่วชิงรับมันมา แต่ก็ไม่ได้มอง อย่างละเอียด แล้วเก็บไว้อย่างดี จากนั้นก็ยิ้มบาง ๆ แล้ว โบกมือให้กับเย่ซื่อเฉิน แล้วก็หมุนตัวเดินจากไป เย่ซื้อเฉินมองไปที่เงาของเธอที่เดินจากไป ขมวดคิ้วเล็ก น้อย ไม่พูดไม่ได้ว่าวันนี้ท่าทางของผู้หญิงคนนี้ทำให้ เขาประหลาดใจ เธอจะย้ายไปที่นั่นคนเดียวอย่างเชื่อฟัง ขนาดนั้นเหรอ?

ทำไมเขารู้สึกสงสัยนิดหน่อยนะ?

แต่ว่า เขาก็อยากจะรู้ว่า เธอจะทำอะไรกันแน่

“ท่านประธานครับ นี่คุณแต่งงานจริง ๆ เหรอครับ?” จน กระทั่งเวินลั่วชิงจากไป เลขาหลิวถึงได้สติขึ้น ตอนที่มองไปยังท่านประธาน สีหน้ายังคงยากที่จะเชื่อถือได้ เขาไม่อยากจะเชื่อจริง ๆ ท่านประธานของเขาจู่ ๆ ก็ แต่งงานกระทันหันแบบนี้เลย!

เยซื้อเฉินไม่ได้ตอบอะไร แต่เผยสมุดเล่มเล็กสีแดงใน

มือให้ดูโดยตรง

เลาขาหลิวมุมปากกระตุกเล็กน้อย ทำไมเขาถึงรู้สึกว่า เมื่อสักครู่ท่านประธานดูเหมือนตั้งใจจะโอ้อวดนะ?

เวินรั่วฉิงรับปากกับเย่ซื้อเฉินแล้วว่าจะย้ายไปที่นั่น แต่ ว่ากลับไม่รู้ว่าจะแก้ตัวกับคุณปู่เวินยังไง เพียงแต่คิดไม่ ถึงว่าขณะที่เธอกำลังกลับบ้าน ก็ได้รับสายจากคุณปู่เว็น คุณปูเวินบอกว่าจะไปเยี่ยมเพื่อนที่เซี่ยงไฮ้ อาจจะไป

หลายวันถึงจะกลับมา

เงินลั่วชิงแอบสูดหายใจเข้า ดูท่าภายในกี่วันนี้ไม่ต้อง ตอนที่เวินลั่วชิงกลับมาถึงบ้านของตระกูลเวิน คุณปู่เวิน

กังวลเรื่องนี้สักพัก

ได้ออกเดินทางไปแล้ว ท่านอาจจะมีเรื่องค่อนข้างเร่ง

ด่วน

เวินรั่วฉิงเพิ่งจะกลับมา เดิมที่ของก็ไม่เยอะอยู่แล้ว เธอ แค่เก็บของอย่างเรียบง่าย แล้วก็ถือกระเป๋าเดินทางเดิน ลงไปข้างล่าง

“คุณหนูใหญ่คะ คุณจะออกไปข้องนอกเหรอคะ?” คุณ ป้าหลิวเห็นเป็นลัวฉิงลากกระเป๋าเดินทางลงมา จึงรู้สึก

ประหลาดใจนิดหน่อย “อิ้ม” เวินลั่วฉิงตอบเสียงเบา ที่ตระกูลเวินนอกจากคุณปู่

แล้ว คุณป้าหลิวถือว่าดีกับเธอมาก “นี่ก็เที่ยงแล้ว คุณหนูใหญ่ทานข้าวก่อนแล้วค่อยออกไปเถอะคะ? อาหารเสร็จเรียบร้อยแล้ว วันนี้ไม่มีคนอยู่บ้าน หลี่หยุนโดนจับ เวินจีหยันกำลังยุ่งอยู่กับการจัดการธุระ

