บทที่113 พ่อลูกพบหน้า มีเรื่องให้พูดคุยกัน

หลังจากนั้นเวินลั่วฉิงได้ปิดประตูต่อหน้าคุณชาย

สามเย่

จากนั้น ก็ไม่มีจากนั้นแล้ว

คุณชายสามเย่มองดูประตูที่ปิดแน่น แล้วมึน และ โง่ไปเลย

เขาไม่อยากจะเชื่อ ว่าเขาจะถูกไล่ออกมาแบบนี้ ถูกเธอไล่ออกมาอย่างไม่ไยดี

คุณชายสามเย่ยืนอยู่ด้านนอกประตู แล้วแอบ หายใจออก แล้วสูบหายใจเข้า เพื่อพยายามให้ตัวเอง สงบลง แม้เขากับเธอจะแต่งงานได้ไม่นาน แต่สำหรับ เธอ เขาเข้าใจยิ่งนัก

จากนิสัยของเธอ ยิ่งบีบบังคับเธอ เธอก็ยิ่งหนีไป ไกล เพราะฉะนั้น เรื่องนี้จะไม่รีบไม่ได้….

คนนั้นเขาได้แต่งเข้าบ้านแล้ว เขาจะไม่รีบในเวลา นี้ ต่อไปยังมีเวลาอีกเยอะค่อยมาบัญชีทีหลังก็ได้

ถึงตอนนั้น บัญชีเก่าใหม่ก็คิดรวมกับเธอไปเลยที

เดียว

ภายในห้องนั้น เวินสลั่วฉิงรอแล้วเวลานึง แล้วไม่ เห็นการเคลื่อนไหวใดๆ

จึงได้แอบถอนหายใจเบาๆ
เธอเอาเส้นผมของเย่ซือเฉินกับลูกสองคนมา ตรวจดีเอ็นเอกัน ผลตรวจออกมาว่าเขาไม่ใช่ผู้ชายเมื่อ ห้าปีก่อน จากเหตุนี้ เธอควรวางใจได้แล้ว แต่ทำไมเธอ กลับรู้สึกไม่อาจนิ่งนอนใจได้

และในตอนนี้ เธอคิดไม่ออกเลยว่าทำไมเย่ซือเฉิน ถึงอยากแต่งงานกับเธอ คราวก่อนที่ไปบ้านของตระ กูลเย่ คุณปู่เย่ กับ คุณย่าเย่นั้นมีพันๆ หมื่นๆเหตุผลที่ จะไม่พอใจเธอ ที่จริงจากสถานการณ์ตอนนี้ของเธอ คุณปู่คุณย่าเคยมีปฏิกิริยาแบบนี้เป็นเรื่องปกติ

เธอคาดเดาเหตุการณ์นี้ไว้ตั้งนานแล้ว เธอยังคาด เดาได้ แล้วเย่ซือเฉินก็ต้องคาดเดาได้เหมือนกัน

จากที่คุณปู่เย่จะแสดงออกว่าเกลียดเธอขนาดนั้น ถึงเขาจะแต่งงานกับเธอก็ช่วยเขาเอาหุ้นส่วนของ

บริษัทตระกูลเย่กรุ้ปมาไม่ได้ กลัวว่าอาจทำให้เขาแย่ ลงไปอีก

เพราะเหตุนี้ เธอจึงคิดออกจริงๆว่าเย่ซือเฉิน แต่งงานกับเธอทำไม

หรือเพราะเขาอาจมีเหตุผลอื่น ถ้าเป็นเช่นนั้น เธอ ก็ควรระวังตัวไว้ให้มาก

จะได้ไม่หลงกลเขา เชื่อใจเขาเด็ดขาด

เงินลั่วชิงที่กำลังคิดอยู่ จู่ๆเสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น เวินลั่วฉิงเอามือถือออกมา แล้วเห็นเป็นวีดีโอคอลของ จื่อซีลูกรักของเธอ จากที่แรกที่มีสีหน้าคิดหนักก็เริ่มอ่อนโยนขึ้นมาทันที

เงินลั่วชิงฟังแล้วฟังถึงแน่ใจว่าข้างนอกไม่มีการ เคลื่อนไหวใดๆ แต่เธอก็ไม่ไว้วาง จึงได้นำมือถือไปที่ ระเบียง แล้วรับสาย

