บทที่ 242 เจ้าแม่เงินออกฤทธิ์ สุดยอดจริงๆ (3)

ในเมื่อเวลานี้ข้อสามอยู่ตรงนี้ พี่สามก็ทำอะไรเขาไม่ได้อยู่ แล้ว ดังนั้น เขาต้องรีบฉวยโอกาสนี้ประชดเสียหน่อย

แต่ว่า คุณชายห้าฉิงเหมือนจะลืมคำพูดไปประโยคหนึ่ง นั้นก็คือบาปที่กระทำโดยฟ้าสวรรค์จะได้รับการอภัยแต่บาป ที่กระทำโดยตัวมันเองจะไม่สามารถดำรงชีวิตอยู่ได้

” เป็นลั่วนิ่งเงยหน้าขึ้นมองอีกครั้ง มองไปที่คุณชาย ห้าฉิง ผู้ชายคนนี้จงใจก่อเรื่องหรือไง?

ดี ดีมาก! !

ในเมื่อเป็นแบบนี้ ก็จะมาโทษอะไรเธอไม่ได้

อืม ผมก็รู้สึกแปลกใจอยู่เหมือนกัน ตามหลักถ้าเจอ เหตุการณ์แบบนั้นยังไงซ้อสามก็ต้องโกรธ หรือหึงหวง แต่ ทำไมเมื่อกี้ซ้อสามไม่ได้มีปฏิกิริยาตอบโต้ใดๆเลย เสี่ยวซีที่ ยืนอยู่อีกฝั่งอดไม่ได้ที่จะถามขึ้น เพราะว่าเสี่ยวชีนั้นไม่รู้เรื่อง จริงๆ

เด็กน้อยที่อายุสิบห้าปี โดนคนในครอบครัวปกป้องเป็น อย่างดี แต่เป็นเพราะเสี่ยวซีร่างกายไม่แข็งแรงตั้งแต่เด็ก ไม่ ได้พบปะคนและโลกภายนอกเยอะเท่าใดนัก ดังนั้น ถึงวันนี้ ก็ยังเป็นคนที่ใช้เดียงสาและมีความโรแมนติกอยู่
“หนุ่มน้อย หัวใจผู้หญิง เหมือนเข็มในใต้มหาสมุทร นาย ไม่เข้าใจหรอก ส่วนหัวใจของซ้อสามยิ่งลึกสามารถคาดเดา ได้ยาก จี้หซีทนอยากเห็นเรื่องวุ่นวายเกิดขึ้น จึงพูดเสริมออก มาอย่างใจเย็น

เรื่องราวเมื่อกี้ โดนขุดขึ้นมาคุยอีกครั้ง เย่ซื้อเฉินนึกถึง ปฏิกิริยาเมื่อกี้ของเวินลั่วชิงแล้วตอนแรกก็มีความไม่พอใจ อยู่แล้ว และคำพูดของจี้ซีตอนนี้เหมือนที่มแทงเข้าไปในใจ ของเย่ชื่อเฉินตรงๆเลย

หัวใจเธออยู่ตรงไหนเหรอ อยู่ที่ตัวถังไป๋เชียนเหรอ?

สายตาของเย่ซื่อเฉินเย็นชาลงเล็กน้อย จากนั้นหยิบเหล้า ขึ้นมาดื่มคำหนึ่ง เหล้าชนิดนี้เป็นเหล้าที่หมิงเจ๋ซงออกมาเป็น พิเศษ เวลาดื่มรสชาติลื่นคอดี แต่ฤทธิ์เหล้าแรงมากหลังดื่ม

ตอนแรกคุณชายสองโจ๋วมีธุระติดพัน พวกเขากำลังรอ คุณชายสองโจ๋ว และคุณชายสองโจ๋วก็น่าจะใกล้ถึงแล้ว เหล้านี้เมื่อกี้พนักงานเสิร์ฟเพิ่งเอาออกมา ก็ถูกคุณชายสาม เย่หยิบมาดื่มเสียแล้ว

“เวลาเล่นไพ่นกกระจอก ให้ตั้งใจหน่อย” ถังหลิงมองไปดู เยซื้อเฉิน แล้วพูดปรามทุกคนที่อยากเห็นเรื่องวุ่นวายเกิดขึ้น

แต่ว่าคำพูดที่พูดออกมานั้นเห็นได้ชัดว่าเป็นการปกป้อง เงินลั่วชิงเสียมากกว่า
“หนุ่มน้อย หัวใจผู้หญิง เหมือนเข็มในใต้มหาสมุทร นาย ไม่เข้าใจหรอก ส่วนหัวใจของซ้อสามยิ่งลึกสามารถคาดเดา ได้ยาก จี้หซีทนอยากเห็นเรื่องวุ่นวายเกิดขึ้น จึงพูดเสริมออก มาอย่างใจเย็น

