บทที่ 159 แผนการของคุณชายสามเย่ ชือต เด็ดนั้นอยู่ตอนท้าย (1)

บทที่ 159 แผนการของคุณชายสามเย่ ช็อคเด็ด นั้นอยู่ตอนท้าย (1)

ลิฟต์ได้ปิดอีกครั้งแล้วตรงไปชั้นที่ 48 และเธอ กลับเดินออกจากลิฟต์มา

เธอจำได้ว่าชั้น 3 มีงานเต้นรำที่สวมหน้ากาก ได้ยินว่าคุณชายเล้งเป็นผู้จัดงานนี้ขึ้น

นี่อาจจะเป็นโอกาสเดียวของเธอ

ขณะที่เดินมาขึ้นบันได เป็นลั่วนิ่งเอามือถือที่บาง เฉียบจากกระเป๋าเสื้อกันหนาวออกมา ในมือถือได้ บันทึกผู้ติดต่อไว้เพียงไม่กี่คน เป็นลั่วอึ้งเขียนคำไม่กี่ คำแล้วส่งออกไปอย่างรวดเร็ว

ประตูลิฟต์ชั้นหนึ่งได้เปิดออก ดวงตาที่เยือกเย็น ของเยซื้อเฉินได้แผ่กระจายไปอยู่ทั่วแห่งหนจน อุณหภูมิในชั้นนี้ได้ลงหลายองศา

“ท่านประธานครับ ในลิฟต์ไม่มีคนครับ แต่เมื่อสัก ครู่นี้ลิฟต์ส่วนตัวได้มาหยุดอยู่ที่ชั้น 2 จากนั้นลิฟต์ หมายเลข 2 ขึ้นไปที่ชั้น 2 คนที่ท่านประธานหาอาจจะ ขึ้นตึกไปแล้วหรือเปล่าครับ….ผู้จัดการลี่ที่อยู่เวรได้ รวบรวมความกล้าแล้วรายงานขึ้น

เย่ซื่อเฉินไม่รู้สึกประหลาดใจเลยที่ผลมันเป็นเช่นนี้ เมื่อเขากวาดสายตามองลิฟต์หมายเลข 2 ก็เห็น ตัวเลขได้เพิ่มขึ้นทีละน้อย ดวงตาที่ลุ่มลึกยิ่งเป็นความ คิดที่ยากจะหยั่งถึง “ไปย้ายกล้องวงจรปิดออกมา”

เกือบทุกมุมของโรงแรมจะมีกล้องวงจรปิดติดตั้ง ไว้ เขาจะดูสิว่าเธอจะหนีไปไหนได้?

ผู้จัดการลี่รีบโทรไปที่ห้องตรวจสอบกล้อง วงจรปิด แต่ว่าสีหน้ากลับไม่น่าดูขึ้นมาทันที

“ท่านประธานครับ ระบบกล้องวงจรปิดได้ถูกแฮ็ก เกอร์จู่โจมครับ ตั้งแต่เมื่อคืนถึงตอนนี้ได้ถูกลบบันทึก หมดแล้วครับ และจอคอมพิวเตอร์ในขณะนี้เป็นแต่ ภาพสีดำ กล้องวงจรทั้งหมดของโรงแรมใช้ไม่ได้หมด เลยครับ”

“ตั้งแต่เมื่อไหร่? “เย่ซื้อเฉินที่งไปหนึ่งวินาที จาก นั้นกวาดสายตามองผู้คน ทำให้กลิ่นอายความอันตราย ได้ปกคลุมโดยรอบ ทำให้ผู้คนข้างกันกลัวจนไม่กล้า หายใจแรงๆเลย

“เมื่อกี้ครับ ก่อนที่ผมจะโทรไป 5 นาทีครับ….”ผู้

จัดการลื่อยากจะให้พื้นมีรอยแยกมาก เขาจะได้มุด

หลบเข้าไปอยู่ในนั้น เพราะท่าทีของท่านประธานใน ขณะนี้มันช่างน่ากลัวเหลือเกิน สีหน้าเย่ซื้อเฉินเปลี่ยนแปลงอย่างกะทันหัน มีน้ำ แข็งและเปลวไฟ ทำให้เหมือนมีสัญญาณเตือนว่าจะมี

อันตรายจากพายุฝนฟ้าคะนองเกิดขึ้น
ดีดีมาก! มันเป็นกลของเธอจริงๆ!