ค่ะ

ดังนั้นจึงไม่อยู่บ้านเวินหรวนหรวนก็ไม่รู้ว่าไปไหน เวินลั่วฉิงคิดว่าถึงจะไปที่บ้านของเย่ชือเฉินก็ไม่ต้องรีบ ร้อน ดังนั้นจึงทานอาหารเที่ยงที่บ้านตระกูลเวินก่อน แล้วก็เดินเล่นอยู่ข้างนอกสักพัก จากนั้นเธอถึงจะเรียก แท็กซี่ไปตามที่อยู่ที่เย่ซื้อเฉินให้ไว้

ที่ที่เยชือเฉินอยู่ เป็นเรื่องธรรมชาติที่ต้องไม่เลว คือ คฤหาสน์ที่หรูหราที่สุดในเมือง A เย่ซื้อเฉินไม่ได้ให้คีย์การ์ดประตูทางเข้า เพราะว่าโดย ปกติเวลาเข้าออกเขาขับรถตลอด ไม่พกคีย์การ์ดแต่

ไหนแต่ไร ดังนั้นจึงลืมเรื่องนี้ไป

เป็นลัวฉิงลากกระเป๋าเดินทางมาจนถึงนอกประตู ถึงจะ นึกเรื่องนี้ขึ้นได้ ขณะที่กำลังคิดว่าจะโทรหาเย่ซื่อเฉินดี

ไหม

“ประทานโทษนะคะ คุณคือคุณหญิงเย่อไหมคะ?” แต่มี

ผู้ดูแลคนนึงเดินออกมาแล้ว

“เอ่อ เอ่อ ใช่ค่ะ” จากคำเรียกหนี้ เงินลั่วชิงตอบสนอง

ไม่ทันอยู่ชั่วคราว

“คุณเย่อโทรมาเรียบร้อยแล้วค่ะ คุณหญิงเย่อเข้ามาได้ เลยค่ะ” ผู้ดูแลคนนั้นท่าทางดีมาก

เวินลั่วฉิงกระพริบตาเบา ๆ คิดไม่ถึงว่าเย่ซื้อเฉินจะ ละเอียดรอบคอบขนาดนี้ แม้กระทั่งเรื่องเล็กแค่นี้ก็ยังนึก ขั้นได้

เธอกดรหัสผ่านตามที่เย่ชื้อเฉินเขียนไว้ให้เธอเวินลั่วฉิงเปิดประตูห้องออก เย่ซื้อเฉินยังไม่กลับมา ในห้องไม่มี คน ดูแล้วปกติมีเพียงแต่เย่ซื้อเฉินคนเดียวที่อยู่ที่นี่ ห้องเยอะมาก เวินลั่วฉิงสุ่มเลือกห้องหนึ่ง แน่นอนว่า เธอหลีกเลี่ยงห้องนอนใหญ่ เธอย้ายมาอยู่ที่นี่แต่ว่าไม่ ได้หมายความว่าทั้งสองคนจะต้องอยู่ในห้องเดียวกัน ในเมื่อเขาแต่งงานเพื่อให้คุณปู่เยดู ที่นี่ก็ไม่มีคนอื่น พวกเขาก็ไม่มีความจำเป็นในการอยู่ห้องเดียวกัน เวินลั่วฉิงรอจนถึงทุ่มนึง เยซื้อเฉินก็ยังไม่กลับมา เธอ เดินเล่นครึ่งค่อนวันแล้ว จนบนตัวเหงื่อออกแล้ว เธอรู้สึก เหนื่อยนิดหน่อยแล้ว จึงหยิบเสื้อผ้าเพื่อไปอาบน้ำ ถึง แม้ว่าไม่ใช่ห้องหลัก แต่ว่าภายในห้องของเธอก็มี ห้องน้ำ

อาบน้ำเสร็จ เวินลั่วชิงเปิดประตูออก กลับเห็นเยซื้อเฉิ นอยู่ในห้องของเธอ เงินลั่วชิงอึ้งนิดหน่อย ร่างกายแข็งที่อเล็กน้อย หยุดการ เคลื่อนไหว!

“คุณหญิงเย่ ยินดีกับการแต่งงานด้วยนะครับ” เมื่อเห็น เธอ เย่ซื้อเฉินก็เดินเข้ามา ดันเธอที่เพิ่งอาบน้ำเสร็จให้ ชิดระหว่างตัวเขากับผนัง