บทที่176คุณชายสามเย่ ภรรยาของคุณ

จะไปดูตัว(2)

คุณปู่เวินอึ้งไปแล้วหลังจากนั้นจึงหัวเราะ ขึ้นมา

ดวงตาของคุณย่าเหอปรากฏถึงความ ตื่นเต้นและความซาบซึ้งอย่างเห็นได้ชัด

เพียงแต่ เงินจีหยันและคนอื่นกลับ แสดงสีหน้าที่ไม่อยากเชื่อออกมาด้วย ความโมโห

“อะไรนะ? เธอว่าอะไรนะ? เรื่องดี? ปู่ อายุขนาดนี้แล้ว ยังจะแต่งงานอีก เธอยัง จะบอกว่านี่เป็นเรื่องดีอีกหรือ? นี่มันน่า ขายหน้าจะตายอยู่แล้ว” เงินหรวนหรวน รีบโพล่งออกมา หน้าแดงด้วยความ ร้อนรุน

“มีใครกำหนดไว้หรือว่าอายุเยอะแล้ว จะไม่สามารถหาความสุขให้กับตัวเอง ได้?” เป็นลั่วนิ่งมองดูท่าทางของเวินหรวน หรวน มุมปากปรากฏรอยยิ้มอันแสนเย็น ชาออกมา : “เธอบอกว่าขายหน้า? อาย ใครหรือ? อายคนของเธอ? สิ่งที่คุณปู่ทำ มันทำให้เธอต้องอายคนของเธออย่างนั้น หรือ?”

“ฉิงฉิง เธออย่ามาบิดเบือน หรวนห รวนไม่ได้หมายความแบบนั้น หรวนห รวนแค่รู้สึกว่าเรื่องนี้มันไม่เหมาะสม คน อื่นๆจะต้องเอามาพูดนินทากันอย่าง แน่นอน” ดวงตาของหลี่หยุนมีความไม่ พอใจแสดงออกมา แต่ไม่นานก็ปกปิด เอาไว้ แล้วจึงรีบอธิบายออกมาแทนเป็นห รวนหรวนเพื่อเป็นการไกล่เกลี่ย

“ในเมื่อคุณบอกว่าล้วนแต่เป็นคำ นินทา แล้วคุณจะไปสนใจมันทำไมล่ะ คะ?” เงินลั่วชิงกวาดตามองเธอไปแวบ หนึ่ง ตอบกลับไปอย่างสงบจิตสงบใจ

“เธอ…”หลี่หยุนถูกเธอดักเอาไว้เสีย จนพูดไม่ออก โมโหเสียจนแทบจะกระอัก เลือดออกมา

“ไม่ว่าจะพูดยังไง เรื่องนี้ฉันก็ไม่เห็น ด้วยไม่ยอมเด็ดขาด” เวินจีหยันเห็นว่า เงินลั่วชิงพูดดีๆด้วยไม่ได้นั้น จึงมีท่าทาง ที่แข็งขึ้นมา “การแต่งงานไม่ได้มีข้อจำกัดในเรื่อง ของอายุนี้คะ กฎหมายบ้านเมืองยังให้ แต่งได้ แล้วคุณมีสิทธิ์อะไรที่จะไม่ยอม?” เงินลั่วชิงหัวเราะเยาะออกมา เขาไม่ยอม อย่างนั้นหรือ? ช่างตลกเสียจริงๆ

คุณย่าเป็นคนก่อนเสียชีวิตไปหลายปี แล้ว คุณปู่อยู่คนเดียวมาตลอดหลายปีนี้ คนอายุเยอะต้องการจะหาใครซักคนนึง แล้วมันเป็นอย่างไรกัน?

คนพวกนี้มีสิทธิ์อะไรที่จะไม่ยอม?