เขาหรี่ตาขึ้น เป็นแววตาที่เยือกเย็นคมกริบราวกับ เป็นน้ำแข็งที่สามารถทำให้ตัวแข็งที่อได้ แต่มุมปาก ของเขากลับยกโค้งขึ้นเล็กน้อย

เมื่อเป็นเช่นนี้ เขาก็ยิ่งแน่ใจว่าต้องเป็นเธอ

เพียงแต่ครั้งนี้ ไม่มีทางเป็นไปได้ที่เธออยากจะหนี ไปอีก! !

ผู้จัดการลี่เงยหน้าขึ้นมองสีหน้าของประธานของ ตัวเองในขณะนี้ มีชั่วแวบหนึ่งที่สงสัยว่าหัวใจของเขา ได้หยุดเต้นไปแล้ว เขารู้สึกว่าท่านประธานก่อนหน้านี้ อ่อนโยนน่าเข้าใกล้เป็นอย่างมาก ซึ่งต่างจากตอนนี้ที่ น่ากลัวมาก สามารถพูดได้ว่าคนเห็นคนกลัว ผีเห็นผี ร้องไห้เลยทีเดียว

บัดนี้ลิฟต์หมายเลข 2 ได้หยุดอยู่ชั้นที่ 48

“งานเต้นรำที่สวมหน้ากากของคุณชายเล้งเลิก หรือยัง? ” ดวงตาเยซื้อเฉินกะพริบ เหมือนถามแบบ สบายๆไม่กังวลอะไร

“ยังไม่เลิกครับ” ผู้จัดการลี่ไม่เข้าใจแต่กลับตอบ อย่างเต็มสปีด

“อิม”มุมปากเย่ซือเฉินยกขึ้น ดวงตาที่ลุ่มลึก เหมือนขุนน้ำแข็งเหมือนมีรอยยิ้มจางๆ ท่าทางชั่วร้าย ที่เซ็กซี่ชวนให้ขนหัวลุกยิ่งนัก

“ปิดทางออกทุกที่ของโรงแรม อย่าให้ใครออกไปได้ ถ้าคุณชายห้าฉิงรู้แล้วก็ให้ช่วยติดต่อฉันด้วย” ตอนนี้สีหน้าของเย่ซื้อเฉินก็กลับมาเงียบสงบอีกครั้ง

เวลานี้ผู้จัดการลี่มีความสงสัยอยู่เต็มท้อง แต่ไม่ กล้าถามสักคำ ได้แต่พยักหน้าตอบรับด้วยความสั่น เกรง

เย่ซื้อเฉินไปที่ชั้นที่ 3 ถ้าหากเขาทายไม่ผิด ผู้ หญิงคนนั้นต้องไปที่งานเต้นรำที่สวมหน้ากากแน่ๆ

เป็นลั่วนิ่งไปที่ชั้น 3 ที่มีงานเต้นรำสวมหน้ากาก จริง เวลานี้เธอได้เปลี่ยนเสื้อผ้าและสวมหน้ากากสุนัข จิ้งจอกเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ด้วยสถานการณ์ตรงหน้า เห็นได้ชัดว่าเธอไม่สามารถออกจากโรงแรมได้ด้วยตัว คนเดียว ดังนั้นเธอจึงต้องการคนช่วยเหลือ

