บทที่ 221 การเข้าใจผิดไปกันใหญ่ ที่ทำให้คุณชาย สามเย่โมโห

“เงินลั่วชิง ฉันไม่เชื่อคำโกหกของเธอหรอก เธอควรเลิกพูด ได้แล้ว” เย่อหยู่เฟิงเชื่อว่านั้นเป็นข้ออ้างของเธอ จึงไม่คิดจะ เชื่อ

“คุณไม่เชื่อก็ช่างเถอะ เพราะที่จริงฉันกับคุณก็ไม่ได้สนิท กันขนาดนั้น คุณจะเชื่อหรือไม่เชื่อก็แล้วแต่ละ

กัน….”เงินลั่วฉิงเห็นว่าเขาไม่เชื่อ ก็รู้สึกหมดปัญญา เธอรู้ จักเย่อหยู่เฟิงดี ถ้าเขาดื้อรั้นขึ้นมาเอาวัวแปดตัวมาฉุดลากก็ ไม่สามารถดึงกลับมาได้

“เป็นถั่วนิ่ง…”เย่อหยู่เฟิงโมโห โมโหเป็นอย่างมาก “เราไม่สนิทกันเหรอ นี่เธอพอข้ามแม่น้ำได้ก็จะรื้อสะพานทิ้ง พอได้ประโยชน์ก็ถีบหัวส่งงั้นเหรอ”

“ฉันไม่เคยคิดจะถีบหัวส่งเลยนะ”เวินลั่วฉิงจ้องมองเขา ด้วยท่าทางใสซื่อ

เย่อหยู่เฟิงได้ยินเธอพูดแบบนี้แล้ว สีหน้าก็เริ่มคลาย เครียดเล็กน้อย ยังถือว่าเธอยังมีน้ำใจหน่อย

ในเวลานี้นี่เอง เป็นลั่วนิ่งได้พูดเสริมอีกประโยค ” สะพาน ก็ข้ามมาได้แล้ว ฉันจะเสียแรงไปรื้อมันให้เหนื่อยอีกทำไม”
“เงินลั่วชิง.” เย่อหยู่เฟิงโมโหจนเกือบจะกระอักเลือด ออกมา ผู้หญิงคนนี้ตั้งใจจะทำเขาโมโหจนตายเลยใช่ใหม

“เธอบอกเธอแต่งงานแล้ว งั้นเธอบอกฉันมา ว่าเธอ แต่งงานกับใคร”เย่อหยู่เฟิงถอนหายใจอย่างแรง เพื่อ พยายามให้ตัวเองสงบอารมณ์ลง ในเมื่อเธอพูดว่าแต่งงาน แล้ว งั้นผู้ชายคนนั้นคือใคร

เขาจะคอยดูว่าเธอจะสามารถพูดออกมาได้เปล่า

“เย่ซื้อเฉิน”เดิมที่เรื่องแต่งงานระหว่างเธอกับเยชื่อเฉินนั้น ต้องเก็บเป็นความลับ แต่เป็นลั่วนิ่งรู้ดีว่าหากตอนนี้ไม่พูด ออกไป จากนิสัยของเย่อหยู่เฟิงคงไม่จบแน่ๆ

“เวินลั่วฉิง ทำไมเธอไม่ลอยขึ้นฟ้าล่ะ”เย่อหยู่เฟิงชะงักนิ่ง จากนั้นจู่ๆก็หัวเราะออกมา ถึงเธอจะแต่งเรื่องมาหลอกเขา ก็ควรจะแต่งให้มันสมจริง พอเชื่อถือได้หน่อย

เธอนี่ดีจริงๆ เธอพูดแบบนี้ออกมาใครมันจะไปเชื่อ

ใครจะไปเชื่องั้นเหรอ

แน่นอน เย่อหยู่เฟิงไม่ได้รู้สึกว่าเธอจะไม่เหมาะกับเย่ซือ เฉิน แต่เพราะแน่ใจว่าระหว่างเธอกับเย่ซื้อเฉินนั้นไม่ สามารถมีอะไรที่เกี่ยวข้องได้ต่างหาก

