บทที่734 ศัตรูหัวใจของคุณชายสามเย่

“จำเอาไว้ หากมีครั้งหน้าผมไม่ปล่อยคุณไปแน่ …… โชคยังดีที่ คุณชายสามเย่ก็ไม่ได้ทำอะไรเธอมากไปกว่านี้ เพียงแค่พูดผัก เตือนให้พอเป็นพิธีก็เท่านั้น

“ไม่มีอีกแล้ว ไม่มีอีกแล้วแน่นอนค่ะ ฉันสัญญา” เป็นลั่วนิ่ง รีบตอบรับออกไปทันที เธอคิดว่า เหตุการณ์เมื่อครู่ของคุณชาย สามแย่คงจะไม่มีทางได้เกิดขึ้นอีกเป็นแน่เช่นกัน

อนาคตข้างหน้าหากว่าเธอคิดจะรังเกียจเขาขึ้นมาอีกคงไม่มี โอกาสนั้น เพราะเธอจะไม่มีวันปล่อยให้เขาเข้าครัวไปอีกเป็น อันขาด !

คุณชายสามเย่จึงได้ปล่อยตัวเธอ

หลังจากกินข้าวเสร็จ เงินถั่วนิ่งต้องการที่จะไปเยี่ยมคุณ เงินเยอเฉินเลยไปส่งเธอที่โรงพยาบาล แต่คราวนี้เยซื้อเฉิน เองไม่ได้ตามเข้าไปด้วย

หลังจากที่แยกกับเย่ซือเฉินแล้ว เป็นลั่วนิ่งก็เดินเข้ามายังโรง พยาบาล ใบหน้าของเธอดูเคร่งขรึมขึ้นมาเล็กน้อย

เย่ไปเหวินบอกว่าเงินจือฝางไม่ใช่พ่อของเธอ และผลการ ตรวจก็ออกมาแล้วว่าเยโปเหวินเองก็ไม่ใช่พ่อของเธอเช่นกัน สรุปแล้วพ่อของเธอเป็นใครกันแน่ ?

จะเป็นไปได้ไหมว่าผลการตรวจดีเอ็นเอของแม่เธอจะผิดพลาดเพราะเทคโนโลยีเมื่อ25ปีก่อน ไม่ได้ทันสมัยเท่าปัจจุบัน

เมื่อตอนที่เธอกลับไปยังตระกูลเงิน เยโปเหวินได้เปลี่ยน เลือดของเธอเป็นของเงินหรวน รวม

เงินล้วจึงจึงตัดสินใจที่จะตรวจมันอีกครั้ง

เงินถั่วนิ่งเดินไปยังห้องผู้ป่วย เพื่อแวะดูอาการของคุณปู่เงิน คุณเป็นยังไม่ฟื้นตอนนี้ แต่อาการก็ไม่ได้มีอะไรที่น่าเป็นห่วง แล้ว จากภาพโดยรวม อาการก็ค่อนข้างที่จะคงที่

ในหลายวันนี้ที่โรงพยาบาลได้ทำการตรวจเช็คสภาพร่างกาย ของคุณปูเวิน ช่วงเช้าทำการเจาะเลือด เงินล้วจึงขอตัวอย่าง เลือดกับนางพยาบาล จากนั้นก็ออกจากโรงพยาบาลไป

เงินล้วจึงได้นำตัวอย่างเลือดนี้ไปให้กับถังหลิน เพื่อให้ถึง หลินช่วยตรวจสอบมันอีกครั้ง

“ฉิงฉิง มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่? “ถังหลินจ้องมองไปที่เธอ ด้วยความสงสัย เธอขอผลตรวจดีเอ็นเอของเยโปเหวิน แล้วยัง เอาเลือดใครไม่รู้มาให้ตรวจสอบอีก มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ ?

“ก่อนหน้าที่ฉันขอผลตรวจดีเอ็นเอของเยโป๋เหวิน เพราะเย่โป๊ เหงินมาหาฉัน แล้วบอกว่าเป็นอย่างไม่ใช่พ่อของฉัน เขาบอก ฉันว่า เขาอาจจะเป็นพ่อที่แท้จริงของฉัน….ครั้งนี้เป็นชั่วนิ่งไม่ คิดจะปิดบังอะไรถึงหลินอีก ขอแค่เธอไม่ใช่ลูกสาวของเย่โป๋เห วิน เรื่องอื่นก็ไม่มีความจำเป็นที่จะต้องปิดบังเขาอีก

“อะไรนะ ? เธอพูดอะไรนะ ? เยโปเหวินบอกว่าเธอคือลูกสาวของเขา ? เขาบ้าไปแล้วรึไง ? เธอกับเย่อเฉินแต่งงานกันแล้ว แล้วยังมีลูกด้วยกันถึงสองคน เขาพูดจาเหลวไหลแล้ว “ถังหลิน คนที่ใจเย็นมาตลอด เมื่อได้ยินสิ่งที่เป็นถั่วนิ่งพูดก็ตื่นตกใจ อด ที่จะโพล่งออกมาเสียงดังไม่ได้