สายตาของเธอได้ค้นหาในฝูงผู้คนมากมาย ตอนนี้ แสงของห้องโถงก็มีดเล็กน้อยและทุกคนต่างก็ได้ อำพรางตนด้วยการสวมหน้ากากไว้อีกด้วย อยากจะหา คนหนึ่งคนในสถานที่เช่นนี้มันไม่ง่ายเสียเลย

“ท่านสุภาพบุรุษครับ นี่เป็นงานเต้นรำที่สวม

หน้ากาก รบกวนคุณให้ความร่วมมือด้วยครับ อย่าง

น้อยๆก็สวมหน้ากากก็ยังดีครับ”เวลานี้เย่ซื้อเฉินถูกรั้ง ไว้ที่หน้าประตูงาน ไม่อยากจะเสียเวลา เย่ซื้อเฉินจึงไม่ได้พูดอะไร

พลางเอาหน้ากากมาสวม จากนั้นก็รีบเดินเข้าไป

ในที่สุดเป็นลั่วนิ่งก็หาคนเจอแล้วหนึ่งคน พูดอย่างถูกต้องก็คือเธอจำคนออกได้หนึ่งคน เธอจึงแอบถอน หายใจหนึ่งครั้ง อยากจะก้าวเท้าเดินไปยังคนผู้นั้น แต่ เอวของเธอกลับถูกดึงเอาไว้อย่างกะทันหัน เธอยัง ไม่ทันได้ตกใจก็ถูกผู้ชายคนนั้นดึงไปอยู่ในอ้อนกอด เสียแล้ว

เงินลั่วชิงเงยหน้าสบตาเขา ชั่วขณะนั้นเหมือนตัว เองได้ตกลงไปที่หุบเหวที่ลึกจนไม่เห็นพื้น ความเยือก เย็นที่แทรกเข้ากระดูกกลับแฝงเพลิงไฟแห่งความ โกรธเกรี้ยวที่เหมือนจะเผาไหม้ให้สิ้นซาก เหมือนตก อยู่ในภาวะขาดอากาศหายใจที่แสนจะอันตราย

แสงไฟมืดเล็กน้อย เขาได้สวมหน้ากากไว้ ทำให้ เป็นลั่วนิ่งมองหน้าเขาไม่ชัด แต่เธอรู้ว่าเขาคือเย่ซื้อ เฉิน

เพียงแต่เธอไม่เข้าใจว่าทำไมเย่ซือเฉินจะขึ้นมา เร็วขนาดนี้ และทำไมเขามองแค่แวบเดียวก็ดูเธอออก แล้ว?

เธอได้อำพรางอย่างแนบเนียนไว้แล้วแท้ๆ !

เป็นเพราะบังเอิญ? หรือเขาจำเธอได้แล้วจริงๆ ? เขาไม่ได้พูดอะไร เพียงแค่จ้องมองเธอไว้เท่านั้น ดวงตาของเขาลุ่มลึกยากที่จะหยั่งถึงทำให้รู้สึกหวาด ผวามาก

เป็นลั่วนิ่งรู้สึกตกใจ เธอรู้ว่าไม่ควรนัวเนียกับเขา เป็นเวลานาน อยากจะหนีออกไป ตอนนี้ก็เหลืออยู่วิธีเดียวนั้นก็คือการชิงลงมือก่อน

ยังโชคดีที่เธอได้เตรียมการไว้แล้ว

“โอ้ มีคนถูกฆ่า โอ้ เลือดเต็มไปหมดเลย เลือด”เวลาต่อมา เป็นลั่วนิ่งได้บีบอุปกรณ์ประกอบฉาก พลาสม่าเลือดที่อยู่ด้านในเสื้อให้แตกทะลุออกมา จาก นั้นก็ตะโกนกรีดร้องเสียงดัง ซึ่งในขณะนั้นเธอได้หลุด ออกจากอ้อนกอดของเย่ซื้อเฉินแล้ว