เงินลั่วชิงเบะปากเล็กน้อย ทำไมแต่งงานกับเย่ชื่อเฉิน จำเป็นต้องลอยขึ้นฟ้าด้วย
ที่เธอพูดคือความจริง ทำไมเขาถึงไม่เชื่อนะ

“เงินสั่ง ฉิง คำปฏิเสธของเธอฉันไม่ยอมรับ”เย่อหยู่เฟิงนั้น ดื้อรั้นพอสมควร เขาคิดว่าใช้ไม้อ่อนไม่ได้ก็ใช่ไม้แข็งซะเลย เพราะเขารู้ว่าถ้าคุยกับเธอดีๆนั้นไม่ได้ประโยชน์เหรอ

ตอนเย่อหยู่เฟิงพูดได้โน้มตัวลงเล็กน้อย เข้าใกล้เธอ ก็ เห็นริมฝีปากเอิบอิ่มของเธอ แววตาเขาจึงเกิดประกาย เลศนัย จากนั้นก็ค่อยๆ โน้มหน้ามาใกล้เธอ เห็นได้ชัดว่าเขา คิดจะจูบเธอ

เป็นลั่วนิ่งเห็นการกระทำของเขา ก็หรี่ตาลง หากเย่อหยู่ เฟิงคิดอยากจูบเธอจริงละก็ เธอก็คงจะ.

หากไม่ใช่เพราะว่าตอนนี้เธอแค่ใส่ชุดว่ายน้ำ และเป็นชุด ที่เซ็กซี่มากละก็ เธอคงลุกเดินหนีตั้งนั้นแล้ว

แล้วในตอนนี้ ก็มีคนกลุ่มหนึ่งที่ไม่ไกลมากนักเดินเข้ามา คนเดินนำหน้าอย่างเย่ชื่อเฉินจู่ๆก็หยุดก้าวเดิน

“ท่านประธานครับ เหมือนจะเป็น.”เลขาหลิวหัน สายตาไปมองตามท่านประธานของตัวเอง เมื่อเห็น เหตุการณ์ตรงหน้าเข้า ก็สูดหายใจเข้าลึกๆ

นั่น นั่นไม่ใช่คุณหญิงเหรอ

ผู้ชายคนนั้นคือใครกัน
ผู้ชายคนนั้นติดจะทำอะไร จะจูบคุณหญิงใช่ไหม

คิดไม่ถึงเลยว่ายังมีคนกล้าจูบคุณหญิงต่อหน้าท่าน ประธานอีกเหรอเนี่ย

โอ้พระเจ้า ฆ่าเขาให้ตายเถอะ

เลขาหลิวเห็นสีหน้าน่ากลัวของท่านประธานตัวเอง ที่ เหมือนกำลังจะฆ่าคน ในใจก็รู้สึกกลัวอย่างมาก หากผู้ชาย คนนั้นจูบคุณหญิงจริงๆละก็ เขาเชื่อว่าท่านประธานคงจะได้ ฆ่าคนแล้วจริงๆ

เลขาหลิวนั้นฉลาด เมื่อจำผู้ชายคนนั้นได้ เขาก็รีบตะโกน ดังลั่นออกไป “คุณเย่อครับ”

เย่อหยู่เฟิงที่ตอนนี้ถูกคนรบกวน รู้สึกไม่พอใจเป็นอย่าง มาก เขาขมวดคิ้ว แล้วหยุดการกระทำไว้

เวินลั่วฉิงแอบถอนหายใจ จู่ๆก็รู้สึกเสียงที่ลอยมาเมื่อกี้ นั้นมันฟันดูคุ้นๆ เหมือนเสียงเลขาหลิวยังไงไม่รู้