เงินลั่วนิ่งที่เห็นปฏิกิริยาของถังหลิง และคิดไปถึงอากัปกิริยา ก่อนหน้านี้ของเยโปเหวิน แอบนึกหัวเราะขึ้นมาไม่ได้ เยโปเหวิน ที่เอาแต่คิดถึงแต่ตัวเอง เขาไม่เคยคิดถึงเรื่องระหว่างเธอกับ เย่ อเฉินเลย

แต่เป็นถังหลินเองที่คิดถึงความรู้สึกของเธอกับเอเงินก่อน

“ผลปรากฏแล้ว เขาพูดจาเหลวไหลจริงๆ นี่เป็นตัวอย่าง เลือดของคุณเป็น พี่ช่วยตรวจให้ฉันหน่อย ฉันคิดว่าแม่อาจ จะได้รับผลตรวจที่ผิดพลาด” เป็นลั่วจึงคาดหวังให้ผลตรวจก่อน หน้านั้นของแม่เธอผิดพลาดเธอหวังให้เงินจือฝางเป็นพ่อของเธอ จริงๆ

“ได้”ถังหลินไม่ได้ถามอะไรมากไปกว่านั้น เรื่องบางเรื่องก็ กลัวว่าเป็นถั่วนิ่งเองจะยังไม่รู้

เวลานี้เงินลั่วนิ่งกลับมาถึงบ้านตระกูลถังแล้วเด็กน้อยทั้งสอง คนกำลังเล่นกันอยู่ที่ห้องโถงภายในบ้าน

น้อยครั้งนักที่ถังจื่อโม่จะเล่นเกมที่ไร้สาระแบบนี้ในบริเวณ ห้องโถง แต่วันนี้ เขาเล่นเป็นเพื่อนน้องสาวในห้องโถงนี้เป็น เวลามาหลายชั่วโมงแล้ว

เมื่อเห็นเงินลั่วนิ่งเดินเข้ามาในบริเวณห้องโถง ถังจื่อไม่ก็เงยหน้าขึ้น แล้วจ้องมองไปที่หญิงสาว ภาพที่ปรากฏนั้นเห็นได้ชัด ว่า เด็กน้อยกำลังรอเงินถั่วนิ่งอยู่

“แม่ค่ะ แม่กลับมาแล้ว “ถังจื่อซีที่เห็นเป็นถั่วนิ่ง ก็วิ่งเข้าไป หาอย่างรวดเร็ว: “ตลอดทั้งคืนเมื่อวานแม่ไม่ได้กลับมา พ่อไม่ ให้แม่กลับมาเหรอคะ? ”

การแสดงออกของถังจื่อ ช่างไร้เดียงสานัก แต่เป็นถั่วนิ่งเอง กลับรู้สึกไม่สบายใจเล็กน้อย

ใบหน้าของเงินถั่วงร้อนขึ้นมาเล็กน้อย เมื่อวานเธอมีอาการ คลุ้มคลั่งไปบ้าง สิ่งที่เด็กน้อยพูดคำว่าทั้งคืนนั้นมีความนัย แอบแฝง ระยะเวลาที่เธอหายออกไปจากบ้านรวมๆกันก็เกือบ จะหนึ่งวันกับอีกหนึ่งคืนเต็มๆ

ถังจื่อโม่เพียงมองไปยังเงินถั่วนิ่ง ไม่ได้พูดอะไร เห็นได้ชัด ว่าถึงจื่อไม่เองก็ค่อนข้างที่จะไม่พอใจอยู่พอสมควร

“ฉิงฉิงคุณหยวน โทรหาหนูรึยัง ? ” เมื่อเพิ่งเหมียวเหมียว เห็นเงินมั่วนิ่งกลับมาแล้ว ใบหน้าก็ปรากฏรอยยิ้ม และเอ่ยพูด ถามไปอย่างจริงจัง

“หืม? “เป็นลั่วนิ่งอึ้งไป : “คุณหยวนไหนคะ? ” เธอจำไม่ได้ว่าเธอรู้จักกับคุณหยวนอะไรนี้ด้วยเหรอ

“หยวนจวินหยิง “เมื่อเฟิงเหมียวเหมียวเห็นอาการของ เงินถั่วนิ่ง มุมปากก็กระตุกขึ้นมาทันที

เงินถั่วนิ่งขมวดคิ้วขึ้นเล็กน้อย :

“เขาจะโทรหาหนูทำไมคะ? ”
เธอกับหยวนจนหยิ่งเจอกันเพียงครั้งเดียวในงานเลี้ยงที่บ้าน ตระกูลถัง หลังจากนั้นพวกเขาก็ไม่เคยได้เจอกันอีกเลย แล้ว ทําไมเขาถึงต้องโทรหาเธอด้วย

และพวกเขาก็ไม่เคยแลกเบอร์กันไว้

มุมปากของเพิ่งเหมียวเหมียวกระตุกขึ้นมาอีกครั้ง แล้วมันจะ เป็นเพราะอะไรไปได้ ? หยวนจนหญิงคิดอะไรอยู่ก็พอจะเดาออก

?