เรื่องราวเมื่อกี้ โดนขุดขึ้นมาคุยอีกครั้ง เย่ซื้อเฉินนึกถึง ปฏิกิริยาเมื่อกี้ของเวินลั่วชิงแล้วตอนแรกก็มีความไม่พอใจ อยู่แล้ว และคำพูดของจี้ซีตอนนี้เหมือนที่มแทงเข้าไปในใจ ของเย่ชื่อเฉินตรงๆเลย

หัวใจเธออยู่ตรงไหนเหรอ อยู่ที่ตัวถังไป๋เชียนเหรอ?

สายตาของเย่ซื่อเฉินเย็นชาลงเล็กน้อย จากนั้นหยิบเหล้า ขึ้นมาดื่มคำหนึ่ง เหล้าชนิดนี้เป็นเหล้าที่หมิงเจ๋ซงออกมาเป็น พิเศษ เวลาดื่มรสชาติลื่นคอดี แต่ฤทธิ์เหล้าแรงมากหลังดื่ม

ตอนแรกคุณชายสองโจ๋วมีธุระติดพัน พวกเขากำลังรอ คุณชายสองโจ๋ว และคุณชายสองโจ๋วก็น่าจะใกล้ถึงแล้ว เหล้านี้เมื่อกี้พนักงานเสิร์ฟเพิ่งเอาออกมา ก็ถูกคุณชายสาม เย่หยิบมาดื่มเสียแล้ว

“เวลาเล่นไพ่นกกระจอก ให้ตั้งใจหน่อย” ถังหลิงมองไปดู เยซื้อเฉิน แล้วพูดปรามทุกคนที่อยากเห็นเรื่องวุ่นวายเกิดขึ้น

แต่ว่าคำพูดที่พูดออกมานั้นเห็นได้ชัดว่าเป็นการปกป้อง เงินลั่วชิงเสียมากกว่า
“หงจง” คุณชายห้าฉิงเห็นพี่สามของตัวเองกำลังดื่มเหล้า ด้วยความหดหูใจอยู่ จึงไม่กล้าพูดอะไรต่ออีก จับไพ่หงจงขึ้น มาแล้วโยนออกไป โดยไม่รู้สึกถึงภัยอันตรายเลย

“ชนะแล้ว ซับซัมหยิว แปดสิบแปดเท่า คุณชายห้าฉิง นาย

คำนวณหน่อยสิว่ามีนคือเงินเท่าไร? “เป็นลั่วนิ่งกำลังรอเขา อยู่ เมื่อเขาโยนไพ่ออกมา เงินลั่วชิงยิ้มรออยู่แล้ว

“ซ้อสาม ติดไว้ก่อนได้ไหม? ” “คุณชายห้าฉิงเวลานี้คือ เสียใจมากจริงๆ เพราะว่าพวกเขาปรกติเล่นเยอะกันอยู่แล้ว ซับซัมหยิวยิ่งเยอะขึ้นไปอีก

ไม่อยากเชื่อ เขาเล่นไพ่นกกระจอกมาทั้งชีวิต นี่ถือเป็น ครั้งแรกที่เจอซับซัมหยิว” ไม่ได้ ” เป็นลั่วนิ่งปฏิเสธออกมา ไม่ให้โอกาสต่อรองใดๆทั้งสิ้น

ทันใดนั้นคุณชายห้าฉิงนึกถึงคำพูดของเวินสั่วฉิงที่พูด ออกมาตอนอยู่อีกห้อง คนอย่างเธอไม่เคยเก็บความแค้นไว้ เพราะถ้ามีความแค้นเธอจะแก้แค้นทันทีเลย

คำพูดเหล่านี้มันเป็นความจริงทุกอย่าง และแก้แค้นได้ รวดเร็วมากจริงๆ เขาล้อเธอเล่นแค่ไม่กี่คำ เธอต้องโหดร้าย ขนาดนี้เลยเหรอ?

