บทที่111 คุณชายสามเย่เล่นพนัน แพ้ภรรยา แล้ว(1)

บทที่111 คุณชายสามเย่เล่นพนัน แพ้ภรรยา แล้ว(1)

เวินลั่วฉิงประหลาดใจ เขา เขาคงดูไม่ออกแล้วมั้ง ทั้งๆที่ถูกคุณชายห้าฉิงแกล้งปั่นหัวมาครึ่งค่อนวันก็ยัง ไม่รู้สึกอะไร และเขานั้นก็ดูไม่สนใจอะไรเลยทั้งนั้น แล้วจะไปสังเกตเห็นได้ไง

แน่นอน เวินลั่วฉิงรู้ว่าคุณชายห้าฉิงไม่รู้ว่าเธอ กำลังโกหกอยู่ เพราะในตอนนั้นคุณชายห้าฉิงไม่ได้ เวลามานั่งดูให้ละเอียด และตอนนั้น เธอก็ตั้งใจที่จะ เบี่ยงเบนความสนใจของคุณชายห้าฉิงด้วย

“ที่จริงแล้ว นั้นไม่ใช่กล้องวงจรปิดขนาดเล็กอะไร นี่เป็นแค่กระดุมบนกระเป๋าของฉันเอง ที่ดูคล้ายกล้องวงจรปิดเท่านั้น แล้วเมื่อกี้ฉันก็ได้

โกหกพวกเขา “เป็นลั่วนิ่งเห็นเขาสงสัย และรู้ว่าคงปิด

ไม่อยู่แล้ว ดังนั้นจึงสารภาพความจริงไปโดยตรง

อีกอย่างนี้ไม่ใช่เรื่องที่ควรปิดอะไร แล้วเธอรู้ ความหมายโทษหนักให้เบาลงอยู่เหมือนกัน

เย่ซื้อเฉินไม่คิดว่าเธอจะยอมรับโดยตรง และเขา นั่นได้มองดูดวงตาที่หรี่ลงของเธอ สีหน้าเหมือนโล่ง ขึ้นมาเล็กน้อย
ถือว่าเธออยู่เป็น และถ้าเธอโกหกต่อหน้าเขาละก็ ค่อยดูได้เลยว่าเขาจะจัดการเธอยังไง

เมื่อนึกถึงกล้องที่เป็นของปลอมนั้น เมื่อกี้เธอก็ไม่ ได้ทำตัวให้น่าสงสัยอะไร เย่ซื้อเฉินหรื่สายตาเบาๆ ผู้ หญิงคนนี้ช่างเล่นละครได้ยอดเยี่ยมเลยทีเดียว

ในตอนนี้ผู้คนมากมาย เธอกลับไม่รู้สึกตกใจกลัว อะไรเลยสักนิด แม้แต่หัวหน้าตำรวจก็โดนเธอหลอก ไปด้วย

ตอนนี้เขายิ่งรู้สึกมั่นใจ ว่าเธอคือผู้หญิงเมื่อห้าปี

ก่อน

แต่ว่า ยังขาดหลักฐานที่ทำให้เธอยอมรับ เขาเชื่อ ว่า ใช้เวลาไม่นาน เขาจะหาหลักฐานออกมาให้ได้ ถึง ตอนนั้น เธอไม่ยอมรับก็ไม่ได้ซะแล้ว

“เป็นจิ้งจอกตัวน้อยเสียจริงๆ” เย่ซือเฉินจ้องมอง เธอ แล้วพูดสื่อความหมายไปอย่างชัดเจน

เงินลั่วชิงเบะปากเล็กน้อย อะไรกัน ด่าเธอเป็น จิ้งจอกเหรอ เขาต่างหากที่จิ้งจอก

เขาต้องเป็นพวกจิ้งจอกพันปีแน่นอน

ทว่า คำพูดนี้เวินลั่วฉิงคิดอยู่ในใจ ไม่ได้พูดเอ่ย ออกไป

“ทำไม แอบด่าผมอยู่ในใจเหรอ ” จู่ๆเย่ซือเฉินโน้ม ตัวเข้ามาใกล้ จนตอนนี้หน้าของเขาแทบจะสัมผัสหน้า ของเธอ หน้าเขาที่อุ่นและเปียกเล็กน้อย
ลมหายใจอุ่นรินรดบนหน้าเธออย่างตั้งใจ ความ ใกล้ชิดนี้ เป็นความรู้สึกอันคลุมเครือ “ด่าผมว่าอะไร หือ” %3D

“สามีฉันทั้งรูปหล่อ และเฉลียวฉลาด ฉันแทบจะ บูชาไว้ไม่ทัน จะกล้าด่าคุณได้ไง”ไม่รู้เป็นเพราะความ ใกล้ชิดของเขา หรือเพราะความรู้สึกร้อนรนกันแน่น เงินลั่วเฉินจึงรู้สึกกังวล และเริ่มถอยร่างให้ห่างไปข้าง หลัง แล้วคำพูดที่เอ่ยไปนั้นก็เพื่อเอาตัวรอดเท่านั้นเอง