ในงานเลี้ยงคืนนั้นก็เห็นได้ชัด เพียงแต่ ได้ยินมาว่าหยวนจ วินหญิงมีธุระต้องบินไปต่างประเทศ และเพิ่งจะบินกลับมาวันนี้

หลังจากนั้น หยวนจวินหญิงที่เพิ่งจะกลับมาได้ก็โทรมาที่บ้าน ถัง อืม ช่างรวดเร็วดีจริงๆ แต่ยังไงเสีย มันก็ประจวบเหมาะ กับที่เป็นลั่วนิ่งไม่อยู่บ้านพอดี

สายที่โทรเข้ามาเพิ่งเหมียวเหมียวเป็นคนรับ เหตุผลที่หยวน จุนหลินโทรหาเงินรั่วนิ่งนั้นถือว่าพอฟังขึ้นอยู่บ้าง บอกว่ามีคดีที่ ต้องการให้เป็นลั่วจึงช่วย แน่นอนว่าเพิ่งเหมียวเหมียวรู้ดี คดี อะไรนั้นเป็นเพียงข้ออ้าง เพิ่งเหมียวเหมียวให้เขาโทรหา เงิน วฉิง โดยตรง

“เห็นว่ามีคดีอะไรสักอย่างอยากจะขอความช่วยเหลือ” เพิ่ง เหมียวเหมียวรู้ดีว่ามันเป็นเพียงข้ออ้างของหยวนจนหลิน แต่ เงินล้วงเอ่ยถามขึ้นมา เธอก็ทำได้เพียงตอบไปตามนั้น

คิ้วของเงินถั่วนิ่งขมวดเข้าหากันเล็กน้อย หยวนจนหลินมีคดี อะไรที่จําเป็นต้องมาหาเธอกัน ?
บอกตามตรง เมื่อคืนเธอไม่ได้นอนมาทั้งคืน และช่วงนี้ก็มี เรื่องราวต่างๆเกิดขึ้นมากมาย เพราะฉะนั้นเธอจึงไม่เก็บเรื่องราว ต่างๆเหล่านี้มาคิดให้ปวดหัว และเธอเองก็ไม่คิดที่จะโทรกลับ ไปหาหยวนจนหลินแต่อย่างใด

เงินลั่วนิ่งเพียงแค่ตอบรับไปส่งๆเท่านั้น และตั้งใจจะเดินขึ้น ไปบนห้องพัก เธอรู้สึกเวลานี้เธออยากที่จะพักผ่อนเท่านั้น

เพียงแต่ว่า ยังไม่ทันที่เธอจะเดินไปถึงบริเวณบันได มือถือ ของเธอก็ดังขึ้นมา

เพิ่งเหมียวเหมียวคิดว่าคงเป็นสายจากหยวนจนหลินที่โทร เข้ามามุมปากก็ยกขึ้นมาทันที

“ค่ะพี่ มีเรื่องอะไรคะ? ผลตรวจคงไม่ออกมาเร็วขนาดนั้นหรอ กมั้งคะ? “เป็นวงรับสาย น้ำเสียงประหลาดใจอยู่เล็กน้อย

เธอเพิ่งจะส่งตัวอย่างเลือดของคุณปู่เงินไปให้ และผลการ

ตรวจคงไม่ออกมาเร็วขนาดนี้เป็นแน่

“เมื่อกี้หยวนจุนหลินโทรหาพี่ บอกว่ามีคดีที่อยากให้เราช่วย เหลือ อยากจะนัดมาคุยด้วยสักหน่อย “ถังหลินไม่พูดอ้อมค้อม ตรงเข้าประเด็นทันที

เงินลั่วนิ่งขมวดคิ้ว ด้วยสถานะของหยวนจนหลินนั้นก็ใช่ว่าจะ ธรรมดา หากเขามีคดีอะไร ก็สามารถหาผู้ที่เชี่ยวชาญกว่าได้ ไม่มีความจําเป็นอะไรที่จะต้องมาหาเธอเลยด้วยซ้ำ ?

ตอนที่เพิ่งเหมียวเหมียวบอกเธอนั้น เธอไม่คิดที่จะสนใจมันเพียงแค่คิดว่า ถ้าหยวนจนหลินโทรมาหาเธอจริงๆ เธอก็คงจะ คิดหาวิธีปฏิเสธมันไปอยู่ดี

ตราบใดที่โลกใบนี้ยังคงหมุนอยู่ คดีนี้ก็ไม่จำเป็นที่จะต้องเป็น เธอที่มาดูแลมันเลยด้วยซ้ำ