“มามี คืนนี้คุณแม่จะมาหาจื่อซีลูกรักไหม “เมื่อรับวี ดีโอคอล ก็ได้ยินเสียงออดอ้อนจากจื่อซีลูกรัก เสียง ช่างน่าฟัง น่าสบายยิ่งนัก

“ลูกรัก คืนนี้แม่ไปหาไม่ได้นะ หนูต้องเชื่อฟังคำ พูดคุณแม่ถงนะ รู้ไหม” เวินลั่วฉิงถอนหายใจเบาๆ เธอ ก็อยากไปหาลูกรัก แต่วันนี้ไปไม่ได้จริงๆ

แม้ว่าเธอจะไล่เย่ซือเฉินออกจากห้องของเธอแล้ว และเยซื้อเฉินก็ไม่ได้ทำอะไรเธอ แต่ถ้าเธอออกไป ตอนนี้ แล้วไม่กลับทั้งคืน ต้องไม่ได้แน่ๆ

“อืม หนูรู้แล้วค่ะ ว่าคุณแม่ต้องอยู่กับสามี พี่ชาย เคยบอกแล้ว สำหรับคุณแม่แล้วสามีก็สำคัญมาก เหมือนกัน เพราะฉะนั้นคุณแม่อยู่ดูแลสามีเถอะ จื่อ ซีนอนเองได้ค่ะ “ทีแรกเวินลั่วฉิงคิดว่าจื่อซีจะไม่พอใจ ต้องค่อยอ้อนเธอ ให้เธอไปหา แต่ว่า เวินลั่วฉิงคิดไม่ถึง เลย ว่าตอนนี้จื่อซีลูกรักจะเข้าใจคนอื่นเช่นนี้

” พี่ชายยังบอกอะไรกับหนูอีก” เวินลั่วชิงหรี่ตา เบาๆ นี่ไม่ใช่สไตล์ของจื่อซีลูกรัก จื่อโม่ได้พูดอะไร กับจื่อซีกันแน่น

“พี่ชายบอกว่า สามีของคุณแม่เป็นแดดดี้ของพวกเรา เพื่อให้อนาคตข้างหน้าแดดดี้จะได้ชอบพวกเรา จึง จำเป็นต้องเสียสละคุณแม่ เพื่อเสียสละให้คุณแม่ได้ ดูแลสามีเยอะๆ คุณแม่ดูแลกับสามีดีๆ อยู่จนมีความ สุข แดดดี้ถึงจะชอบพวกเรา” จื่อซีลูกรักนำคำพูด ทั้งหมดของพี่ชายพูดออกไปจนหมดสิ้น

เงินลั่วฉิงทนไม่ไหวจนถึงกับกัดปาก เมื่อได้ฟัง ทั้งหมดแล้วเหมือนเธอได้ถูกเด็กทั้งสองขายออกไป แล้ว

“คุณแม่ ต้องดูแลสามีดีๆ อย่าทำให้สามีโกรธเด็ด ขาดนะคะ” จื่อซีลูกรักพูดเตือนเวินลั่วฉิงอย่างไม่ไว้ วางใจ เฮ้ย ช่างกังวลใจจริงๆ

เงินลั่วเฉิง”..” %3D

เป็นลั่วนิ่งในตอนนี้ถึงกับไม่รู้จะพูดอะไรออกมาดี

“คุณแม่ หนูไม่รบกวนแล้วนะคะ บายๆ” เด็กถังจื่อ ซีไม่รอให้เป็นลั่วนิ่งได้พูดอะไรอีก ก็รีบวางสาย โทรศัพท์ไปเลย

เงินลั่วชิงมองดูโทรศัพท์ที่ถูกตัดสายไป ถึงกับสติ มีนไปในบางส่วน ในบ้านเธอจื่อซีลูกรักติดเธอเอา มากๆทำไมถึงได้วางสายไปแบบนี้

เธอไม่อยากจะเชื่อ

“เธอโทรคุณแม่อีกแล้วเหรอ “เด็ดถังจื่อซีที่เพิ่งวาง สายโทรศัพท์ไป ถังจื่อโม่ก็ได้เดินเข้ามา แล้วเห็น สีหน้าของน้องสาวตัวเอง เขาก็เดาได้เลยว่าเพราะอะไร