เธอรีบหันไปมอง ก็เห็นคนกลุ่มหนึ่งกำลังเดินมาทางที่เธอ อยู่ หนึ่งในนั้นมีเลขาหลิวอยู่ด้วย และคนที่มากับเลขาหลิว ด้วยนั้นยังมีเชื้อเฉิน

เงินลั่วฉิงกะพริบตาปริๆ แล้วกะพริบตาปริๆ เพื่อแน่ใจว่า ตัวเองไม่ได้มองผิด เป็นเย่ซื่อเฉินจริงๆด้วย

เพียงแต่เยชื่อเฉินอยู่ตรงนี้ได้ไง
ไหนบอกว่าวันนี้ทางโรงแรมหยุดกิจกรรมชั่วคราวไง แล้ว ทำไมจู่ๆถึงมีคนมากมายปรากฏอยู่ที่นี้ได้นะ

เย่อหยู่เฟิงหันหลัง ไปมองคนกลุ่มหนึ่งที่อยู่ข้างหลังแล้ว สีหน้าก็เกิดความขุ่นหมองอย่างเห็นได้ชัด ปฏิกิริยาอย่าง แรกของเย่อหยู่เฟิงคือรีบถอดเสื้อคลุมมาบังร่า งกายเป็นถั่วนิ่งไว้

เพราะเมื่อกี้เวินลั่วชิงเพิ่งว่ายน้ำเสร็จ ยังใส่ชุดว่ายน้ำอยู่ บนร่าง แม้เป็นลั่วนิ่งจะหยิบเช็ดตัวผืนหนึ่งมาคลุมไว้แล้ว ก็ตาม แต่เย่อหยู่เส็งก็ยังรู้สึกว่าไม่พอ การตอบสนองอย่าง แรกของเขาคือไม่อยากให้ผู้ชายคนไหนเห็นเวินลั่งฉิงที่เป็น แบบนี้ในตอนนี้ เพราะฉะนั้นเขาถึงเอาเสื้อคลุมของเขาบังร่า งกายเงินลั่วชิงไว้

พูดไม่ได้เลยว่าการกระทำนี้ของเย่อหยู่เฟิงนั้นเป็นการ เอาใจใส่อย่ามาก แต่ตอนนี้เย่ซือเฉินที่อยู่ตรงนี้นั้น….

เป็นลั่วนิ่งมองเสื้อเย่อหยู่เฟิงที่บังร่างกายเธอแล้ว ก็ยกมุม ปากขึ้น

ตอนนี้นอกจากเย่ชื่อเฉินแล้วยังมีผู้ชายคนอื่นๆอยู่ด้วย เธอในขณะนี้ได้ใส่เพียงแค่ชุดว่ายน้ำ หากเธอดึงเสื้อเย่อหยู่ เฟิงออก ไม่แน่อาจดึงโดนผ้าเช็ดตัวที่คลุมอยู่บนตัวเธอก่อน หน้านี้หลุดไปด้วยก็เป็นไปได้

เธอจะใส่เพียงแค่ชุดว่ายน้ำปรากฏต่อหน้าผู้ชายพวกนี้ก็ไม่ได้ใช่ไหมล่ะ และวันนี้ชุดว่ายน้ำที่เธอใส่นั้นยังเป็นแบบที่ เซ็กซี่สุดๆไปเลย

ดังนั้นเงินลั่วชิงจึงลังเลแล้วครู่หนึ่ง ซึ่งเลือกไม่กระทำจะดี กว่า เธอยังคงซ่อนอยู่บนเก้าอีกชายหาดต่อ ไม่ขยับ และไม่ ดึงเสื้อเย่อหยู่เฟิงของออกด้วย

แววตาที่เย่ซื้อเฉินจ้องมองเงินลั่วชิงนั้น เพียงชั่วพริบตา เดียวก็เยือกเย็นถึงสุดขั้ว