เมื่อนับเงินให้เว็นลั่วฉิงเสร็จ คุณชายห้าฉิงมองไปด้าน หน้าของตนเองที่ตอนนี้เหลือเงินหยวนแค่ไม่กี่ใบ มุมปาก กระตุกอย่างแรง
แค่ครั้งเดียวก็แพ้จนหมด ต้นทุนกับเงินที่ชนะมาไม่เหลือ อะไรเลย พยายามาทั้งวัน ใช้เวลาไม่นานก็กลับคืนสู่เดิม

ยิ่งไปกว่านั้น เขารู้สึกว่านี่เป็นเพียงจุดเริ่มต้นเท่านั้นเอง เขามีลางสังหรณ์ว่าจะมีเรื่องไม่ค่อยดีเกิดขึ้น เขารู้สึกได้ว่า หลังจากนี้ เขาต้องน่าสังเวชมาก

ความจริงปรากฏให้เห็นแล้วว่า ลางสังหรณ์ของคุณชาย ห้านิ่งแม่นมากจริงๆ เพราะหลังจากนั้นต่อมา ไม่ว่าเขาจะ โยนอะไรออกไปเวินลั่วฉิงกินหมด มันเหมือนมีสิ่งชั่วร้ายแฝง

อยู่

“ซ้อสาม ซ้อโกงหรือเปล่า” จี้หซีเริ่มรู้สึกกลัวเล็กน้อย

“ใช่ เพราะฉะนั้น คุณระวังให้ดี” เวินลั่วชิงมองไปที่จี้หซี ด้วยสายตาสบายและใจเย็น แต่กลับทำให้จี้หชีตกใจ นี่ หมายความว่าเป็นช่วงจังหวะที่จะฆ่าเขาแล้วเหรอ ?

เมื่อกี้เขาก็ได้ล้อเล่นกับซ้อสามตามพี่ห้าด้วยเหมือนกัน ด้วยนิสัยของซ้อสามแล้วคงไม่ยอมปล่อยเขาไปแน่

เวลานี้เขาถือว่ารู้ถึงนิสัยของซ้อสามแล้วว่ามีแค้นต้อง ชำระ อีกทั้งไม่มีการออมมือเด็ดขาด

จู่ๆเขาก็มีลางสังหรณ์ไม่ดีขึ้นมา ลางสังหรณ์ที่ไม่ดีจริงๆ

แน่นอน เมื่อจี้หซีกำลังมีความคิดแบบนี้ โยนไพ่ออกไปใบ หนึ่งพอดี ก็โดนเวินลั่วชิงกินแล้วก็ขนะ นี่ถึงจะเรียกว่าเร็ว
จี้หซีมีความรู้สึกเหมือนอยากร้องไห้แต่น้ำตาไหลไม่ออก มา นี่มันไม่ใช่ตัวเขาเองวิ่งเข้ากระแทกปืนเหรอ? ตอนแรก ซ้อสามตั้งใจจะฆ่าแกงคุณชายห้าฉิงเท่านั้น ไม่ได้นึกถึงเขา เลย เขาทำไมต้องไปปากพล่อยด้วย?

“ซ้อสามเก่งจังเลย” เสี่ยวซีอดไม่ได้ที่จะปรบมือออกมา สีหน้าเต็มไปด้วยความนับถือ เหมือนกับที่นับถือพี่สาม

หลังจากนั้น ก็มีแต่เงินลั่วฉิงชนะอยู่คนเดียว คืนนี้ เงินลั่วชิงถือว่าโชคดีมาก เสมือนอยากได้ไพ่ใบไหนก็ได้ไพ่ ใบนั้น แต่ทว่า เธอจะกินไพ่และชนะแค่คุณชายห้าฉิงกับจี้หซี

เท่านั้น แน่นอนหลักๆแล้วคือชนะคุณชายห้าฉิง อีกทั้งชนะ

เยอะทุกครั้งด้วย

ถ้าเป็นไพ่ที่ถังหลิงโยนออกมา ถึงแม้ว่าเวินลั่วฉิงสามารถ กินแล้วชนะได้แต่เธอก็ไม่ทำ เย่ชื่อเฉินมองดูแล้วรู้สึกเริ่มไม่ เห็นด้วยกับการกระทำนี้แล้ว

ความคิดที่ถังหลิงมีต่อเธอไม่ง่ายเลย ซึ่งจุดนี้ถังหลิงไม่ เคยปิดบัง แต่ไม่บอกออกมาให้ทุกคนรับรู้โดยตรงเท่านั้น เอง ดังนั้น เย่ซื้อเฉินจึงรู้สึกเป็นไม่พอใจ

เมื่อเขาเห็นอีกครั้งว่าเป็นลั่วฉิงไม่กินไพ่ของถังหลิง มือ ของเยซื้อเฉินที่โอบเอวของเธอไว้หยิกลงไปเบาๆหนึ่งครั้ง เห็นได้ชัดว่ามีความหมายของการตักเตือนอยู่ร่างกายของ เวินลั่วฉิงเกร็งเล็กน้อย อยากหันกลับไปมองเขา แต่เมื่อนึกถึงเรื่องเมื่อกี้ที่เพิ่งจูบแก้มเขาโดยไม่ได้ตั้งใจ เธอจึงไม่ ทำ แต่ก็ไม่เข้าใจว่าเธอไปทำอะไรให้เขาโกรธ?