เยซื้อเฉินไม่เชื่อเธออย่างแน่นอน แล้วคำพูดอัน แสนปลอมของเธอนั้นเขาฟังไม่เข้าหูเลย ” จำไว้ ซ่อน หางจิ้งจอกของคุณให้ดี ถ้าให้ผมจับได้ ก็เตรียมตัวรับ ผลที่ตามมาได้เลย…”

เป็นลั่วนิ่งสะดุ้งเล็กน้อย กับคำพูดเขานั้น หมายความว่าอะไรกันแน่

หรือว่าเขารู้อะไรเข้าแล้ว

ผลตรวจดีเอ็นเอออกมาว่าเขาไม่ใช่ผู้ชายเมื่อห้าปี ก่อนคนนั้น พูดตามจริงเธอก็ไม่ต้องกลัวเขาพบอะไร แต่ไม่รู้เพราะเหตุ เธอกลับรู้สึกกังวังใจแปลกๆ

ที่จริงเธอไม่ได้ทำอะไรเลย แล้วจะร้อนรนไป ทำไม ช่างแปลกจริงๆ

เยซือเฉินเห็นสีหน้าเธอแล้ว จึงยิ้มที่มุมปากเล็ก น้อย ” ทำไม ร้อนรนเหรอ ก็สารภาพความจริงมาสิ โทษหนักจะได้เบาลง…”
“สารภาพอะ อะไรกัน” เป็นลั่วนิ่งจ้องมองเขา แล้วกด ความรู้สึกกังวลกลัวในใจเอาไว้ พร้อมทั้งมองเขาอย่าง ประหลาดใจ เขาบอกให้เธอพูดความจริงอะไรเหรอ ดูเหมือน

เขากับเธอจะมีแค่เรื่องข้อตกลงระหว่างการแต่งงาน

นอกนั้นก็เหมือนจะไม่มีเรื่องอื่นอีกแล้ว

เย่ซื่อเฉินมองดูเธอที่เปลี่ยนเป็นใสซื่ออย่าง รวดเร็ว แล้วรู้สึกเหมือนมีอะไรมาทับบนอกแล้วหายใจ ไม่ออกขึ้นมาทันที เหมือนจะขึ้นก็ไม่ขึ้น จะลงก็ไม่ลง เขาจึงก้มหัวลง แล้วกัดติ่งหูเธอเบาๆ “ผมอยากกัดคุณ ให้ตายยังไงไม่รู้”

เป็นลั่วนิ่งค่อยๆหันไป มองดูเขา สีหน้าดูใสซื่อ ดูไร้ เดียงสายิ่งนัก เธอทำอะไรผิดต่อเขาอะไรกันแน่น เขา ถึงอยากกัดเธอให้ตาย

คุณชายสามเย่ไม่เพียงรู้สึกกลุ้มในอก แต่ดู เหมือนเริ่มจะรู้สึกปวดไปด้วย เขาอยากกัดเธอแรงๆอีก หลายครั้งเลยทีเดียว

แต่คุณชายสามเย่ได้แต่คิด สุดท้ายก็ไม่กัดเธอไม่ ลง เพราะเฉพาะยิ่งรู้สึกกลุ้มใจ เขารู้สึกเหมือนการที่ เขาแต่งกับเธอนั้นเพื่อเป็นการทำให้ตัวเองโมโหไป เท่านั้น

กลับถึงบ้านพัก เวินลั่วฉิงก็เดินเข้าห้องตัวเอง แต่ เคยซื้อก็เดินตามติดเข้าไปในห้องด้วย
เวินสั่วฉิงจ้องมองเขา แล้วหรี่สายตาเบาๆ “นี่คือ ห้องของฉัน”

เวินลั่วฉิงพูดแบบนี้บอกความหมายได้อย่าง ชัดเจน

เธอไม่คุ้นชินกับการอยู่ห้องอยู่เตียงเดียวกันกับ คนอื่น อยู่ห้องอยู่เตียงเดียวกับเขานั้น เธอรู้สึกไม่มี ความเป็นส่วนตัวซะเลย

จะพูดไป ถ้าพวกเขานอนเตียงเดียวกันแบบนี้ทุก วัน สักวันคงได้เกินเลยกันแน่น

แม้ว่าตอนนี้เธอจะปลอมตัวได้น่าเกลียด ทว่าเธอ เป็นคนหุ่นดี รุ่นพี่เคยพูดว่า หุ่นของเธอนั่นช่างดูเย้า ยวนใจเสียเหลือเกิน