%3D พี่ชาย ครั้งนี้หนูไม่ได้กวนอะไรคุณแม่นะคะ หนู แค่พูดกับคุณแม่ไม่กี่คำก็วางสายแล้ว แล้วหนูฟังออก ว่าคุณแม่อยู่คนเดียว” ถังจื่อซีจ้องมองพี่ชายตัวเอง แล้วยิ้มอย่างแสนหวานออกมา

เธอรู้ดี แค่เธอยิ้ม พี่ชายก็หายโกรธเธอแล้ว

เมื่อถังจื่อโม่ได้ฟังที่เธอพูด ถึงกับนิ่งไปเลยเล็ก น้อย แล้วพูดอะไรไม่ออก และไม่รู้เหมือนกันว่าคิด อะไรอยู่

“พี่ชาย พี่บอกจะพาหนูไปพบแดดดี้ไม่ใช่เหรอ พวกเราจะไปเมื่อไหร่กันคะ” ถงจื่อซีเดินไปอยู่ตรงหน้า พี่ชาย แล้วมองเขาด้วยหน้าตาที่ความคาดหวัง

%3D เธอไว้ใจได้ เรื่องที่พี่รับปากไว้ พี่ต้องทำให้ได้ ” ถังจื่อโม่จ้องไปยังเธอ ด้วยสีหน้ายิ้มเบาๆ” เรื่องนี้พี่ กำลังวางแผนอยู่”

เขารับน้องสาวแล้ว จะกลับคำไม่ได้เด็ดขาด ถึง แม้ซื้อเฉินจะไม่ใช่พ่อแท้ๆของพวกเธอ แต่คุณแม่ นั้นก็ได้แต่งงานกับเย่ซื้อเฉินแล้ว น้องสาวจึงบอก อยากเจอเย่ซื้อเฉิน

คนเป็นพี่อย่างเขาจะทำให้น้องผิดหวังไม่ได้เด็ด ขาด และเขาจะได้ช่วยคุณแม่ทดสอบไปด้วย ว่าเย่ซือ เฉินนั้นเหมาะหรือไม่เหมาะกับคุณแม่

เพราะฉะนั้น เขาจะต้องพบหน้าให้ได้
สำหรับการพบหน้ากันยังไงนั้น เรื่องนี้เขาวางแผน มาหลายวันแล้ว และวางแผนเกือบเสร็จหมดแล้ว เหลือ แค่โอกาสที่เหมาะสมเท่านั้นเอง

“จริงเหรอคะ ดีสุดๆไปเลย”ถังจื่อซีได้ฟังที่พี่ชาย พูดแล้ว ใบหน้าเล็กๆก็เริ่มยิ้มออกมา แต่ว่า ไม่นานเด็ก ถังจื่อซีก็เริ่มวังกลขึ้นมา” พี่ชาย พี่คิดว่าแดดดี้จะชอบ พวกเราไหม จะยอมรับพวกเราได้ไหม”

ถังจื่อโม่นิ่งไปเล็กน้อย คำถามนี้เขาก็ตอบไม่ได้ ทันที เพราะเขาไม่รู้จักเย่ชือเฉินดีพอ และช่วงนี้เขาได้ รู้ข้อมูลเย่ซือเฉินจากการเซิร์ฟหาในเน็ตเท่านั้น

ทว่าข้อมูลในเน็ตของเย่ซือเฉินไม่ได้มีอะไรมาก นัก

“น้องสาวน่ารักขนาดนี้ ใครเห็นก็ต้องชอบ “ถังจื่อ โม่เลี่ยงที่จะตอบคำถามน้องสาวโดยตรง เขาเชื่อว่า จากความน่ารักของน้องสาว ใครได้เจอก็ต้องชอบ แต่ สำหรับเย่ซื้อเฉินจะยอมรับพวกเขาไหม เขาก็ไม่แน่ใจ จริงๆ

แต่ว่า หากเยซื้อเฉินไม่ยอมรับน้องสาวเขา ต่อไป น้องสาวจะมีเขาเลี้ยงดูเอง เขาที่เป็นพี่ชายก็ย่อมมี ความสามารถในการเลี้ยงน้องสาวให้ดี

แน่นอน บางเรื่องต้องพบเย่ซือเฉินก่อนถึงจะพูด ได้ เขารู้สึก ว่าแผนการของเขาต้องเร่งซะแล้ว เขาควรหาโอกาสดีๆไปพบเย่ชือเฉินแล้ว มีบางเรื่อง เขาต้องพูดต่อหน้าเยซื้อเฉินให้ชัดเจน