ความคิดของคนในครอบครัวนี้เธอจะ ไม่รู้ได้อย่างไรกัน ไม่ใช่กลัวว่าคุณปู่ แต่งงานใหม่แล้วพอถึงตอนนั้นจะถูกแบ่ง มรดกทรัพย์สินของตระกูลเวินไปหรอก อย่างนั้นหรือ ส่วนเรื่องอื่นๆนั้นก็เป็น เพียงแค่ข้ออ้างเท่านั้น

“เงินลั่วฉิง แกหมายความว่าอะไร?” เป็นจีหยันเองก็ถึงโต้ตอบไปเสียจนพูดไม่ ออกเช่นกัน แน่นอนว่าเขารู้สึกโมโหไม่ น้อยเลย

“เรื่องนี้ฉันเคารพความคิดของคุณปู่ อีกทั้งยังสนับสนุนอย่างเต็มที่ด้วยค่ะ” เวินลั่วฉิงเอ่ยพูดออกมาอย่างสบายๆ แต่ กลับดูมีความกล้าหาญเด็ดเดี่ยวอย่างไม่ สามารถมองข้ามไปได้เลย

คุณปู่และคุณย่าเหอจะต้องรู้จักกันมา ตั้งแต่แรกแล้วอย่างแน่นอน เมื่อก่อนทั้ง สองคนนี้จะต้องเป็นเพราะเรื่องกังวลบาง อย่างที่ทำให้พวกเขาไม่ได้อยู่ด้วยกัน แต่หลังจากครั้งที่แล้วที่คุณปู่ไปตรวจ สุขภาพที่จิงเฉิงแล้วพาคุณย่าเหอกลับมา ด้วยนั้น เห็นได้ชัดว่าอาการป่วยของคุณ ปู่ได้ทำให้ทั้งสองคนอยากจะใช้วันที่ เหลืออยู่ให้มีค่ามากที่สุด

ความรู้สึกเช่นนี้เธอจะไม่สนับสนุนได้ อย่างไรกัน

คุณปู่เวินสูดหายใจเข้าเบาๆ อารมณ์ แย่ๆเมื่อครู่นี้ได้หายไปหมดแล้ว ใบหน้า ปรากฏความปลื้มปีติออกมา

“ถ้าหากพวกคุณมีความเห็นอื่นล่ะก็…” ดวงตาของเวินลั่วฉิงมองไปยังเวินจีหยัน กับคนที่เหลือ หลังจากนั้นจึงเอ่ยต่อขึ้นมา อย่างช้าๆ : “มีความเห็นอะไรก็เก็บเอาไว้ แล้วกันนะคะ” “มีสิทธิ์อะไร? เป็นลั่วฉิงแกมีสิทธิ์ อะไร?” ทั้งสามคนได้ยินคำพูดของ เงินลั่วชิงแล้ว แทบจะตำหนิออกมาพร้อม กัน เวลานี้พวกเขากลับสามัคคีกันเป็น อย่างมาก

“ก็มีสิทธิ์ที่ว่าตระกูลเวินนี้ฉันเป็น เจ้าของไงคะ” ใครเป็นคนดูแลบริษัทเวิน ชื่อกรุ้ป คนนั้นก็เป็นเจ้าของตระกูลเวิน นี่ คือกฎของตระกูลเวิน

คำพูดนี้ของเวินลั่วชิงทำให้ทั้งสามคน ไม่สามารถตอบโต้ได้เลย สีหน้าของ แต่ละคนนั้นดูแย่มาก

“ปู่อยากจะไปจัดการเรื่องจดทะเบียน แต่งงานกับคุณย่าเหอวันนี้ ไม่อยากจะ ให้คุณย่าเหอต้องมาคอยตามปู่อยู่อย่าง คลุมเครือแบบนี้” คุณปู่เวินที่เป็นบุคคล สำคัญ ดูผ่อนคลายลง

“ค่ะ” เงินลั่วชิงพยักหน้า เรื่องนี้เป็นสิ่ง ที่จำเป็น

“งานแต่งงานก็คงจะไม่ต้องจัดหรอก แต่ปู่อยากจัดงานเลี้ยงซักงานนึง เพื่อ ประกาศให้กับภายนอกได้รู้ถ้าไม่อย่าง ะ นั้น…” คุณปู่เวินพิจารณาอย่างรอบคอบ %3D แสดงให้เห็นว่าเขาจริงจังกับเรื่องนี้เป็น