ถึงแม้เธอจะรู้ว่าคุณชายสามเย่ไม่ใช่คนรู้ไม่รู้จัก เลือก

แต่ถ้าปิดไฟ มองไม่เห็นหน้า เวลานอนเขาก็จะ กอดเธอ เพราะเฉพาะเรื่องแบบนี้พูดยาก

ดังนั้น เธอจะไม่ให้เขาเข้าห้องเธออีกเป็นอันขาด

ในข้อตกลงของพวกเธอนั้นเขียนไว้อย่างชัดเจน ต้องเคารพความเป็นส่วนตัวของผู้อื่น ไม่บังคับฝืนใจผู้ อื่นในทุกเรื่อง

คุณชายสามเย่ที่ร้อนรุ่มมากอยู่แล้ว และได้เก็บ ความอัดอั้นตันใจมาตลอดทาง เมื่อได้ฟังคำเอ่ยไล่ของ เธอ ก็ยิ่งโมโหจนอยากบีบคอเธอให้ตายซะ ” นี่คือบ้านผม”

นี่บ้านของเขา เธอก็คนของเขา แล้วทำไมเขาจะ อยู่ด้วยไม่ได้

“นั้นฉันย้ายไปอยู่บ้านตระกูลเวิน”เวินลั่วฉิงหรี่

สายตาลงเล็กน้อย เธอคิดว่า ถ้าเขายังไม่มีเหตุผลแบบ

นี้ และบีบบังคับเธอทุกฝีก้าว เธอก็ควรจะเปลี่ยนวิธีอื่น ดูบ้าง เธอดูออกว่าคนคนนี้เป็นคนที่เจ้าเล่ห์มากนัก และ ข้อตกลงการแต่งงานนั้นนับวันยิ่งนานยิ่งไม่ได้ผล

“ได้ งั้นผมก็จะย้ายไปนอนที่บ้านตระกูลเวินกับ คุณด้วย ผมคิดว่าคุณปู่เวินต้องยินดีต้อนรับผมมากๆ แน่” คุณชายสามเย่มองดูเธอ แล้วอยู่ดีๆหัวเราะขึ้นมา วันนั้นที่เธอกับคุณปู่เวินคุยกันเขาได้ยินอย่างชัดเจน ดังนั้น เขารู้ดีว่าคุณปู่เวินต้อนรับเขามากขนาดไหม

เมื่อได้ยินที่เขาพูด เวินลั่วฉิงถึงกับตะลึงในใจ เธอ รู้ว่าที่เขาพูดเป็นเรื่องจริง คุณปู่ถึงกับทำทุกวิธีทางเพื่อ อยากให้เธอแต่งงานกับเย่ซือเฉิน

ทว่า สีหน้าของเวินลั่วชิงก็ไม่ได้แสดงอาการผิด ปกติใดๆออกมา

“คุณแน่ใจได้ไงว่าคุณปู่ฉันจะต้อนรับคุณอย่างดี กลับไม่ใช่รีบไล่คุณออกมา ” เป็นลั่วนิ่งถึงแม้ในใจจะ นึกกังวลกลัว แต่กลับพูดคำนี้ออกมาอย่างมั่นใจ เธอรู้ ว่าคุณปู่คิดยังไงกับเย่ซื้อเฉิน ทว่าเธอคิดว่าเย่ซื้อเฉินนั้นไม่รู้

“ถ้างั้น พวกเราลองดูก็ได้นะ” เย่ซือเฉินมองไปยัง %3D เธอ แล้วกระตุกยิ้มที่มุมปาก ด้วยท่าทางมั่นใจ และ แน่นอนอยู่แล้ว

เงินลั่วฉิง”

ลองงั้นหรอ ลองบ้าอะไรล่ะ

จากท่าทางที่คุณปู่เคยแสดงกับเย่ซื้อเฉิน เธอยัง

กล้าลองอีกเหรอ

บอกเลยว่าไม่กล้า

แต่ว่า เขามั่นใจได้ยังว่าคุณปู่จะยินดีต้อนรับเขา แน่นอน คนคนนี้ช่างหลงตัวเองเหลือเกิน

คุณสามี เรามาเล่นเกมกันไหม” เวินลั่วฉิงรู้ว่าไม้ แข็งใช้ไม่ได้ จึงเปลี่ยนมาใช้ไม้อ่อนแทน เธอเทพธิดา เวินนั้นสามารถยืดได้หดได้ อ่อนได้แข็งได้เป็นได้ทุก อย่าง

11

“หือ “เย่ซื้อเฉินขมวดคิ้วเล็กน้อย พลางมองไปยัง เธอ แล้วนึกคิดว่าเธอจะมาไม้ไหนกันแน่

แน่นอน คุณชายสามเย่คิดไว้แล้ว ไม่ว่าเธอจะมา ไม่ไหน เขาก็จะไม่หลงกล