หรือว่าเป็นเพราะว่าเธอชนะเยอะเกินไปแล้ว ดุเดียจเกิน ไป ทำให้เขาทนดูไม่ได้?

แต่ก็คงจะไม่ถึงกับเป็นเช่นนั้น? เพราะเธอรู้สึกว่าถ้า เปลี่ยนเป็นเขา เขาน่าจะทำดุเดียจกว่าเธออีก

เป็นลั่วนิ่งรู้สึกได้ว่ามันต้องมีเรื่องอะไรเกิดขึ้นแน่ เพียงแต่ ว่าเธอยังนึกไม่ออกว่ามันเกิดอะไรขึ้นเท่านั้นเอง

ถังหลิงมองไปที่เวินลั่วฉิง ซึ่งยังคงยิ้ม และยิ้มเหมือน สายลมในฤดูใบไม้ผลิแต่แฝงไว้ด้วยรู้สึกที่ค่อนข้างมีความ หมายไว้ในนั้น

คุณชายห้าฉิงหดหูใจมาก รู้สึกว่าเสียเงินเยอะขนาดนี้ จะ ชนะเอาคืนคงเป็นไปไม่ได้ แต่ว่าจะให้เก็บไว้ในใจก็คงไม่ได้ อย่างน้อยได้ระบายออกมาทางปากก็ยังดี

“พี่สามกับซ้อสามความรักหลังแต่งงานดีไหมครับ? “คุณ ชายห้าฉิงถามออกมาอย่างปากเสีย ตอนที่คุณชายห้าฉิงพูด คำนี้ออกมานั้น เขามองไปที่เอาชื่อเฉิน ความจริงแล้วเรื่องที่ เกิดขึ้นก่อนหน้านี้ และเมื่อกี้ที่มองผ่านกล้องวงจรปิดนั้น เขา ทายได้ไม่ยากว่าชีวิตการแต่งงานของทั้งสองนั้นสถานการณ์ เป็นอย่างไร
ดังนั้น คำพูดพวกนี้เขาจงใจถามมันออกมา

เวินรั่วเฉิงเงยหน้าขึ้นมา มองไปที่คุณชายห้าฉิง สายตาที่ มองไปนั้นดูเรียบง่าย แต่แฝงไว้ด้วยความรู้สึกที่น่ากลัวและ อยากฆ่าคนอยู่ในนั้น การจะพูดจาล้อเล่นก็ควรจะมีขอบเซต หน่อย วันนี้คุณชายห้าฉิงทำเกินไปแล้ว

เพราะเธอไม่อยากให้พูดหัวข้อนี้ต่อไปอีก

เมื่อสายตาประสบกับเวินรั่ว เฉิง จู่ๆคุณชายห้าฉิงก็มี อาการสั่นขึ้นมา สายตาแบบนี้ของเธอน่ากลัวกว่าของพี่สาม อีก มันมีความรู้สึกแบบหนึ่งที่ทำให้คนเกินอาการหนาวสั่น จากหัวไปถึงปลายเท้าได้ในชั่วพริบตา

คุณชายห้าฉิงรีบเม้มปากแน่น ไม่กล้าพูดอะไรต่ออีก

จี้หซีรู้สึกสงสัยเล็กน้อย จากสไตล์ปรกติของคุณชายห้าฉิง แล้ว ไม่น่าจะจบเรื่องด้วยคำพูดนี้แค่ค่าเดียว?

ทำไมเขารู้สึกว่าคุณชายห้านิ่งเมื่อกี้จู่ๆเหมือนมีอะไรติด อยู่ในลำคอ เหมือนยังเหลือคำพูดอีกเยอะที่คุณชายห้าฉิงยัง ไม่ได้พูดมันออกมา

สายตาที่เวินลั่วฉิงมองคุณชายห้าฉิงนั้น จี้หซีไม่เห็น เย่ซื่อ เฉินนั่งอยู่ข้างหลังของเวินถั่วนิ่ง ก็ไม่เห็นเช่นกัน

แต่ว่าถังหลิงมองเห็น ถังหลิงรู้สึกว่าแผนการที่เขาวางไว้ ต้องรีบลงมือทำแล้ว