ชั่วขณะนั้น เสียงกรีดร้องที่คมแหลมและแสบแก้ว หมากๆของเธอ สามารถกลบกลืนเสียงดนตรีและ เสียงผู้คนที่คุยกันอย่างถึงพริกถึงขิง

ไม่มีใครเห็นในขณะที่เธอกรีดร้องอยู่นั้นได้เอาลูก กลมๆเหมือนลูกบอลขนาดเล็กโยนไปที่ข้างเท้าของ เยซื้อเฉิน ลูกบอลขนาดเล็กได้กลิ้งไปแตกกระจายที่ พื้น

มีของเหลวที่เหนียวๆบางอย่างได้ไปติดอยู่ที่ใต้ รองเท้าของเย่ซื้อเฉิน

ของพวกนี้เธอเอามาจากห้องแต่งตัว ไม่ชมไม่ได้ แล้วว่างานเต้นรำนี้ได้เตรียมอุปกรณ์ไว้อย่างครบครัน จริงๆ อุปกรณ์ในงานเต้นรำครั้งนี้มีเพียงสิ่งที่คุณคิดไม่ ถึง ไม่มีของที่คุณหาไม่เจอ ไม่เสียทีที่คุณชายเล้งเป็น ผู้จัดงานนี้ขึ้น

อันที่จริงเวลาตั้งแต่ตอนที่เธอถูกเขาโอบกอดไว้ ไปจนถึงตอนที่เธอกรีดร้องแล้วสามารถหลุดออกจากตัวเขาได้มันใช้เวลาเพียงชั่ววูบเดียวเท่านั้น ซึ่งมากสุด ก็ไม่เกิน 3 วินาที ปฏิกิริยาการตอบสนองและความ รวดเร็วของเธอเร็วจนน่า ทิ้ง ทำให้คนอื่นตั้งหลักไม่ทัน ควัน

เสียงกรีดร้องที่หวาดกลัวอย่างทำตัวไม่ถูกและ คราบเลือดสีแดงสดที่น่าสะพรึงกลัว คนเงียบสุขุม อย่างคุณชายสามเย่ยังมีตกใจเล็กน้อย

“ไป” ในขณะที่เขาตกตะลึงอยู่นั้น เป็นลั่วฉิงไม่

ได้ชักช้าให้เสียเวลา เหมือนรีบไปลากคนคนหนึ่งอย่าง

ไม่เจาะจงแล้ววิ่งออกไป

เวลาหน้าสิ่วหน้าขวานต่อชีวิตอย่างนี้ต้องใช้ทุก วินาทีให้มีค่า เธอจะให้เย่ซือเฉินจับได้ในเวลานี้ไม่ได้

เยซื้อเฉินอมยิ้ม ตอนแรกไม่สามารถมั่นใจได้เต็ม ร้อย แต่บัดนี้เขามั่นใจว่าเป็นเธออย่างไม่ต้องสงสัย เลย

ถึงแม้ว่าขณะนี้เธอได้สวมใส่เสื้อคลุมมายากลสี ขาวบริสุทธิ์และมีเครื่องประดับที่เวอร์วังอลังการอยู่ที่ ศีรษะ ซึ่งสามารถปกปิดรูปร่างและทรงผมของเธอไม่ ใครจำเธอได้อย่างน่าอัศจรรย์ แต่เขาก็ยังคงดูเธอ ออก! !

มุมปากของเขายกขึ้นเล็กน้อย เห็นได้ชัดเจนว่าไม่ ได้รีบร้อนกระวนกระวายแต่อย่างใด ตอนนี้อยู่ในถิ่น ของเขา เขาได้กระจายกำลังล้อมรอบไว้หมดแล้ว! บัดนี้เขาได้มีเป้าหมายที่แน่วแน่แล้ว มีหรือที่จะให้เธอหลุดหนีไปได้อีก?

เขาให้เธอได้ใจไปสักพักก่อน แล้วให้สีสันของ ฉากละครอยู่ตอนท้ายก็แล้วกัน!