อย่างมาก

“ไม่ ไม่ต้องหรอกค่ะ” คุณย่าเหอกลับ ห้ามเอาไว้ : “งานเลี้ยงไม่ต้องจัดหรอก ค่ะ”

“ฉันเห็นด้วยกับวิธีของคุณปู่นะคะ เรื่อง นี้หากไม่บอกให้กับคนข้างนอกรู้คนนอก ก็คงจะมีข้อซักถามแล้วก็วิจารณ์กันอย่าง สาดเสียเทเสีย ถึงแม้ว่าคุณย่าจะไม่แคร์ แต่คุณปู่ก็คงไม่สามารถทำให้คุณย่ารู้สึก ว่าไม่ได้รับความเป็นธรรมแบบนี้ไม่ได้ หรอกค่ะ” เงินลั่วฉิงเข้าใจความหมาย ของคุณปู่ ดังนั้น เธอจึงสนับสนุนการ ตัดสินใจของเขา

“ฉิงฉิง ปู่ขอบคุณหลานมากนะ” คุณปู่ เวินรู้สึกปลื้มใจ น้ำเสียงมีความแตกต่าง ออกไปจากเดิม นับว่าเป็นเรื่องที่ยากมาก ที่ฉิงฉิงจะเข้าใจเขาขนาดนี้ สนับสนุนเขา ขนาดนี้

เขารู้สึกปลื้มใจและพอใจในสิ่งที่มีมาก เช่นกัน! ! “นี่บ้ากันไปแล้วหรือเปล่า ยังจะต้องจัด งานเลี้ยงอีก…” เวินจีหยันและคนอื่น คัดค้านออกมาอีกครั้ง

เวินลั่วฉิงชำเลืองมองไป ทำให้ทั้งสาม คนหุบปากลงในทันที

คุณปู่เวินไปจดทะเบียนสมรสเสร็จ เรียบร้อยในวันนั้น ส่วนงานเลี้ยงนั้น กำหนดจะจัดขึ้นในอีกสามวัน เห็นได้ชัด ว่าคุณปู่เวินต้องการรีบจะทำให้สถานะ ของคุณย่าเหอนั้นได้รับการยอมรับ

“เราจดทะเบียนกันแล้ว ทำไมจะต้อง จัดงานด้วยคะคุณ” คุณย่าเหอยังคงไม่ เห็นด้วยกับเรื่องที่จะจัดงานเลี้ยงเช่นเคย ท่าทางของเวินจีหยันและคนอื่นๆเธอเห็น มันอย่างชัดเจน เธอไม่อยากจะให้เขากับ ลูกชายจะต้องมาทะเลาะกันให้ไม่มีความ สุขแบบนี้เพราะเธอ

“ฉิงฉิงสนับสนุนพวกเรานะ” คุณปู่เวิน ใช่ว่าจะไม่รู้ความคิดของเธอ ดังนั้น เขา จึงย้ายเวินลั่วฉิงให้ออกมาอยู่ข้างนอก

“ฉิงฉิงเป็นเด็กดีมากจริงๆ” คุณย่าเหอ ยิ้มออกมา ด้วยใบหน้าที่รักใคร่เอ็นดู : “ฉันไม่คิดเลยนะว่าเธอไม่เพียงแค่ไม่โทษ ฉันเท่านั้น แต่นี่ยังคิดต่อแทนฉันอีก”

“อืม ฉิงฉิงเป็นเด็กดีมากคนนึงจริงๆ เพราะฉะนั้น งานเลี้ยงครั้งนี้ จริงๆแล้วผม จัดขึ้นก็เพื่อฉิงฉิงนี่แหล่ะ” คุณปู่เวินมอง เธอ แล้วยิ้มออกมาอย่างดูมีลับลมคมใน