เป็นลั่วนิ่งในตอนนี้ท่าอะไรมากไม่ได้นัก ดังนั้นจึงทำได้ เพียงไม่สนใจสายตาของเย่ซื้อเฉิน แกล้งทำเป็นไม่เห็น เธอ ไม่หันมองเยซื้อเฉิน และยิ่งเป็นไปไม่ได้ที่จะเข้าไปทักทาย เย่ซื้อเฉินในสถานการณ์แบบนี้

เลขาหลิวตกใจจนขาทั้งคู่สั่นไปชั่วขณะ โอ้พระเจ้า นี่มัน สถานการณ์อะไรเนี่ย

ชื่อเฉินจ้องมองเงินลั่วชิงด้วยสายตาเยือกเย็นเพียงชั่ว แวบเดียว จากนั้นก็หันหลังเดินจากไป

“เงินลั่วชิง เธอบอกไม่ใช่เหรอว่าเธอกับเย่ชื่อเฉินแต่งงาน กันแล้ว สามีของเธอทำท่าทีแบบนี้กับเธอเหรอ พูดโกหกไม่ คิดก่อนเลยนะ ยัยจอมหลอกลวง”เย่อหยู่เฟิงเหมือนไม่รับรู้ ถึงความอันตรายและความน่ากลัวของเย่ซื้อเฉินในเมื่อกี้เลย

เขากลับแน่ใจว่าเงินลั่วชิงกับเย่ซือเฉินนั้นไม่มีความเกี่ยวข้องอะไรกันเลย

เป็นลั่วนิ่งจ้องเขาไปหนึ่งที เธอจะถูกเย่อหยู่เฟิงทำซวย ตายแน่น

แม้เมื่อกี้เยซูเฉินจะเดินออกไปแล้ว แต่เรื่องนี้ไม่จบอย่าง แน่นอน ดังนั้น เธอต้องรีบเตรียมตัวไว้เซ็นลั่วชิงกลัวเยชื่อ เฉินจะโทรหาเธอ ให้เธอรีบไปหาเรื่องแบบนี้เย่ชื่อเฉินเคย ทำมากครั้งหนึ่งด้วยซ้ำ

จําเปินลั่วฉิงก็ยื่นมือไปผลักเย่อหยู่เฟิงที่หนึ่ง จนทำให้เย่อ หยู่เฟิงกระเด็นตกเข้าไปในสระว่ายน้ำ ที่แรกเธอคิดว่าหาก เย่อหยู่เฟิงจะจูบเธอจริง เธอจะถีบเย่อหยู่เฟิงลงสระไปทันที

หลังจากผลักเย่อหยู่เฟิงตกสระว่ายน้ำแล้ว เวินลั่วฉิงก็รีบ ลุกขึ้น เอาผ้าเช็ดตัวที่คลุมไว้บนตัวตั้งแต่แรกมาพันตัวไว้ จากนั้นก็รีบไปที่ห้องเปลี่ยนเสื้อ “เวินลั่วฉิง เธอทำอะไร อ่ะ”ตอนเย่อหยู่เฟิงลอยขึ้นมาอยู่บนน้ำ ก็ไม่เห็นตัวเวินลั่วฉิง แล้ว

หลังจากคนกลุ่มที่มาด้วยกับเย่าชื่อเฉินนั้นเดินออกห่างเป็น ระยะหนึ่งแล้ว หลายคนที่อยู่ข้างหลังก็เริ่มซุบซิบนินทาขึ้นมา การเม้าท์มอยไม่ใช่เพียงผู้หญิงเท่านั้นที่ชื่นชอบ แต่บางครั้ง ผู้ชายก็เป็นเหมือนกัน

“เมื่อกี้ไม่ใช่คุณชายสองตระกูลเย่อกับคุณหนูใหญ่ตระกูล เวินเหรอ ทำไมสองคนนั้นอยู่ด้วยกันล่ะ และดูเหมือนความสัมพันธ์ทั้งสองจะไม่ธรรมดานะ”