บทที่906 เมื่อเห็นว่าเธอเปลี่ยนแปลงไปอย่างไร ก็ต้อง ตกใจจนขนลุกขนพอง (5)

เงินลั่วนิ่งกับเยซือเฉินหา โรงแรมใกล้ๆ แต่พวกเขายังไม่นอน ตอนที่ข่าวออกมาตอนตีห้านั้น เป็นลั่วนิ่งตกใจเป็นอย่างมาก

ความเย็นชาและแน่นิ่งของเธอหยิบโทรศัพท์ออกมาด้วยความ

สั่นเทา

“พวกเขางั้นเหรอ? พวกเขาโหดร้ายเกินไปแล้ว” เป็นลั่วนิ่ง หายใจแรง ด้วยเสียงแหบแห้ง ไม่รู้ว่าเพราะไม่ได้นอนทั้งคืน หรือเป็นเพราะเหตุผลอื่น

เงินถั่วนิ่งคิดออกว่าพวกเขาอาจจะใช้วิธีร้ายๆ แต่กลับคิดไม่ ถึงเลยว่าพวกเขาจะโหดและร้ายกาจขนาดนี้

ไม่มีความเป็นคนขนาดนี้เลยเหรอ!! เธอไม่เชื่อสักค่าในข่าวนี้เลย เพราะเธอรู้ดีว่าถังหยุนเฉิงไม่มี ทางทำเรื่องแบบนี้

คนที่รู้จักถังหยุนเฉิงดีก็จะรู้ว่าถึงหยุนเฉิงไม่มีทางทำเรื่องแบบ

แต่อีกฝ่ายยังออกข่าวแบบนั้นอีก

ด้วยฐานะของถังหยุนเฉิง และของตระกูลถังในตอนนี้ การที่ อีกฝ่ายกล้าออกข่าวนั้น มันต้องเป็น หลักฐานที่แท้จริง อย่าง แน่นอน
เป็นลั่วจึงรู้ว่าต้องเกิดเรื่องอะไรสักอย่างที่หมู่บ้านสุ่ยเมื่อคืน อย่างแน่นอน

เป็นอะไรที่สามารถทำให้คนพวกนั้นเองมาทำเป็นหลักฐานได้

ในตอนนี้สีหน้าจองเยซือเฉินคร่ำเครียดจนน่ากลัว มุมปาก ของเขาก็เม้มอย่างเต็มแรง โดยที่ไม่พูดอะไรออกมาเลยแม้แต่ น้อย

เขาคิดเหมือนกับเป็นลั่วนิ่งเลย รายงานข่าวแบบนี้ออกมา มัน เป็นเพียงการเริ่มต้นเท่านั้น เพราะมันยังมีเรื่องโหดร้ายอยู่อีก มากมาย

เงินลั่วจิงโทรไปหาถึงหยุนเฉิงอีกครั้ง แต่ก็ยังโทรไม่ติด ตอนนี้เป็นชั่วนิ่งอยากรู้ว่าเมื่อคืนมันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ แต่ กลับติดต่อถังหยุนเฉิงไม่ได้ เลยอดสื่อสารกันไป

“ยังโทรหาลุงไม่ติดเลย ตอนนี้ลุงน่าจะอยู่ที่หมู่บ้านสุ่ย น่าจะ

ยังไม่เห็นข่าวใหม่

“ตอนนี้อีกฝ่ายปล่อยข่าวออกมาเพียงข่าวเดียว หลังจากนี้จะ ต้องมี “หลักฐานปลอม” แน่นอน ดังนั้นตอนนี้พวกเราไม่สามารถ จัดการกับรายงานนี้ได้” เชื่อเงินเข้าในสถานการณ์นี้ดี ถ้าตอน นี้พวกเขาจัดการมันอย่างเร่งรีบ ผลที่ออกมาอาจจะไม่ดีเท่าไหร่

เมืองไห้ไม่มีอิทธิพลอะไรของพวกเขาอยู่เลย การที่พวกเขา อยากจะควบคุมทุกอย่างนั้นมันไม่ง่ายเลย และยิ่งในสถานการณ์ แบบนี้พวกเขาต้องต่อกรกับตระกูล แล้วยังมีองค์กรโกสต์“ฉันรู้แล้ว” เป็นลั่วจึงคิดถึงจุดหนึ่ง ดังนั้นเธอเลยรีบติดต่อถัง หยุนเฉิง เพราะอยากรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับถังหยุนเฉิง เมื่อรู้ว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้นกับถังหยุนเฉิงแล้ว เธอถึงจะรู้ว่าจะ จัดการอย่างไร ขอเพียงแค่เข้าใจสถานการณ์ในตอนนี้ ถึงจะ