“จัดเพื่อฉิงฉิง?” คุณย่าเหอรู้สึกอึ้ง และ หาคำตอบไม่ได้ด้วยเช่นกัน

“ฉิงฉิงอายุไม่น้อยแล้ว สุขภาพของผม ก็ไม่ดี สิ่งที่ผมหวังและต้องการมากที่สุดก็ คือเห็นเธอได้แต่งงานกับคนที่เหมาะสม คู่ควรกับเธอ อยากให้เธอมีความสุข ดัง นั้นงานเลี้ยงครั้งนี้ผมเตรียมว่าจะเชิญให้ หนุ่มๆที่มีความสามารถมาร่วมงานด้วย ถึงตอนนั้นก็ดูว่าจะมีคนที่ฉิงฉิงชอบหรือ เปล่า ปกติแล้วฉิงฉิงไม่ชอบไปร่วมงาน เลี้ยง ผมก็เลยคิดจะใช้โอกาสครั้งนี้” ใบหน้าของคุณปู่เงินมีรอยยิ้มปรากฏขึ้น มา เห็นได้ชัดว่าเรื่องนี้คุณปู่เงินได้เตรียม แผนเอาไว้ตั้งแต่แรกแล้ว

“นี่คุณเตรียมที่จะจัดงานดูตัวให้กับ ฉิงฉิงอย่างนั้นหรือคะ? ฉิงฉิงจะยอม ไหม?” คุณย่าเหอเข้าใจความหมายของ เขา เพียงแต่เธอรู้สึกลังเล

“ถึงตอนนั้นถ้าหากมีคนที่ฉิงฉิงชอบ นั่นก็เป็นเรื่องที่น่ายินดีไป แต่ถ้าหากไม่มี คนที่ฉิงฉิงชอบ ก็จะเป็นเพียงแค่งานเลี้ยง ธรรมดาเพียงเท่านั้น เรื่องนี้ผมจะไม่บัง คับฉิงฉิงหรอก” คุณปู่เวินรักเวินลั่วฉิ งมากจริงๆ และแน่นอนว่าก็ต้องให้ความ เคารพกับความคิดเห็นของเธอด้วยเช่น

กัน

เมื่อเงินลั่วชิงรู้ว่างานเลี้ยงจะถูกจัดขึ้น ในอีกสามวัน เธอวางแผนที่จะไปช่วยงาน แต่กลับถูกคุณปู่เวินห้ามเอาไว้ คุณปู่เวิ นบอกเธอว่าเพียงแค่ถึงตอนนั้นแล้วเธอ มาก็พอ เรื่องอื่นๆนั้นไม่ต้องให้เธอมา จัดการ

เวินลั่วฉิงเดิมทีที่ไม่ได้ถนัดเรื่องเตรียม งานพวกนี้อยู่แล้วด้วย ดังนั้นเธอจึงไม่ได้ เอ่ยถามอะไรอีก

เดิมที่ที่เวินลั่วฉิงคิดอยากจะโทรหา เย่ซื่อเฉิน แต่เธอนึกขึ้นมาได้ว่าเย่ซื้อเฉิ นกับเมิ่งโร่ถึงไปประเทศRด้วยกัน อีกทั้ง นี่ก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร เรื่องการแต่งงาน ของเธอกับเย่ชื่อเฉินก็จำเป็นที่จะต้องปิด เป็นความลับ ถึงแม้เย่ซื้อเฉินจะอยู่ที่ เมืองAแต่เขาก็ไม่สามารถมาร่วมงานได้ อยู่ดี เพราะฉะนั้นเธอจึงไม่ได้บอกเรื่องนี้ กับเขา

หลังจากนั้นสองวัน ที่ประเทศR “ท่านประธานครับ คุณปู่เวินจัดงาน เลี้ยงดูตัวให้กับคุณผู้หญิงครับ ต้องการ ให้คุณผู้หญิงเป็นคนเลือกคู่ครับ” หลัง จากที่เลขาหลิวได้รับข่าวนี้มาแล้วจึงรีบ มารายงานให้กับท่านประธานของเขา ทราบ

คุณผู้หญิงจะดูตัว นี่เป็นเรื่องใหญ่ ค้ำฟ้าเชียวนะ!!