โต้ตอบได้อย่างทันเวลา

“เมื่อวานตอนบ่ายฉันให้กู้หนูมาเมืองไห้แล้ว มันชัดเจนเลยว่า หวูหาอะไรไม่เจอ และไม่ได้ขัดขวาง เพียงแค่ตระกูลกู้ไม่มี ความสามารถแบบนั้น ครั้งนี้เกรงว่าคนขององค์กรโกสต์ซิตี้จะ เข้ามาร่วมด้วย” เย่ซือเฉินไปเก็บข่าวของหนู หนูบอกว่าเมื่อ คืนเขาพาคนมาแล้ว แต่หาอะไรไม่เจอเลย มันชัดเจนเลยว่ามีคน รู้ว่าพวกเขามา แล้วตั้งใจขัดขวางพวกเขาแน่นอน

เงินลั่วนิ่งรู้ได้ถึงจุดนี้ตั้งแต่แรกแล้ว ดังนั้นเลยไม่ได้แปลกใจ เท่าไหร่ เลยสีหน้าหนักใจมากขึ้น

ในตอนนั้น ถังหยุนเฉิงยังอยู่ที่หมู่บ้านสุ่ย หลังจากที่เด็กผู้ หญิงถูกพาไปก็ไม่เกิดเรื่องอื่นขึ้นอีกเลย

ถังหยุนเฉิงไม่สบายใจเลย เขาเข้าใจตระกูลกู้ดี ว่าถ้าตระกูล อยากจะจัดการเขา จะต้องใช้ทุกวิถีทาง และไม่มีทางล้มเลิก กลางคันแน่นอน

ตอนแรกถึงหยุนเฉิงคิดว่าตระกูลกู้อยากจะใช้โอกาสนี้ในการ เอาชีวิตเขา หลังจากที่เด็กผู้หญิงปรากฏตัวแล้ว เขาคิดว่าคน ของตระกูลอยากจะให้เด็กผู้หญิงคนนั้นเกิดเรื่องในมือเขา แต่เมื่อดูๆ แล้ว มันไม่เกิดอะไรขึ้นเลย ถังหมุนเฉิงน่าจะเข้าใจผิดไป เอง

ถังหยุนเฉิงสามารถมีวันนี้ได้ ก็เพราะความฉลาดเฉลียว เพียง แต่ว่า ถังหยุนเฉิงนั้นประเมินคนพวกนั้นเกินไป แถมยังไม่รู้ว่า คนพวกนั้นไม่เหลือความเป็นคนอยู่ด้วย

ถนนของภูเขาถูกปิด ตอนนี้เขาออกไปไม่ได้ ช่วงเวลาตีสี่ เขา

โทรไปหาเงินลั่วนิ่ง แต่โทรศัพท์ของเงินถั่วงก็ยังปิดเครื่องอยู่

เขาคิดว่าอาจจะเป็นเพราะเป็นถั่วนิ่งอยู่บนเครื่อง เพราะว่าเพิ่ง เหมียวเหมียวส่งข้อความไปบอกเขาว่าเป็นถั่วงนั้นจัดการเรื่อง ที่ประเทศMเสร็จแล้วจะรีบตามมาที่เมืองไ

เมื่อคิดเวลาดู เป็นลั่วนิ่งก็น่าจะยังอยู่บนเครื่อง ตอนใกล้ๆ ตีห้า ถังหยุนเฉิงกำลังจะโทรหาเพิ่งเหมียวเหมียว แต่เครื่องของอีกฝ่ายก็ยังปิดเครื่องอยู่

แววตาของถังหยุนเฉิงนั้นหนักใจ เพราะปกติเพิ่งเหมียว เหมียวไม่ปิดเครื่องแม้แต่ตอนนอนด้วยซ้ำ การที่เขามาเมืองไม่ นั้นเพิ่งเหมียวเหมียวจะต้องกังวลแน่นอน และแทบไม่มีทางปิด เครื่องด้วยซ้ำ

ถังหยุนเฉิงคิดว่าโทรศัพท์ของเขาน่าจะถูกทำอะไรสักอย่าง แต่โทรศัพท์ของเขาอยู่กับตัวตลอด และไม่เคยมีใครไปยุ่งกับ โทรศัพท์เขาเลย

ถ้ามีคนไปยุ่งกับโทรศัพท์ของเขา เขาไม่มีทางไม่รู้ได้เลย ดังนั้นถังหยุนเฉิงเลยค่อนข้างมั่นใจ

ถ้างั้นมันเกิดอะไรขึ้นกันนะ?

ถังหยุนเฉิงหรี่ตาลง โทรศัพท์ของเสี่ยวนั้นตกน้ำ เลยเปิดไม่

ถังหยุนเฉิงยืม โทรศัพท์ของเจ้าของของที่พักของชาวบ้าน ก่อนจะใส่เบอร์ของเงินถั่วนิ่ง แล้วโทรไป แต่อีกฝ่ายก็ปิดเครื่อง

เหมือนกัน ถังหยุนเฉิงเลยโทรไปหาเพิ่งเหมียวเหมียวอีก แต่ก็ได้คำตอบ

เหมือนเดิม

ดังนั้น อีกฝ่ายไม่ได้ทำอะไรกับโทรศัพท์เขา แต่เพราะ สัญญาณ ในหมู่บ้านนี้มันโดนบล็อกไปต่างหาก

แต่ ตอนที่เขาเพิ่งมาถึง ก็ยังโทร และรับได้ ตอนนั้นมันไม่มี

ปัญหาอะไรเลย

หลังจากที่เขามาเพื่อดูสถานการณ์ยังโทรไปรายงานกับ หัวหน้ากงอยู่เลย

ตอนนั้นหัวหน้ากงบอกว่าถ้าไม่มีอะไร ก็ให้กลับไปได้เลย ตอนนั้นหัวหน้ากงเองก็ดูปกติดี

เขาโทรไปหาเพิ่งเหมียวเหมียวตอนสองทุ่มกว่าๆ ด้วยซ้ำ เขา กลัวว่าเพิ่งเหมียวเหมียวจะกังวล เลยไม่ได้พูดอะไรมาก

ดังนั้น อีกฝ่ายจะต้องบล็อกสัญญาณรอบๆ นี้ภายหลังแน่นอน
น่าจะเป็นตอนที่พวกเขากำลังจะออกไปในเมื่อคืนเวลาราวๆ สามทุ่ม

โดยปกติการพักผ่อนของถังหยุนเฉิงนั้นมีเวลาชัดเจน ช่วง เวลาสี่ทุ่มก็พักผ่อนแล้ว ดังนั้นเลยมีน้อยคนมากที่จะโทรไปหา เขาหลังจากสี่ทุ่ม

ดังนั้นเมื่อคืนวานยังหยุนเฉิงเลยไม่รู้ว่าเกิดอะไรไม่ดีขึ้น จาก นั้นเมื่อโทรหาเสียวแล้วไม่ติด แต่ตอนที่เสี่ยว กลับมากลับ บอกว่า โทรศัพท์ตกน้ำ

ตอนนั้นถึงหยุนเฉิงเองก็ไม่ได้คิดอะไรเยอะ

แต่ไม่พูดไม่ได้เลย ว่าอีกฝ่ายคิดแผนอย่างละเอียด

ถ้าพูดอย่างเปิดเผยตรงไปตรงมา ถังหมุนเฉิงไม่กลัว แต่แผน ร้ายๆ แบบนี้ถังหยุนเฉิงเองก็ไม่ชินเท่าไหร่ “ประธานถัง เกิดอะไรขึ้นหรือเปล่า? ” เสี่ยวเห็นถึงหยุนเฉิ

งมีสีหน้าเคร่งเครียด ก็พอจะเดาได้ว่าเกิดอะไรขึ้นแล้ว

อีกอย่างเพราะกลัวว่าเรื่องมันจะหนักกว่าเดิม เพราะเขาอยู่ ข้างกายประธานถังมาหลายปี และไม่ได้เห็นเขาเป็นแบบนี้เท่า ไหร่

“ยังไม่รู้” ถังหยุนเฉิงยังคิดไม่ออกว่าอีกฝ่ายอยากจะทำอะไร กันแน่ ดังนั้นตอนนี้เขายังไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อไป

เอาเขามาขังไว้ที่หมู่บ้านเล็กๆ แบบนี้ ไม่ให้เขาติดต่อกับโลก ภายนอกงั้นเหรอ?
หลังแล้วจากนั้นล่ะ?

ว่ากันตามเหตุผล นี่ยังไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร ยิ่งในสถานการณ์ แบบนี้ คนพวกนั้นก็ไม่สามารถให้เขาอยู่ที่นี่ได้ตลอดเหมือนกัน แต่สิ่งที่ถังหยุนเฉิงไม่รู้ก็คือ ตอนนี้ภายนอกยุ่งเหยิงไปหมด แล้ว……